ΑΡΧΙΣΕ Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

 

Σχέδιο για «παράκαμψη» του πλαφόν του 3% εκμεταλλευόμενοι τη δυναμική και την πρωτιά του ΚΙΕΦ (DEB) στη Ροδόπη και στην Ξάνθη, έχουν οι ισλαμιστές στη Θράκη, οι οποίοι  ευελπιστούν ότι θα επιβάλλουν στα ελληνικά κόμματα μειονοτικούς υποψήφιους της αρεσκείας τους, με στόχο την αύξηση των ισλαμιστών βουλευτών από 3 ακόμα και σε 5. Οι ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής, αποτέλεσαν "πρόβα τζενεράλε" για το μειονοτικό, τουρκόφιλο κόμμα DEB-ΚΙΕΦ προκειμένου αυτοί που κινούν τα νήματα να επιτύχουν την «παράκαμψη» του πλαφόν του 3% στις εθνικές εκλογές και να εκλέξουν μέσω των ελληνικών κομμάτων από 3-5 βουλευτές που θα ελέγχονται πλήρως από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. 

Επενδύοντας στο ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο σε αγροτικές και ορεινές απομονωμένες περιοχές, σε παραλείψεις πολλών ετών της ελληνικής πολιτείας και στη συστηματική και επίμονη υπόγεια και φανερή διείσδυση του τουρκικού κράτους και παρακράτους, το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και εκείνοι που προωθούν τον τουρκισμό στη Θράκη, δεν αρκούνται πλέον στην «πανηγυρική» πρωτιά του Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας στη Ροδόπη και στην Ξάνθη. Με την ελπίδα ότι οι επόμενες εκλογές δεν θα αργήσουν ώστε να μην χαθεί η «δυναμική» του κόμματος, προσδοκούν ότι θα μπορέσουν να επιβάλουν εκβιαστικά στα ελληνικά κόμματα τους μειονοτικούς υποψήφιους της αρεσκείας τους.

Με στόχο την αύξηση των μειονοτικών βουλευτών από τρεις που εξέλεγαν τον Ιούνιο του 2012 σε 4 και υπό προϋποθέσεις ακόμη και σε 5 στους δύο νομούς.  Ένα ενδεχόμενο σχεδόν καταστροφικό καθώς όχι μόνο θα επιβεβαιωθεί η πολιτική κυριαρχία του πιο ακραίου τμήματος της μειονότητας, που συνδέεται ευθέως με τον θεσμικό εκπρόσωπο του τουρκικού κράτους στην περιοχή, αλλά εφόσον, όπως όλα δείχνουν, οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων θα είναι οριακές οι 3, 4 ή και 5 βουλευτές θα είναι κρίσιμοι για την ίδια την κυβερνητική σταθερότητα (είτε με την μία πλευρά είτε με την άλλη). 

Τον Ιούνιο του 2012 εκτός των Α. Ζεϊμπέκ (ΣΥΡΙΖΑ) στην Ξάνθη και Α. Χατζηοσμάν (ΠΑΣΟΚ) και Α. Καραγιουσούφ (ΣΥΡΙΖΑ) στη Ροδόπη, οριακά δεν εξελέγη ο υποψήφιος με τη ΔΗΜΑΡ Αχμέτ Ιλχάν.  Ενδεικτικό του κλίματος που υπήρξε στη Θράκη είναι η επίθεση που δέχθηκε από τον μειονοτικό δημοσιογράφο Α. Ντεντέ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Α. Χατζηοσμάν, γιατί δεν στήριξε επαρκώς το ΚΙΕΦ, όπως έκαναν οι άλλοι βουλευτές και πολιτευτές, ενώ μάλιστα ο ίδιος είχε υπηρετήσει ως… πρόεδρος του συγκεκριμένου κόμματος.  Ο κ. Ντεντέ αφού εξήρε την στάση των πολιτευτών Αχμέτ Φαΐκογλου, Τσετίν Μάντατζη, Μπουρχάν Μποράν, Τουρκές Χατζηιμπράμ, Ιλχάν Αχμέτ, Αχμέτ Μεχμέτ κ.α.,

Εξαπέλυσε εμμέσως (πολιτικές) απειλές «εάν τολμάς να βγεις απέναντί μας στις βουλευτικές εκλογές, βγες και θα δεις τη διαφορά ανάμεσα σε Λοζάνη και Κοζάνη…».  Στη Ροδόπη αλλά και στην Ξάνθη υπήρξε προκλητική παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας και μάλιστα με τον πιο ακραίο τρόπο. Ο τούρκος γενικός πρόξενος Ιλχάν Σενέρ φρόντισε ο ίδιος να προβάλλει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (twitter, facebook) φωτογραφίες του όπου περιόδευε το τελευταίο διήμερο πριν τις εκλογές σε μειονοτικές περιοχές συνοδευόμενος μάλιστα και από υποψήφιους. Το «αλαλούμ» του προξένου περιλαμβάνει φωτογραφίες ακόμη και το Σάββατο το απόγευμα πριν τις εκλογές.

Η παρουσία μάλιστα του γιού του ιδρυτή του κόμματος Λεβέντ Σαδίκ και της χήρας του, Ισίκ Σαδίκ, έδιναν μεν συναισθηματικό τόνο, αλλά δεν αποκλείεται να σηματοδοτεί την αναβάθμιση με τις ευλογίες της οικογένειας και του Προξενείου της ηγεσίας του ΚΙΕΦ, μια και ο πρώην καφετζής της «Τουρκικής Νεολαίας» και νυν πρόεδρος του κόμματος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες «ανάγκες».  Η μάχη όμως δεν δόθηκε μόνο για τις ευρωεκλογές, αλλά και στις δημοτικές εκλογές υπήρξε μαζική συμμετοχή μειονοτικών υποψηφίων.

Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από τις εκλογές παρέλασαν από τα γραφεία του ΚΙΕΦ δεκάδες μειονοτικοί υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών για να εκφράσουν στον κ. Τσαβούς τις ευχές τους και την υποστήριξή τους στο κόμμα της «τουρκικής μειονότητας». Οι εκπρόσωποι του τουρκισμού θέλουν να αποκτήσουν πολλαπλασιαστική δύναμη με τις έδρες που θα κερδίσουν μέσα από τα ελληνικά κόμματα με διαπραγματευτικό χαρτί τις 42.658 ψήφους που έλαβε το ΚΙΕΦ (κυρίως σε Ροδόπη και Ξάνθη και μόλις 1.500 στον Έβρο.

Ενώ μηδενική σχεδόν ήταν η ανταπόκριση τουρκογενών μουσουλμάνων της Δωδεκανήσου στα κελεύσματα για ένταξη στο ΚΙΕΦ). Το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής έστειλε ένα ακόμη μήνυμα στα κόμματα, καθώς οι μειονοτικοί υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιό τους καταποντίστηκαν, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Κσράνταη (ΝΔ) με 1058 ψήφους στην Ξάνθη και μόλις… 85 στη Ροδόπη και τον Μεστάν Ουμίτ (ΣΥΡΙΖΑ) στην Ξάνθη με 1951 ψήφους και στη Ροδόπη με 452 ψήφους! Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

 

ΜΗΠΩΣ ΔΙΧΟΤΟΜΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ;

 

Τα σχέδια της τουρκικής διπλωματίας για τη διχοτόμηση του Αιγαίου δεν είναι σημερινά. Ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1965 όταν, κατά τη συνεδρίαση της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, ο εκπρόσωπος της Τουρκίας παρουσίασε χάρτη που χώριζε το Αιγαίο σε δύο μέρη. Οι Τούρκοι ζητούσαν να αναλάβει η Άγκυρα την ευθύνη της αεράμυνας του ανατολικού τμήματος. Τον Αύγουστο του 1974, η Άγκυρα επανήλθε με την έκδοση της ΝΟΤΑΜ 714, επιχειρώντας να επεκτείνει αυθαίρετα τα όρια ευθύνης του δικού της FIR (Flight Information Region) προς τα δυτικά, μέχρι το μέσο του Αιγαίου, μέσα στο χώρο ευθύνης του FIR Αθηνών. 

Το 1980, πάλι μονομερώς, σταμάτησε να υποβάλει σχέδια πτήσεως για τις εισόδους των πολεμικών της αεροσκαφών στο FIR Αθηνών με το επιχείρημα ότι η Σύμβαση του Σικάγου δεν αφορά τα πολεμικά αλλά τα πολιτικά αεροσκάφη.Σύμφωνα με τη «Διεθνή Σύμβαση για τη θαλάσσια έρευνα και διάσωση -International Convention on Marine Search and Rescue», η Ελλάδα έχει δηλώσει στον ΙΜΟ (International Maritime Organization) ότι θα ασκεί έρευνα και διάσωση (SΑR - Search and Rescue) σε όλο το χώρο του FIR Αθηνών.

H Τουρκία, αντιτίθεται στην ελληνική δήλωση, ισχυριζόμενη ότι οι περιοχές ευθύνης για ναυτική έρευνα και διάσωση στην ανοιχτή θάλασσα πρέπει να οριοθετούνται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών και κατέθεσε χάρτη με το Αιγαίο διχοτομημένο. Με τον Κανονισμό της 88/1988 οριοθέτησε περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης σε κινδυνεύοντα "αεροπορικά και θαλάσσια μέσα", η οποία περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου, εγκλωβίζοντας μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας εντός της τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης.

Και αγνοώντας ότι οι περιοχές αεροπορικής έρευνας και διάσωσης απαιτούν απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ICAO.  Στις 7 Απριλίου 1989, ο ICAO (International Civil Aviation Organization) επιβεβαίωσε ότι οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδος και της Τουρκίας σχετικά με την αεροναυτική έρευνα και διάσωση παραμένουν αμετάβλητες, όπως αυτές έχουν ορισθεί και συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού. Επίσης, η τροποποίηση του Annex 12 του ICAO για την Έρευνα και Διάσωση διατηρεί την αρχή του καθορισμού περιοχών ευθύνης, πράγμα που επιβεβαιώνει εμμέσως την ελληνική αρμοδιότητα για αεροναυτική έρευνα και διάσωση σε ολόκληρο το FIR Αθηνών. 

Παρόλα αυτά, τα τουρκικά πλοία δεν αναγνωρίζουν τις ελληνικές επιχειρήσεις SAR στην θάλασσα. Έτσι σε περίπτωση ατυχήματος όχι μόνο δεν καλούν σε βοήθεια τις ελληνικές αρχές, αλλά σαμποτάρουν το έργο της διάσωσης διακινδυνεύοντας την ζωή τους, ώστε να κατηγορήσουν έπειτα την Ελλάδα για αναξιοπιστία και κακή διεκπεραίωση του έργου της Έρευνας και Διάσωσης. Το Δεκέμβριο του 2001, δημοσίευσε στο 24611 τεύχος της εφημερίδας της κυβέρνησής της, χάρτη του Αιγαίου όπου το τμήμα ανατολικά του 25^ου μεσημβρινού το θεωρεί ως περιοχή εθνικής ευθύνης της για θέματα έρευνας και διάσωσης.

Έτσι το Αιγαίο για την Τουρκία, μέσα από το «αθώο» θέμα της έρευνας και διάσωσης, είναι ήδη διχοτομημένο. 

Εκμεταλλεύεται δε κάθε ευκαιρία για να παγιώσει αυτή τη διχοτόμηση. Να μερικές…

Τον Απρίλιο του 1999, στη Σύνοδο υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον με την επικύρωση της νέας δομής του ΝΑΤΟ καταργήθηκαν τα εθνικά όρια ευθύνης των κρατών – μελών και καθιερώθηκε ο ενιαίος αμυντικός χώρος στα πλαίσια των ορίων της συμμαχίας. 

Το Σεπτέμβριο του 1999, στη Σύνοδο υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στο Τορόντο, η Τουρκία μεθοδεύοντας τη διχοτόμηση του Αιγαίου, πέτυχε να συζητηθούν « τεχνικά θέματα », δηλαδή η δημιουργία δυο Νατοϊκών υπο-στρατηγείων στη Λάρισα και τη Σμύρνη.

Το 2001, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος – Strategic Derinlik» του Αχμέτ Νταβούτογλου, τώρα ΥΠΕΞ της Τουρκίας. Σε αυτό επικρατεί πλήρης αμφισβήτηση των δικαιωμάτων της Ελλάδος στο Αιγαίο, πλήρης αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στα νησιά, πλήρης αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας και πλήρης αμφισβήτηση των δικαιωμάτων μας στο FIR Αθηνών δηλαδή αυτών που ορίζονται από τους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς ΙΜΟ και ΙCΑΟ για τον έλεγχο της θαλάσσιας και εναέριας κυκλοφορίας, αντίστοιχα καθώς και την έρευνα - διάσωση. 

Το τελευταίο τρίμηνο του 2010, ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης, Εγκεµέν Μπαγίς, σε τρεις συνεντεύξεις του,(«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 17-10-2010,«ΤΑ ΝΕΑ» 18-11-2010 και κυπριακή «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» 12-12-2010) πρότεινε ανοικτά τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. 

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά από την πλευρά της Τουρκίας, η Ελλάδα όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά νομοθετεί τη διχοτόμηση του Αιγαίου μέσα από ένα άλλο «αθώο» θέμα, της αλιείας. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην 4023/64557/16-5-2014 Απόφασή του «Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων δικαιολογητικών και διαδικασίας για την έγκριση αδειών αλίευσης σε αλιευτικά σκάφη» (ΦΕΚ 1307 Β/22-5-2014) στο άρθρο 3 παρ. 3 αναφέρει: [Η χρήση της άδειας αλίευσης στα διεθνή ύδατα, με το αλιευτικό εργαλείο «τράτα βυθού» απαγορεύεται στη γεωγραφική υποπεριοχή (GSA) 20, 22, 23 της ΓΕΑΜ ως εξής: 

(α) από 24-5-2014 μέχρι 15-7-2014 σε όλες τις περιοχές 

(β) από 16-7-2014 μέχρι 01-10-2014 και δυτικά του 25^ου μεσημβρινού της υποπεριοχής 22. Περιοχές και χρονικές περίοδοι απαγόρευσης θα επανεξεταστούν, εφόσον συντρέχουν λόγοι, μετά το 2015.]

 

ΑΝ ΦΥΓΕΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε.;

 

Το βράδυ της Τρίτης 27 Μαίου, όταν οι 28 ηγέτες αξιολογούσαν τα αποτελέσματα των εκλογών σε δείπνο στις Βρυξέλλες, ο Ντέιβιντ Κάμερον προειδοποίησε ότι αν ο Γιούνκερ αναλάβει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η συγκεκριμένη απόφαση θα ανάψει τη σπίθα μιας άμεσης διενέργειας δημοψηφίσματος στη χώρα του, με ενδεχόμενο αποτέλεσμα την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. Η πληροφορία διαχύθηκε από το «Spiegel» και τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ άρχισαν ένα χορό σχολίων για τον «εκβιασμό» του Κάμερον. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η Βρετανία εκβιάζει την Ε.Ε. - από το 1972 που εντάχθηκε η χώρα στην ΕΟΚ, δυό φορές τουλάχιστον εκβίασε θεαματικά. 

Ήταν στο Δουβλίνο τον Νοέμβριο 1979, όταν η Θάτσερ ζήτησε από τους 8 εταίρους της, την επιστροφή των βρετανικών εισφορών από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Το διαπραγματεύθηκε σκληρά (το ’83 οδήγησε σε ναυάγιο τη σύνοδο των Αθηνών) και το πέτυχε πέντε χρόνια αργότερα, το 1984 στο Φοντενεμπλώ - όταν οι 9 εταίροι (είχε προσχωρήσει κι η Ελλάδα στην ΕΟΚ) έδωσαν στη Θάτσερ μια περιφανή νίκη, θεσμοθετώντας το «βρετανικό τσέκ». Τον Δεκέμβρη του ΄91 στο Μάαστριχτ, ο Τζον Μέιτζορ διαφώνησε με την ΟΝΕ και τα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων προβληματίστηκαν τότε, αν η Βρετανία ήταν αποφασισμένη να μπλοκάρει τις εξελίξεις καταφεύγοντας στο veto. 

Κατέληξαν, ότι ήταν σοφότερο να αναζητηθεί μια συμβιβαστική λύση και θεσμοθετήθηκε το δικαίωμα της αυτο-εξαίρεσης (opting out), το οποίο με την πάροδο του χρόνου δημιούργησε πολλές τρύπες στην ευρωπαϊκή ενοποίηση – τον επόμενο χρόνο ζήτησε κι η Δανία την αυτο-εξαίρεσή της από την ΟΝΕ, ενώ λίγο αργότερα ζήτησε opt out και από την κοινή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας, από τη Σένγκεν αυτοεξαιρέθηκαν η Βρετανία κι η Ιρλανδία, από τον ενιαίο χώρο ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας πήραν opt out η Βρετανία κι η Ιρλανδία, από τη Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. 

Πήραν opt out η Βρετανία και η Πολωνία και κάθε φορά που υπήρχε πίεση προς ενοποίηση, άνοιγε η κάνουλα της αυτο-εξαίρεσης για μια χώρα. Έστω, λοιπόν, ότι στον απόηχο του δημοψηφίσματος (που έχει προγραμματιστεί για το 2017 αλλά «μπορεί» να γίνει νωρίτερα), η Βρετανία ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ότι επιθυμεί να αποχωρήσει από την Ε.Ε. - τι ακριβώς θα μας λείψει; Σίγουρα από τις συζητήσεις που γίνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα φύγει ένας εταίρος που είχε εμμονή με το θέμα της εθνικής κυριαρχίας, που εμφάνιζε μια διαρκή απροθυμία στην ενοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, που δεν συμμετείχε στη Σένγκεν. 

Ούτε στην ευρωζώνη, που είχε ως θεμελιώδες δόγμα τις ιδιαίτερες στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ (και που κατά συνέπεια πρωταγωνίστησε στη σύνοδο των Αζορών το 2003 σχεδιάζοντας την επίθεση κατά του Ιράκ), που εμφάνιζε μια δυστοκία στην κατάρτιση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, που είχε αλλεργία στα θέματα ενοποίησης των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, που ήταν ένας πυλώνας ευρωσκεπτικισμού, ενθαρρύνοντας κι ενισχύοντας την εκδήλωση ενός ευρωφοβικού ρεύματος, και που ακύρωνε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή υποψηφιότητα είχε ταχθεί υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης προκαλώντας θεσμικές «κρίσεις». 

Τι θα λείψει στη Βρετανία από την Ε.Ε.; Καταρχάς, θα υπάρξουν εσωτερικές εντάσεις – κανείς δεν συζητά για παράδειγμα το θέμα της Βόρειας Ιρλανδίας, η ειρηνευτική διαδικασία της οποίας είναι εύθραυστη και φυσικά αναστρέψιμη. Η Σκωτία επίσης έχει δηλώσει ότι επιθυμεί την ανεξαρτησία της αλλά την παραμονή της εντός της Ε.Ε. - τι θα γίνει, λοιπόν, αν (ακολουθώντας το μοντέλο «εξόδου») διεκδικήσουν την έξοδό τους από το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σκωτία, η Ουαλία ή η Βόρεια Ιρλανδία; 

Αν εξάλλου η NISSAN, η GOLDMAN SACHS, η Ford -που ήδη προειδοποίησαν ότι θα αποχωρήσουν από τη Βρετανία σε περίπτωση αποκόλλησής της από την Ε.Ε.- λάβουν την άγουσα, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις και οι πιέσεις που θα δεχθεί ο βασικός πυλώνας της βρετανικής οικονομίας, το City, δεδομένου ότι η συμμετοχή της Βρετανίας στην Ε.Ε. της εξασφάλιζε μια προνομιακή αγορά, την Ενιαία Αγορά; Και αν συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για την εμπορική συμφωνία Ε.Ε.-ΗΠΑ, πώς θα διασφαλίσει τα συμφέροντά της η Βρετανία, όντας εκτός των διαπραγματεύσεων; 

Τα μειονεκτήματα ενός διαζυγίου, μοιάζουν να είναι σοβαρότερα για τη Βρετανία. Φυσικά, υπάρχουν μειονεκτήματα που θα βαρύνουν επίσης την Ε.Ε., καθώς η Βρετανία είναι μια πυρηνική δύναμη που συμμετείχε στην εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. και έχει μια διοίκηση υψηλής ποιότητας που «καπέλωνε» μεν την ευρωπαϊκή διοίκηση, πλην όμως ήταν και το σωσίβιό της. Ωστόσο, το κρίσιμο μειονέκτημα θα βαρύνει την Ε.Ε. - και είναι το μήνυμα που θα διαχυθεί, ότι το πλεκτό της Ε.Ε. άρχισε να ξηλώνεται. Και όχι απ' την Ελλάδα – από την πανίσχυρη Βρετανία.