Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ κ. ΘΑΝΟΥ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

 

Έκπληξη αλλά και ποικίλα σχόλια προκάλεσε η τοποθέτηση της τέως προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου στην θέση του επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας του Μεγάρου Μαξίμου.

Μία μετακίνηση που πραγματοποιήθηκε μέσα σε δέκα μέρες από την συνταξιοδότηση της και έγινε η αιτία για να ξεσπάει μία νέα κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Ο καθένας ασφαλώς δικαιούται να έχει τη δική του άποψη για το αν ήταν σωστή ή λάθος η απόφαση της κυρίας Θάνου, η οποία προφανώς έχει τον σεβασμό όλων, μια και έφτασε όχι μόνο στις ανώτερες θέσεις της δικαιοσύνης αλλά διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας. 

Από εκεί και πέρα κρίσεις μπορούν να γίνουν πολλές τόσο ως προς την συγκυρία αλλά κυρίως ως προς τα μηνύματα που έστειλε η συγκεκριμένη τοποθέτηση.

Η υπόθεση με την τέως πρόεδρο του Αρείου Πάγου ήρθε να προσθέσει μία ακόμα εστία αντιπαράθεσης στην πολιτική σκηνή, την ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ενός νέου success story, με την έξοδο της χώρας στις αγορές.

Η επιλογή της κυρίας Θάνου ένωσε για μία ακόμα φορά το τελευταίο διάστημα όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που εξαπέλυσαν πυρ ομαδόν εναντίον του Μεγάρου Μαξίμου.

«Αντί οι προπαγανδιστές του Μαξίμου να παραδεχτούν πως δεν έχουν κατανοήσει ούτε μια λέξη του Συντάγματος, επιμένουν σε αβάσιμους και ευφάνταστους συμψηφισμούς στην περίπτωση της κ. Θάνου προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό». 

Ήταν τα λόγια συνεργάτη του κ. Μητσοτάκη, με τα οποία αποτύπωσε την οργή του κόμματος της ΝΔ απέναντι στην μετακίνηση της τέως προέδρου του Αρείου Πάγου.

Πηγές της Πειραιώς μάλιστα, θέλοντας να «φωτίσουν», όπως τόνιζαν, τις «σκοτεινές» πλευρές αυτής της υπόθεσης παρέθεταν μία σειρά παραμέτρων:

-Ποτέ άλλοτε Πρόεδρος Ανώτατου Δικαστηρίου δε διορίστηκε σύμβουλος Πρωθυπουργού και μάλιστα αμέσως μετά τη συνταξιοδότηση του.

-Ακόμα και ο πρώην Πρόεδρος του ΣτΕ κ. Ρίζος διορίστηκε σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας που αποτελεί το κατεξοχήν διακομματικό όργανο της Πολιτείας.

-Ο κ. Αθανασίου δε διετέλεσε ποτέ Πρόεδρος Ανώτατου Δικαστηρίου.Πριν πολιτευτεί και εκλεγεί με την ψήφο του ελληνικού λαού, είχε παραιτηθεί τόσο από τη δικαστική όσο και από τη συνδικαλιστική του ιδιότητα. 

Εκτός εάν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, που προβλέπεται στο Σύνταγμα για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, αποτελεί κι αυτό μια ξένη συνταγματική έννοια για το Μαξίμου, σημείωναν με νόημα πηγές της ΝΔ.

-Οι δικαστικοί κ.κ. Πικραμμένος και Μενουδάκος, 

Πράγματι τοποθετήθηκαν στο παρελθόν ως νομικοί σύμβουλοι Πρωθυπουργού, αλλά αυτό συνέβη πολύ πριν γίνουν Πρόεδροι Ανωτάτων Δικαστηρίων και μετά από άδεια του Δικαστικού Συμβουλίου και κατέλαβαν θεσμοθετημένη θέση Παρέδρων. 

Σημειώνεται πως ο κ. Πικραμμένος ανέλαβε Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2010, δηλαδή πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας η ΝΔ.

«Η περίπτωση της κυρίας Θάνου είναι μοναδική και διαφοροποιείται από όλες τις παραπάνω τόσο τυπικά, όπως αναφέρθηκε, όσο και ουσιαστικά.

Πέραν του γεγονότος της άμεσης πρόσληψης της στη συγκεκριμένη θέση, 10 μέρες μετά τη λήξη της θητείας της, το ιστορικό της δείχνει πόσο υπονομευτικά προς τη δικαιοσύνη και υποστηρικτικά προς την Κυβέρνηση έχει δράσει» 

Αναφέρουν γαλάζιες πηγές που παραθέτουν μια σειρά ενδείξεων, οι οποίες σύμφωνα με την ΝΔ, ομολογούν ότι η κυρία Θάνου είχε μία «ιδιαίτερη» σχέση με το Μέγαρο Μαξίμου:

-Η κυρία Θάνου δέχτηκε να διοριστεί Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας στις 3 τα ξημερώματα, γεγονός πρωτόγνωρο στα δικαστικά χρονικά, για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες.

-Έστελνε επιστολές στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τη συνδικαλιστική της ιδιότητα προκαλώντας την αντίδραση των συναδέλφων της, καταγγέλλοντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις, τις οποίες σήμερα καλείται από το νέο της πόστο να υπηρετήσει.

-Πρότεινε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των ανώτατων δικαστών, παρά τη ρητή απαγόρευση που προβλέπει το Σύνταγμα.

-Διαπραγματεύτηκε, πέραν των αρμοδιοτήτων της, με τον πρωθυπουργό την αύξηση των μισθών των δικαστικών.

-Χρησιμοποιούσε την ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου ως μέσο για την ανάρτηση ανακοινώσεων που αφορούσαν προσωπικές της υποθέσεις και προσωπικές της απόψεις.

-Σήκωσε θύελλα αντιδράσεων με την «προκλητική» επιμονή της να κάνει φιέστες για τα… 182 χρόνια του Αρείου Πάγου, που συνέπεσαν όλως τυχαίως με τη λήξη της θητείας της. Εκδήλωση που μέχρι και ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης αγνόησε.

Για την ΝΔ η κυρία Θάνου είναι μια μεμονωμένη περίπτωση δικαστικού, που δεν χαρακτηρίζει το σύνολο του δικαστικού σώματος που αντιστέκεται στις εξωθεσμικές, όπως λένε, παρεμβάσεις της Κυβέρνησης.

Ο καθένας δικαιούται να βγάλει τα συμπεράσματα του, με απόλυτο σεβασμό στην λειτουργία της δικαιοσύνης, η οποία αποτελεί αναμφίβολα το απόλυτο «καταφύγιο» του κάθε πολίτη.

Η κ. Θάνου στην υπηρεσία του κ. Πολάκη

Η κ. Θάνου δεν είναι μια τυχαία τέως δικαστής. Ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ως πρώην συνδικαλίστρια των δικαστών έχει άμεση επιρροή σε ένα κομμάτι του δικαστικού κλάδου. 

Αλλά, το σημαντικό είναι ότι δεν καλείται να υπηρετήσει έναν πρωθυπουργό ως θεσμό. Καλείται να υπηρετήσει το αντικοινοβουλευτικό σύστημα Πολάκη. Και το ξέρει.

Αυτή είναι η κορυφαία διαφορά μεταξύ του διορισμού της κ. Θάνου με τους διορισμούς άλλων δικαστικών στο παρελθόν στο γραφείο πρωθυπουργών.

Κανείς από τους άλλους πρωθυπουργούς και τα κόμματά τους δεν είχαν στραφεί εναντίον του κοινοβουλευτισμού και της αστικής δημοκρατίας όπως στρέφονται οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης με την ανοχή και συχνά με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού.

Η κ. Θάνου ξέρει πολύ καλά τις εκφρασμένες θέσεις Πολάκη, Παππά, Σκουρλέτη, Μπαλαούρα, Μπαλάφα, Φωτίου, Σπίρτζη, Τσακαλώτου, Φίλη και άλλων υπουργών κατά της ασκούμενης δικαιοσύνης και υπέρ της υποταγής των εξουσιών σε μία που καθορίζει κεντρικά την πολιτική της χώρας. Και ξέρει τη κατακραυγή σύσσωμου του πρώην κλάδου της.

Η κ. Θάνου ξέρει πολύ καλά ότι αυτή η εκφρασμένη βούληση είναι του ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνά και δεν είναι τυχαίων διάσπαρτων ατόμων. Επομένως ξέρει και αποδέχεται ότι η θέση που αναλαμβάνει δεν είναι απλώς μια θέση συμβούλου του πρωθυπουργού.

Αλλά μια θέση αμάχης με τους πρώην συναδέρφους της στη Δικαιοσύνη και με την αντιπολίτευση. Και την αναλαμβάνει, πιθανώς για να γίνει πράξη αυτό που επαναλαμβάνει ο πρωθυπουργός.

Οι υπουργοί Δικαιοσύνης και οι «επαναστάτες» των πανηγυριών σαν τον κ Πολάκη, ότι πρέπει να βρεθεί ένα «άλλο μονοπάτι» για να περάσει ό,τι αντισυνταγματικό και παράνομο έχει στο νου του ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κολαούζος του οι ΑΝΕΛ. 

Η κ. Θάνου είναι προφανώς το «άλλο μονοπάτι».

Η πρόσφατη ιστορία της νέας κ. Προϊσταμένης δεν είναι και πολύ λαμπρή από άποψη κατάρτισης και αποτελεσμάτων. 

Πρότεινε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των ανώτατων δικαστών, που απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα και έστρεψε εναντίον της και εναντίον των ανώτατων δικαστών όλους τους υπόλοιπους, και τους πολίτες.

Έφτιαξε μια διασπαστική συνδικαλιστική οργάνωση ανώτατων λειτουργών, που έστρεψε εναντίον της όλους τους άλλους δικαστές και εισαγγελείς της χώρας. 

Πήγε στον πρωθυπουργό με τους άλλους ανώτατους δικαστές και ζήτησε αυξήσεις μισθών την ώρα που οι πολίτες έχουν χάσει τους μισούς μισθούς τους. Αποδεικνύοντας ότι δεν έχει είτε ενδιαφέρον είτε επαφή με την πραγματικότητα της χώρας.

Ηγήθηκε του Αρείου Πάγου που νομιμοποίησε τις σφαγές μισθών και συντάξεων ως παράγωγα νόμιμων μνημονίων. Νομιμοποίησε την άρνηση καταβολής μισθών από τους εργοδότες ως «αναγκαίο κακό» της κρίσης!

Η πρόσληψή της στο πρωθυπουργικό γραφείο 10 μέρες μετά τη λήξη της θητείας της, δεν φανερώνει μόνο την διαχρονική ξεδιάντροπη πολιτική διαπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας με τη δικαστική. 

Σε βάρος της φήμης της δικαστικής. Φανερώνει και την απουσία αντιστάσεων της δικαστικής εξουσίας να συμμετάσχει στη δική της απαξίωση. 

Η κ Θάνου δεν γνώρισε χτες τον πρωθυπουργό. Και δεν συνομίλησε χτες για πρώτη φορά μαζί του. Από την άλλη πλευρά, αν κρίνει κανείς από τα νομικά ατοπήματα της κ Θάνου στη διάρκεια της θητείας της, η τέως δικαστής δεν έχει να προσφέρει κάτι σημαντικό στον πρωθυπουργό. 

Το όνομά της είναι ήδη απαξιωμένο. Αν, μάλιστα ήταν πίσω από τις παράνομες και αντισυνταγματικές κινήσεις της κυβέρνησης για τα κανάλια και το συνταξιοδοτικό, μάλλον ζημιά θα κάνει παρά καλό.

Τη μεγάλη ζημιά όμως την κάνει στη Δημοκρατία. Γιατί με την αποδοχή της νέας θέσης πριν καν κρυώσει η καρέκλα της στον Άρειο Πάγο υποχρεώνει κάθε πολίτη να πιστεύει ότι και όταν ήταν πρόεδρος του ανώτατου δικαστήριου, την κυβέρνηση υπηρετούσε.

Κι αυτό, παρά τις αμελέτητες ανακοινώσεις της κυβέρνησης ότι τέτοια πρόσληψη έχει επαναληφθεί, δεν έχει επαναληφθεί! Πρώτον γιατί ποτέ άλλοτε πρόεδρος ανώτατου δικαστήριου δεν διορίστηκε σύμβουλος πρωθυπουργού και μάλιστα αμέσως. 

Ακόμα και ο πρόεδρος του ΣτΕ κ Ρίζος διορίστηκε σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Που δεν είναι κομματικό πρόσωπο. Οι δικαστικοί Πικραμένος και Μενουδάκος προσλήφθηκαν σύμβουλοι Μητσοτάκη και Σημίτη μετά από άδεια του δικαστικού Συμβουλίου και πριν γίνουν πρόεδροι δικαστηρίων. 

Η περίπτωση Θάνου είναι μοναδική στα χρονικά διαπλοκής της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία. Αυτή η κατάπτυστη πρακτική να υπηρετεί η δικαστική εξουσία την εκτελεστική, ευτελίζοντας την ανεξαρτησία της στα μάτια των πολιτών. 

Δεν μπορεί να σταματήσει αν οι ίδιοι οι δικαστές δεν σέβονται πρώτοι το θεσμό που υπηρετούν περισσότερο από τις προσωπικές φιλοδοξίες τους. Και αν η ίδια η νομοθετική εξουσία δεν νομοθετήσει περιοριστικά μέτρα σ αυτή τη φάμπρικα.

Οι πρόεδροι των ανώτατων δικαστηρίων, όταν συνταξιοδοτηθούν, μπορούν να μετέχουν σε ένα συμβουλευτικό όργανο των πρωθυπουργών, έτσι ώστε να υπηρετείται η πολυφωνία και η ανεξαρτησία από κομματικές βλέψεις. Και να μην υπάρχουν οι υπόγειες διαδρομές δικαιοσύνης και κυβέρνησης. 

Όπως με την κ Θάνου. Κι αυτό δεν θέλει κόπο. Θέλει διακομματική βούληση. Η κ Θάνου ξέρει ποια πολιτική της ζητείται να υπηρετήσει. Δυσφήμισης της δικαστικής εξουσίας και διάλυσης του Τύπου. 

Όσα επιδιώκουν όλες οι αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις. Ήδη, η φιέστα που οργάνωσε στο Χίλτον για τα …182 χρόνια του Άρειου Πάγου, που ήταν στην πραγματικότητα μια άπελπις προσπάθεια να μη φύγει από το Σώμα έτσι, αξέχαστη, μαρτυράει μια έλλειψη σοβαρότητας. Δεν είναι τυχαίο που ενέπνευσε τον πρωθυπουργό. Σ αυτό μοιάζουν.