Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ

 

Την ώρα που εντείνονται οι έρευνες και οι συζητήσεις για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, με την Τουρκία να έχει «βγάλει» τρία πλοία να παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στην περιοχή, στην Κωνσταντινούπολη είναι σε εξέλιξη το forum του πανίσχυρου αμερικανικού Think Tank, Atlantic Council με θέμα την ενέργεια. Πανίσχυρες προσωπικότητες από περίπου 40 χώρες, ηγέτες, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και πρόεδροι εταιρειών δίνουν το παρών στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής, με θέμα "Επιχειρηματικές συμφωνίες σε καιρό κρίσης”.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται ως στόχος της Συνόδου είναι να δοθεί έμφαση στην δημιουργία καινοτόμων λύσεων μπροστά στις νέες προκλήσεις της εποχής, μεταξύ των οποίων η  ενεργειακή ανασφάλεια, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η ανάγκη για καθαρή ενέργεια, με τους συμμετέχοντες να συζητούν το μέλλον των ενεργειακών τεχνολογιών και τη χρηματοδότηση των ενεργειακών υποδομών. Μεταξύ των ομιλητών είναι ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Ernest Moniz, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αλί Μπαμπατζάν, αρχηγοί κρατών, πάνω από 20 υπουργοί ενέργειας και οικονομικών.

Συνολικά ο αριθμός των συμμετεχόντων ξεπερνά τους 300. Θα συμμετάσχουν 300 άλλους διαμορφωτές της κοινής γνώμης από την πολιτική, τα μέσα ενημέρωσης, την ακαδημαϊκή κοινότητα και τον επιχειρηματικό κόσμο. Μια ματιά στους συμμετέχοντες αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο σημαντική είναι η πέμπτη κατά σειρά διοργάνωση της Συνόδου, που γίνεται κάθε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη. Αρχικά ξεκίνησε ως «Ενεργειακό και οικονομικό φόρουμ της Μαύρης Θάλασσας» το 2009 και το 2012 εμφανίζεται ως «Ενεργειακό και οικονομικό φόρουμ: Νέες ευκαιρίες σε μια δυναμική περιοχή».

Το ίδιο μεγάλης σημασίας - και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο αποτελεί το γεγονός ότι η εν λόγω διοργάνωση λαμβάνει χώρα στην Τουρκία, η οποία επιδιώκει με κάθε τρόπο να διαδραματίσει ρόλο στα ενεργειακά, και δη στην μεταφορά του κυπριακού αερίου (μέσω Τουρκίας). Από την σύνοδο, θα περάσει και ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος Biden. Τυχαία επίσης, ή καθαρά εθιμοτυπική, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και η συνάντηση που θα έχει (πρόγευμα εργασίας) με τον Έλληνα υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι η κατασκευή ενός τερματικού στο Βασιλικό και ένας αγωγός μέσω Τουρκίας να μεταφέρει το αέριο από την Κύπρο αποτελεί την καλύτερη λύση.

Αν και οι Αμερικανοί δείχνουν μια κάπως αυστηρή στάση προς την Τουρκία, εξαιτίας κυρίως της πολιτικής τους έναντι στο Ισλαμικό Κράτος, η συνάντηση Μπάιντεν-Ερντογάν ίσως να φέρει πιο κοντά τις δυο πλευρές φυσικά με τα απαιτούμενα ανταποδοτικά τέλη, τα οποία ενδεχομένως και να σχετίζονται με τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες ή και με άλλα ανταλλάγματα που ζητά η Τουρκία εν όψει αλλαγής συνόρων(όπως είχε αναφέρει ο Ρ.Τ Ερντογάν στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον περασμένο Ιούλιο ενώπιον του άπραγου  Έλληνα Πρωθυπουργού Α.Σαμαρά)...

Από την άλλη, πρέπει να καμφθούν οι κυπριακές αντιστάσεις (και εδώ προφανώς η ελληνική πλευρά μπορεί να παίξει έναν ουσιαστικό ρόλο, ιδίως μετά την συνάντηση του κ. Μανιάτη με τον αμερικανό αντιπρόεδρο) με την κυβέρνηση Αναστασιάδη να  πρέπει οπωσδήποτε να πειστεί ότι «χρειάζεται και είναι γόνιμο και προς το συμφέρον» (της;)  να επιτρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την διευθέτηση (και όχι επίλυση) του Κυπριακού, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στην προοπτική συνεκμετάλλευσης (με την Τουρκία).

Και αν θυμηθούμε ότι το κυπριακό ήταν από τα πρώτα στην ατζέντα των συζητήσεων με τους αμερικανούς αξιωματούχους στις επισκέψεις του έλληνα πρωθυπουργού Α. Σαμαρά στην Ουάσινγκτον και Νέα Υόρκη τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2013 αντίστοιχα, δεν είναι δύσκολο να δέσουν τα κομμάτια του παζλ και να δοθεί η απάντηση γιατί οι αμερικανοί θέλουν διακαώς να κλείσει οριστικά το θέμα της Κύπρου. 

Άλλωστε δεν είναι λίγοι αυτοί που στα παρασκήνια μεταξύ των οποίων και Αμερικανοί - δουλεύουν τόσο για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, όσο και στο να πείσουν ότι η λύση της Τουρκίας για να περάσει ο αγωγός για την μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου είναι η πιο πρόσφορη.  Αναμφισβήτητα η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, αν γίνει θα προκαλέσει πολλές ανησυχίες στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Ας μην ξεχνάμε ότι η επαναπροσέγγιση της ελληνοκυπριακής πλευράς με το Ισραήλ ξεκίνησε με το τουρκικό ρεσάλτο το 2010 και την διακοπή των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και της Τουρκίας. 

Είναι επίσης τυχαίο που κανένας κύπριος αξιωματούχος ή ισραηλινός δεν συμμετέχει δεν συμμετέχει στο φόρουμ του Atlantic Council; Διότι, ναι μεν γίνεται σε έδαφος χώρας με την οποία Κύπρος και Ισραήλ έχουν τουλάχιστον ψυχρές διπλωματικές σχέσεις ή δεν έχουν σχέσεις, αλλά η διοργάνωση είναι καθαρά από έναν αμερικανικό φορέα. Ίσως μια τοποθέτηση ενός ευφάνταστου νου να θεωρούσε ότι το Ισραήλ παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς όλα τα τεκταινόμενα και στην κατάλληλη στιγμή να αποφασίσει την προσφορότερη λύση με το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για την χώρα. Αν αυτό θα λέγεται αγωγός EastMedή αγωγός τάδε που θα περνάει μέσα από την Τουρκία, αυτό λίγο θα ενδιαφέρει.

Για να επιστρέψουμε στον κ. Μανιάτη, πέρα από την συνάντησή του έλληνα υπουργού με τον αμερικανό αντιπρόεδρο, θα συναντηθεί και με τον Αμερικανό ομόλογό του, Έρνεστ Μονίζ, τον Τούρκο ομόλογό του, Τανέρ Γιλντίζ και υψηλούς αξιωματούχους από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Ουγγαρία. Επίσης, θα συμμετάσχει σε υπουργικές συναντήσεις με θέματα:

-Τη χρηματοδότηση κρίσιμων επενδύσεων για τις ενεργειακές υποδομές ("Financing Critical Energy Infrastructure Investments - Challenges and Opportunities").

-Την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, σε ό,τι αφορά στην ενέργεια, στις μεταφορές και στις τηλεπικοινωνίες ("The Completion of Europe - From the North-South Corridor to Energy, Transportation and Telecommunications Union").Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....






 


ΟΙ ΓΛΩΣΣΕΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

 

Τα μωρά που υιοθετούνται από άλλες χώρες, μπορεί να μη θυμούνται τη γλώσσα που άκουγαν τις πρώτες ημέρες της ζωής τους, ωστόσο οι λέξεις αυτές αφήνουν ένα ανεξίτηλο σημάδι στον εγκέφαλό τους, υποστηρίζουν ερευνητές. Στο Proceedings of the National Academy of Sciences, μια ομάδα επιστημόνων από τον Καναδά προχώρησε στη χρήση μαγνητικών τομογραφιών, για να δείξουν για πρώτη φορά πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται τις «χαμένες γλώσσες» ακόμη και αρκετά χρόνια μετά από τη στιγμή που το άτομο τις άκουσε για πρώτη φορά.

«Αυτό που εντυπωσιάζει είναι, ότι αυτά τα ίχνη υπάρχουν εκεί ακόμη κι όταν δεν τα χρειαζόμαστε πια» ανέφερε η Denise Klein, μία εκ των συγγραφέων της μελέτης από το Montreal  Neurological  Institute and Hospital του πανεπιστημίου McGill και συνέχισε: «Ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στις πληροφορίες αυτές». Σύμφωνα με δημοσίευμα του Business Insider, στην έρευνα συμμετείχαν 48 κορίτσια ηλικίας από 9 έως 17 ετών. Κάποια είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει σε οικογένειες Γάλλων και μιλούσαν μόνο γαλλικά. Κάποια είχαν γεννηθεί στην Κίνα και είχαν υιοθετηθεί από γαλλικές οικογένειες και είχαν μάθει να μιλούν μόνο γαλλικά, ενώ κάποια άλλα γνώριζαν τόσο γαλλικά όσο και κινέζικα.

Οι ερευνητές έβαλαν και στις τρεις ομάδες να ακούσουν ήχους από την κινεζική γλώσσα, ενώ την ίδια στιγμή κατέγραφαν τις «αντιδράσεις» του εγκεφάλου τους με τη βοήθεια μαγνητικού τομογράφου. Τα παιδιά άκουσαν κάποιες λέξεις, ειπωμένες σε κάπως διαφορετικούς ήχους. Για όσους δε γνώριζαν κινέζικα θα ήταν απλά ήχοι. Ωστόσο, όσοι έχουν κάποια γνώση της γλώσσας μπορούσαν να καταλάβουν ότι ανάλογα με τον τόνο ο ήχος «ma» μπορούσε να σημαίνει «μητέρα», «κάνναβη», «άλογο» ή «επίπληξη», σημειώνει το ίδιο δημοσίευμα.

Οι ερευνητές έβαλαν στα παιδιά να ακούσουν τρισύλλαβους ήχους και τους ζήτησαν να πατήσουν ένα κουμπί, για να υποδηλώσουν αν οι τελικές τους φαίνονταν οι ίδιες οι διαφορετικές. Όλοι οι συμμετέχοντες απάντησαν με υψηλά επίπεδα ακρίβειας στο κουίζ, ωστόσο μόνο ορισμένοι έδειξαν εγκεφαλική δραστηριότητα που υποδήλωνε αναγνώριση, ή όπως το περιγράφουν οι ερευνητές «γλωσσική συνάφεια» (linguistic relevance). 

Τα δίγλωσσα παιδιά (κινέζικα-γαλλικά) και τα παιδιά που είχαν υιοθετηθεί από την Κίνα και είχαν ξεχάσει ότι είχαν μάθει κινέζικα όταν ήταν πολύ μικρά, εμφάνισαν εγκεφαλική δραστηριότητα τόσο στο δεξί, όσο και στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου, ενώ τα μονόγλωσσα παιδιά εμφάνισαν δραστηριότητα μόνο στο δεξί ημισφαίριο. Αυτό υποδηλώνει, ότι όσα παιδιά είχαν ακούσει κινέζικα όταν ήταν μωρά, ήταν σε θέση με κάποιο τρόπο να αναγνωρίσουν ότι οι ήχοι που άκουγαν ήταν «γλώσσα ή ότι είχαν ουσιαστική συνάφεια με την κινεζική γλώσσα» παρότι δεν καταλάβαιναν τι σήμαιναν, εξήγησε η Klein.

Ο αριστερός κροταφικός φλοιός ήταν το κέντρο της δραστηριότητα στα δίγλωσσα παιδιά και σε αυτά που είχαν υιοθετηθεί από την Κίνα (μέσος όρος ηλικίας υιοθεσίας: 12,8 μήνες). «Οι περιοχές αυτές έχουν συνδεθεί – σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες - με την τονική επεξεργασία και πιστεύεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην επεξεργασία των ήχων στις τονικές γλώσσες» αναφέρουν οι ερευνητές.

Αυτό σημαίνει, ότι παρότι δεν είχαν καμία γλωσσική ικανότητα τη στιγμή που υιοθετήθηκαν, με κάποιο τρόπο ο εγκέφαλός τους συνέχισε να επεξεργάζεται τους ήχους κατά μέσο όρο 12 χρόνια μετά. Μελλοντικές έρευνες θα εστιάσουν στην κατανόηση του αν η εκμάθηση μιας γλώσσας είναι πιο εύκολη ή πιο γρήγορη ανάμεσα σε αυτούς που διατηρούν αυτά τα μοτίβα «πρώιμης έκθεσης», σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν εκτεθεί ποτέ σε κάποια άλλη γλώσσα.

 


Η ΜΟΣΧΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ ΠΟΤΕ

 

Ένα ιδιότυπο παιχνίδι μεταξύ του Κρεμλίνου και του ΝΑΤΟ, γύρω από την Ουκρανία βρίσκεται σε εξέλιξη, και έχει ως σκοπό την «απομάκρυνση» της χώρας από το ΝΑΤΟ. Μάλιστα η Μόσχα απαιτεί έμπρακτες εγγυήσεις για την μη είσοδο της Ουκρανίας στην συμμαχία. Σε συνέντευξη που έδωσε ο Γραμματέας Τύπου του Ρώσου Προέδρου, Ντμίτρι Πεσκόφ στο βρετανικό BBC, δήλωσε κατηγορηματικά πως η Ρωσία χρειάζεται αυτές τις εγγυήσεις, τις οποίες δεν εισπράττει από πουθενά, αντίθετα το ΝΑΤΟ αναπτύσσεται όλο και πιο κοντά στα σύνορα της χώρας:

«Θα ήθελα να ακούσω ότι το ΝΑΤΟ θα σταματήσει να σταματήσει πλησιάζει τα ρωσικά σύνορα και πως θα σταματήσει να προσπαθεί να κλονίσει τις πολιτικές και στρατιωτικές ισορροπίες στην περιοχή» τόνισε ο Πεσκόφ, συμπληρώνοντας πως «δυστυχώς, εμείς δεν ακούσαμε ποτέ καμία τέτοια διαβεβαίωση», γεγονός που οδηγεί τη Μόσχα στη λήψη προληπτικών μέτρων, όπως αναμεταδίδει το ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει επιπλέον δυνάμεις στην περιοχή της Βαλτικής μετά από την πολιτική κρίση που ξέσπασε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο και την επανένωση της Κριμαίας με την Ρωσία τον Μάρτιο, γράφει ο ρωσικός τύπος. Οι ρωσικές αιτιάσεις έχουν να κάνουν στο ότι το Κρεμλίνο δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσει σε μια «πιθανή είσοδο» της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, για τον απλούστατο λόγο ότι νατοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι, θα τοποθετηθούν σε απόσταση αναπνοής από την Μόσχα.

Αυτή η πολιτική όπως γίνεται κατανοητό αποτελεί συνέχεια των ρωσικών αντιδράσεων, για την «εγκατάσταση» της νατοϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ από την πλευρά του έχει διαμηνύσει ότι αυτή δεν στρέφεται κατά της Μόσχας αλλά κατά του Ιράν. Το σίγουρο είναι στην όλη περίπτωση είναι ότι, η Ουκρανία θα αποτελέσει το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας με σοβαρές επιπτώσεις.

Άλλωστε για τον λόγο αυτόν τις τελευταίες δύο ημέρες έχουμε ενίσχυση δυνάμεων σε Κριμαία για την Ρωσία και στην Πολωνία για το ΝΑΤΟ .