Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΤΡΑ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ

 

Ρημαγμένοι από τον επαρχιώτικο αυτισμό μας, δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε αυτά που πραγματικά μας αφορούν στο διεθνές γίγνεσθαι.Ετσι, δεν εκπλήσσομαι που η πολύ σημαντική πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για την πατρίδα μας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. 

Θυμίζουμε ότι η ΔΟΕ είναι ένας αυτόνομος, διεθνής, διακρατικός οργανισμός που συνδέεται με τον ΟΗΕ, του οποίου και αποτελεί εξειδικευμένη οργάνωση. Εδρεύει στη Γενεύη, και ιδρύθηκε το 1919 ως παράρτημα της Κοινωνίας των Εθνών (ΚΤΕ). Κληρονομιά της Συνθήκης των Βερσαλλιών, που επεδίωκε την αποκατάσταση της παγκόσμιας ειρήνης με βάση την κοινωνική δικαιοσύνη, η οργάνωση αυτή υπήρξε αποτέλεσμα μακρών και επίμονων προσπαθειών ιδεολόγων και ανθρωπιστών της διεθνούς κοινωνίας, που ζητούσαν την προστασία της εργασίας μέσα από διακανονισμούς, καθώς και την άρση των αδικιών και των στερήσεων εις βάρος των εργαζομένων.   

Η μελέτη της ΔΟΕ, που φέρει τον τίτλο «Παραγωγικές θέσεις εργασίας για την Ελλάδα», προειδοποιεί ότι η χώρα μας θα έρθει αντιμέτωπη με μια παρατεταμένη κοινωνική κρίση, αν δεν ληφθούν μέτρα για την ανάσχεσή της. Περιγράφει ως «αναιμικό» τον ρυθμό δημιουργίας θέσεων εργασίας και αναφέρει ότι πλέον του 70% επί συνόλου σχεδόν 1.300.000 ανέργων είναι χωρίς δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Εν τω μεταξύ, μέσα σε πέντε χρόνια έχει υπερδιπλασιαστεί ο αριθμός των Ελλήνων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας, με το ποσοστό να ξεπερνάει το 44% το 2013, ενώ το 2008 μετά βίας υπερέβαινε το 20%.  

 Ο γενικός διευθυντής της ΔΟΕ Guy Ryder αναφέρει: «Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και, προκειμένου να μπει η χώρα σε βιώσιμη τροχιά ανάκαμψης, χρειάζεται να ληφθούν μέτρα εκτάκτου ανάγκης για τη στήριξη πολιτών και εταιριών. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να καθοριστούν σε τριμερές επίπεδο, με τη συμμετοχή κυβέρνησης, εργοδοτών και εργαζομένων». Με κομψό τρόπο ο Raymond Torres, διευθυντής στο Τμήμα Ερευνών της ΔΟΕ, επιβεβαιώνει τα της αποτυχίας της συνταγής του Μνημονίου: «Η έως τώρα στρατηγική, αν και βοήθησε στην αποκατάσταση των δημόσιων οικονομικών, δεν έχει επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ως προς μια βιώσιμη ανάκαμψη στην οικονομία και την απασχόληση». 

Η έκθεση της ΔΟΕ καλεί για μια ευρύτερη στρατηγική απασχόλησης που να περιλαμβάνει μια δέσμη μέτρων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την καταπολέμηση των πιο πιεστικών επιπτώσεων της κρίσης και την επάνοδο της οικονομίας σε τροχιά βιωσιμότητας. Η στρατηγική καλύπτει τόσο μέτρα εκτάκτου ανάγκης όσο και πιο μακρόπνοες βιώσιμες δράσεις.Στα μέτρα εκτάκτου ανάγκης περιλαμβάνονται η εγγύηση ενεργοποίησης όλων των νέων και των πλέον ευπαθών ομάδων σε αναζήτηση εργασίας, η δημιουργία επιχειρήσεων «κοινωνικής οικονομίας» ως οδών δημιουργίας θέσεων εργασίας. 

H βελτιωμένη πρόσβαση σε πιστώσεις για τις μικρές επιχειρήσεις, καθώς και μια επανεξέταση του ρυθμού και του μείγματος πολιτικών δημοσιονομικής εξυγίανσης, ώστε να μην υπονομεύονται οι προσπάθειες ανάκαμψης. Η ΔΟΕ δηλώνει έτοιμη να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, τους κοινωνικούς εταίρους και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την άμεση υλοποίηση όλων των παραπάνω. Όπως ανέφερε ο γενικός διευθυντής της, «Η προτεινόμενη μεταστροφή προς μια νέα στρατηγική ανάπτυξης και απασχόλησης βασίζεται σε μία ανάλυση των βέλτιστων διεθνών πρακτικών, προσαρμοσμένων στη συγκεκριμένη κατάσταση της Ελλάδας».

Μια στάση στη Γενεύη θα μπορούσε να την κάνει η αντιπροσωπία μας ,έστω και κατά την επιστροφή της από το Παρίσι. Πιθανότατα θα της είναι πιο χρήσιμη απ' ό,τι οι συζητήσεις της με την τρόικα στην πόλη του φωτός. Το βέβαιο είναι ότι θα είναι πολύ πιο φωτεινή για το μέλλον μας!  Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....

 

ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ: ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ

 

Άγρια επεισόδια ξέσπασαν και σήμερα στο κέντρο του Χονγκ Κονγκ, όπου χιλιάδες διαδηλωτές του Κινήματος της Ομπρέλας και ακτιβιστές υπέρ της δημοκρατίας, απόκλεισαν για λίγη ώρα την έδρα της τοπικής κυβέρνησης και συγκρούστηκαν βίαια με την αστυνομία. Στους δρόμους του εμπορικού κέντρου, στην περιοχή Mong Kok, επικράτησε χάος το πρωί καθώς η αστυνομία προσπαθούσε να διαλύσει την μεγάλη πορεία με κανόνια νερού, δακρυγόνα, σπρέι πιπεριού και την χρήση των γκλομπ - σε μια επίδειξη υπερβολικής βίας.

Χιλιάδες εργαζόμενοι δεν πήγαν στις δουλειές τους και δεκάδες καταστήματα έμειναν κλειστά. Η αστυνομία προχώρησε σε τουλάχιστον 40 συλλήψεις ενώ ο τοπικός ηγέτης του Χονγκ Κονγκ, Leung Chun-Ying, δήλωσε ότι η αστυνομία ήταν μέχρι τώρα "ανεκτική", αλλά στο εξής θα αναλάβει "αποφασιστική δράση". Ο Leung Chun-Ying κάλεσε τους διαδηλωτές να μην επιστρέψουν στην σκηνές τους και να τερματίσουν την δίμηνη διαμαρτυρία, αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι η "υπομονή" των αρχών έχει εξαντληθεί.    

Σε απάντηση, τρεις φοιτητές, επικεφαλής του φιλοδημοκρατικού κινήματος,ανακοίνωσαν ότι ξεκινούν απεργία πείνας. «Σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς υπάρχει ένα καθήκον. Σήμερα είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε το τίμημα», έγραψαν οι φοιτητές στο Facebook.Ο Τζόσουα Γουόνγκ και δύο γυναίκες του κινήματος, η Λο Γιν-γουάι και η Γουονγκ Τσζ-γουέτ, δήλωσαν ότι με αυτό τον τρόπο επιθυμούν να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ ώστε να απαντήσει στο αίτημά τους για διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών το 2017 στην πρώην βρετανική αποικία.

 

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ

 

Η Ελλάδα κατά πολλούς είναι η χώρα της υπερβολής. Είναι η χώρα, οι κάτοικοι της οποίας μπορούν τη μια στιγμή να λατρεύουν κάποιον σα θεό τους και λίγο καιρό μετά να τον μισούν σαν το μεγαλύτερο κίνδυνό τους. Το έθος αυτό εντοπίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και της δραστηριότητας των σύγχρονων Ελλήνων, από την πολιτική έως και τον αθλητισμό. Πολιτικοί αρχηγοί, πρωθυπουργοί, βουλευτές, από την μια πλευρά, και προπονητές, ποδοσφαιριστές, μεγαλοπαράγοντες από την άλλη πλευρά, έχουν πολλάκις θεοποιηθεί από τον ελληνικό λαό και σε ελάχιστο χρόνο έχασαν την εμπιστοσύνη του.

Το γεγονός αυτό στηρίζεται στον παρορμητισμό, τον αυθορμητισμό και την αλαζονεία του ελληνικού λαού. Η πλειον'οτητα των Ελλήνων χρήζει τον εαυτό της κατάλληλο να κρίνει και να σχολιάσει όλα τα τεκταινόμενα. Πιστεύουν πως είναι ειδήμονες παρόλο που οι περισσότεροι αγνοούν τη σημασία της λέξης. Πολλάκις στη σύγχρονη ιστορία έχουμε δει κυβερνήσεις που απολάμβαναν της εμπιστοσύνης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, στις επόμενες εκλογές να λαμβάνουν ταπεινωτικά ποσοστά.

Υπουργούς και βουλευτές να καταλήγουν στη συνείδηση των Ελλήνων από ‘’ηγέτες’’ σε ανίκανους πολιτικάντηδες. Το ίδιο συμβαίνει και στον αθλητισμό. Προπονητές ποδοσφαιρικών ομάδων γίνονται ως επί το πλείστον θύματα των κυκλοθυμικών αυτών αισθημάτων των Ελλήνων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εθνικής μας ομάδας. Ο απελθών προπονητής είχε γίνει ‘’σάκος του μποξ’’ για τις αποφάσεις του και τους ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιούσε, παρά τα θετικά αποτελέσματα που είχε η ομάδα. Η έλευση νέου προπονητή έφερε νέα ελπίδα για κάτι καλό. 

Για την ανανέωση της εθνικής μας ομάδας. Γρήγορα όμως, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, με τρία αρνητικά αποτελέσματα που συνέβησαν έχασε την εμπιστοσύνη του λαού. Για ποδοσφαιριστές που μέχρι πριν από μικρό χρονικό διάστημα κρίνονταν ακατάλληλοι από την ‘’κοινή γνώμη’’ πλέον αποτελεί κοινό αίτημα η επιστροφή τους στην ομάδα.Κι όμως, όσο ανεξήγητη και αν φαίνεται αυτή η στάση των Ελλήνων, κάθε άλλο παρά αλλοπρόσαλλη είναι. Οι Έλληνες περισσότερο από κάθε άλλο λαό έχουν την τάση να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα ή περισσότερα συγκεκριμένα πρόσωπα. Τα δυο θέματα που ενδιαφέρουν και μονοπωλούν τις συζητήσεις είναι ο αθλητισμός και η πολιτική. 

Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι στους δυο αυτούς τομείς, που παρουσιάζουν αμείωτο ενδιαφέρον, για τους αρένες κυρίως Έλληνες, το φαινόμενο αυτό είναι περισσότερο διακριτό. Η πρακτική αυτή έχει τις ρίζες της σε ένα άλλο στοιχείο που διακρίνει την πλειονότητα των Ελλήνων το οποίο δεν είναι άλλο από την έλλειψη υπομονής. Οι Έλληνες αγαπούν τα βιαστικά συμπεράσματα. Βιάζονται να κρίνουν, είτε αρνητικά είτε θετικά. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα δεν ενδιαφέρουν. Δείχνουν να εστιάζουν στο δένδρο και να χάνουν το δάσος. Ένα δημόσιο πρόσωπο με το πρώτο σφάλμα που θα πραγματοποιήσει είναι καταδικασμένο να υποστεί τη δημόσια κατακραυγή.

Η πρακτική αυτή συμβαίνει σήμερα περισσότερο παρά πότε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των νεοελλήνων. Μπορεί ωστόσο να αποβεί μοιραία γιατί δεν δίνει το σωστό χρονικό περιθώριο στους ανθρώπους, η συμπεριφορά των οποίων βρίσκεται υπό εξέταση, για να κριθούν αντικειμενικά από το έργο που έχουν πραγματοποιήσει και από τα αποτελέσματα που αυτό επέφερε. Η υπομονή είναι αρετή και η ψυχραιμία πρέπει να ενταθεί στην ψυχοσύνθεση των Ελλήνων.

 

ΤΑ «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ» ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

 

Πόσες απαράδεκτες δηλώσεις μπορεί να κάνει ένας ηγέτης μέσα σε μια εβδομάδα; Στην περίπτωση του προέδρου Ερντογάν, τρεις -τουλάχιστον δημόσια... Ιδιωτικά, ποιος ξέρει; Πόσους παραλογισμούς έχει, άραγε, εκστομίσει σ΄ όλη την πολιτική του καριέρα; Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία... διακοσμημένη με πολλά μαργαριτάρια. Ας ξεκινήσουμε όμως από τη Δευτέρα, όταν ξεπέρασε για μια ακόμη φορά τον εαυτό του, δηλώνοντας - σε συνέδριο για τα δικαιώματα των γυναικών παρακαλώ - ότι «η ισότητα μεταξύ των δύo φύλων είναι αντίθετη στη φύση». Όπως επισημαίνουν όμως πολλοί Τούρκοι αρθρογράφοι κακώς εκπλαγήκαμε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο «μεγάλος δάσκαλος», όπως τον αποκαλούν οι υποστηρικτές του, έχει πει κάτι τέτοιο. Το 2010 σε μια συνάντηση με εκπροσώπους γυναικείων οργανώσεων, χρησιμοποίησε τις ίδιες ακριβώς λέξεις. Το 2008 είχε προτρέψει τις απανταχού Τουρκάλες και «αγαπημένες αδερφές του» να κάνουν τουλάχιστον «τρία ως πέντε παιδιά», ενώ λίγα χρόνια πριν είχε δηλώσει ότι «δεν μπορείτε να περιμένετε να σεβαστώ το γεγονός ότι κορίτσια και αγόρια κάθονται δίπλα-δίπλα στα πανεπιστημιακά έδρανα».

Το 1994 όντας δήμαρχος Κωνσταντινούπολης αποκαλύπτει σε υπάλληλό του ότι είναι ενάντια στη φύση οι γυναίκες να ανέρχονται στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας. To 2012, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τη δολοφονική επίθεση της τουρκικής αεροπορίας που σκότωσε 34 Κούρδους αμάχους στην περιοχή Uludere στην επαρχία Σιρνάκ της Τουρκίας απάντησε «μιλάτε συνέχεια για την Uludere. Κάθε άμβλωση είναι σαν μια Uludere». Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι δημοσιογράφοι απαγορεύεται πλέον να αναφερθούν στο συγκεκριμένο θέμα – όπως και σε πολλά-πολλά άλλα, όμως κι αυτό είναι μια άλλη πολύ μεγάλη ιστορία.

Και συνεχίζουμε. Στο ίδιο συνέδριο, (αυτό της Δευτέρας), επιτέθηκε εμμέσως σε μια απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας της χώρας. Χρησιμοποιώντας ένα απόφθεγμα που απέδωσε είτε στον Κομφούκιο είτε στον χαλίφη Ομάρ αναφώνησε: «ανεξαρτήτως του πόσο κακοί είναι οι νόμοι, αν τους εφαρμόζει ένας δίκαιος σουλτάνος, τότε το αποτέλεσμα θα είναι καλό. Ανεξαρτήτως του πόσο καλοί είναι οι νόμοι αν τους εφαρμόζει ένας βάρβαρος σουλτάνος τότε θα οδηγήσουν σε αδικίες». Και αναρωτιέται κανείς: τι θέλει να πει ο ποιητής; Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Ο Ερντογάν, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί παγκοσμίως, δε θέλει να του φέρνουν αντιρρήσεις ενώ η ύπαρξη ενός δικαστικού σώματος που δεν μπορεί να το ελέγξει απόλυτα τον δυσαρεστεί.

Στο παρελθόν είχε σχολιάσει: «ξέρετε αυτό το πράγμα που λέγεται κατανομή εξουσιών; Αυτό θα το βρεις μπροστά σου ως εμπόδιο». Ούτε για τη δημοκρατία έχει πει τα καλύτερα λόγια. «Είναι ένα τρένο που θα σε πάει στον τελικό σου σταθμό και μετά θα κατέβεις», δήλωσε τη δεκαετία του 1990 αν και μετά ανακάλεσε. Για τον 60χρονο ιδιαίτερα δημοφιλή ηγέτη, οι Άλλοι φταίνε για όλα. Οι 40 -τουλάχιστον- δημοσιογράφοι που βρίσκονται στη φυλακή «είναι εκεί επειδή είναι πραξικοπηματίες, λαθρέμποροι όπλων και τρομοκράτες», όχι γιατί υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ελευθερίας του Τύπου στη χώρα.

Οι φεμινίστριες «δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της μητρότητας όπως τη διδάσκει το Ισλάμ» για αυτό και του επιτίθενται. Περισσότερο όμως απ΄ όλους φταίνε οι ξένοι. «Σας μιλώ ανοιχτά: οι ξένοι αγαπούν το πετρέλαιο, το χρυσό, τα διαμάντια και τα φτηνά εργατικά χέρια του Ισλαμικού κόσμου. Τους αρέσουν οι διαμάχες και οι μάχες της Μέσης Ανατολής. Πιστέψτε με, δεν τους αρέσουμε εμείς. Μοιάζουν με φίλους μας αλλά θέλουν να μας δουν νεκρούς. Τους αρέσει να βλέπουν τα παιδιά μας να πεθαίνουν» μας είπε μόλις την Πέμπτη.

Πολλοί αντιδρούν γελώντας σε τέτοιου είδους σχόλια. Δεν είναι όμως για γέλια, όπως γράφει και η Αλεβ Σκοτ στην Guardian. Ούτε μπορεί κανείς να πει στους γείτονες και, κυρίως, τις γειτόνισσές μας να κάνουν υπομονή. Ο Ερντογάν δεν κρύβεται πια.