ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΓΙΑ ΝΔ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ. ΤΙΝΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Τις ημέρες που πέρασαν και συγκεκριμένα την Κυριακή, διακινήθηκε στα ελληνικά ΜΜΕ ένα πολύ συγκεκριμένο σενάριο, σχετικά με την απαγόρευση ή όχι της καθόδου της Χρυσής Αυγής στις επερχόμενες εκλογές.  Ένα σενάριο το οποίο ήλθε στην επικαιρότητα μέσω των "διαδρόμων" μεταξύ δημοσιογράφων και δικαιοσύνης, τους οποίους θα πρέπει κάποια στιγμή να εξετάσουμε τόσο εμείς, όσο και η ίδια η δικαιοσύνη. Πριν αναφερθούμε όμως σε αυτό, ας δούμε ποιό είναι αυτό το σενάριο, το οποίο πάει κάπως έτσι: "Δύο κρίσιμες ημερομηνίες θα καθορίσουν το τι μέλλει γενέσθαι με την κάθοδο της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, αλλά και των υποψηφίων με την «Εθνική Αυγή» στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Η πρώτη ημερομηνία είναι η 3η Μαΐου, καθώς μέχρι τότε το Α΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου θα πρέπει να έχει αποφανθεί για την εγκυρότητα όλων των συνδυασμών των υποψηφίων για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Μία εβδομάδα μετά, στις 11 Μαΐου, ο Άρειος Πάγος θα πρέπει να αποφασίσει αν η Χρυσή Αυγή μπορεί να λάβει μέρος στην εκλογική διαδικασία, αλλά και εάν το παρακλάδι της η «Εθνική Αυγή», μπορεί να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές.

Πολιτικοί παράγοντες αλλά και ανώτατοι δικαστικοί εκτιμούν ότι τουλάχιστον μία από τις δύο δικαστικές αποφάσεις θα είναι θετική. Αν και ο έλεγχος των καταστατικών που υποβάλλουν τα κόμματα είναι τυπικός, έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν να απαγορευθεί σε κόμματα η συμμετοχή σε εκλογές αλλά για διαφορετικούς λόγους. Ως τις 3 Μαΐου, το Α' Τμήμα του Αρείου Πάγου θα πρέπει να έχει αποφασίσει αν οι συνδυασμοί είναι έγκυροι."

Ας αρχίσουμε από το θέμα στο οποίο αναφερθήκαμε κατ' αρχήν όμως. Τον τρόπο "διακίνησης" αυτών των σεναρίων. Μέσω της "διοχέτευσης" πληροφοριών σε δημοσιογράφους από "δικαστικούς κύκλους". Πρώτοι ήταν "τηλεοπτικοί" δημοσιογράφοι που έβγαλαν το θέμα, επικαλούμενοι πηγές από το σύστημα της "Δικαιοσύνης" και μετά ακολούθησαν οι αναλυτές σε εφημερίδες αλλά και στο διαδίκτυο.

Υπάρχουν δύο και μόνον δύο περιπτώσεις. Είτε όντως το ρεπορτάζ διοχετεύτηκε από δικαστικούς κύκλους, είτε οι δικαστικοί κύκλοι ήταν εφεύρημα των δημοσιογράφων για να "ξεπλύνουν" πληροφορίες που τους δόθηκαν από πολιτικούς πληροφοριοδότες, προστάτες ή φίλους (ο καθένας το λέει όπως θέλει). Στην πρώτη περίπτωση, όπου όντως υπάρχει διαρροή από την Δικαιοσύνη, υπάρχει μείζον θέμα. Φυσικά η δικαιοσύνη απέχει πολύ από το να είναι άμπεμπτη τέτοιων διαπλοκών, καθώς έχουμε επανειλημμένα δει δικογραφίες, αποδεικτικό υλικό και πολλά άλλα να διαρρέουν σε μέσα, πολύ πριν την έναρξη μίας δίκης και να χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν από τα Μέσα.

Οι δε "κύκλοι" έχουν πάρα πολλά να απαντήσουν σχετικά με τα κριτήρια τα οποία χρησιμοποιούν για να διοχετεύσουν αυτές τις πληροφορίες και το τι σκοπιμότητες εξυπηρετούν, εκμεταλλευόμενοι την θέση τους. Και εδώ δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι οι δικηγόροι – υπερασπιστές έκαναν τις διαρροές, για να βοηθήσουν την θέση των κατηγορουμένων, εφόσον πρόκειται για αυταπάγγελτες διώξεις, μετά από επιστολή υπουργού Δικαιοσύνης στον Άρειο Πάγο.

Στην δεύτερη περίπτωση, αυτή δηλαδή που οι δικαστικοί κύκλοι δεν υφίστανται αλλά χρησιμοποιούνται για "ξέπλυμα" πληροφοριών που έρχονται από άλλα κέντρα εξουσίας, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Γιατί δεν έχουμε απλά και μόνον ένα σενάριο που διακινείται για εντυπωσιασμό, αλλά κάτι πολύ χειρότερο. Κατ' αρχάς μια απευθείας προσπάθεια άσκησης επιρροής στον τρόπο που θα κάνουν την δουλειά τους οι δικαστές και μια προσπάθεια ποδηγέτησης με βάση πολιτικούς στόχους.

Γίνεται τόσο μία "σφυγμομέτρηση" των αντιδράσεων σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όσο και μία "πρόταση" προς τα πού θα πρέπει να στραφούν οι δικαστικές αρχές. Η απλή αλήθεια αυτού του ενδεχομένου, ξεπερνά ακόμη και την ίδια την ομολογία Μπαλτάκου και τα όσα είπε αυτός. Γιατί επειδή ακριβώς δεν γίνεται ιδιωτικά και επί προσωπικού, αλλά σε κοινή θέα και με την μορφή προτροπής, έχει πολύ ισχυρότερη δυναμική.

Σε κάποια σοβαρή χώρα, ήδη θα υπήρχαν έρευνες από την ίδια την δικαιοσύνη σχετικά με την ύπαρξη ή μή τέτοιων κύκλων. Στην χώρα όμως όπου οι καναλάρχες χρωστούν τα μαλλιοκεφαλά τους αλλά κρατάνε τις ζημιογόνες επιχειρήσεις τους για να μπορούν να βάζουν τα λεφτά από άλλες "πόρτες" κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει.

Ας πάμε όμως τώρα και στο ίδιο το σενάριο αυτό καθ' εαυτό. Παρόλο που μία απαγόρευση της Χρυσής Αυγής είναι σχεδόν απίθανο να γίνει στις δημοτικές εκλογές, καθώς η πιθανότητα να κατηγορηθούν ως μέλη εγκληματικής συμμορίας όλοι όσοι συμμετέχουν σε όλους τους συνδυασμούς της Χ.Α. σε όλη την Ελλάδα είναι μηδενική, θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί ότι το καθεστώς θα προσπαθούσε να απαγορεύσει την κάθοδο στις ευρωεκλογές για το ψηφοδέλτιο της ΧΑ. Γι' αυτό και τα "σενάρια" που διακινούνταν μιλούσαν για μία θετική απάντηση και μία πιθανώς αρνητική.

Άρα επί της ουσίας μιλάμε για τις ευρωεκλογές. Η αλήθεια είναι ότι εδώ θα περίμενε κανείς αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε μία τέτοια μεθόδευση. Μέχρις στιγμής όμως δεν υπήρξε ουδεμία ουσιαστική αντίδραση αναδεικνύοντας τον ανεύθυνο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν την πολιτική τα ελληνικά κόμματα. Αυτό όμως το οποίο είναι το πλέον τραγικό είναι η βλακεία της ίδιας της Νέας Δημοκρατίας. Η οποία φαίνεται να μην μπορεί να καταλάβει ότι μία τέτοια απαγόρευση θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία της. Και θα σας εξηγήσουμε το γιατί με πολύ απλά λόγια.

Με δεδομένη την παρουσία της ΧΑ στα δημοτικά και δίχως την δυνατότητα να ψηφίσουν τον φυσικό τους χώρο την ίδια ημέρα, στις ίδιες κάλπες οι ψηφοφόροι της ΧΑ θα ήταν σχεδόν αδύνατον να επιστρέψουν στην ΝΔ. Ας μην ξεχνάμε εδώ δύο βασικούς παράγοντες. Κατ' αρχήν το προφίλ του ψηφοφόρου της ΧΑ, που δεν είναι μόνον αυτό του απογοητευμένου δεξιού (γιατί τότε η ΝΔ δεν θα κονταροχτυπιόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα ήταν πολύ πιο πίσω) αλλά μάλλον του απογοητευμένου από όλους εξίσου.

Και κατά δεύτερον το γεγονός ότι η ΧΑ έχει την υψηλότερη συσπείρωση οπαδών σε όλες τις δημοσκοπήσεις, αφήνοντας πίσω ακόμη και το ΚΚΕ που θεωρείται βράχος και ότι χάνει ψηφοφόρους μόνον όταν πεθαίνουν. Όλοι αυτοί θα ήταν πολύ πιο πιθανό να ψηφίσουν ένα άλλο αντιμνημονιακό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές παρά να γυρίσουν στους κόλπους της ΝΔ που ήδη πυροβόλησε τα πόδια της, μέσω της διαγραφής Κρανιδιώτη προκειμένου να εξευμενίσει το ΠΑΣΟΚ.

Το ιστορικό προηγούμενο υπάρχει. Κατά την περίοδο της σκληρής αποχουντοποίησης από τον Καραμανλή, όταν η αστυνομία έμπαινε στα σπίτια εθνικιστών, χουντικών, ακροδεξιών και λοιπών και τους έδερνε, όταν συλλαμβάνονταν και κρατούνταν χωρίς κατηγορίες, όταν διώχνονταν από τις δουλειές τους όσοι δεν ήταν αρεστοί στους "δημοκράτες", πολλοί ήταν αυτοί που επέλεξαν να βρουν καταφύγιο στο ΠΑΣΟΚ, αντί της Νέας Δημοκρατίας. Κάποιοι από αυτούς εξελίχθηκαν και σε στελέχη του. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

ΛΟΥΤΡΟ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ - ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΙΛΑΕΙ ΤΟ ΚΙΕΒΟ

Η στρατιωτική επιχείρηση την οποία εξαπέλυσε σήμερα ο ουκρανικός στρατός στην πόλη Σλαβιάνσκ, στην ανατολική Ουκρανία, είχε αποτέλεσμα «πολλούς νεκρούς» στις τάξεις των ανταρτών και δύο νεκρούς μεταξύ των ανδρών των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, δήλωσε ο μεταβατικός πρόεδρος της Ουκρανίας Ολεξάντρ Τουρτσίνοφ σε τηλεοπτικό του διάγγελμα.

«Η επίθεση εναντίον των τρομοκρατών συνεχίζεται», είπε ο Τουρτσίνοφ, χρησιμοποιώντας την ορολογία που χρησιμοποιεί η μεταβατική κυβέρνηση για να αναφερθεί στους ρωσόφωνους αυτονομιστές αντάρτες. «Κατά την διάρκεια της επιχείρησης οι εγκληματίες υπέστησαν βαριές απώλειες: πολλούς νεκρούς και τραυματίες, πολλούς αιχμαλώτους. Δυστυχώς, λάβαμε πληροφορίες για δύο νεκρούς και επτά τραυματίες στις τάξεις των στρατιωτών μας», δήλωσε ο ίδιος.

Η εκπρόσωπος των αυτονομιστών στο Σλαβιάνσκ Στέλλα Χορόσεβα έκανε νωρίτερα λόγο για πέντε νεκρούς, «τρία μέλη των παραστρατιωτικών ομάδων και δύο πολίτες», κατά την διάρκεια της επίθεσης. Σύμφωνα με την ίδια, οι αντάρτες «έχασαν τέσσερα ως πέντε σημεία ελέγχου στα όρια της πόλης». Απευθυνόμενος στη Ρωσία, ο Τουρτσίνοφ απαίτησε από τη Μόσχα να «σταματήσει την υστερία».

«Καλώ την ηγεσία της Ρωσίας: σταματήστε την ιστορία όσον αφορά τις εξελίξεις που εκτυλίσσονται στην Ουκρανία. Σταματήστε τις απειλές και τον εκφοβισμό», ανέφερε. «Απαιτούμε η Ρωσία να σταματήσει τις προκλήσεις σε βάρος της χώρας μας και να μην καταφύγει στην τρομοκρατία, στις δολιοφθορές και στις στρατιωτικές απειλές για να ασκεί πίεση στη χώρα μας», συνέχισε ο μεταβατικός πρόεδρος της Ουκρανίας.

«Αν ανησυχείτε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ασχοληθείτε με αυτά στη δική σας χώρα όπου οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων είναι συστηματικές», πρόσθεσε ο Τουρτσίνοφ. Εξάλλου σε ανακοίνωση που εξέδωσε νωρίτερα, ο μεταβατικός πρόεδρος της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι η ουκρανική συνοριοφρουρά ματαίωσε προσπάθειες Ρώσων «ενόπλων δολιοφθορέων» να παρεισφρήσουν στο έδαφος της χώρας κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Στην ανακοίνωση ο Τουρτσίνοφ ανέφερε ακόμα ότι η επιχείρηση για να ανακαταληφθεί το Σλαβιάνσκ δεν προχώρησε όσο γρήγορα ανέμενε το Κίεβο, καθώς την περιέπλεξε το γεγονός πως οι φιλορώσοι κρύβονται «πίσω από τους πολίτες» και «πυροβολούν από διαμερίσματα πολυκατοικιών», όπως τόνισε, κατηγορώντας τους αυτονομιστές πως χρησιμοποιούν άμαχους ως ανθρώπινες ασπίδες.

«Απαιτούμε οι τρομοκράτες, οι δολιοφθορείς, όλοι όσοι πήραν τα όπλα εναντίον της χώρας μας να παραδώσουν τα όπλα τους, να παραδοθούν, να αφήσουν ελεύθερους τους ομήρους και να αποχωρήσουν από τα κτίρια της δημόσιας διοίκησης», ανέφερε ο Τουρτσίνοφ.

Επικαλούμενος την κρίση στην ανατολική Ουκρανία ο Τουρτσίνοφ υπέγραψε εξάλλου ένα διάταγμα το οποίο επαναφέρει σε ισχύ την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για τους άνδρες από 18 ως 25 ετών.

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΤΖΑΜΠΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

Ο λαϊκισμός της λαϊκής. Ως εικόνες ντροπής - τι πρωτότυπη έκφραση περιγράφηκαν από τα ΜΜΕ, οι ουρές των ανθρώπων που περίμεναν στην ουρά για να πάρουν τα προϊόντα που μοίραζαν οι παραγωγοί και οι έμποροι των λαϊκών αγορών, ώστε να διαμαρτυρηθούν για τις αλλαγές που θέλει να φέρει το ΥΠΑΝ για το υπαίθριο εμπόριο.

Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχουν πολλές άλλες εικόνες που θα έπρεπε να χαρακτηριστούν ως εικόνες ντροπής και όχι ενός επαγγελματικού κλάδου, που έχει τις διεκδικήσεις του αλλά σέβεται τον «πελάτη» του και στερείται από το πενιχρό του εισόδημα για να τον έχει δίπλα του. Άλλωστε, στην απεργία τους αυτή δεν νομίζω ότι έχουν άλλα εισοδήματα για να συντηρούνται, κάτι που κάνει τον αγώνα τους πραγματικό.

Επίσης, γιατί είναι ντροπή να πάρεις κάτι τζάμπα όταν στο προσφέρουν και το έχεις ανάγκη; Ντροπή είναι να ζητάς κοινωνικό επίδομα για να συντηρήσεις την πισίνα και το τζιπ σου. Το να πάρεις τζάμπα ντομάτες, μαρούλια και αγγούρια δεν είναι ντροπή, γιατί δεν έχω καταλάβει πότε εξελίχθηκε απότομα ο Έλληνας από φτωχός σε σνομπ Ελβετός και ντελικάτος Παριζιάνος.

Ντροπή είναι άλλα πράγματα, όπως οι ουρές των αυτοκινήτων όταν απεργούν τα ΜΜΜ, οι φοιτητές που εξαρτούν το μέλλον τους από τις συνδικαλιστικές διαθέσεις των καθηγητών, οι διακοπές ρεύματος που μπορούν να στοιχίσουν ακόμα και ανθρώπινες ζωές αλλά και η γενικότερη αναλγησία και αδιαφορία σε νόμους, που προχθές κόστισε τη ζωή σε ένα μικρό παιδί. Όχι, η τζάμπα ντομάτα δεν είναι ντροπή.

Ντροπή είναι να φωνάζεις και να απαιτείς, όταν δεν έχεις ιδρώσει στη δουλειά και να ζητάς την ατομική σου δικαίωση εκβιαστικά και εις βάρος άλλων.

Ντροπή είναι να απεργείς, ταλαιπωρώντας χιλιάδες συνανθρώπους σου, ενώ εσύ πληρώνεσαι.

Ντροπή είναι να υποτιμάς το μέλλον όσων εξαρτώνται από εσένα και εσύ να κάνεις «τέχνη» στο Παρίσι, όπως ο πρύτανης Πελεγρίνης.

Ντροπή είναι να διαμαρτύρονται οι «χορτάτοι» και να σιωπούν οι πραγματικά αδικημένοι, σε μια κοινωνία όπου ακόμα και ο μικρός επιχειρηματίας χαρακτηρίζεται ως αδίστακτος καπιταλιστής, γιατί απλά δεν ζει από την πώληση αριστερόστροφων ιδεολογιών, αλλά από την προσωπική του εργασία, κάτι που η πραγματική αριστερά -αν υπάρχει- θα έπρεπε να το υπερασπίζεται.

Ντροπή δεν είναι να μην έχεις να φας, ντροπή είναι να τρως με χρυσά κουτάλια και να «τιμωρείς» αυτούς που δεν τρώνε, θέλοντας να υπερασπίσεις τα «κεκτημένα» σου..    

Οπότε ναι, η τζάμπα ντομάτα δεν είναι ντροπή. Τουναντίον, ντροπή ήταν το sushi με τη χρυσή πιστωτική και τα διακοποδάνεια, το ακριβό αυτοκίνητο με δόσεις και η μεζονέτα με τους ημιυπαίθριους στα μπαζωμένα ρέματα και τα καμένα δάση.

Ντροπή είναι η υποθήκευση του μέλλοντος της σημερινής νέας γενιάς, αλλά και των επόμενων και, κυρίως, η έλλειψη κάποιου οράματος και ελπίδας, αφού η πλειοψηφία των εκλεγμένων μας βουλευτών θέλει ακόμα να συνεχίζει τις ίδιες μικροπολιτικές πρακτικές, τάζοντας είτε τα «σπόρια» ενός πρωτογενούς πλεονάσματος ή λεφτά που θα έρθουν από κάπου μαγικά και μάγκικα, γιατί μας τα χρωστάνε και δεν το ξέρουν. Η τζάμπα ντομάτα τουλάχιστον τρώγεται και στη δίνει κάποιος που κουράστηκε για αυτήν και δεν τη βρήκε έτοιμη από κάποιον προγενέστερό του.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

Ο Ίμβριος εκπαιδευτικός καθόταν σε μια γωνία του καφενείου. «Σας θέλω» μου είπε όταν τελείωσα το ραντεβού στο διπλανό τραπέζι. Έβγαλε ένα χαρτί από την τσέπη του και μου το έδωσε. Ήθελε να παντρευτεί τη σύντροφό του από τη Γεωργία και να αναγνωρίσει το παιδί της.

-Και λοιπόν, ποιό είναι το πρόβλημα; τον ρώτησα.

-Πρέπει να απολυθούν 200.000 υπάλληλοι, μου είπε με πείσμα στα μάτια.

-Τι φταίνε οι 200.000, του αντέτεινα.

Ο άνθρωπος, πρώην δημόσιος υπάλληλος, αγρίεψε.

-Άνοιξε τα χαρτιά, είπε.

Το πρώτο χαρτί ήταν μια αίτηση κοινωνικών υποθέσεων της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Τμήμα ιθαγένειας, οδός Ηρώων Πολυτεχνείου. Ρόδος. Με μια κουβέντα ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός ζητούσε να του στείλουν μια βεβαίωση οικογενειακής κατάστασης στην Αθήνα, όπου ζει.

«Επισκέφθηκα 3 φορές το ειδικό ληξιαρχείο Αθηνών. Οι 3 διαφορετικοί υπάλληλοι και τις 3 φορές μου ζήτησαν διαφορετικά πράγματα, με παραπληροφόρησαν και με ταλαιπώρησαν. Αφού συπλήρωσα τον φάκελλο για το γάμο μου, έμεινε ένα παράβολο 15 ευρώ. Δεν μπορούσα να το πάρω από την εφορία γιατί χρειαζόμουνα το ΑΦΜ της συζύγου μου, το πώς θα το επαιρνα μου το είπαν μετά απο 4 επισκέψεις στην εφορία. Έπρεπε να έχω άδεια παραμονής...

...Το Εσωτερικών με παρέπεμψε στην υπηρεσία αλλοδαπών Πειραιά. Εκεί, μου ζήτησαν να γράψω το παιδί στα ελληνικά μητρώα. Το 'στειλα στην Κώ. Ο δήμος ενέγραψε το παιδί. Πήγα τρεις φορές στον Πειραιά με την μητέρα και το παιδί. Ούτε στην Ευρώπη, ούτε στην Τουρκία, ούτε στη Γεωργία βρήκα τέτοια «απολιτισιά». Μου απέρριψαν τις αιτήσεις τελικά. Το παιδί γράφτηκε σαν αλλοδαπός. (Και σωστά, με βάση τη νομοθεσία, αλλά γιατί τόσο πήγαινε - έλα;). 

Δεν έχω άλλα χρονικά περιθώρια, πρέπει να βγούμε εκτός συνόρων. Λήγει η βίζα της. Σκέπτομαι να κάμω τον γάμο στη Γεωργία, να επανακτήσω την τουκική υπηκοότητα (μένω στην πατρίδα μου την Ίμβρο τα τελευταία 6 χρόνια για 6 μήνες) και να εγγράψω το γιο μου στα τουρκικά μητρώα. Τι να την κάμεις τέτοια πατρίδα και τέτοιο κράτος ...».

ΥΓ.: Ενώ είχε συνταχθεί το σημείωμα, ο δήμος Κω ανακάλυψε ότι χρειαζόταν τα πρωτότυπα χαρτιά και όχι αντίγραφα. Ζήτησαν από τον συνομιλητή μου τα πρωτότυπα. Τα έστειλε. Μόνο που έμεινε με το ερώτημα γιατί το θυμήθηκαν τώρα ...