ΠΩΣ ΘΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ

 

Η πρόσφατη επίθεση των «αγορών» κατά της Ελλάδας απευθυνόταν κατ’ αρχήν στην κυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου.  Πιθανώς εντασσόταν επίσης σε αρχή εφαρμογής σχεδίου μαζικής επιρροής των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα. Η Ελλάδα παραμένει το κατεξοχήν πειραματόζωο, «πρωτοπορία» στην επιχειρούμενη «αναίμακτη», με οικονομικές μεθόδους, κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας, του δημοκρατικά οργανωμένου «έθνους-κράτους» (μοναδικού πλαισίου εντός του οποίου ασκείται σήμερα κάποια κορφή δημοκρατίας, έχει δηλαδή ο λαός μια πολύ περιορισμένη δυνατότητα να επηρεάζει τις τύχες του). 

Η επίθεση των αγορών ήρθε επίσης να υπενθυμίσει, σε όσους αμφέβαλαν, το διεθνές οικονομικό περιβάλλον εντός του οποίου πιθανότατα θα κινηθεί μια «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση, εφόσον θελήσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Καμιά ψευδαίσθηση δεν επιτρέπεται επ’ αυτού, ιδίως από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που επωμίζεται τεράστιες, ιστορικές ευθύνες, συγκρίσιμες ίσως, τηρουμένων των αναλογιών, αυτών που επωμίσθηκε η ηγεσία του ΕΑΜ-ΚΚΕ πριν από εβδομήντα χρόνια. Ελπίζει κανείς, παρά την απελπιστική τάση της ιστορίας να επαναλαμβάνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ να τα καταφέρει καλύτερα με τους Πιστωτές από ότι οι «ΕΑΜικοί» του «πρόγονοι» με τους ‘Αγγλους, στον Λίβανο, τη Γκαζέρτα και τη Βάρκιζα. 

Η επίθεση των «Αγορών» δεν αναιρεί ασφαλώς τους λόγους που η Ελλάδα πρέπει να αμφισβητήσει Δανειακές - Μνημόνια, μια «σπείρα θανάτου» εντός της οποίας εγκλωβίστηκε από το 2010, λόγω της οποίας υπέστη ήδη πρωτοφανή, στην ιστορία των δυτικών οικονομιών σε καιρό ειρήνης, κοινωνικο-οικονομική καταστροφή και υποδούλωση. Σημαίνει όμως ότι πρέπει κανείς να κάνει πάρα πολλά πράγματα, να είναι απολύτως αποφασισμένος να πάει εν ανάγκη μέχρι το τέρμα τη σύγκρουση με τους Πιστωτές, να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για να διακόψει Μνημόνια και Δανειακές. 

Δεν μπορείς π.χ. να λες, όπως ο κ. Σταθάκης, ότι δεν πας σε μονομερείς ενέργειες, γιατί χωρίς απειλή μονομερών ενεργειών η «διαπραγμάτευση» θα τελειώσει προτού αρχίσει. Ούτε όμως μπορείς να κάνεις την «έξοδο του Μεσολογγίου» υποσχόμενος ουζάκια στο Αιτωλικό, χωρίς να προετοιμάζεσαι ο ίδιος και να προετοιμάζεις τον λαό σου για τον πόλεμο που έρχεται. Μόνο μια ηγεσία που έχει πει καθαρά στον λαό ότι «θα ζήσουμε με ψωμί κι αλάτι για να ξανακάνουμε την Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη», μπορεί να ελπίζει ότι θα μπορέσει να διεξάγει τέτοιον αγώνα υπέρ βωμών και εστιών. Σκοπός δεν είναι να σηκώσουμε κεφάλι για να συνθηκολογήσουμε σε πέντε λεφτά, ούτε για να μας το κόψουνε την άλλη στιγμή. 

Η επίθεση των αγορών οφείλει να κινητοποιήσει τις αντιμνημονιακές δυνάμεις ώστε να μη χάσουν ούτε δευτερόλεπτο από τον λίγο χρόνο που πλέον απομένει για να ετοιμαστούν για την σύγκρουση πούρχεται. Ακόμα κι αν ήθελε, εκτιμούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να την αποφύγει, εκτός αν πάει σε τέτοιας έκτασης συνθηκολόγηση που θα τον οδηγήσει σε διάλυση. Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει διαβεβαιώσεις ότι θα βρεθεί συμβιβαστική λύση στα ζητήματα χρέους / Μνημονίων. Φοβούμεθα ότι τέτοιες διαβεβαιώσεις, αν όντως δόθηκαν, δεν νομίσθηκε απλώς ότι δόθηκαν, είναι παραπλανητικές, αν όχι καθαρές προβοκάτσιες. 

Μας θυμίζουν τις προσδοκίες του Γκορμπατσώφ ότι θα τον βοηθήσουν οι Αμερικανοί να… ισχυροποιήσει την ΕΣΣΔ. Οι κυρίαρχες δυνάμεις σε Ευρώπη και Αμερική δεν έχουν λόγους ούτε να χαρίσουν χρέη, ούτε να επιτρέψουν στην Ελλάδα να αντιστρέψει το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα. Θα το πράξουν μόνο υπό έντονη πολιτική πίεση και αν πεισθούν ότι θα καταβάλουν μεγάλο κόστος σε άλλη περίπτωση. ‘Εχουν αντίθετα συμφέρον να οδηγήσουν την ελληνική αριστερά είτε σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση, είτε σε σύγκρουση χωρίς ετοιμασία. Για να δείξουν μετά σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς τι τους περιμένει αν αμφισβητήσουν τη δικτατορία των αγορών. 

Γι’ αυτό εκτιμάμε πολύ σοβαρότερες τις εκτιμήσεις που διαβίβασε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ η ηγεσία του αδελφού κόμματος της γερμανικής Αριστεράς, προειδοποιώντας την Κουμουνδούρου για την σφοδρότητα της αντίδρασης Μέρκελ σε αμφισβήτηση της πολιτικής της. Ορισμένα αριστερά στελέχη τείνουν να τροποποιούν στο κεφάλι τους τα πραγματικά δεδομένα των προβλημάτων ώστε να τα φέρνουν σε μέτρα που αισθάνονται αντιμετωπίσιμα. Η στάση είναι ψυχολογικά κατανοητή, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη. Παρατηρείται όντως τάση από Γαλλία, Ιταλία και Γιουνκέρ να αντιδράσουν κάπως στον «μερκελισμό». Δεν ξέρουμε όμως πόσο μακριά θα πάει. 

Ούτε Ρώμη και Παρίσι θα προτάξουν το ελληνικό χρέος, τη δική μας θηλιά.  Αν αύριο η ΕΕ διαθέσει ένα-δύο τρις για επενδύσεις στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, να βγούμε να τη χειροκροτήσουμε, προς το παρόν όμως η ΕΕ απλά μας κοροϊδεύει διαθέτοντας έξη δις πανευρωπαϊκά για την ανεργία. Από την αρχή της κρίσης η ηγεσία της αριστεράς έχει τάση να υποτιμά το βάθος της, τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα σχεδίου που δεν είναι απλώς λάθος επιλογή οικονομικής πολιτικής, αλλά βίαιη αμφισβήτηση του ίδιου του αστικοδημοκρατικού πλαισίου, εντός του οποίου αισθάνονται οικεία και κάνουν καριέρα πολιτικοί και στελέχη της σημερινής αριστεράς. 

Η μάχη για τη σωτηρία της Ελλάδας που πρέπει να δοθεί είναι κάτι πολύ διαφορετικό και πολύ περισσότερο από μια προεκλογική εκστρατεία υπέρ κάποιου κόμματος.  Είναι μια σχεδόν διεθνής «επαναστατική» πράξη εθνικής-κοινωνικής απελευθέρωσης. Δεν χρησιμεύουν ούτε κακέκτυπα «παλαιού» ή «νέου» ΠΑΣΟΚ, ούτε εξευγενισμένες μορφές ΚΚΕ. Χρειάζεται πρωτότυπο, δημοκρατικό, αξιοκρατικό κίνημα πολιτών και κοινωνικών δυνάμεων, Μέτωπο, μορφή οργάνωσης π.χ. σαν το Ποδέμος στην Ισπανία, εργαλείο εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και κοινωνικής ανόρθωσης, σε αποφασιστική ρήξη με τον δημαγωγικό καιροσκοπισμό του ΠΑΣΟΚ. 

Tον σταλινισμό της κομμουνιστογενούς αριστεράς (ακόμα κι όταν αποκηρύσσει τον Στάλιν!), το «κλεπτοκρατικό» υπόδειγμα του ελληνικού καπιταλισμού και τη συνακόλουθη απατεωνίστικη πολιτική. Χρειάζεται κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα κόμμα εκ των υπαρχόντων για να ηγηθεί πανεθνικής - παλλαϊκής προσπάθειας σωτηρίας. Για να πας σε ρήξη με τους Πιστωτές (ώστε να μπορείς να ελπίζεις και σε κάποιον ενδεχόμενο συμβιβασμό μαζί τους) πρέπει να ετοιμάσεις τον λαό σου για τον πόλεμο που έρχεται, χρειάζεσαι δεσμούς εμπιστοσύνης μαζί του, π.χ. ένα ευρύ δίκτυο καταναλωτικών και παραγωγικών συνεταιρισμών. 

Άνοιγμα σε όσες αξιόλογες δυνάμεις έχουν όλοι οι κοινωνικοί χώροι, αντί να υψώνεις γραμμές Μαζινό γύρω από τις κομματικές καρέκλες εξουσίας. Τεχνοκρατική προετοιμασία υψηλοτάτου επιπέδου από οικονομολόγους, νομικούς, γεωπολιτικούς, τεράστιο κίνημα διεθνούς ενημέρωσης-συμπαράστασης, πρέπει νάσαι κάθε δεύτερη μέρα στη Μόσχα και το Πεκίνο, το Νέο Δελχί και την Τεχεράνη, να ξέρεις με τι επιχειρήματα θα κινητοποιήσεις και τι θα τους ζητήσεις.‘Αμα άλλωστε τα κάνεις αυτά και τα δούνε, και οι Πιστωτές θα σκεφθούν δεύτερη και τρίτη φορά να σου επιτεθούνε και να σε τσακίσουνε. Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

 

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

 

Την ώρα που οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες βυθίζονταν στην κρίση η γερμανική οικονομία αναπτυσσόταν. Τώρα που η γερμανική οικονομία εμφανίζει στασιμότητα στην ανάπτυξη και πάλι κερδισμένη βγαίνει. Πως; Επειδή η οικονομία τη δεν πηγαίνει καλά, η Γερμανία θα πάρει πίσω 779 εκατομμύρια ευρώ πίσω από τα κονδύλια που είχε δώσει ως συνεισφορά στον προϋπολογισμό των Βρυξελλών.

Την ίδια ώρα επειδή η Βρετανική οικονομία πήγε καλύτερα θα πρέπει να δώσει στις Βρυξέλλες 2,1 δισεκ. ευρώ. «Η βρετανική οικονομία αναπτύσσεται γρήγορα, και η λογική στην Ευρώπη είναι η ίδια λογική με της εφορίας: Κερδίζεις περισσότερα, πληρώνεις περισσότερα» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στο Γαλλικό Πρακτορείο.

 

ΚΑΠΟΙΟΣ ΧΤΥΠΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

 

Το κύριο θέμα των ημερών είναι η Γάζα.Πολλές οι κινητοποιήσεις, οι συζητήσεις, οι αντιδράσεις και οι τοποθετήσεις, πολλές φορές εκφρασμένες σε μορφή προσωπικών αναρτήσεων, κυρίως στο διαδίκτυο, αφενός για την συμπαράσταση στο δράμα των αμάχων, αφετέρου για την υποστήριξη των Παλαιστινίων στην έκβαση του πολέμου.Μια ιδιαίτερη έκφραση συμπαράστασης αποτέλεσε και αποτελεί, στο πλαίσιο αυτό, η συμμετοχή σε πορείες και διαδηλώσεις, οι οποίες ξεκίνησαν στην Ευρώπη και στην Αμερική σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη του φετινού πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.

Αν και ο κύριος σκοπός των διαδηλώσεων αυτών στάθηκε η υποστήριξη στον παλαιστινιακό λαό, η υφή των συνθημάτων και της δυναμικής τους ακούστηκε ταυτόχρονα σαν ένα χτύπημα στην πόρτα, προερχόμενο από αιμοσταγή φαντάσματα του παρελθόντος. Πέρα από τις σκηνές τρόμου, τη Δευτέρα 21.7.2014, κατά την διάρκεια αντιεβραϊκών διαδηλώσεων στην περιοχή Sarcelle του Παρισιού, με δυο συναγωγές να καίγονται, με συνθήματα ρατσιστικού μίσους και την ταυτόχρονη καταστροφή εβραϊκών καταστημάτων, ένα ακόμα κύμα διαδηλώσεων, με καθαρά ρατσιστικά και αντισημιτικά συνθήματα, έγινε εμφανές σε πολλές μεγάλες γερμανικές πόλεις.

Στο Βερολίνο, σε διαδήλωση υπέρ της Γάζας κοντά στην Κουρφούστεννταμ, ακούστηκαν και πάλι, μετά από πολλά χρόνια, ρατσιστικά συνθήματα ενάντια στους Εβραίους, ενώ στο Έσσεν της Ρηνανίας-Βεστφαλίας συνελήφθησαν 14 άτομα τα οποία σχεδίαζαν επίθεση ενάντια στην παλιά εβραϊκή συναγωγή της πόλης. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις δε όπου στους δρόμους του Βερολίνου, σύμφωνα με αστυνομικό ανακοινωθέν, διώχτηκαν από το πλήθος Εβραίοι της πόλης. Πρόκειται για γεγονότα τα οποία σαφώς ανακαλούν στη συλλογική μνήμη εικόνες, οι οποίες δεν μπορεί παρά να θυμίζουν το έτος 1938.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των εκδηλώσεων αυτών, είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά στα χρονικά βρίσκονται ενωμένες εντελώς διαφορετικές πολιτικές τάσεις σε μια κοινή γραμμή, έχοντας ταυτόχρονα μια κοινή ρατσιστική άρθρωση.Πρόκειται για το συχνό πλέον φαινόμενο κοινής συμμετοχής Ισλαμιστών, Νεοναζιστών και οπαδών της αποκαλούμενης «Επαναστατικής Αριστεράς», σε διαδηλώσεις υπέρ του παλαιστινιακού λαού, υπογραμμισμένες με μια μαχητικά αντισημιτική και ρατσιστική συνθηματολογία. 

Όσο και να υποτιμήσει κανείς το γεγονός καθαυτό, η αυξανόμενη έκφανση του λανθάνοντα αντισημιτισμού δεν μπορεί παρά να φέρει στην επιφάνεια εικόνες και αναμνήσεις που λίγα χρόνια πριν θεωρούνταν ως τουλάχιστον «εξαλειφθείσες».Ιδωμένη ιστορικά και μέσα από αριστερή προσέγγιση η προβληματική του «εθνικισμού», της «αυτοδιάθεσης», του «ρατσισμού» και του «πολέμου», τέθηκε και απαντήθηκε διεξοδικά στις αρχές του 20ου αιώνα από την εβραία Ρόζα Λούξεμπουργκ. 

Ποιος θα μπορούσε σήμερα να εγγυηθεί ότι η «κόκκινη Ρόζα» δεν θα κατέληγε και πάλι στο κανάλι Λάντβεερ του Βερολίνου, σκοτωμένη τη φορά αυτή από «φίλια» αριστερά πυρά; Τα αιμοσταγή φαντάσματα του παρελθόντος, εκφρασμένα μέσα από τη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό, τον φανατισμό και τον αντισημιτισμό, μας χτυπούν και πάλι την πόρτα. Ποιος είναι σε θέση να τα ακούσει;

 

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ – 5 ΝΕΚΡΟΙ

 

Σε εξέλιξη είναι μεγάλη επιχείρηση του στρατού της Αιγύπτου, που από χθες βομβαρδίζουν θέσεις των τζιχαντιστών κυρίως στο βόρειο Σινά. Τουλάχιστον 5 τζιχαντιστές σκοτώθηκαν σε επιδρομή στην πόλη Ραφάχ (Rafah) στο Σινά σύμφωνα με ανακοίνωση του στρατού.

Σε άλλους βομβαρδισμούς, στους οποίους μετείχαν και ελικόπτερα Απάτσι, 8 τζιχαντιστές τραυματίστηκαν στην περιοχή Σεΐχ Ζουέιντ. Ο Πρόεδρος της χώρας Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι έχει κηρύξει την χερσόνησο του Σινά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τρεις μήνες, ουσιαστικά κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά των ομάδων τζιχαντιστών που δρουν στην περιοχή.

Οι τζιχαντιστές της Αιγύπτου το έχουν δηλώσει και επίσημα ότι είναι ουσιαστικά παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους ενώ χθες ο Πρόεδρος της Αιγύπτου φωτογράφισε την Τουρκία ως χρηματοδότη τους.