ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Καζνέβ μετέβη στο Σαρσέλ, προάστιο βορείως του Παρισιού στο οποίο σημειώθηκαν βίαια επεισόδια και λεηλασίες στο περιθώριο διαδήλωσης υπέρ των Παλαιστινίων, για να καταγγείλει «σοβαρά αδικήματα» και «αντισημιτικές βιαιότητες». «Όταν στρέφεται κανείς εναντίον μιας συναγωγής, όταν καίει ένα παντοπωλείο γιατί ανήκει σε εβραίο, διαπράττει μια αντισημιτική ενέργεια. Τα πράγματα πρέπει να χαρακτηρίζονται», δήλωσε με δυσαρέσκεια στους δημοσιογράφους.

Πολλά καταστήματα της πόλης λεηλατήθηκαν την Κυριακή, κυρίως ένα παντοπωλείο με εβραϊκά προϊόντα διατροφής, το οποίο είχε αποτελέσει στόχο επίθεσης με χειροβομβίδα, το Σεπτέμβριο του 2012, του πυρήνα τρομοκρατών Cannes-Torcy που εξαρθρώθηκε λίγο αργότερα. Τα βίαια επεισόδια στο Σαρσέλ, τα καμένα αυτοκίνητα, οι λεηλασίες σε δημοτικές εγκαταστάσεις, σημειώθηκαν έπειτα από συγκέντρωση υποστήριξης στους Παλαιστινίους της Γάζας, η οποία δεν είχε λάβει άδεια.

Δεκαοκτώ άνθρωποι συνελήφθησαν, από τους οποίους 11 παραμένουν υπό κράτηση, μεταξύ τους τέσσερις ανήλικοι. Το Σάββατο, άλλη διαδήλωση, που ούτε αυτή είχε επιτραπεί να γίνει στο Παρίσι, είχε προκαλέσει συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και νεαρών διαδηλωτών. «Δεν είναι η απαγόρευση της διαδήλωσης που προκαλεί τη βία, είναι η βία που προκαλεί την απαγόρευση της διαδήλωσης», υπογράμμισε ο κ. Καζνέβ έξω από τη συναγωγή του Σαρσέλ, επαναλαμβάνοντας ότι «αναλαμβάνει» την ευθύνη της επιλογής για απαγόρευση των διαδηλώσεων.

Ο υπουργός δήλωσε ότι είναι «νόμιμο» να μπορεί να εκφράζεται μια θέση για τις σημερινές εξελίξεις στη Γάζα, όπου 502 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους από την έναρξη της ισραηλινής επιχείρησης στις 8 Ιουλίου. Αντίθετα, έκρινε «απαράδεκτο να εκδηλώνονται επιθέσεις εναντίον συναγωγών ή καταστημάτων γιατί ανήκουν σε εβραίους. Τίποτε δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοιες ενέργειες».Ο κ. Καζνέβ συνάντησε στη συναγωγή μέλη της εβραϊκής κοινότητας του Σαρσέλ. «Όταν υπάρχουν εντάσεις, αυτές πρέπει να αμβλύνονται», δήλωσε. Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

EΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ...

Μενάνδρου, Σάββατο μεσημέρι, όλων των ειδών οι αποκρουστικές μυρωδιές σου σκάνε στη μύτη, πιτσιρικάδες από ανατολικές χώρες εμφανίζονται με τα καροτσάκια τους και περνάνε απρόσεχτα τον δρόμο. Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς δουλεύουν στα μπόλικα μανάβικα που υπάρχουν εκεί, άλλοι προσπαθούν να βρουν απ’ τους κάδους ό,τι φρούτο υπάρχει και είναι σε κάπως καλή κατάσταση. Ναρκομανείς πεσμένοι στον δρόμο, χαμένοι τουρίστες περνάνε πάνω απ' τα σώματά τους και πανικόβλητοι προσπαθούν να βρεθούν απ' την «κόλαση» του κέντρου ξανά στον «παράδεισο» της πόλης. 

Μισόγυμνες κοπέλες προσπαθούν με τα κάλλη τους να πλανέψουν κάθε λογής αρσενικό που συναντούν. Όλα αυτά είναι εικόνα μιας άλλης Αθήνας, μια ανάσα απ’ τα γκλαμουράτα μαγαζιά, τις τέλειες βιτρίνες και τις άπειρες selfie. Πάντα με γοήτευαν τα στενά της «κολάσεως», έχουν μια αληθινή και γυμνή ασχήμια. Δεν νομίζω ότι πρόκειται ποτέ κανείς να καθαρίσει αυτά τα σοκάκια, να δώσει φαγητό σε αυτούς που ψάχνουν στα σκουπίδια, να απλώσει χέρι βοηθείας με όποιο τρόπο υπάρχει στον ναρκομανή ή την κοπέλα που κάνει πιάτσα. 

Κάποιος «φυσιολογικός» άνθρωπος θα βρεθεί εκεί από λάθος και αν το κάνει, ίσως κλείσει ενστικτωδώς τη μύτη λόγω της δυσοσμίας και με βλέμμα ευθεία μπροστά χωρίς να παρεκκλίνει δεξιά ή αριστερά, σιγουρεύοντας ότι δεν θα δει κάτι που θα του χαλάσει την εικόνα. Δεν μπορείς από κάποιον να ζητήσεις να κάνει κάτι για όλους αυτούς, υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά αυτών των δρόμων που αποθαρρύνει τους πιο ευαισθητοποιημένους, στην καλύτερη περίπτωση θα σταθείς όπως εγώ και θα έχεις ένα ρόλο απλού παρατηρητή. Τα παραπάνω τροφή για σκέψη, πριν εμείς οι «φυσιολογικοί» ετοιμάσουμε βαλίτσες για διακοπές... Αντιθέσεις που κάποτε η μοίρα τις κάνει ένα.

ΑΙΤΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

Ένα τεράστιο γιατί με έπνιξε χθες το πρωί με το που διάβασα την είδηση για τα αδικοχαμένα παιδιά στην Π.Ε.Ο. Λάρισας-Βόλου. Βασικά, για να είμαι απολύτως ειλικρινής δεν είναι και η πρώτη φορά που αισθάνθηκα να με πνίγει αυτό το γιατί..  Είναι γνώριμο πλέον.

Σε καθημερινή βάση διαβάζω για τροχαία εγκλήματα και μου κόβεται η ανάσα γιατί στην πλειοψηφία τους οι νεκροί και οι σοβαρά τραυματίες είναι παιδιά νέα, σχεδόν στην ηλικία μου ή τέλος πάντων νέοι άνθρωποι που θα είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους αλλά αδόκητα το νήμα της ζωής τους κόπηκε από μια αιτία με ονοματεπώνυμο.. Ίσως διαβάζοντας να σταθήκατε στη λέξη «έγκλημα». Ναι πιστεύω ακράδαντα ότι τα τροχαία είναι εγκλήματα. Η αιτία των εγκλημάτων έχει όνομα και επώνυμο πάντοτε και συνήθως δεν είναι μία. Διακρίνω συνήθως δύο άξονες αιτιών.

Στην πρώτη περίπτωση, δέχομαι ότι έφταιγε ο δρόμος, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Γιατί έφταιγε, ρωτάω. Μα να, ήταν κακοφτιαγμένος, η στροφή επικίνδυνη, η σήμανση ελλιπής, ο φωτισμός ανεπαρκής, η παρακείμενη στους δρόμους χλωρίδα εμπόδιζε την ορατότητα, θα απαντήσει εύκολα κάποιος. Για όλα αυτά όμως κάποιος είναι υπεύθυνος ή και αν δεν είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία τους είναι τουλάχιστον υπεύθυνος για την παράλειψη διόρθωσής τους.

Παρά τα συνήθη αιτήματα πολιτών για τη διόρθωση των προβλημάτων οι υπεύθυνοι εμμένουν σε ευχολόγια και υποσχέσεις που παραπέμπουν στις ελληνικές καλένδες. Αλλά με ευχές και αοριστολογικές υποσχέσεις δεν αποτρέπονται τα τροχαία. Και δεν έφταιγε ο δρόμος, όπως τους βολεύει να λένε, φταίει η εκάστοτε αρμόδια αρχή, είτε αυτή είναι δημοτική, είτε περιφερειακή είτε το ίδιο το υπουργείο.

Στη δεύτερη περίπτωση, δέχομαι ότι φταίει ο οδηγός. Είναι η νοοτροπία του Έλληνα οδηγού που πιστεύει ότι ο δρόμος τού ανήκει, οι επιταγές του κώδικα οδικής κυκλοφορίας είναι κάτι που δεν τον αφορά και τέλος ότι το τροχαίο δεν θα συμβεί σε αυτόν. Ναι, είναι αυτός ο κλασικός τύπος που τον ξέρουμε όλοι (ίσως να τον ενσαρκώνουμε και εμείς οι ίδιοι) που ενώ έχει καταναλώσει άφθονες ποσότητες αλκοόλ πιάνει ελαφρά τη καρδία το τιμόνι.

Τι γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτόν δεν τον «πιάνει» το αλκοόλ όπως λέει με περισσή υπερηφάνεια. Είναι και αυτός ο άλλος τύπος οδηγού που αισθάνεται τον δρόμο σπίτι του. Οδηγεί προκλητικά, αγνοεί τον κόκκινο σηματοδότη, τρέχει με υπερβολική ταχύτητα, κάνει αντικανονικές προσπεράσεις. Ο δρόμος τού ανήκει, το πιστεύει ακράδαντα και το δείχνει απροκάλυπτα. Είναι και όλοι οι υπόλοιποι που φορούν τη ζώνη ασφαλείας μόνο σε δρόμο που υπάρχει κίνδυνος να είναι παρούσα η αστυνομική αρχή, που κρατούν το κράνος στο χέρι αντί να το φορούν, και αυτοί που μιλούν ασταμάτητα στο κινητό χωρίς να έχουν έτσι την προσοχή τους στον δρόμο αλλά στη συνομιλία τους.

Με τη συμπεριφορά όμως αυτή δεν θέτουν σε κίνδυνο μόνο τη δική τους ζωή και σωματική ακεραιότητα αλλά και τη ζωή όλων όσων κυκλοφορούν στον ίδιο δρόμο με αυτούς και χωρίς να φταίνε βρίσκονται και αυτοί «εν τόπω χλοερώ». Ο δρόμος δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι αστείο, δεν συγχωρεί λάθη. Ένα λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο. Ας είμαστε όσο υπεύθυνοι αρμόζει στις περιστάσεις.

Ας αποβάλουμε τη νοοτροπία ότι σε εμάς δεν πρόκειται να συμβεί το μοιραίο και ως εκ τούτου να μη λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή των εγκλημάτων. ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΜΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΥΡΩΠΗ;

Στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων στις Βρυξέλλες, οι επικεφαλής των 28 κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν κατάφεραν να λύσουν το ζήτημα της υπουργού εξωτερικών της Ε.Ε. ούτε το θέμα του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τα άφησαν γι’ αργότερα… Το παζάρι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και εμείς εδώ αναλισκόμαστε συνεχώς σε αναλύσεις μικροπολιτικού περιεχομένου. Ποιος έφαγε με ποιον, πόσες φορές ο Σαμαράς συναντήθηκε με τη Μέρκελ, εάν το ποτάμι φόρεσε μαγιό και πήγε παραλία, εάν απάντησαν κάποιοι στις επιστολές του Φώτη Κουβέλη και φυσικά με τον ανένδοτο του κυρίου Τσίπρα για ένα νομοσχέδιο που έχει αποσυρθεί άρα δεν υφίσταται, ακόμα με τις περιπεπλεγμένες περιπλοκές και αμφισημίες των διάφορων σχημάτων που περί κεντροαριστεράς αοριστολογούν.

Εμείς εδώ χωμένοι σε βαθύ χαντάκι στο δικό μας μικρόκοσμο ανταγωνιζόμενοι ανούσια, άβουλοι και μοιραίοι. Έχει πάντως ενδιαφέρον να προσεγγίσουμε ορισμένα θέματα που παραμένουν ασχολίαστα ή ακόμα και αγνοούνται ή αποκρύπτονται συνολικά. Στις ευρωεκλογές αν κάτι σχεδόν αναμφισβήτητα προέκυψε σαν μήνυμα ήταν η αμφισβήτηση της πορείας της Ευρώπης και από «αριστερά» και από «δεξιά-ακροδεξιά». Θα περίμενε κανείς ότι η επόμενη μέρα θα είχε κάνει σοφότερες τις κυβερνήσεις των 28 να αναγνώσουν σωστά το αποτέλεσμα, να αναπροσαρμόσουν πολιτικές και προτεραιότητες. Μάταιος κόπος. Με εξαίρεση, όχι αμελητέα, του Ιταλού πρωθυπουργού Ρέντσι. Θα επιχειρήσω κάποιες προσεγγίσεις σε τρεις περιπτώσεις και στις ζυμώσεις που γίνονται και αφορούν τον πρόεδρο της επιτροπής, τον πρόεδρο του συμβουλίου της Ε.Ε., αφού κάνω μια σύντομη αναγωγή στις σχεδόν αντίστοιχες διαδικασίες του 2004. 

Το 2004 η Ευρώπη των 15 απέτυχε να εγκρίνει το τότε ικανοποιητικό Ευρωσύνταγμα και στη συνέχεια ακολούθησε η διεύρυνση από 25 σε 27 και μετά σε 28 χώρες μέλη, ουσιαστικά μέσα σε ένα περιβάλλον θεσμικής αοριστίας. Τότε επελέγησαν ως πρόεδρος της επιτροπής ο τέως πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Μπαρόζο που ήταν επικεφαλής των «προθύμων» κατά τον Μπους τον νεότερο, που συμφώνησε στην επέμβαση στο Ιράκ διότι διαφωνούσε η τότε Γερμανία του Σρέντερ, επέλεξαν στη συνέχεια ως υπουργό εξωτερικών τη Βαρόνη Άστον, τον Μπλερ και τον Μπράουν που επίσης συμφωνούσαν με την επέμβαση στο Ιράκ, πρακτικά δηλαδή επικράτησαν κατά κράτος οι ΗΠΑ επί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Σήμερα έχουμε μια διαφοροποίηση θετική και είναι η εκλογή Γιουνκέρ, που σαφώς είναι προτιμότερος από τον Μπαρόζο. Για τη θέση του ΥΠ.ΕΞ. οι επιλογές κινούνται ανάμεσα στους ΥΠ.ΕΞ. της Ιταλίας, της Πολωνίας και της Βουλγαρίας. Για το θέμα του Προέδρου του Συμβουλίου ο πρωθυπουργός της Δανίας και για επικεφαλής του Eurogroup o υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας. Θα αναφερθώ περισσότερο στο ζήτημα του ΥΠ.ΕΞ της Ευρωπαϊκή Ένωσης αφού προχωρήσω σε δυο σημειολογικές παρατηρήσεις για τις επόμενες θέσεις. Η επιλογή της πρωθυπουργού της Δανίας, παρότι σοσιαλίστρια, είναι επιλογή κοντά στις ΗΠΑ. 

Διότι Δανία, Ολλανδία και Μεγάλη Βρετανία αποτελούν τον ισχυρό βραχίονα των ΗΠΑ στην «παλαιά Ευρώπη».Η επιλογή του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας θα είναι θετική εξέλιξη παρότι εκτιμώ ότι δεν θα εγκριθεί. Η επιλογή υπουργού Εξωτερικών έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί αποτυπώνει τις γεωστρατηγικές αντιθέσεις εντός Ευρώπης.  Χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ κυρίως η Πολωνία και οι τρεις Βαλτικές (Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία) δεν επιθυμούν την Ιταλίδα υπουργό Εξωτερικών, διότι η Ιταλία διατηρεί καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Σε αυτές τις χώρες επικρατεί το δόγμα «οικονομικά με την Ευρώπη, πολιτικά με τις ΗΠΑ». 

Πλήρης ιστορικός πολιτικός αταβισμός, τι κι αν έπεσε το Σιδηρούν Παραπέτασμα, τι κι αν τρίζουν τα κόκαλα του Ντε Γκωλ που οραματιζόταν μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, τι κι αν τρίζουν τα κόκαλα του Βίλι Μπραντ με την Ost- Politik του, τι κι αν πετιούνται στην άκρη οι παρακαταθήκες του Μιτεράν και του Κολ.  Τι κι αν μαζεύονται οι ΥΠ.ΕΞ. Γαλλίας, Γερμανίας, Ρωσίας και επιχειρούν να βρουν μια κάποια διέξοδο στο ζήτημα της Ουκρανίας, που τώρα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο μετά την κατάρριψη του επιβατηγού αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών. Ο λόγος τους δεν περνάει. Η γραμμή έρχεται πέραν του Ατλαντικού και συναντά ευήκοα ώτα σε αυτούς που θέλουν οικονομικά την Ευρώπη αλλά πολιτικά την Αμερική. 

Βρίσκεται μπροστά μας στο δράμα της Ουκρανίας στο κέντρο της Ευρώπης μια νέα Γιουγκοσλαβία, ένας νέος ευρωπαϊκός εμφύλιος τροφοδοτούμενος από διάφορους μεγαλοϊδεατισμούς και εθνικιστικές αγκυλώσεις του 18ου και 19ου αιώνα. Η Ευρώπη δυστυχώς παίζει στα ζάρια την πολιτική της ανυπαρξία. Η επιλογή Ιταλίδας ΥΠ.ΕΞ. θα σημάνει προσπάθεια της Ευρώπης να αποκτήσει τη δική της αυτόνομη διεθνή προσωπικότητα. Οι άλλες επιλογές θα μετατρέψουν την Ευρώπη σε παρακολούθημα των ΗΠΑ, δηλαδή στην επιβεβαίωση της πολιτικής της ανυπαρξίας.Για τα Ουκρανικά και τις γενικότερες γεωπολιτικές συγκρούσεις επιφυλάσσομαι για αργότερα.

ΧΑΝΙΑ: ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Σε εξέλιξη το απόγευμα του Σαββάτου βρίσκεται η εν πλω αποστολή στο θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου όπου πραγματοποιείται η υδρόλυση των χημικών της Συρίας πάνω στο πλοίο «Cape Ray». Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση, που δόθηκε στις 2 μετά το μεσημέρι, τα σκάφη βρίσκονται 127 ναυτικά μίλια δυτικά της Κρήτης αναζητώντας το «Cape Ray». Οι καιρικές συνθήκες δεν είναι ιδανικές και οι επιβαίνοντες στα σκάφη πρόκειται να αφήσουν πάνω σε σημαδούρες στη θάλασσα πανό με τα οποία θα στέλνουν μήνυμα διαμαρτυρίας για την υδρόλυση και θα ζητούν η Μεσόγειος να μείνει καθαρή και ελεύθερη από χημικά.

Αργά το βράδυ οι εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες οι οποίες επικρατούν στη νότια Κρήτη δεν επέτρεψαν την συνέχιση του ταξιδιού του σκάφους «Αγιος Νικόλαος» το οποίο επέστρεψε στην Παλαιόχωρα για λόγους ασφάλειας. Συνολικά στα δύο πλοία που συμμετέχουν σήμερα στην εν πλω διαμαρτυρία επιβαίνουν 22 άτομα. Πρόκειται για 2 ιστιοφόρα ανοικτής θάλασσας που είχαν αποπλεύσει από το παλιό λιμάνι των Χανίων στις 14:45 της Παρασκευής.