ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ

 

Ολοκληρώθηκε με «επιτυχία», όπως δηλώνεται με συγκρατημένη ικανοποίηση αλλά προφανή ανακούφιση από τους Έλληνες αρμοδίους, η Ελληνική Ευρωπαϊκή Προεδρία. Θα ήταν υπερβολικό να αναμένει κανείς πολλά πράγματα από την Ευρωπαϊκή Προεδρία. Μολαταύτα, υποτίθεται ότι διαδραματίζει κάποιον ρόλο, έστω και αν το μέρος της πρωτοβουλίας του προεδρεύοντος κράτους έχει συρρικνωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Περιορίζεται, επίσης, σε ό,τι αφορά ειδικότερα τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, από την αρχή ότι η Προεδρεύουσα χώρα δεν προτάσσει τα εθνικού ενδιαφέροντος θέματα.

Μεταξύ των προτεραιοτήτων της Προεδρίας, η Ελλάδα, ορθώς, περιέλαβε δύο πολύ μεγάλα θέματα με ιδιαίτερο εθνικό ενδιαφέρον: Τη λαθρομετανάστευση, έστω και με πιο διπλωματική διατύπωση και τον καθορισμό από την Ευρώπη των θαλασσίων ζωνών της στη Μεσόγειο, θέμα που άπτεται και της Ελληνικής ΑΟΖ. Περιέλαβε, επίσης, θέματα που αφορούν την ανάπτυξη στην Ευρώπη και τη διεύρυνση της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια. Ποιος είναι ο απολογισμός της Ελληνικής Προεδρίας για τα παραπάνω θέματα, αλλά και για τα θέματα συγκυρίας που ανέκυψαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014, όπως π.χ. η κρίση στην Ουκρανία;

Το θέμα του καθορισμού των θαλασσίων ζωνών της Ευρώπης στη Μεσόγειο παρεπέμφθη σιωπηρά στο μέλλον. Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να επηρεάσει από σχετικά προνομιακή θέση τον καθορισμό των ζωνών αυτών κατά τρόπο που να λαμβάνουν υπ’ όψιν και τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα. Ενδέχεται ο καθορισμός τους επί της Προεδρίας μίας άλλης χώρας να μην είναι τόσο ευνοϊκός για την Ελλάδα, όσο θα μπορούσε κανείς να ελπίζει, με βάση το διεθνές θαλάσσιο δίκαιο.

Η αναβολή του θέματος έχει σχέση με απροθυμία άλλων ευρωπαϊκών χωρών ή μήπως η ίδια η Ελλάδα συμφώνησε στην αναβολή, υποχωρώντας σε τουρκικές πιέσεις και εκβιασμούς και επιλέγοντας για άλλη μία φορά την πολιτική του ενδοτισμού και του κατευνασμού απέναντι στην Άγκυρα; Το θέμα είναι πολύ μεγάλο, συνδέεται με την υποτιθέμενη Ελληνική στρατηγική να υπερφαλαγγίσει τις αυθαίρετες τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο και στην Ελληνική ΑΟΖ μέσα από την ευρωπαϊκή διάσταση της Ελληνικής ΑΟΖ και τη δεδομένη θέση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως υπέρ της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Θαλάσσιο Δίκαιο.
 

Εάν η ίδια η Ελληνική πλευρά υποκύπτει τόσο εύκολα σε τουρκικές απειλές και εκβιασμούς, διακυβεύεται τότε και το Ευρωπαϊκό χαρτί ως ελληνικό διπλωματικό πλεονέκτημα για την οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ. Η κατάσταση στο θέμα της λαθρομεταναστεύσεως δεν είναι πολύ διαφορετική: Η προτεραιότητα εκφυλίσθηκε σε ανούσιες συζητήσεις και διακηρύξεις, που δεν αλλάζουν την ουσία του προβλήματος και τις παραμέτρους που το προσδιορίζουν. Οι παράμετροι, άλλωστε, για την Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσεως και λόγω του ρόλου που διαδραματίζει στη λαθρομετανάστευση η γειτονική Τουρκία, είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες που έχει το πρόβλημα σε άλλες χώρες. 

Το πρόβλημα της λαθρομεταναστεύσεως στην Ελλάδα, όσο και αν ορισμένοι δεν θέλουν να το αντιληφθούν, έχει γεωπολιτικές διαστάσεις. Συνδέεται με την εθνική συνοχή της χώρας και την ίδια την εθνική της ύπαρξη. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στο Δουβλίνο ΙΙ. Βρίσκεται επίσης και στην καταχρηστική Ευρωπαϊκή Οδηγία για το δήθεν άσυλο, που απαγορεύει σε μία χώρα-μέλος να απωθήσει στα σύνορα όλους όσους παρουσιάζονται σαν «πρόσφυγες». Η οδηγία αυτή καθιστά δυσχερέστατη έως ανέφικτη την ανάσχεση στα σύνορα, ιδιαίτερα στα ανοιχτά θαλάσσια σύνορα της χώρας. Επετεύχθη οποιαδήποτε ουσιαστική αλλαγή από την Ελληνική Προεδρία στον έλεγχο της λαθρομεταναστεύσεως;

Ασφαλώς όχι. Πώς θα μπορούσε όμως, άλλωστε να επιτευχθεί, όταν ο αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Βαγγέλης Βενιζέλος εξακολουθεί να υποστηρίζει την «πρωτοποριακή» πολιτική του ΠΑΣΟΚ στα θέματα της λαθρομεταναστεύσεως; Στο θέμα της προωθήσεως εναλλακτικών πολιτικών για την ανάπτυξη στην Ευρώπη και την έξοδο από την κρίση, δεν ανέμενε κανείς από την αρχή ότι υπήρχαν ουσιαστικά περιθώρια για οποιαδήποτε αποτελεσματική δράση της Ελληνικής Προεδρίας. Η πρωτοβουλία τώρα για την άσκηση πιέσεων στην καγκελάριο Μέρκελ περιέχεται στον λεγόμενο Γαλλο-Ιταλικό άξονα.

Δεν υπάρχουν πολλές προοπτικές για ουσιαστική αλλαγή. Οι έντονες όμως αντιδράσεις στην ακολουθούμενη πολιτική από τον ίδιο τον πυρήνα της Ευρώπης, δείχνουν σε ποιο βαθμό έχει φθάσει η κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για μεγάλες αλλαγές αναπροσανατολισμού. Στα θέματα της διευρύνσεως των Δυτικών Βαλκανίων, οι διευθύνοντες την εξωτερική πολιτική της χώρας ναρκισσεύονται ότι ασκούν δήθεν υψηλή πολιτική υπέρ του συμφέροντος της χώρας. Όλοι όμως γνωρίζουν ότι κατά πρώτο λόγο, η πολιτική αυτή υπαγορεύεται από τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της γνωστής πολιτικής της εντάξεως όλων των Βαλκανίων στους Ευρω-Ατλαντικούς θεσμούς.

Στην ίδια γραμμή με την πολιτική Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου, η σημερινή κυβέρνηση επανεκδίδει την υποστήριξη της εντάξεως των Δυτικών Βαλκανίων και ειδικότερα της Αλβανίας χωρίς προκαταρκτικούς όρους και προαπαιτούμενα. Δύο φορές υπέβαλε αίτηση η Αλβανία για να γίνει δεκτή ως υποψήφια χώρα. Η αίτησή της απερρίφθη. Ανέλαβε τη φορά αυτή η Ελλάδα, ως Προεδρία, να προωθήσει την αλβανική υποψηφιότητα, χωρίς να θέσει εύλογα προαπαιτούμενα, με πρώτο την επικύρωση της συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες.

Με την ίδια ζέση, ανέλαβε η Ελλάδα να προωθήσει, ως Προεδρία, την τουρκική ενταξιακή διαδικασία(!), ακόμα και όταν η Τουρκία εξακολουθεί να μην εφαρμόζει τις υποχρεώσεις της για την Κύπρο και να αποκαλεί, αντιθέτως, την Κυπριακή Δημοκρατία ως «νεκρή» Δημοκρατία, που δεν ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα. Αυτά, δηλαδή, της τουρκικής κατοχής και των δήθεν δύο «ίσων» κρατών. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και τις αξιοθρήνητες δηλώσεις του Έλληνα ΥΠΕΞ για την Ουκρανία, αναλώμασι των Ελληνο-ρωσικών σχέσεων, ολοκληρώνεται η εικόνα μίας χαμένης ευκαιρίας για την Ελλάδα να προασπίσει και να προωθήσει στοιχειωδώς τα ελληνικά συμφέροντα με την Ελληνική Προεδρία και την ιδέα μίας άλλης Ευρώπης, που να ανταποκρίνεται στις ελπίδες και τις προσδοκίες των ευρωπαϊκών λαών.

 

ΓΙΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΕΓΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΟ FACEBOOK

 

Με το επιχείρημα ότι η έρευνα διεξήχθη «για τη βελτίωση των υπηρεσιών μας απέναντι στους χρήστες μας» απαντά η Facebook στις επικρίσεις που δέχεται τις τελευταίες ώρες για το σκανδαλώδες ψυχολογικό πείραμα στο οποίο υπέβαλε περίπου 700.000 χρήστες της.Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε το Facebook χειραγώγησε το newsfeed των ειδήσεων σε 689.003 χρήστες ώστε να μελετήσει κατά πόσον τα συναισθήματα που διοχετεύονται διαδικτυακά μπορούν να είναι μεταδοτικά. Επί μια εβδομάδα, ορισμένοι χρήστες έβλεπαν στο timeline τους περισσότερες ειδήσεις με θετικό προσανατολισμό στα σχόλια ενώ μια άλλη μερίδα είχε γίνει στόχος της αντίθετης πλευράς. Μετά τον τεράστιο αντίκτυπο και τις αντιδράσεις που προκάλεσε χθες η είδηση πως το Facebook διεξήγαγε κάποιου είδους ψυχολογικού πειράματος, ο επιστήμονας που συνέταξε το τεστ αλλά και εκπρόσωποι της εταιρείας σχεδόν υποχρεώθηκαν να δώσουν εξηγήσεις σε μια προσπάθεια να ελαχιστοποιήσουν το θόρυβο.

Μετά την έντονη κριτική που δέχτηκε το μέσο από ψηφιακούς ακτιβιστές αλλά και χρήστες, ο επιστημονικός αναλυτής, Άνταμ Κράμερ δήλωσε: «Πολλοί άνθρωποι ρωτάνε για την διεξαγωγή της μελέτης που πρόσφατα δημοσιεύθηκε και θα ήθελα να δώσω μια σύντομη δημόσια εξήγηση. Ο λόγος που κάναμε αυτή την έρευνα είναι γιατί νοιαζόμαστε για το συναισθηματικό αντίκτυπο του Facebook και τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το προϊόν μας. Θεωρήσαμε ότι ήταν σημαντικό να διερευνηθεί η κοινή ανησυχία ότι βλέποντας τους φίλους μας να κοινοποιούν θετικό περιεχόμενο οδηγεί τους υπόλοιπους στο να αισθάνονται αρνητικά ή παραγκωνισμένοι. Την ίδια στιγμή, υπήρχε ανησυχία ότι η έκθεση σε στο αρνητικό περιεχόμενο μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να αποφεύγουν να επισκέπτονται το Facebook. Εμείς δεν είχαμε αποσαφηνίσει τα κίνητρα μας επισήμως."

Όσον αφορά τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, ο Κράμερ αναφέρει πως η έρευνά διεξήχθη παρεμβάλλοντας στο ελάχιστο στα newsfeed των χρηστών και για πολύ λίγο χρόνο, δίνοντας ως περίοδο διεξαγωγής του «πειράματος» μια μόλις εβδομάδα το 2012. «Ο στόχος όλων των ερευνών μας στο Facebook είναι να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Έχοντας ο ίδιος οργανώσει και σχεδιάσει αυτό το πείραμα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ο στόχος μας δεν ήταν να σας αναστατώσουμε. Μπορώ να καταλάβω γιατί μερικοί άνθρωποι ανησύχησαν και οι συνεργάτες μου και εγώ λυπούμαστε για τον τρόπο που η γραπτή έκθεση περιέγραψε την έρευνα. Εκ των υστέρων, τα ερευνητικά οφέλη του χαρτιού δεν δικαιολογηθούν όλη αυτή την ανησυχία. Το εν λόγω πείραμα διεξήχθη στις αρχές του 2012, και από τότε έχουμε διανύσει πολύ δρόμο. Οι πρακτικές αυτές θα αναθεωρηθούν λαμβάνοντας υπόψιν και τις αντιδράσεις από την πρόσφατη μελέτη».

 

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ

 

Το σκηνικό που στήνεται με τις συνεχείς ακυρώσεις αποφάσεων που αφορούν μισθούς και συντάξεις διαφόρων επαγγελματικών ομάδων στο όνομα κάποιας υποθετικής αποκατάστασης κοινωνικών αδικιών ή κάποιας υποθετικής ανατροπής αντιλαϊκών μέτρων αποτελούν μια στυγνή επίδειξη δύναμης της πολιτικής και άλλων τμημάτων της ελίτ της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στις έννοιες της αλληλεγγύης και της ισονομίας και απέναντι σε εκατομμύρια άνεργους, φτωχούς ή τσακισμένους της ίδιας της πολιτικής.

Όπως σε πολλά άλλα ζητήματα, χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα η επίκληση μιας αδύναμης κοινωνικής ομάδας για να δικαιολογηθεί και να στοιχηθεί πίσω της μια προκλητικά προνομιακή μεταχείριση κοινωνικών ομάδων με μηδενική ή δυσανάλογα μικρή συμμετοχή στην αδυσώπητη ανατροπή που υπέστησαν εκατομμύρια πολίτες των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Σε όλο αυτό το σκηνικό τίθενται επτά ζητήματα:

1. Όταν για την αντιμετώπιση της εθνικής οικονομικής, αλλά και γενικότερης, κατάρρευσης μειώνονται οι αμοιβές σε οποιαδήποτε έκταση, μια γενικότερη κατανομή της μείωσης αυτής σε όλους, έστω με κάποιες -όχι ισχυρές- διαφοροποιήσεις, διατηρεί όλους στην ίδια σχετική θέση. Ο καθένας ζημιώνει π.χ. κατά 25%. Σκληρό για τον απλό εργαζόμενο των 700 (προ κρίσης) ευρώ, σκληρό και για τον εργαζόμενο των 4000 ευρώ. Το ερώτημα, αν η νέα αμοιβή είναι επαρκής ή όχι, τίθεται για όλους και είναι θεμιτό. Όμως, σε σχετικούς όρους όλοι βρίσκονται στην ίδια θέση.

Αν ο ένστολος, ο δικαστικός, ο πανεπιστημιακός, ο εργαζόμενος σε ΔΕΚΟ ‘δεν μπορεί να την βγάλει’ με το νέο επίπεδο αμοιβής (από τα 4000 στα 3000 ευρώ ως υποθετικό παράδειγμα), πόσο ‘μπορεί να την βγάλει’ όποιος πάει από τα 700 ευρώ στην ανεργία ή στα 550 ευρώ, όποιος από το πανεπιστήμιο περνάει στην ανεργία ή όποια από καθαρίστρια γίνεται άνεργη καθαρίστρια; Θα μπορούσε μάλιστα να πει κανείς, ότι πραγματική κοινωνική αλληλεγγύη δεν είναι η γραμμική μείωση ή μια πλήρης απαλλαγή από τη μείωση, αλλά μια κλιμακωτά μεγαλύτερη μείωση των υψηλότερων εισοδημάτων σε σχέση με τα χαμηλότερα.

2. Όταν οι περικοπές αρχικά γίνονται με πολιτικές αποφάσεις που φαίνονται ότι ισχύουν για όλους, προκειμένου να δίνουν την αίσθηση μιας σύμμετρης συμμετοχής όλων χωρίς εξαιρέσεις στις θυσίες, όμως το θεσμικό οπλοστάσιο της Πολιτείας οδηγεί στη συνέχεια στην χοντροκομμένη ανατροπή της συμμετρίας και σε αδικαιολόγητα ασύμμετρες εξαιρέσεις, τότε η δύναμη ακυρώνει κάθε πολιτική που θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Τότε, πρόκειται για συμπαιγνία, με ισχυρούς χαμένους και ισχυρούς κερδισμένους.

3.Όταν ο αριστερός λαϊκισμός επικροτεί και αυτός τέτοιες εξελίξεις και την πρωτοφανή σε ταχύτητα νομοθετική προσαρμογή, με την επίκληση ότι οι ‘όλες δικαστικές αποφάσεις πρέπει να εφαρμόζονται’, σημειώνεται μια πρόσθετη συμπαιγνία. Δικαστικές αποφάσεις πρέπει να εφαρμόζονται αναμφίβολα. Όμως, η οποιαδήποτε αριστερή αντίληψη δεν μπορεί αντί να είναι πολιτική, να μετατρέπεται σε δικονομική. Γιατί τότε εγκαταλείπει την ουσία, γίνεται κίβδηλη ή αδιαφορεί για τις έννοιες της πραγματικής αλληλεγγύης και της ισονομίας στις επώδυνες θυσίες. Είναι επίσης γνωστό, ότι, συχνά, πολιτικές αποφάσεις, πολύ συνειδητά, ενσωματώνουν νομικές αδυναμίες, ώστε αργότερα να μπορούν να καταπίπτουν στα δικαστήρια. Ποια θέση παίρνει κανείς στο ζήτημα;

4.Λεφτά δεν υπάρχουν’, παρά σε επιλεκτικούς θύλακες, και οι αμοιβές μιας τεράστιας πλειοψηφίας πολιτών στην καλύτερη περίπτωση θα αυξηθούν 1% στη διάρκεια της επόμενης διετίας. Αυτό σημαίνει, οτι χωρίς μια σύμμετρη κατανομή των βαρών, αύριο -στην κυριολεξία- θα υπάρξουν περαιτέρω περικοπές εισοδήματος όσων δεν έχουν πρόσβαση στο προνομιακό καθεστώς των ‘επάνω’.

5.Με ποια επιχειρήματα θα επικρίνει κανείς τον ‘λαϊκισμό της αριστεράς’, που υπόσχεται ανέξοδα την μελλοντική αποκατάσταση των απλών εργαζόμενων και συνταξιούχων, όταν ο ‘λαϊκισμός των ελίτ’ στη θέση της επαγγελίας, με μέτρα κάνει πραγματικότητα στο ορατό παρόν την ασύμμετρη αδικία.

6.Το θέμα της δικαστικής παρέμβασης σε μισθολογικά θέματα, που με το χρόνο αθροίστηκαν σε ένα κρίσιμο παράγοντα οικονομικού και πολιτικού εκτροχιασμού, είχε αναδειχθεί ήδη από τα δύσκολα χρόνια του 1990. Αναδείχθηκε η ανάγκη εξορθολογισμού των συνταγματικών παραθύρων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και όχι προσχηματικά μια διπλοπρόσωπη πολιτική. Αν η πρακτική αυτή σε ομαλές συνθήκες είναι απλώς κοινωνικά άδικη, σε συνθήκες κρίσης δημιουργεί αντιδράσεις έντονης κοινωνικής αποσταθεροποίησης. Οι χειρισμοί για το θέμα αυτό, αποδείχθηκε οτι ήσαν μια γκροτέσκα φάρσα, με ισχυρό έλλειμμα στοιχείων στοιχειώδους κοινωνικής και πολιτικής ηθικής, υπονομεύοντας τα θεμέλια της διακυβέρνησης.

7.Προ ετών όταν αποκαλύφθηκε ότι ένας αριθμός βουλευτών είχαν ‘τολμήσει’, πολλοί μάλιστα αρκετά πριν εμφανιστεί η κρίση, να διεκδικήσουν κάποιες νόμιμες αυξήσεις των συντάξεών τους, ξεσηκώθηκαν όλοι οι ‘ευαίσθητοι’, αριστεροί και μη, πολιτικοί και ΜΜΕ, με κάθε είδους απαξιωτικές και καταγγελτικές  ρητορικές. Γιατί; Τι πείραξε τότε, που δεν υπάρχει σήμερα; Φαίνεται, ότι στην πορεία η πολιτική υποκρισία αντικαταστάθηκε από τον πολιτικό κυνισμό.

Διαπίστωση: Όταν οι ελίτ μιας χώρας σε τραγικές συνθήκες, δεξιές, αριστερές, κεντροαριστερές, δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει όλοι να παραμερίσουν καταστροφικές πρακτικές και να αναλάβουν το βάρος που τους αναλογεί στην αντιμετώπιση μιας πραγματικότητας, που οι ίδιες δημιούργησαν, υπάρχει δομικό αδιέξοδο. Τότε, κανείς δεν έχει το ανάστημα να ζητήσει ή να επιβάλλει οτιδήποτε στον άλλο μέσα από κοινωνικές συνεννοήσεις. Το εργαλείο είναι η δύναμη. Τότε, η προοπτική που ανοίγεται δεν έχει τίποτα το ευρωπαϊκό, τίποτα το δημοκρατικό, τίποτα το αναπτυξιακό, τίποτα το κοινωνικό, τίποτα το εθνικό.

«Όταν οι μεσαίες τάξεις καταρρέουν, τα θεμέλια της δημοκρατίας υπονομεύονται». Πράγματι. Όμως, «όταν σε συνθήκες κρίσης αντιμάχονται μεταξύ τους οι μεσαίες και οι πιο αδύναμες τάξεις, καταρρέουν όλα». 

 

ΝΕΚΡΟΙ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΕΦΗΒΟΙ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ: ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ

 

Τα πτώματα των τριών ισραηλινών εφήβων που είχαν εξαφανιστεί στη Δυτική Όχθη πριν από δύο εβδομάδες εντοπίστηκαν στο χωριό Χαλούλ της Χεβρώνας, όχι μακριά από το σημείο της εξαφάνισής τους. Την είδηση μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera και ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και στη συνέχεια επιβεβαίωσε ο ισραηλινός στρατός. Πρόκειται για τους Ναφτάλι Φρένκελ και Τζιλάντ Σαάρ, ηλικίας 16 ετών και οι δύο και τον 19χρονο Εγιάλ Γιφράτς που τους είδαν τελευταία φορά να κάνουν ότο-στοπ σε σταυροδρόμι κοντά στη Χεβρώνα. Οι έφηβοι έφεραν τραύματα από σφαίρες. Με το Ισραήλ να κατηγορεί ευθέως τη Χαμάς για την εξαφάνιση των αγοριών, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπένιαμιν Νετανιάχου συγκάλεσε εκτάκτως σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου ασφαλείας του Ισραήλ και πολλοί αναμένουν να ανακοινώσει στρατιωτικές κινήσεις κατά της παλαιστινιακής οργάνωσης.

Ο υφυπουργός Άμυνας του Ισραήλ Ντάνι Ντάνον κατηγόρησε ευθέως τη Χαμάς για τη δολοφονία των τριών νέων που είχαν εξαφανιστεί στις 12 Ιουνίου στη Δυτική Όχθη και βρέθηκαν νεκροί κοντά στη Χεβρώνα, υποσχόμενος ότι η χώρα του «θα εξαλείψει» το ισλαμιστικό παλαιστινιακό κίνημα. «Οι Ισραηλινοί έχουν την απαραίτητη θέληση και την αποφασιστικότητα για να υπομείνουν τις δοκιμασίες μιας μακράς επιχείρησης για την εξάλειψη της Χαμάς» είπε ο Ντάνον σε ανακοίνωσή του. «Θλίβομαι βαθιά με την είδηση της δολοφονίας των Ναφτάλι Φράνκελ, Γκιλάντ Σαέρ και Εγιάλ Γίφρα από τους τρομοκράτες της Χαμάς» πρόσθεσε ο ισραηλινός αξιωματούχος. «Δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση για τους δολοφόνους παιδιών και για αυτούς που τους έστειλαν. Τώρα είναι η ώρα να δράσουμε» ανέφερε ο υπουργός Οικονομίας του Ισραήλ, Ναφτάλι Μπένετ.

Σύμφωνα με μαρτυρίες από τη Χεβρώνα που μεταδίδει το Al Jazeera, τις τελευταίες ώρες παρατηρείται συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ισραηλινών στρατιωτών. To BBC, επικαλούμενο ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, κάνει λόγο για συγκρούσεις ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας με Παλαιστίνιους στην περιοχή το βράδυ της Δευτέρας. Η Χαμάς προειδοποίησε τη Δευτέρα το Ισραήλ ότι «κάθε κλιμάκωση των επιχειρήσεών του ή ένας ενδεχόμενος πόλεμος θα ανοίξει τις πύλες της κόλασης», απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στους ισραηλινούς αξιωματούχους που την κατηγορούν για τον θάνατο των τριών νέων. Ο εκπρόσωπος της ισλαμιστικής παλαιστινιακής οργάνωσης στη Γάζα, Σάμι Άμπου Ζούχρι, άφησε να εννοηθεί ότι αμφισβητεί την «ισραηλινή εκδοχή» για την απαγωγή των τριών εφήβων. Περισσότεροι από 400 Παλαιστίνιοι συνελήφθησαν μετά την εξαφάνιση των τριών εφήβων στις 12 Ιουνίου.Το Ισραήλ κατηγορεί τη Χαμάς για την εξαφάνιση των εφήβων.

Ψυχραιμία ζητά η Ουάσινγκτον. Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζεν Ψάκι δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον βρίσκεται σε επαφή τις τελευταίες εβδομάδες και με τις δύο πλευρές «ενθαρρύνοντας τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, (ζητώντας) να συνεχίσουν οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι να εργάζονται μαζί σε αυτό και θα συνεχίσουμε να το ζητάμε... παρά την τραγωδία και τον τεράστιο πόνο που υπάρχει στο έδαφος». Ωστόσο, αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες ότι βρέθηκαν οι σοροί των τριών νεαρών, παραπέμποντας τους δημοσιογράφους στην ισραηλινή κυβέρνηση.