Η ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

TO ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

 

Είχαμε μια αποκαλυπτική δημόσια παραδοχή στο τελετουργικό παράδοσης-παραλαβής που έγινε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα, στις 27/1/15, ανάμεσα στον απερχόμενο ΥΠ.ΕΞ. Ευάγγελο Βενιζέλο και τον διάδοχο του Νικόλαο Κοτζιά. Παραδέχθηκε ο κ. Βενιζέλος ότι η Αθήνα είχε σοβαρότατους ενδοιασμούς για τις λεγόμενες χιαστί συναντήσεις ανάμεσα στους δυο κύπριους διαπραγματευτές στις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ διαπραγματεύσεις για επίλυση του κυπριακού. Όμως  τις αποδέχθηκε, δήλωσε, κατόπιν επιμονής του Προέδρου Αναστασιάδη. 

Λόγω του φερόμενου θεσμικού ρόλου της ως "Εγγυήτριας Δύναμης" βάση των Συμφωνιών του 1960, η Αθήνα δέχθηκε να φιλοξενήσει τον Τουρκοκύπριο και να ακούσει τις απόψεις του. Το αντίστοιχο θα έπρατταν και οι Τούρκοι με πανομοιότυπο "πρωτόκολλο". Τίκ-τάκ, δηλαδή και χωρίς να πέφτει τίποτα κάτω. Οι επισκέψεις ολοκληρώθηκαν χωρίς απολύτως καμιά ουσία, βέβαια, αλλά με πανηγυρική δικαίωση της Άγκυρας ως προς τον "Εγγυητικό" ρόλο Τουρκίας και Ελλάδας και ως το πρώτο ουσιαστικό βήμα για "Τετραμερή" και την τελική κατάλυση του κυπριακού κράτους του 1960. 

Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας παραμένει, από το 1964, ο πάγιος στρατηγικός στόχος της ´Αγκυρας. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν από την πρώτη στιγμή πως η Αθήνα είχε σοβαρότατους ενδοιασμούς για την πρόταση/πρωτοβουλία Αναστασιάδη-Κασουλίδη. Ο πρωθυπουργός Σαμαράς ήταν κάθετα αρνητικός όπως και οι μανδαρίνοι του ελληνικού ΥΠ.ΕΞ. Μάλιστα ο Σαμαράς ζήτησε-απαίτησε και πήρε γραπτώς την "παράκληση" αυτή της Λευκωσίας. "Γνωρίζετε", είπε στον κ. Κοτζιά  ο κ. Βενιζέλος "ότι αποδεχθήκαμε τις χιαστί συναντήσεις με τους διαπραγματευτές των δυο πλευρών μόνο στον βαθμό που μας το ζήτησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης."

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κατά πόσον η ιδέα των χιαστί συναντήσεων εκκολάφθηκε στη Λευκωσία ή αν προέκυψε, όπως πολλές τέτοιες "ιδέες" από τους εξ´ Εσπερίας φίλους του Ν.Α. και της Κύπρου, τάχατες. Αυτό όμως  δεν έχει καμία σημασία. Η καθαυτή "χειρονομία" είναι δηλωτική μιας βαθύτατα εμπεδωμένης, αλλά στρατηγικά λανθασμένης αντίληψης της Λευκωσίας, που την είδαμε και με την Προεδρία Χριστόφια από την πρώτη μέρα στην περίπτωση του (όταν με το καλημέρα δήλωσε πως αποδέχεται την παραμονή 50 χιλ. εποίκων). 

Ότι δηλαδή χρειάζεται "μια ακόμη κίνηση", "μια ακόμη χειρονομία" για να  μπούμε στην τελική ευθεία , για "να πιστέψουν" οι άλλοι την ύπαρξη "καλής πίστης" και οι ξένοι "that you mean business", όπως προφανώς θα είπε στον Ν.Α. πρόσφατα ο  Νορβηγός Άϊντα, για να του αποσπάσει την διασύνδεση της ενέργειας  με την έναρξη και "ευόδωση" των διαπραγματεύσεων.

Το καθαυτό πρόβλημα ωστόσο δεν είναι ότι ο Ν.Α.,  όπως και ο κ. Χριστόφιας πριν, υπήρξαν "ανεπαρκείς" διαπραγματευτές -και ουκ ολίγοι πιστεύουν ότι ήταν. Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουν αντιληφθεί (όπως και οι "πλατφορμιστές", τουλάχιστον όσοι από αυτούς δεν έχουν τον "πλατφορμισμό", κυριολεκτικά, ως βιοποριστικό επάγγελμα ) ότι η άλλη πλευρά δεν διαπραγματεύεται με τα "δυτικά" πρότυπα όπου  επιδιώκεται ένα αποτέλεσμα "χωρίς νικητές και ηττημένους" και με προοπτική για το μέλλον. Λειτουργούν στην βάση ενός "ανατολίτικου" αλλά και "ισλαμικού" προτύπου όπου ο φαινομενικά αδύναμος πρέπει να πέσει μπρούμυτα και να αναφωνήσει "έλεος".

Εάν τώρα στο "ανατολίτικο" πρότυπο προστεθεί - και πρέπει - και η ισλαμική διάσταση-αντίληψη περί διαπραγματεύσεων με απίστους, που  είναι αυτή της dhimma και η οποία περιγράφεται στο Κοράνι και σε Σαλαφιστικά κείμενα ( κυρίως της περιόδου των πρώτων "Ενάρετων " Χαλίφηδων), τότε το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Είναι αυτό της ολοκληρωτικής παράδοσης αλλά και ταυτόχρονα της απόλυτης ταπείνωσης και της εσαεί πληρωμής "κεφαλικού φόρου".

Μεθερμηνευόμενος πολιτικά, αυτός ο "κεφαλικός φόρος" θα είναι και λεφτά για τους "poor Turks", από τους δήθεν πλούσιους Ελληνοκύπριους (όπως με το κρατοκτόνο Σχεδιο Αννάν που με θράσος χιλίων πιθήκων απαιτούσε να πληρώσουν οι Ε/Κ το κόστος της εισβολής και βάλε), θα είναι και η εσαεί παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, θα είναι και ο θεσμοθετημένος ρατσισμός (institutionalised apartheid) στην εσωτερική διακυβέρνηση (χειρότερα ακόμη και από το επίσης ρατσιστικό μοντέλο Βοσνίας Ερζεγοβίνης, σήμερα). Κοντολογίς στην Κύπρο, μόνο μια Τουρκική- ισλαμική "ειρήνη" μπoρεί να υπάρξει.

Μήπως θα πρέπει τότε ένας ολόκληρος λαός να σηκώσει τα χέρια πάνω και να αποδεχθεί το κισμέτ του; Και ασφαλώς όχι. Η Κύπρος βρίσκεται στην Δύση, όχι στη Ανατολή. Ούτε και ανήκει στον "Κόσμο του Ισλάμ " ("Dar al Islam")  για να επιβληθεί στον σχεδόν ένα εκ. πληθυσμό της μια τουρκο-ισλαμική αλλά και ταυτόχρονα ρατσιστική "ειρήνη". Για να πετύχει τον στρατηγικό της στόχο η Άγκυρα, η οποία διακηρύττει όπου βρεθεί την "ευρωπαϊκή της ταυτότητα" και την οποία από το 2004 κατέχει και με βούλα, θα πρέπει να κερδίσει την αποδοχή του, την νομιμοποίηση του δηλαδή, από την Δύση. 

Αυτό είναι πολιτικά αδύνατο. Δεν μπορεί να θεσμισθεί και πολιτικά να νομιμοποιηθεί ένας πολιτικό-ισλαμικός Φρανκενστάιν σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Και αυτό παραμένει το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτει η Λευκωσία. Δυστυχώς μέχρι σήμερα το όπλο αυτό είτε δεν γίνεται κατανοητό ή, αν γίνεται, δεν αποτολμάται η οικοδόμηση στρατηγικής με αυτό ως ακρογωνιαίο λίθο. Αντίθετα τόσο η προηγούμενη όπως και χειρότερα η σημερινή κυβέρνηση, πορεύθηκαν πιστεύοντας (εισπράττοντας και τα απαραίτητα εύσημα από τους ξένους για το "πολιτικό τους θάρρος" , τις "ηγετικές τους ικανότητες" αλλά και τον "αντιλαϊκισμό" τους), πως με "μια ακόμη κίνηση" θα έμπαιναν στη ευθεία.

Την οποία κίνηση η Άγκυρα εισπράττει και ορθά, ως ακόμη μια κίνηση αδυναμίας-απελπισίας. Και με εργαλείο τούτη την φορά τον "Βάρβαρο", πραγματικά πιστεύει ότι είναι θέμα χρόνου ο Νίκος Αναστασιάδης να σηκώσει τα χέρια πάνω. Κοινώς να "κλατάρει". Δεν είναι τυχαίο πως τα ενεργούμενα ογλάνια της  Άγκυρας στην κατεχόμενη Λευκωσία ανταγωνίζονται το ένα το άλλο στις απειλές. Έχουν μυριστεί αίμα. Τελευταία προσθήκη είναι και ο πολύς κ. Ονζιλ Ναμί, αγαπημένο παιδί των ένθεν και ένθεν "πλατφορμιστών" και "μωροφιλόδοξος" πρόεδρος της μελλοντικής "United (Frankenstein) Cyprus". 

Απειλεί και ο αμετροεπής αυτός κύριος με τον "Βάρβαρο", πουλώντας ταυτόχρονα και "ειρηνιστικές" κορώνες στους ιθαγενείς, που θυμίζουν τα "καθρεφτάκια"  τα οποία οι αποικιοκράτες μοίραζαν στην Αφρική και στους Ινδιάνους. Έχω επανειλημμένα υποστηρίξει σε τούτη κυρίως την στήλη αλλά και αλλού πως υπάρχει εναλλακτική στρατηγική που μπορεί να ανατρέψει, ακόμη και να ακυρώσει την τουρκική βουλιμία ή, κατά το ελάχιστον, να βγάλει την Λευκωσία από το αδιέξοδο της καταστροφής, αφαιρώντας την πρωτοβουλία από το τζιχαντιστικό δίδυμο της Άγκυρας και τους ενεργούμενους του. 

Και κάθε φορά  που υπάρχει αλλαγή κυβέρνησης στην Αθήνα επανέρχομαι και την επαναδιατυπώνω, διότι η επιτυχία της εξαρτάται  από την ενεργή συνεργασία της Ελλάδας. Η Αθήνα πρέπει να διακηρύξει δημόσια ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως "φύλλο συκής" μιας καινούργιας προσπάθειας επιβολής αντιδημοκρατικών, ρατσιστικών και νεοαποικιακών δουλειών πάνω σε μια άλλη χώρα, όποια και να είναι αυτή. Στη πράξη πρέπει να αποποιηθεί του οποιαδήποτε "εγγυητικού" της "δικαιώματος" πάνω στην Κύπρο. 

Και είναι ευτύχημα που έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Διότι σε αυτό το ζήτημα εγκλωβίστηκε από την Λευκωσία, με τον Νταβούτογλου να της χαϊδεύει κάθε τόσο τα  αυτιά ως προς το "καθήκον" της ως "Εγγυήτρια Δύναμη".  Και έτσι φθάσαμε στο παρά ένα να "νομιμοποιηθεί" η "Τετραμερής". Έτσι  και αλλιώς η Ελλάδα δεν νομιμοποιείται από το Σύνταγμα της αλλά και ως θεσμικό μέλος ενός Οργανισμού, της Ε.Ε., να παριστάνει τον "προστάτη" κανενός. Ποιο είναι  το κράτος που νομίζει ότι "δικαιούται" να διαφεντεύει ένα άλλο , με την ηθικοπλαστική εκλογίκευση του "προστάτη"; Εδώ δεν είναι "Ανατολή". Εδώ δεν είναι ο "Κόσμος του Ισλάμ". Εδώ δεν λειτουργεί ο "Σουλτανισμός" και οι φασιστικές του αντιλήψεις.

Εδώ υπάρχουν ελεύθεροι και δημοκρατικοί πολίτες που δέχονται να διαφεντεύονται παρά μόνο μέσω συναινετικών και δημοκρατικών διαδικασιών που ισχύουν για όλους και που έτσι πρέπει και δεν μπορεί και δεν γίνεται αλλιώς.  Οι διακρατικές σχέσεις Ελλάδας - Κύπρου πρέπει να αφήσουν πίσω το "Ζυριχικό τους σύνδρομο". Χωρίς την Ελλάδα ως ενεργό συνεργό, καμία διεθνής δουλεία δεν μπορεί να επιβληθεί στην Κύπρο.

Με τον θρίαμβο του Σύριζα διαμορφώνεται το εξής παράδοξο. ´Έχουμε  μια νέα και μάλιστα αριστερή κυβέρνηση που διακηρύττει  ότι θα τερματίσει τις ανελεύθερες δουλείες, την κατάλυση ουσιαστικά των δημοκρατικών διαδικασιών που εκ των πραγμάτων γνωρίζουμε πως, ελέω μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, δεν λειτουργούν στην Ελλάδα. Και η οποία διακηρύττει πως αυτό θα το πράξει μέσω δημοκρατικών διαδικασιών που υφίστανται και λειτουργούν σε μια ευνομούμενη Ε.Ε.

Είναι δυνατόν μια τέτοια κυβέρνηση (ανεξάρτητα πως κάποιες "συνιστώσες"δυνάμεις της διαδραμάτισαν στο παρελθόν επαίσχυντο ρόλο κατά των δημοκρατικών ελευθεριών του κυπριακού λαού) να λειτουργήσει ως νεροκουβαλητής της ανελευθερίας στην Κύπρο;Αν το θελήσει, - αν λέω -, η κυβέρνηση Αναστασιάδη θα εκπλαγεί ευχάριστα από την νέα κυβέρνηση και ειδικά από τον νέο Έλληνα ΥΠ.ΕΞ. Νικόλαο Κοτζιά. Διότι στο πρόσωπο του το παράδοξο δεν υφίσταται. Θα τολμήσει όμως, ή θα ξαναλειτουργήσουν τα γνωστά της σύνδρομα; Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....

 

ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΣΟΙΜΠΛΕ Η ΦΙΛΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑΣ

 

Δεν βλέπει με καλό μάτι τις καλές σχέσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης υπό τον Αλέξη Τσίπρα, με τη Ρωσία, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μάλιστα, φοβούμενος το ρόλο που μπορεί να παίξει η Ρωσία στην ενδυνάμωση της Ελλάδας, υποστηρίζει ότι το ενδεχόμενο οικονομικής βοήθειας από τη Μόσχα στην Αθήνα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική για την Ελλάδα σε σχέση με τη βοήθεια την οποία λαμβάνει από τους εταίρους της στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αναλυτικότερα, σε ερώτηση του πρακτορείου Reuters για το κατά πόσον οι σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα και της Ρωσίας αποτελούν λόγο ανησυχίας, ο κ. Σόιμπλε περιορίστηκε να απαντήσει: «Δεν μας αρέσουν». Σημείωσε επίσης ότι «η Ρωσία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη». Η ελληνική κυβέρνηση απείλησε να αμφισβητήσει την ομοφωνία υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας στην πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των «28» και η Μόσχα δήλωσε ότι θα εξέταζε το ενδεχόμενο οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, εάν η Αθήνα την ζητούσε.

Ωστόσο, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς υπέγραψε τελικώς την επέκταση των κυρώσεων κατά της Μόσχας για το ζήτημα της Ουκρανίας, ενώ ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι ζήτημα ρωσικής βοήθειας δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο «τραπέζι». Ο κ. Σόιμπλε τόνισε ότι δεν είναι πρόθεση της Γερμανίας να προκαλέσει οικονομικά προβλήματα στη Ρωσία. «Είναι προς το συμφέρον μας να συνεργαζόμαστε στενά και με λογικούς όρους με τη Ρωσία, όπως και για την ίδια τη Μόσχα να συμβάλλει σε ένα σταθερό παγκόσμιο οικονομικό πλαίσιο», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. 

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΣΙΠΡΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

 

Επτά πρώην στελέχη του κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη, Το Ποτάμι, στηρίζουν με επιστολή τους την προσπάθεια της νέας κυβέρνησης να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, δηλώνοντας το παρών ως… απλοί πολίτες στην προσπάθεια αυτή.

Παράλληλα καταγγέλλουν την αντιπολίτευση για καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας εις βάρος του ελληνικού λαού και τονίζουν ότι η αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου είναι βασική απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας. Ανάμεσα στα πρώην στελέχη του Ποταμιού και αρκετοί Κρητικοί! Ολόκληρη η επιστολή όπως αναρτήθηκε στο youpress.gr:

Στις εκλογές της 25ης Γενάρη, οι Έλληνες πολίτες έδωσαν με την ψήφο τους την εντολή για την εφαρμογή του προγράμματος του πολιτικού σχηματισμού που πλειοψήφησε σε αυτές. Με διαφοροποιημένο ενδεχομένως ύφος και – όπως είχε προεκλογικά ανακοινωθεί- διαφοροποιημένη στόχευση διαπραγμάτευσης σε σχέση με την απερχόμενη κυβέρνηση.

Έδωσαν εντολή απαλλαγής από την λιτότητα, ριζικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς του κράτους, πάταξης της φοροδιαφυγής και της διαπλοκής, η οποία διασπαθίζει επί δεκαετίες το δημόσιο χρήμα.

Έδωσαν εντολή αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην χώρα, της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών, της κοινωνικής συνοχής, και μια εντολή για μια πιο πετυχημένη αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η οποία μαστίζει την πατρίδα μας.

Η νέα κυβέρνηση ξεκινάει την εφαρμογή της πολιτικής που εξήγγειλε προεκλογικά, σε μία στιγμή που αναμένονται πολλά από αυτή, τόσο από εμάς τους Έλληνες πολίτες όσο και από τη διεθνή κοινότητα.

Η παραμονή δύο μόνο πολιτικών κομμάτων στην εξουσία τα τελευταία 40 χρόνια, δύο κομμάτων που στο τέλος έπεισαν τους πάντες ότι οι πολιτικές τους συγκλίνουν σε όλους σχεδόν τους τομείς, είχε σαν αποτέλεσμα έναν κρατικό μηχανισμό προσαρμοσμένο στον παλιό τρόπο διακυβέρνησης. 

Τόσο κατά την προεκλογική περίοδο αλλά και σήμερα, κέντρα εξουσίας συνδεδεμένα με συγκεκριμένα επιχειρηματικά, εθνικά και άλλα συμφέροντα εκτελούν μία ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον κάθε προσπάθειας εφαρμογής οποιασδήποτε εναλλακτικής πολιτικής σε οικονομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς.

Είναι φανερό, ότι πρόθεση τους είναι να μην προχωρήσει η νέα κυβέρνηση στην εκτέλεση του προγράμματος της, τιμωρώντας τους Έλληνες ψηφοφόρους και τρομοκρατώντας τόσο αυτούς όσο και τους πολίτες άλλων χωρών.

Μέχρι εδώ τα πράγματα ήταν αναμενόμενα. Αυτό που ξεπερνάει όμως τα όρια είναι η ανελέητη, δημόσια επίθεση στην οποία επιδίδονται πολιτικοί σχηματισμοί και ΜΜΕ της Ελλάδας κατά της νέας κυβέρνησης, από την πρώτη μέρα της εκλογής της, προκαταλαμβάνοντας την αποτυχία σε κάθε τι που ανακοινώνεται.

Ειδικότερα, εκμεταλλευόμενοι ακόμα και τα κοινωνικά μέσα, αφήνουν κάποιους «λαγούς» να εκφράζονται ακραία υπέρ των αντιπάλων της χώρας μας, ακόμα και κατά τη διάρκεια μίας διαπραγμάτευσης, τορπιλίζοντας την ορμή της ομάδας που αγωνίζεται. Όταν ο όποιος αντίπαλος πληροφορείται ότι στην απέναντι πλευρά δεν υπάρχει ομόνοια και αλληλεγγύη, οι απαιτήσεις του μεγιστοποιούνται, όπως θα ήταν αναμενόμενο.

Πιο σημαντικό από το τι θα κάνουν οι άλλοι, είναι τι θα κάνουμε ΕΜΕΙΣ για τη λύση των τεράστιων προβλημάτων . Και πρέπει να αρχίσουμε σταματώντας τη φαγωμάρα μεταξύ μας εν μέσω «μάχης». Οι διαρκείς δημόσιες τοποθετήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης εναντίον όλων των κινήσεων της νέας κυβέρνησης, είναι άραγε προς όφελος της χώρας μας ή για τη δημιουργία εντυπώσεων και καλλιέργεια κλίματος ρήξης στο εσωτερικό της χώρας; Eξυπηρετούν το συμφέρον της Ελλάδας αυτή την καίρια στιγμή των διαπραγματεύσεων ή όχι;

Προεκλογικά, υπήρξαν σειρά από προτροπές των κομμάτων για την ανάγκη συνεννόησης του πολιτικού κόσμου σε θέματα καίριας εθνικής σημασίας. Είναι η στιγμή που η ειλικρίνεια των προεκλογικών προτροπών μένει να αποδειχτεί έμπρακτα!

Κατά τη διάρκεια μιας σύνθετης διαπραγμάτευσης, είναι αναγκαίο να γίνουν πολλοί ελιγμοί και δεν έχει νόημα να ελέγχεται ο διαπραγματευτής για κάθε έναν από αυτούς. Κάποιοι πρέπει να γίνουν για λόγους μη προφανείς και σε κάθε περίπτωση ίσως και όχι δημόσια.

Πρέπει ως χώρα να δούμε πώς μπορούμε να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη και να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές. Ειρωνείες και άσκοπες επιθέσεις δεν ωφελούν σε τίποτε. Για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα πρέπει σε αυτή την ανηφόρα να κάνουμε όλοι μαζί ορθοπεταλιά, με ομόνοια και κοινή υπεύθυνη στάση.

Ας στηρίξουμε την εθνική προσπάθεια για ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα ας απαιτήσουμε από την κυβέρνηση να μη διακινδυνεύσει τα πολιτικά επιτεύγματα των τελευταίων 40 ετών.

Απέναντι σε όλη αυτή την ενορχηστρωμένη επίθεση, σε μια κυβέρνηση η οποία δείχνει να σέβεται τους πολίτες που την εξέλεξαν, και δεν κάνει κάτι άλλο από το να επαναλαμβάνει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, δείχνοντας την πρόθεση να τις τηρήσει, εμείς παίρνουμε την ανθρώπινη και σύμφωνη με την στοιχειώδη αίσθηση δικαίου απόφαση να δηλώσουμε τη στήριξή μας σ’ αυτή την διαφορετική πολιτική και οικονομική πρόταση.

Καταγγέλλουμε δε το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται εις βάρος του Ελληνικού Λαού, και δηλώνουμε το παρόν ως απλοί πολίτες στην μεγάλη προσπάθεια που φαίνεται να καταβάλει η νέα Κυβέρνηση, με την ελπίδα να επιστρέψουν οι αξίες της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, και της αξιοπρέπειας στη χώρα μας.

Υπενθυμίζουμε τέλος , ότι η αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου είναι βασική απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας καθώς επίσης ότι η διαπραγμάτευση γίνεται για λογαριασμό όλων των Ελλήνων.

Α. Βανταράκης, Αν.Καθηγητής Παν.Πατρών

Δ. Δουράκης, Εκπαιδευτικός

Α. Κάτσικα, Ψυχοθεραπεύτρια

Δ. Κουρέτας, Καθηγητής Παν. Θεσσαλίας

Κ. Λουλάκης, Ιδ. Υπάλληλος

Α. Ραμαντάς, Εκπαιδευτικός

Π. Σαμαράς, Μηχανολόγος-Αεροναυπηγός

(Όλοι πρώην στελέχη στο ΠΟΤΑΜΙ)