ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΑΠΟ ΑΛ ΚΑΙΝΤΑ ΤΡΟΜΟΫΣΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΗ

 

Φοβούνται νέες επιθέσεις στη Δύση μετά το μακελειό στη Γαλλία - Φόβοι για «τυφλές» επιθέσεις - Συλλήψεις υπόπτων ακόμη και στον Καναδά Σε συναγερμό βρίσκεται ολόκληρη η Δύση μετά το τριήμερο τρόμου που στοίχισε τη ζωή σε 17 άτομα στη Γαλλία και συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Οι αρχές σε Ευρώπη και Αμερική βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα καθώς φοβούνται νέα χτυπήματα από την Αλ-Κάιντα με στόχο μαζικές ανθρώπινες απώλειες.

Το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στην Υεμένη (AQAP) ανέλαβε και επίσημα το βράδυ της Παρασκευής την ευθύνη για την επίθεση στο περιοδικό Charlie Hebdo στην οποία έχασαν τη ζωή τους δώδεκα άνθρωποι τονίζοντας ότι «διάλεξε πολύ προσεκτικά τον στόχο της». Χωρίς να χάσει χρόνο και θέλοντας να διαμηνύσει ότι ο «αγώνας» της AQAP για τις «βλασφημίες σε βάρος των ιερών των Μουσουλμάνων» έχει συνέχεια, εξαπέλυσε νέες απειλές με νέες επιθέσεις στη Γαλλία.

Συγκεκριμένα, ένας από τους ηγέτες της οργάνωσης στην Αραβική Χερσόνησο, ο Χαράθ Αλ-Ναζάρι, καλωσόρισε την επίθεση που πραγματοποίησαν οι αδελφοί Σαρίφ και Σαΐντ Κουασί στα γραφεία του Charlie Hebdo την Τετάρτη, απείλησε με νέες επιθέσεις τη Γαλλία και κάλεσε τη χώρα να αλλάξει την πολιτική της στη Μέση Ανατολή. Την ίδια ώρα ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Βρετανίας, Άντριου Πάρκερ, δήλωσε ότι μαχητές της τρομοκρατικής οργάνωσης στη Συρία σχεδιάζουν μεγάλα χτυπήματα σε χώρες της Δύσης, πιθανόν σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή «εικονικούς στόχους».

Προειδοποίησε μάλιστα ότι είναι πολύ πιθανό να επιτεθούν στη Μεγάλη Βρετανία. «Μια ομάδα βασικών τρομοκρατών της Αλ Κάιντα στη Συρία σχεδιάζει να φέρει εις πέρας επιθέσεις μεγάλης κλίμακας στη Δύση. Αντιμετωπίζουμε δυστυχώς αρκετά… φιλόδοξα σχέδια από την Αλ Κάιντα και τους μιμητές της. Προσπάθειες να προκληθούν μαζικές απώλειες ζωών με επιθέσεις σε μέσα μεταφοράς και συμβολικούς στόχους», δήλωσε ο Πάρκερ σε μία από τις σπάνιες δημόσιες ομιλίες του.

Κατάσκοποι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ προβληματίζονται με το γεγονός ότι Πακιστανοί μαχητές της Αλ Κάιντα έχουν μεταβεί στη Συρία, κάτι που ορισμένοι αναλυτές προειδοποιούν πως θα μπορούσε να αποτελεί μέρος ενός σχεδίου για να εξαπολύσουν μια μεγάλης κλίμακας επίθεση κατά της Δύσης. Στον Καναδά πάντως το Σάββατο συνελήφθησαν δύο δίδυμα για αδικήματα που έχουν σχέση με τρομοκρατική δράση και ένας μεταξύ αυτών συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Μόντρεαλ λίγο πριν αναχωρήσει για το εξωτερικό. 

Οι 24χρονοι Άστον Κάρλετον Λάρμοντ και Κάρλος Λάρμοντ διώκονται με κατηγορίες που συνδέονται με τρομοκρατική δραστηριότητα ή υποστήριξη τρομοκρατικής δραστηριότητας, ανακοίνωσε η Βασιλική Χωροφυλακή του Καναδά (RCMP). Οι δύο άνδρες, γεννημένοι στις 21 Νοεμβρίου του 1990 και κάτοικοι Οτάβας, αναμένεται να παρουσιαστούν ενώπιον δικαστή εντός των προσεχών ωρών. 

Ο Άστον Κάρλετον Λάρμοντ που συνελήφθη στην Οτάβα κατηγορείται για συνδρομή σε τρομοκρατική δραστηριότητα, συμμετοχή σε δραστηριότητα για λογαριασμό τρομοκρατικής οργάνωσης και προτροπή ενός προσώπου να επιδοθεί σε δραστηριότητα υπέρ μιας τρομοκρατικής οργάνωσης", σύμφωνα με την ομοσπονδιακή αστυνομία.

Ο Κάρλος Λάρμοντ συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Μόντρεαλ και κατηγορείται για συμμετοχή σε δραστηριότητα για λογαριασμό τρομοκρατικής οργάνωσης και για απόπειρα εγκατάλειψης της χώρας προκειμένου να μετάσχει σε τρομοκρατικές δραστηριότητες στο εξωτερικό. 
Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....  
Διαβάστε επίσης τη μάχη της κάλπης ΕΔΩ.....

 

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΜΑΓΟΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ

 

Τις τελευταίες ημέρες, διεξάγεται μία συζήτηση ηλιθίων ή κουφών γύρω από το ζήτημα μιας πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, με καταπληκτικά επιχειρήματα του τύπου, σήμερα ο Μοσκοβισί δήλωσε το Α, ο Βαρουφάκης… το Β, η Μπιλντσάιτουνγκ το Γ. Την Τετάρτη το πρωί της 7ης Ιανουαρίου ο… Χατζηνικολάου, μας διαβεβαίωσε, ως ειδικός, ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος grexit, διότι όλα αυτά είναι μπλόφες!

Παράλληλα, οι υποστηρικτές της κυβέρνησης, και ο ίδιος ο Σαμαράς, αντί να καλέσουν το λαό και όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε συστράτευση για να αντιμετωπίσουν μαζί τους εκβιασμούς των δανειστών, δηλώνουν καθημερινά ως οι πειθήνιοι μαθητές της φράου-Μέρκελ, πως «οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα μνημόνια οδηγεί σε έξοδο» και αναπτύσσουν μόνο μια στρατηγική ακραίας αντιπαράθεσης και κινδυνολογίας! Έτσι, μέσα από ένα απίστευτο αλαλούμ δηλώσεων και αντιδηλώσεων, το τελικό αποτέλεσμα παραμένει σχεδόν μηδενικό και μόνο περισσότερη σύγχυση επισωρεύει στα μυαλά των ήδη συγχυσμένων Ελλήνων.

Διότι βέβαια το ζήτημα δεν είναι οι συχνά αντικρουόμενες και αντιφατικές δηλώσεις υπευθύνων και ανευθύνων, αλλά η πραγματική γεωοικονομική και γεωπολιτική πραγματικότητα, που μόνη αυτή θα επέτρεπε να συναχθούν, αν όχι ασφαλή, τουλάχιστον ισχυρά συμπεράσματα. Από την αρχή της κρίσης, έχουμε επιμείνει, με βάση την ανάλυση της γερμανικής στρατηγικής, πως η γερμανική Ευρώπη, την οποία οικοδομεί αυτή η κυρίαρχη σήμερα ευρωπαϊκή δύναμη, περιλαμβάνει περισσότερες από μία ομόκεντρες ζώνες κυριαρχίας. 

Σε μία πρώτη, κατ’ εξοχήν βορειο-κεντρο-ευρωπαϊκή ζώνη, που θα συγκροτεί τον σκληρό πυρήνα της γερμανικής Ευρώπης, περιλαμβάνονται εκείνες οι χώρες που μπορούν ν’ αντέξουν τη στρατηγική του σκληρού ευρώ και της δημοσιονομικής πειθαρχίας των Γερμανών.

Σε μια δεύτερη και σε μια τρίτη ζώνη, περιλαμβάνονται χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, πιθανόν αύριο η Ουκρανία ή και η Αγγλία από την άλλη πλευρά. Το μεγάλο πρόβλημα των Γερμανών είναι πως αυτή την αναδόμηση που επιχειρούν, εν μέσω κρίσης, ορισμένες χώρες όπως η Πορτογαλία, ίσως η Ισπανία και η Ιταλία αλλά οπωσδήποτε η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στο εσωτερικό της ευρωζώνης εξαιτίας της ιστορικής διαδρομής της οικοδόμησης της Ε.Ε. Δηλαδή, αυτές οι χώρες βρέθηκαν στο εσωτερικό της ευρωζώνης πριν αυτή αντιμετωπίσει την κρίση του 2008 και πριν η Γερμανία καταστεί η αδιαμφισβήτητη ηγεμονική της δύναμη. 

Αυτές οι χώρες, ενώ σύμφωνα με τη γερμανική αρχιτεκτονική θα έπρεπε να βρίσκονται στην περιφερειακή, εκτός της ζώνης του ευρώ, περιοχή, συμμετέχουν στην ευρωζώνη και απειλούν τη σταθερότητά της. Έτσι, η Γερμανία και οι άλλοι βόρειοι εταίροι της είναι υποχρεωμένοι να αναλαμβάνουν τη «διάσωση» των ασθενών της ευρωζώνης. Και αν χώρες με μεγάλο οικονομικό και γεωπολιτικό εκτόπισμα, όπως η Ιταλία ή η Ισπανία, είναι υποχρεωμένες να προσπαθούν να βρουν ένα modus vivendi στο εσωτερικό της ευρωζώνης, άλλες, όπως η Ελλάδα –και η Κύπρος–, θα είναι οι πρώτες από την παλαιά ευρωζώνη που θα μπορούσαν να οδηγηθούν στην έξοδο από αυτήν και να αποτελέσουν έτσι και ένα παράδειγμα για όλους τους άλλους.

Στις 7 Ιανουαρίου 2015, ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας, στο ραδιόφωνο του Σκάι, ανέφερε πως, σε ανύποπτο χρόνο, την 1η Απριλίου 2009, όταν βρισκόταν για δημοσιογραφική αποστολή στην Αγγλία, την οποία επισκεπτόταν και η καγκελάριος Μέρκελ, πληροφορήθηκε με έκπληξή του από τους Άγγλους δημοσιογράφους, στους οποίους η καγκελάριος είχε παραχωρήσει συνέντευξη, πως αυτή αναφερόταν ήδη στην επερχόμενη κρίση στην Ελλάδα και την έξοδό της από την ευρωζώνη. Ο οξυδερκής (!) δημοσιογράφος δηλώνει, σήμερα, πως τότε θεώρησε ότι επρόκειτο για πρωταπριλιάτικο αστείο. Ανάλογη οξυδέρκεια έχουν καταδείξει τόσοι Έλληνες δημοσιογράφοι και πολιτικοί, που διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα της χώρας.

Έκτοτε, η Γερμανία κάνει ό,τι μπορεί για να πραγματοποιηθεί αυτή η επιθυμία της, παίρνοντας βέβαια πάντοτε υπόψη και τους διεθνείς συσχετισμούς και την ισορροπία δυνάμεων στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Έτσι, έσπρωξε, τον ΓΑΠ αρχικώς στην αποδοχή του μνημονίου, ακολούθως επέβαλε δρακόντεια μέτρα που εξαντλούσαν και διέλυαν την ελληνική οικονομία και επιχείρησε μια πρώτη φορά, το 2011-12, να εξωθήσει τα πράγματα σε μία «τελική λύση». Τότε, όπως πλέον σήμερα γνωρίζουμε όλοι, σταμάτησε στο παρά πέντε, κάτω από τις πιέσεις των Αμερικανών και των Κινέζων, καθώς και εξαιτίας του υψηλού κόστους που θα είχε για όλη την ευρωζώνη ένα ελληνικό grexit.

Φάνηκε λοιπόν, προς στιγμήν, πως η Γερμανία αποδέχθηκε, έστω με βαριά καρδιά, ένα «σχέδιο Β» για την Ελλάδα, δηλαδή την παραμονή της στην ευρωζώνη, αλλά ως ανοικτή αποικία χρέους της Γερμανίας, πιέζοντας αφόρητα και συστηματικά την ελληνική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Και η λογική των Γερμανών ήταν πως αν, παρά την πίεση, «αντέξουν», και δεν θέσουν και ζήτημα γερμανικών επανορθώσεων, τότε ας μείνουν στην ευρωζώνη. Το 2014, όμως, εμφανίστηκαν νέες παράμετροι στο γεωπολιτικό και οικονομικό παιχνίδι της Ευρώπης. 

Πρώτον, απεδείχθη ότι η κρίση όχι μόνο δεν είχε περάσει αλλά έτεινε να αγκαλιάσει ένα διαρκώς αυξανόμενο μέρος της, κατ’ εξοχήν στην Ιταλία και τη Γαλλία. 

Δεύτερον, η ρήξη με τη Ρωσία γύρω από το ουκρανικό ζήτημα μετέβαλε τις σχέσεις Αμερικής-Γερμανίας, στον βαθμό που η Γερμανία αποδέχθηκε τη ρήξη με τη Ρωσία, με την οποία είχε εκτεταμένες οικονομικές σχέσεις. Η Μέρκελ πούλησε ακριβά στους Αμερικανούς τη συναίνεσή της για τον νέο μίνι ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία, με αντάλλαγμα τη μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στην Ευρώπη και σε σχέση με ζητήματα όπως το ελληνικό.

Έχει φανεί πολύ καθαρά πως οι Αμερικανοί ελάχιστα παρεμβαίνουν πλέον στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, και το ελεγχόμενο από αυτούς ΔΝΤ έπαψε να βάζει ως όρο το κούρεμα του ελληνικού χρέους, ευθυγραμμιζόμενο με την πολιτική Σόιμπλε. Επιπλέον, μέσα σε αυτή τη συγκυρία, η Γαλλία και η Ιταλία, παρ’ όλο που δεν επιθυμούν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, δεν είναι καθόλου διατεθειμένες να συγκρουστούν με τους Γερμανούς, επιδιώκοντας ως αντάλλαγμα μια ηπιότερη αντιμετώπιση των δικών τους δημοσιονομικών παρεκκλίσεων. 

Το αποτέλεσμα αυτής της νέας πιο αρνητικής συγκυρίας υπήρξε και ο στραγγαλισμός των προσπαθειών της κυβέρνησης Σαμαρά για έξοδο στις αγορές και απομάκρυνση του ΔΝΤ: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή Αμερικανοί και Γερμανοί από κοινού, έριξαν στα βράχια αυτή την έσχατη απόπειρα, το φθινόπωρο του 2014. Η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει στις αγορές και επομένως δεν μπορεί να ξεφύγει από τον ασφυκτικό έλεγχο της γερμανικής Ευρώπης.

Η γερμανική πολιτική θεωρεί ότι έχει μπροστά της μία ακόμα ευκαιρία. Εφ’ όσον το ελληνικό πολιτικό σύστημα – και για ορισμένες από τις συνιστώσες του, κατάλληλα καθοδηγούμενο – οδηγήθηκε σε μια μετωπική πολιτική σύγκρουση, στη χειρότερη δυνατή στιγμή μετά την αποτυχία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας – όλα πάλι μπορούν, για μια τελευταία και ίσως αποφασιστική στιγμή, να ξαναμπούν στο τραπέζι. Και σήμερα, οι συνθήκες είναι πολύ πιο ευνοϊκές για τη Γερμανία. 

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, μαζί με την Κύπρο, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε μνημόνιο, τα σπρεντ εκτινάσσονται και πάλι πάνω από 10%, την ίδια στιγμή που πέφτουν στην Ιταλία και την Πορτογαλία, και οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν κινδυνεύουν από μια ελληνική χρεοκοπία. Οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους μπορούν τώρα, με μια σχετική αταραξία, να καλούν τους Έλληνες «να επιλέξουν μόνοι τους» αν θέλουν να μείνουν ή όχι στην ευρωζώνη! Γι’ αυτό εξάλλου και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι αυτοί δεν απεργάζονται κάποιο σχέδιο εναντίον των Ελλήνων, αλλά είναι οι Έλληνες που θα αποφασίσουν για την τύχη τους, όπως επανέλαβε η Μέρκελ(!).

Βέβαια, οι Έλληνες, έχοντας γονατίσει κάτω από το πιο δρακόντειο πρόγραμμα λιτότητας που έχει εφαρμοστεί ποτέ σε χώρα της Δύσης, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι πιθανότατο ότι θα αρνηθούν έναν ακόμα κατάφωρο εκβιασμό και έτσι θα πέσουν μόνοι τους στην παγίδα που έχουν στήσει οι άρχοντες του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι κάποιος που πνίγεται κάνει συχνά απεγνωσμένες κινήσεις που τον οδηγούν ευκολότερα στον βυθό.

Και οι Γερμανοί έχουν έναν ακόμα και πολύ σοβαρό λόγο να επιθυμούν την αποδυνάμωση, την περιθωριοποίηση ή ακόμα και την αποσύνθεση της Ελλάδας. Να αποφύγουν την έγερση του ζητήματος των Γερμανικών επανορθώσεων και του Κατοχικού Δανείου στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, πράγμα που φοβούνται πως αναπόφευκτα θα τεθεί την αμέσως επομένη περίοδο. Και ενώ τόση συζήτηση γίνεται για αυτό το θέμα στην Ελλάδα, «ξεχνάμε» να το συνυπολογίσουμε στην εξίσωση που καθορίζει τη γερμανική στρατηγική, ενώ έχει την ύψιστη σημασία.

 

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ 25 ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΠΑΝΙ

 

Οι επιθέσεις από το Ισλαμικό Κράτος στην Κομπάνι συνεχίστηκαν για 117η ημέρα της πολιορκίας, όπως αναφέρει σε πολεμικό ανακοινωθέν του το Σάββατο το YPG, η κουρδική πολιτοφυλακή που υπερασπίζεται την Κομπάνι στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας.

Το Ισλαμικό Κράτος, σύμφωνα με το πολεμικό ανακοινωθέν, έφερε νέες ενισχύσεις στην Κομπάνι και νέα βαριά όπλα. Το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στην περιοχή του σχολείου, στους πρόποδες του λόφου Μιστενούρ, η οποία πρόσφατα απελευθερώθηκε από τους μαχητές και τις μαχήτριες του YPG/YPJ.

Τουλάχιστον 25 τζιχαντιστές έχει επιβεβαιωθεί ότι σκοτώθηκαν στους πρόποδες του λόφου Μιστενούρ, ενώ πέντε πτώματα τζιχαντιστών και μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών πέρασαν ως λάφυρα στα χέρια των Κούρδων.