«Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο,
τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής,
φιλαργυρίαν νοσήσας, ἐσκοτίζετο·
καί ἀνόμοις κριταῖς σέ τόν δίκαιον κριτήν παραδίδωσι.
Βλέπε, χρημάτων ἐραστά,
τόν διά ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον·
φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν τήν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν.
Ὁ περί πάντας ἀγαθός, Κύριε, δόξα σοι».