ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΠΑ...

 

Το κακό που απ' την αρχή δεν τιμωρείται, μεγαλώνει πιο πολύ… Τελικά είναι αγνώμων ο Ελληνικός λαός... Στις 12 Οκτωβρίου 1944, την ημέρα που απελευθερώθηκε η Αθήνα, μαζεύτηκαν χιλιάδες κόσμου στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη για να τιμήσουν όσους είχαν πέσει νεκροί στη διάρκεια του πολέμου και της Κατοχής. Kαι την ίδια ημέρα το 2014 που απελευθερωνόμαστε πια από το ΔΝΤ να μην κουνιέται φύλλο; Ούτε ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να πάει στον Άγνωστο Στρατιώτη για να τιμήσει την «απελευθέρωση» της Ελλάδας, όχι μόνον της Αθήνας;  

Και αν ο λαός αυτός είναι αγνώμων, ευτυχώς που υπάρχουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των ολιγαρχών που τιμούν δεόντως την «επιτυχία» που τελικά βλέπει μόνον ο κ. Σαμαράς. A, και οι συγκυβερνώντες, μαζί με τα κολλητάρια τους. Τι νομίζετε τυχαία είπε ο Ουμπέρτο Έκο ότι «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση»… Κάτι ήξερε παραπάνω… Ο λαός το μόνο που θα κάνει κάποια ημέρα είναι ότι θα τιμήσει τα θύματα της λιτότητας που μας επέβαλαν οι δανειστές μας μαζί με τους ντόπιους πρόθυμους συνεργάτες τους. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν πολλά πράγματα. 

Αλλά δυστυχώς δεν έχει έρθει ακόμη αυτή η ώρα γιατί δεν έχουμε τελειώσει με τα θύματα… Θα υπάρξουν και άλλα πολλά! Γιατί ασχέτως των όσων ανακοινώνουν με πανηγυρικό τόνο τόσο ο κύριος Σαμαράς όσο και οι υπουργοί του ούτε η λιτότητα θα τελειώσει σύντομα, ούτε το μνημόνιο θα φύγει, ούτε το ΔΝΤ, ούτε τίποτα άλλο. Το βλέπουμε στις δηλώσεις όλων των Ευρωπαίων ή άλλων αξιωματούχων… Και αν γίνει κάτι, θα αντικατασταθεί από κάτι άλλο. Εν ολίγοις, απλά θα αλλάξει ρούχα ο «Μανωλιός»… Επί της ουσίας όλοι μας θα συνεχίσουμε να βράζουμε στο καζάνι της λιτότητας. Η συγκυβέρνηση εφαρμόζει το απόφθεγμα ότι «στην πολιτική είναι ανώφελο να κοιτάς πιο μακριά από δυο βδομάδες»… Και ποιος το έχει πει αυτό; 

Ο Άγγλος πολιτικός Τζόζεφ Τσάμπερλαιν, που μεταξύ άλλων ήταν και υπουργός αποικιών της Μεγάλης Βρετανίας. Ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για την περίπτωση μας, γιατί και εδώ αποικία έχουμε γίνει… Όχι της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά των δανειστών. Έλα όμως που όλοι οι άλλοι έχουν ξεχάσει το μέλλον έστω και το άμεσο;Γιατί; Μα γιατί ο λαός έχει εξαθλιωθεί. Όταν διαβάζει κανείς ότι η ΕΛΣΤΑΤ «τους», η ανεξάρτητη αυτή αρχή η οποία κατηγορείται και για μαγείρεμα στοιχείων προκειμένου να μπούμε στο μνημόνιο , δίνει στοιχεία που μόνο ΣΟΚ προκαλούν για την φτώχεια στην Ελλάδα τότε για ποιο μέλλον να μιλήσουμε; Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αφορούν το 2012 και όχι το 2013. 

Σε κίνδυνο φτώχειας βρίσκεται το 23,1% του πληθυσμού, ήτοι περίπου 2,6 εκατομμύρια πολίτες, και σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι άστεγοι, οι τρόφιμοι ιδρυμάτων, οι Ρομά και οικονομικοί μετανάστες! Εδώ δε υπάρχει και μια μικρή λεπτομέρεια. Ότι το «κατώφλι» της φτώχειας έπεσε από τα 5.708 ευρώ στα 5.023 ευρώ που σημαίνει ότι αν είχε παραμείνει στα 5.708 ευρώ τότε το ποσοστό της φτώχειας θα ήταν 44,30%!!! Και αυτό είναι μόνον ένα μέρος των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ που δείχνει την εξαθλίωση των Ελλήνων.Αυτά δεν τα βλέπει κανένας από αυτούς τους άθλιους πολιτικούς που βομβαρδίζουν με περισσό θράσος τον κόσμο με τα παραμύθια της Χαλιμάς για απεμπλοκή από Μνημόνια, ΔΝΤ, κλπ; Δεν έχουν ίχνος τουλάχιστον τσίπας επάνω τους; Και τι να κάνουν; 

Πρώτα από όλα μπορούν να παραιτηθούν. Να ζητήσουν συγνώμη από τον Ελληνικό λαό και να πάνε μόνοι τους στον πολιτικό αγύριστο. Αλλά ποιοι να παραιτηθούν; Εδώ δεν παραιτείται ο κ. Γιακουμάτος, μάλλον γιατί δεν έχει έρθει το τέλος του χρόνου, λόγω των αυξήσεων που έχουν καταγραφεί σε βασικά είδη διατροφής… Εδώ έχουν το θράσος να μας μιλάνε για τους ΕΝΦΙΑ, για την αλλαγή στις αντικειμενικές αξίες, ότι θα αλλάξουν το τεκμήριο στην αγορά κατοικίας και δεν θα χρησιμοποιείται πια η αντικειμενική αξία αλλά η εμπορική!!!Αυτοί βεβαίως φορολογούν και κατάσχουν τα σπίτια με όποια αξία γουστάρουν… Τι να πει κανείς; Η συγκυβέρνηση είναι πολύ απασχολημένη όμως με άλλα θέματα... Με την πείνα του λαού θα ασχοληθεί; Πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας... 

Πρέπει να διασωθεί... Πρέπει να αποφύγει τις εκλογές με κάθε κόστος… Για αυτό και έχουμε να δούμε πολλά ακόμη!Γνωμοδοτήσεις ΤΟΥ συνταγματολόγου, που κατά σύμπτωση είναι και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός εξωτερικών, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, εμπνευστής της Ελιάς, της Δημοκρατικής Παράταξης, της ψήφου εμπιστοσύνης, για το πόσες ψήφοι αρκούν για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας μια και η μισή κοινοβουλευτική δύναμη της Χρυσής Αυγής είναι προφυλακισμένη… Φυσικά εννοείται ότι αυτό θα ισχύει στην περίπτωση που δεν θα τους δοθεί άδεια από την δικαιοσύνη να πάνε να ψηφίσουν… Αλλά λέτε ο κ. Βενιζέλος να ξέρει τίποτα περισσότερο από εμάς τους υπολοίπους; ΄Η απλά διαισθάνεται ότι δεν θα ψηφίσουν οι προφυλακισμένοι βουλευτές της ΧΑ; 

Κάποιος κακοήθης, ξέρετε από αυτούς που λένε ότι μαζεύονται χρήματα για να έχουν κάποιοι κίνητρο να ψηφίσουν για Πρόεδρο, θα μπορούσε να πει ότι και βουλευτές που είχαν/έχουν ήδη εκκρεμότητες με το ΣΔΟΕ (πχ κκ Καπερνάρος, Χαϊκάλης κλπ), την δικαιοσύνη (πχ κ. Καμμένος για την υπόθεση Πάχτα), ή με οτιδήποτε άλλο, θα μπορούσαν έτσι να «βοηθηθούν» στο να σκεφθούν πολύ καλά τι θα ψηφίσουν… Αλλά γίνονται τέτοια πράγματα στην Ελλάδα; Έχουν γίνει ποτέ, ακόμη και στην πρόσφατη ιστορία; Έχουμε ακούσει ποτέ να λέει πχ επιχειρηματίας ότι του κόστισε λιγότερο να ρίξει την κυβέρνηση από το να πληρώσει πρόστιμα κλπ; Ποτέ των ποτών!!! 

Οι μικρόψυχοι πολιτικοί θα συνεχίσουν να μας κυβερνούν για όσο διάστημα τους επιτρέπει ο λαός…Για όσο διάστημα η αντιπολίτευση τους αφήνει μη καταγγέλοντας με ονόματα ότι σάπιο έχει γίνει και γίνεται ακόμη… Και ας θυμηθούμε όλοι τα σοφά λόγια του Αισώπου: Το κακό που απ' την αρχή δεν τιμωρείται, μεγαλώνει πιο πολύ…Το πόσο μένει να το δούμε!!! 
Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

 

ΨΕΜΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

 

Η πρωτοβουλία της συγκυβέρνησης να ζητήσει από το κοινοβούλιο ψήφο εμπιστοσύνης, εγείρει το ζήτημα ανάλυσης της έννοιας της εμπιστοσύνης στην πολιτική της διάσταση. Τα 155 ναι των βουλευτών που διασφαλίζουν ακόμη 4-5 μήνες κυβερνητικής ζωής, αποτυπώνουν άραγε τον παλμό της κοινωνίας σήμερα; Προφανώς όχι. Η οικονομική κρίση που έχει συνθλίψει τον ελληνικό λαό, είχε ως αποτέλεσμα ένας πρωτόγνωρος αριθμός πολιτών να βρεθεί κάτω από το όριο της φτώχειας. Ακόμη και ο διάσημος μάγος Κόπερφιλντ που έχει εξαφανίσει μέχρι και τρένο ολόκληρο θα ζήλευε το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου που εξαφάνισαν ολόκληρη τη μεσαία τάξη. 

Μόνο που δυστυχώς στην πρώτη περίπτωση η εξαφάνιση είναι οφθαλμαπάτη, ενώ στη δεύτερη είναι η οδυνηρή πραγματικότητα από την εφαρμογή των μνημονίων. Αναρωτιέμαι: μήπως η ψήφος εμπιστοσύνης δεν θα έπρεπε να ζητείται εντός των τοίχων του κοινοβουλίου από βουλευτές, που τα συμφέροντα του είναι άρρηκτα δεμένα με τη συνέχιση έστω και λίγων ακόμη μηνών διακυβέρνησης, αλλά να δίνεται από το στόμα του λαού στις γειτονιές; Αλήθεια, θα τολμούσαν οι ηγέτες της σημερινής συγκυβέρνησης να πάνε στη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα, στα Λιόσια, στις εξαθλιωμένες επαρχιακές πόλεις, στα ξεχασμένα χωριά της περιφέρειας και να ζητήσουν την εμπιστοσύνη του; Ούτε κατά διάνοια.

Από την άλλη, ο αριστερός κυβερνητικός παράδεισος που υπόσχεται επιπόλαια, φιλόδοξα και με σχέδιο του ποδαρού η αντιπολίτευση, δεν πείθει σε ικανοποιητικό βαθμό. Δεδομένων των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών μια σοβαρή αντιπολίτευση θα είχε κεφαλαιοποιήσει την αγανάκτηση των πολιτών σε επίπεδο αυτοδυναμίας. Ίσως να δικαιώνεται ο Λατίνος ποιητής Οράτιος που πολλούς αιώνες πριν είπε: Οι πολλές υποσχέσεις μειώνουν την εμπιστοσύνη. Βέβαια και εμείς ως λαός έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την εμπιστοσύνη που εκφράζαμε μέσω του δικαιώματος του «εκλέγειν» στα δυο κόμματα που εναλλάσσονται τα τελευταία 30 χρόνια στην εξουσία. 

Ίσως θα 'λεγε κανείς ότι διακατεχόμασταν από το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» (μια σχέση εξάρτησης θύματος-θύτη, όπου το θύμα δένεται συναισθηματικά με αυτόν που του ασκεί βία, προκειμένου να την αντέξει) δεδομένου ότι εμπιστευόμασταν ξανά και ξανά τους ίδιους θύτες-πολιτικούς που ασελγούσαν με πολιτικές βίαιης λιτότητας, κρατώντας για εμάς το ρόλο του θύματος. Η φθίνουσα πορεία του κόμματος που ξεκίνησε σαν μια σοσιαλιστική παράταξη κοινωνικών αλλαγών αλλά συνδέθηκε με τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολιτευτικής ιστορίας, δημιούργησε ένα έλλειμμα στον κεντρώο χώρο. Αξίζει όμως κάποιος, να τολμήσει να βουτήξει στα νερά του, να συμπλεύσει για να εκβάλουν τελικά σε μια θάλασσα αλλαγών και αξιοπρεπέστερου μέλλοντος;

 

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΙΡΑΙΑ ΠΤΗΣΗ ΤΗΣ MALAYSIA

 

Σχεδόν τρεις μήνες μετά την αεροπορική τραγωδία της πτήσης MH17 της Malaysia Airlines στην ανατολική Ουκρανία, τα συνεργεία άρχισαν να μαζεύουν κάποιες από τις αποσκευές και τα προσωπικά αντικείμενα των 298 αδικοχαμένων επιβατών και πληρώματος.    Μια ομάδα από Ουκρανούς και Ολλανδούς εμπειρογνώμονες κατάφεραν να έχουν πρόσβαση στο σημείο της συντριβής του Μπόινγκ, σε μια περιοχή όπου μαίνεται ο εμφύλιος και οι μάχες μεταξύ ρωσόφωνων αυτονομιστών και ουκρανικού στρατού. 

Ότι απέμεινε από την έκρηξη και την συντριβή - ρούχα και παπούτσια, είδη προσωπικής περιποίησης, φωτογραφικές μηχανές, λούτρινα αρκουδάκια και διάφορα παιχνίδια - μαζεύονται προσεκτικά από τα συνεργεία για να παραδοθούν αργότερα στους συγγενείς των θυμάτων. Από τα 298 θύματα της μοιραίας πτήσης, τα περισσότερα από την Ολλανδία, έχουν ταυτοποιηθεί προς το παρόν τα 272.  Πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας Φρανς Τίμερμανς αποκάλυψε πως μια από τις σορούς βρέθηκε να φορά μάσκα οξυγόνου, εγείροντας το ενδεχόμενο να μη σκοτώθηκαν ακαριαία όλοι οι επιβάτες της πτήσης.

Τα ως τώρα αποτελέσματα της έρευνας για τα αίτια της τραγωδίας καταδεικνύουν πως το αεροσκάφος χτυπήθηκε από θραύσματα πυραύλου.Η κυβέρνηση της Ουκρανίας κατηγορεί τους ρωσόφιλους αντάρτες για την κατάρριψη του αεροπλάνου, ενώ αντίθετα οι αυτονομιστές και η Μόσχα έχουν επιρρίψει ευθύνες στις ουκρανικές τακτικές δυνάμεις.

 

ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ

 

Μια ανάσα απείχε χθες το βράδυ το Ισλαμικό Κράτος από τον πλήρη έλεγχο του Κομπάνι, καθώς μετά από σκληρές, πολυήμερες και πολύνεκρες μάχες, είχαν καταλάβει τα κέντρα διοίκησης των Κούρδων μαχητών και συμμάχων του ΡΚΚ. Πλέον, το «χαλιφάτο» του Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάτι μπορεί να καμαρώνει ότι εκτείνεται σε μια σχεδόν συνεχή και ενιαία ζώνη, από τη Μοσούλη του Ιράκ μέχρι τη Ράκα της Συρίας. Όσο για τη «συμμαχία των προθύμων», οφείλει να παραδεχθεί πως είτε τα αεροπλάνα της δεν πιάνουν μία μπροστά στους αποφασισμένους τζιχαντιστές είτε κοροϊδεύει τον κόσμο.

Όπως και να έχει, είναι πλέον ηλίου φαεινότερον πως το Κομπάνι, οι 400.000 κάτοικοί του και οι ηρωικοί υπερασπιστές του θυσιάστηκαν στον βωμό των γεωπολιτικών αντιθέσεων και των επιδιώξεων των μεγάλων δυνάμεων που έχουν συμφέροντα στην περιοχή: των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν και, ενδεχομένως, ορισμένων ακόμη. Η μαρτυρική πόλη θεωρήθηκε κάτι σαν «παράπλευρη απώλεια» σε αυτή την παρτίδα - άλλωστε, όπως χωρίς περιστροφές δήλωσε ο Τζον Κέρι, για την Ουάσιγκτον δεν αποτελούσε στρατηγικό στόχο η αποτροπή της κατάληψής της.

Αυτό που μένει να διαπιστώσουμε είναι τι ακριβώς επιδιώκουν οι διάφοροι ισχυροί. Αντιθέτως, μπορούμε να είμαστε σίγουροι τι δεν επιδιώκουν: την καταστροφή του Ισλαμικού Κράτους. Άλλωστε, ας μην κοροϊδευόμαστε: αυτοί το δημιούργησαν, αυτοί το χρηματοδότησαν, αυτοί το άφησαν να γίνει τόσο ισχυρό, αυτοί του έδωσαν στόχο ύπαρξης - οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι, οι Σαουδάραβες. Κι αν στην πορεία τους βγήκε ολίγον Φρανκενστάιν, ίσως είναι καλύτερα. Τι θα γινόμασταν, άλλωστε, χωρίς τους βαρβάρους