ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ;

 

Η κρίση που βιώνουμε είναι εκτός πολλών άλλων και αποτέλεσμα του στρεβλού πολιτικού μας συστήματος. Σε λίγο χρόνο θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα.   Περιμένει κανείς ουσιαστικές αλλαγές;Το πολιτικό σύστημα είναι ανεξέλεγκτο, το σύνταγμα, ο θεμελιώδης κανόνας λειτουργίας του πολιτεύματος, είναι αναχρονιστικό, φτιαγμένο για να εξυπηρετεί το φαύλο πολιτικό σύστημα και παραβιάζεται σχεδόν καθημερινά. Δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που να αποτρέπουν την παραβίασή του.

Τα κόμματα έχουν χάσει την ιδεολογική τους ταυτότητα και δεν έχουν εσωτερική δημοκρατική λειτουργία. Οι πολίτες μην έχοντας εμπιστοσύνη στο υπάρχον πολιτικό προσωπικό και τις πολιτικές δομές, βρίσκονται σε σύγχυση με αποτέλεσμα να μην έχουν πολιτικά αντανακλαστικά. Αφού ζούμε σε αστικό καθεστώς με κοινοβουλευτικό αντιπροσωπευτικό σύστημα, ας το βελτιώσουμε τουλάχιστον. Είναι προς όφελος όλων μας. Επειδή η κατάσταση οδεύει απ' το κακό στο χειρότερο, έχουμε ανάγκη δομικών αλλαγών στο πολιτικό σύστημα.

1η  Συντακτική βουλή για ψήφιση ενός σύγχρονου, δημοκρατικού και σαφώς διατυπωμένου συντάγματος έτσι ώστε ούτε να παρερμηνεύεται ούτε να παραβιάζεται. Οι θεσμοί που θα προβλέπονται απ' το νέο σύνταγμα πρέπει να έχουν την δυνατότητα ελέγχου των κυβερνόντων, των πολιτικών κομμάτων και να εγγυώνται την πιστή τήρηση του συντάγματος.

2η Τα κόμματα πρέπει να επανατοποθετηθούν στον πολιτικό χάρτη έτσι ώστε ο πολίτης να γνωρίζει τις βασικές ιδεολογικοπολιτικές απόψεις τους. Υπάρχει μεγάλη αναγκαιότητα αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού. Η πολυδιάσπαση των ιδεολογικών τάσεων με αφορμή κάποιες μικροδιαφωνίες ή αρχηγισμούς δεν προσφέρει στον πλουραλισμό αλλά δημιουργεί ένα αδύναμο πολιτικό σύστημα προκαλώντας σύγχυση.

Το κλασσικό πολιτικό σύστημα διαθέτει τρεις κατά βάση πυλώνες, την δεξιά, το κέντρο και την αριστερά. Η ύπαρξη διαφορετικότητας μέσα στα πλαίσια των τριών πυλώνων είναι χρήσιμη αλλά δεν μπορεί για μη ουσιώδεις λόγους να δημιουργούνται φράξιες μέσα στα κόμματα ή να αποχωρεί ένα κομμάτι τους για τον σχηματισμό ξεχωριστού κόμματος. Η ιδεολογική αντιπαράθεση μπορεί κάλλιστα να γίνεται μέσα στα κόμματα, η πλειοψηφία ενεργεί και η μειοψηφία ελέγχει και αντιπροτείνει, ίσως σε άλλο πολιτικό χρόνο η μειοψηφία γίνει πλειοψηφία.

Μπορεί να φαίνεται δημοκρατικώτερο και ότι προσφέρει στην πολυφωνία αλλά η δημιουργία κομμάτων με βάση κάποια επιμέρους πολιτικά, κοινωνικά ή άλλα προβλήματα δεν προσφέρει, απλά πολυδιασπά το εκλογικό σώμα σε μικρά-μικρά κομμάτια χωρίς καμένα ουσιαστικό όφελος. Ένα κόμμα για να έχει λόγο ύπαρξης πρέπει να απαντά στο σύνολο των προβλημάτων και όχι μόνο σε επιμέρους.

3η Πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν ότι, οι αλλαγές που γίνονται ερρήμην τους, δεν είναι για δικό τους καλό, εξυπηρετούν άλλους σκοπούς. Η ενεργός συμμετοχή των πολιτών, τόσο στην κατάρτιση και ψήφιση του νέου συντάγματος, όσο και στον έλεγχο και εκδημοκρατισμό των κομμάτων είναι απαραίτητη.Μπορεί η πολιτεία μας να λειτουργεί με αντιπροσωπευτικό σύστημα αλλά έχουμε όλοι υποχρέωση και συμφέρον να ελέγχουμε κάθε μέρα τόσο τους κυβερνόντες όσο και τα κόμματα. 

Με όσα προανέφερα μπορεί να μην βγούμε, εξαιτίας τους, απ' την κρίση αλλά σίγουρα δεν θα ξαναβρεθούμε σε τόσο άσχημες καταστάσεις σαν την σημερινή. Όσο ζούμε ελπίζουμε. Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....  
Διαβάστε επίσης Μεγάλη Συνέντευξη του Υπουργού Οικονομικών ΕΔΩ..... 

 

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΙ

 

Πάει πάνω από ένας χρόνος όταν ο πρωθυπουργός ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για τη δυσπιστία των νέων απέναντι στο πολίτευμα και απάντησε με υπόσχεση για δωρεάν wifi σε ένα χρόνο. Δεν ήταν φάρσα. Εξ ίσου αποκαρδιωτικό με την απάντηση, είναι πως δεν πραγματοποίησε την υπόσχεση του, αν και αμφιβάλλω πως το πίστεψε κανείς.

Αποτελεί και αυτό ένα από τα μυριάδες δείγματα της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και του ίδιου. Το μεγαλύτερο κακό από τις παλινωδίες και τις αυτοδιαψεύσεις των πολιτικών είναι κατ’ εμέ πως υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους θεσμούς που εκπροσωπούν.

Όπως και να έχει, θα μπορούσε να είχε εκπληρώσει την υπόσχεση του για δωρεάν wifi και παράλληλα να έχει βοηθήσει κάπως την ανάπτυξη της οικονομίας, υποστηρίζοντας τα δίκτυα mesh. Μπορείτε να σκεφτείτε ένα δίκτυο mesh ως μίας άλλου τύπου σύνδεσης στο δίκτυο.

Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ ενός δικτύου mesh και ενός συνηθισμένου δικτύου (όπως αυτό με το οποίο συνδέεστε στο internet), είναι ότι στο mesh, τα node (σκεφτείτε τα σαν δημόσια wifi) συνδέονται μεταξύ τους και δημιουργούν ένα δίκτυο υποστήριξης επικοινωνίας μεταξύ υπολογιστών, κινητών κλπ, το οποίο λειτουργεί ακόμα και όταν δεν είναι συνδεδεμένο στο internet.

Τα περισσότερα mesh είναι συνδεδεμένα στο internet, όμως εάν η σύνδεση για κάποιο λόγο κοπεί, το δίκτυο εξακολουθεί να λειτουργεί. Η Αθήνα (και εδώ), το Βrooklyn, το Λονδίνο και το Ναιρόμπι είναι μερικές από τις δεκάδες πόλεις όπου έχουν ξεκινήσει κινήσεις τέτοιων αποκεντρωμένων δικτύων και οι χρήσεις τους είναι πολλές.

Για παράδειγμα, σε περιοχές που έχουν χτυπηθεί από φυσική καταστροφή, ένα δίκτυο mesh, μπορεί να επιτρέψει σε ανθρώπους να επικοινωνήσουν (φωνή, κείμενο, βίντεο, κ.λπ.) ακόμα και όταν οι κεντρικές γραμμές επικοινωνίας έχουν καταστραφεί.

Εκτός άλλων ήταν πολύ χρήσιμο στη συνοικία Red Hook που χτυπήθηκε από τον τυφώνα Sandy. Δίκτυα mesh θα μπορούσαν να υποστηρίζουν τις κακές υποδομές σύνδεσης στο internet που έχουν τα νησιά και οι ορεινές περιοχές μας. Άλλο παράδειγμα της χρήσης του mesh είναι η κινητή επικοινωνία σε οχήματα, όπως στα ασθενοφόρα ή τα λεωφορεία.

Εξάλλου, μετά τις περσινές αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις (από DCHQ, NSA μεταξύ άλλων) υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον πολιτών και εταιρειών για περισσότερο ιδιωτικά δίκτυα επικοινωνίας. Άλλες τάσεις στην ανάπτυξη των mesh αφορούν στην παροχή σύνδεσης σε κινητές συσκευές (κινητά, ταμπλέτες) με συνεπαγόμενη αποδυνάμωση των μονοπωλίων στην αγορά κινητής τηλεφωνίας και 3G για τους καταναλωτές (λέγε με Ανταγωνιστικότητα).

Παρεμφερείς είναι οι στόχοι της πρόσφατης επένδυσης στο Πορτογαλλικό startup Veniam από το πολύ επιτυχημένο ταμείο USV (λέγε με Άμεσες Ξένες Επενδύσεις). Η σχετικότητα των δυνατοτήτων με τη Digital Agenda που αποτελεί στρατηγικό στόχο της ΕΕ, έχει επίσης πολλές προεκτάσεις. Τέλος, είναι σημαντικό να δούμε τα παραπάνω σε σχέση με τη ραγδαία ανάπτυξη του internet of things και των wearables.

Καθώς η συνδεσιμότητα μεταξύ συσκευών γίνεται καθίσταται εύκολη και τα ηλεκτρονικά πολύ φθηνά, υπάρχει αγώνας δρόμου μεταξύ νέων και μεγαλύτερων εταιρειών για την ανάπτυξη συσκευών και εφαρμογών. Υπάρχει ήδη η τάση να γίνει η σύνδεση όλων αυτών των τεχνολογιών μέσω αποκεντρωμένων δίκτυων.

Εάν υποστηριζόταν η άνθηση αυτών των δικτύων στη χώρα, θα αποκτούσαμε και θα δημιουργούσαμε τεχνογνωσία, υποδομές και ασφαλέστερες δομές επικοινωνίας (υπήρξε τηλεοπτική εκπομπή όπου χάκαραν συστήματα του Ελληνικού στρατού μπροστά στην κάμερα).

Η ανάγκη για την σχετική τεχνολογία θα έδινε κίνητρα σε μερικές επιχειρήσεις να παράγουν εξοπλισμό και εφαρμογές, θα έφερνε παραγωγικές ξένες επενδύσεις και θα προσέφερε ευκαιρίες εξειδίκευσης στις φοιτήτριες και τους φοιτητές. Οκ, επιστροφή στην πραγματικότητα.