ΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ

 

Δεν θα μας χορέψουν οι αγορές, εμείς θα χορέψουμε τις αγορές. Τάδε έφη Αλέξης. Αλέξης Τσίπρας ο εν αναμονή πρωθυπουργός της Ελλάδας. Προφανώς σε μία τριτοκοσμική χώρα. Μόνο εκεί οι άνθρωποι χορταίνουν με σκέτο θέαμα. Είναι αλήθεια ότι το Λονδίνο δεν πήγε καλά. Άφησε άσχημες εντυπώσεις. Κι όσοι διαχειριστές δεν κατάλαβαν καλά τι ακριβώς εννοούσαν οι Μηλιός και Σταθάκης, τους τα εξήγησε ο Αλέξης! Με τι να προλάβει να ασχοληθεί κανείς; Δεν είναι μόνο οι Συριζαίοι. Είναι κι άλλοι!

Κι αυτοί οι άλλοι είναι ακόμη πιο επικίνδυνοι, επειδή αυτή την ώρα κυβερνούν. Με ποιόν, λοιπόν, να προλάβουμε να ασχοληθούμε; Με τον παμμέγιστο υπουργό, τον ράμπο των φτωχών, τον πολεμιστή της ακρίβειας, τον Μάκη τον Γιακουμάτο που έστειλε την τρόικα στο διάολο; Να τον χαίρεσαι Αντώνη! Όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά διότι ο Μάκης μας θυμίζει κάθε φορά σε ποια πραγματικά χώρα ζούμε. Διώχνουμε έτσι τις ψευδαισθήσεις, ότι δήθεν ανήκουμε στη Δύση.

Η θέση μας είναι στον τρίτο κόσμο, παρέα με τον Γιακουματο, την Βούλτεψη και τον Ντινόπουλο. Δεν αναφέρουμε τυχαία την περίπτωση του Μάκη. Ο Μάκης θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ο Αλέξης να συνεργάζεται μια χαρά με τον Αντώνη! Στις γραμμές και των δύο υπάρχει ένας ανταγωνισμός, ποιός θα σκίσει πρώτος το μνημόνιο, ποιός θα κόψει με τα κρομμυδάκια τα παλιόπαιδα των αγορών. Δεν έχουν συναίσθηση τι συμβαίνει στον κόσμο μας.

Νομίζουν ότι ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην Ελλάδα κι ότι αν ο Αλέξης - για παράδειγμα- σκίσει το μνημόνιο, ο Μπάρακ θα κόψει την μαρμελάδα από το πρωινό του. Μίλαγα με έναν φίλο που εργάστηκε ως στέλεχος επί είκοσι χρόνια σε τράπεζες στο Λονδίνο. Η εικόνα που αποκόμισε από την επιδρομή Μηλιού και Σταθάκη ήταν χειρότερη από εκείνη που έχετε διαβάσει μέχρι σήμερα:

"Πήγαν δύο καθηγητές στην πρωτεύουσα του ρεαλισμού να πουλήσουν ιδεοληψίες. Σε ποιούς; Σε ανθρώπους που κρίνονται κάθε μέρα εκ του αποτελέσματος. Κέρδη, ζημίες, αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, ένιωσαν στο τέλος ότι έχασαν τον χρόνο τους ακούγοντας πράγματα εντελώς άχρηστα γι αυτούς. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι οι διαχειριστές των funds συνειδητοποίησαν για πρώτη φορά ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει αύριο υπουργούς τον Μηλιό και τον Σταθάκη.

Με άλλα λόγια, κατάλαβαν ότι δεν είναι αδιαμφισβήτητο το ευρωπαϊκό πλαίσιο της Ελλάδας. Η εικόνα αυτή δύσκολα θα φύγει από το μυαλό τους"... Τι έγινε στην συνέχεια; Το αριστερό ρεύμα εξέφρασε την αντίδρασή του για την επίσκεψη των δύο καθηγητών στο Λονδίνο και ο Αλέξης ανέλαβε να κρατήσει τις ισορροπίες. Πως; Στέλνοντας μήνυμα σε εκείνους που άκουσαν προχτές τον Σταθάκη και τον Μηλιό στο Λονδίνο: Δεν θα μας χορέψετε εσείς, εμείς θα σας χορέψουμε στο ταψί! Οι άνθρωποι είναι τρελοί. Δεν ξέρουν τι τους γίνεται και δεν μπορούν να καταλάβουν τις επιπτώσεις των λόγων και των πράξεών τους. 

Ο Αλέξης Τσίπρας με τις δηλώσεις του αυτές απέδειξε ότι ήταν σωστή η κριτική που τους έγινε από το Λονδίνο. Αυτά που ακούμε κάθε μέρα επιβεβαιώνουν εκείνο που πραγματικά φοβόμαστε: Οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα δεν μπορούν να προχωρήσουν γιατί δεν υπάρχουν μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. Υπάρχουν μόνο λαϊκιστές πολιτικοί που νομίζουν ότι παίζουν μονόπολι, ενώ στην πραγματικότητα παίζουν με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στην αριστερά της επανάστασης, αλλά και στην δεξιά των ρουσφετιών. Είμαστε από παντού κυκλωμένοι. 

Κι από εκείνους που θέλουν να χορέψουν τις αγορές σε ένα ταψί και από τους άλλους που δηλώνουν ότι ήρθε η ώρα να στείλουμε στον διάολο την τρόικα. Είναι εξίσου επικίνδυνοι και οι δύο. Και δυστυχώς είναι και οι περισσότεροι. Πράγμα που σημαίνει ότι δύσκολα θα αποφύγουμε στο τέλος την πρόσκρουση στον τοίχο. 

Δεν ξέρουμε με τι χορό θα χορέψει ο Αλέξης τις αγορές ή τι χορό επέλεξε γι αυτή την εβδομάδα ο Αντώνης. Εμείς, πάντως, πρέπει να ανακαλύψουμε τα βήματα ενός νέου χορού, του χορού των απελπισμένων... 

Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΤΑΔΙΟ

 

Μία από τις πιο διαδεδομένες απόψεις, στον χώρο της Πολιτικής Επιστήμης, για τη Δημοκρατία είναι ότι «η δημοτικότητά της απείλησε τη χρήση της ως πολιτικού όρου με νόημα και ίσως την υποβίβασε σε "λέξη-ζητωκραυγή"» (Heywood A., Εισαγωγή στην Πολιτική, Εκδόσεις Πόλις, 2006). Εκεί έγκειται ενδεχομένως και η σημερινή ολίσθησή της στην Ευρώπη και τη Δύση γενικότερα.

Είναι γεγονός ότι παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις του πολιτικού συστήματος και των θεωρητικών μελετητών της, η δημοκρατία δεν ωρίμασε μέσα στον πυρήνα της κοινωνίας, από τους ίδιους τους πολίτες. Λογική συνέπεια είναι η δημιουργία ενός συστήματος πεποιθήσεων που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των αποδεκτών του.

Με πιο απλά λόγια, κατοικούμε σε ένα σπίτι που δεν χτίσαμε οι ίδιοι! Για τον λόγο αυτό είναι αναγκαίος ο επανασχεδιασμός της δημοκρατίας με βάση τα χαρακτηριστικά του δυτικού πολιτισμού, την ώρα που προσπαθεί να προσαρμοστεί ανάμεσα στην καπιταλιστική οικονομία και την ελεύθερη αγορά και στην ανάγκη του κόσμου για μαζικότερη συμμετοχή, επικοινωνία και διάδραση.

Η δημοκρατία του 21ου αιώνα πρέπει να οικοδομηθεί από πολίτες, που δεν θα καταναλώνουν μονάχα, αλλά θα παράγουν. Να  συγκροτηθεί με βάση τις παραδοσιακές αρχές της ελευθερίας και της ισότητας, αλλά παράλληλα να προσαρμοστεί σε κάθε κοινωνία ξεχωριστά. Είναι διαφορετικές οι συνθήκες ωρίμανσης στη δυτική από ότι στην ανατολική Ευρώπη, στη Βόρεια από τη Νότια Αμερική.

Μόνο αν ο ίδιος ο λαός συμμετάσχει στις διαδικασίες εξέλιξης της δημοκρατίας, μπορούμε να μιλήσουμε για ένα νέο σύστημα πεποιθήσεων, που δεν θα είναι υποχείριο του λαού, αλλά θα γνωρίζει κάθε στιγμή τον τρόπο σκέψης και τις ανάγκες του. Στο δικό μας «χωράφι», την Ελλάδα και την Ευρώπη εν γένει, βασικά ζητήματα με τα οποία πρέπει να καταπιαστούμε είναι η συνταγματική αναθεώρηση σε επίπεδο εθνικό και η εμβάθυνση της ενοποιητικής διαδικασίας με την εφαρμογή μιας συνταγματικής συνθήκης σε επίπεδο ενωσιακό. 

Με άλλα λόγια, η φιλελευθεροποίηση της ελληνικής πραγματικότητας, σε συνδυασμό με την ασφάλεια που απορρέει από μία ομοσπονδία κρατών. Μετά την οικονομική και πρόσφατα τραπεζική ένωση, είναι ζωτικής σημασίας να προχωρήσουμε στην πραγμάτωση της πολιτικής ένωσης. Αυτό ήταν άλλωστε το όραμα των πατέρων της Ευρώπης, ήδη από τα πρώτα χρόνια, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η κρίση μας δίνει την ευκαιρία, η αβεβαιότητα την ορμή για το επόμενο βήμα.

Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι πεδίο θεωρητικών περιπλανήσεων στα πανεπιστήμια και τα fora. Πρέπει να εξελιχθεί από τη μαζικότητα της συμμετοχής του λαού, να αγκαλιάσει τις τοπικές κοινωνίες και να κάνει το μεγάλο βήμα της υπερεθνικής προσαρμογής της. Αν δεν ξεφύγει από τα εθνικά σύνορα, τότε η δημοκρατία θα χάσει την ευκαιρία να ακολουθήσει το επόμενο στάδιο της δαρβινικής της εξέλιξης.

 

ΔΙΑΛΥΣΕ ΤΗ ΒΟΥΛΗ Ο ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ

 

Τον Μάρτιο του 2013 ο δεξιός πρωθυπουργός του Ισραήλ σχημάτισε κυβέρνηση σχηματισμού με τα κεντρώα κόμματα. Σήμερα, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι απολύει τους υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης του και ότι θα διαλύσει το κοινοβούλιο, προκαλώντας πρόωρες γενικές εκλογές.

Σύμφωνα με τον Νετανιάχου, οι υπουργοί Γιερ Λαπίντ και Τζίπι Λίβνι "επιτέθηκαν σκληρά" τόσο στον ίδιο όσο και στην κυβέρνηση συνασπισμού. "Δεν θα ανεχθώ πλέον εσωτερική αντιπολίτευση", υπογραμμίζει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός στην ανακοίνωσή του. Όπως δήλωσε ο Νετανιάχου, θέλει νέες εκλογές ώστε να "λάβει σαφή εντολή από τον λαό για να κυβερνήσει τη χώρα".

Σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ, τόσο το φιλελεύθερο κεντροδεξιό κόμμα «Γιες Ατίντ» (σ.σ. «Υπάρχει Μέλλον») όσο και το κεντροαριστερό «Χατνούα» (σ.σ. «Το Κίνημα») που συμμετέχουν στην κυβέρνηση συνασπισμού αντιτίθενται στο δεξιό «Λικούντ» του Νετανιάχου, το οποίο προωθεί την ενίσχυση του εθνικού εβραϊκού χαρακτήρα του κράτους.

Η Κνεσέτ (το ισραηλινό κοινοβούλιο) θα ξεκινήσει να εξετάζει σήμερα Τετάρτη ένα νομοσχέδιο για τη διάλυση του κοινοβουλίου. Η διαδικασία ενδέχεται να ολοκληρωθεί ην ίδια ημέρα ή τη Δευτέρα, σύμφωνα με το κρατικό ραδιόφωνο. Οι πρόωρες εκλογές ενδέχεται να προκηρυχθούν για τις αρχές του 2015.