Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

ISIS : «ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ (ΜΑΣ) ΔΙΑΤΑΖΕΙ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ! ΜΕ ΥΠΟΤΑΓΗ Η ΜΕ ΑΙΜΑ! ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ – ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ - ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ!»

 
Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.......... 

Εκτελέσεις, δολοφονίες, βιασμοί, εθνοκαθάρσεις, αποκεφαλισμοί, παλουκώματα, τεμαχισμοί, ακρωτηριασμοί, ομαδικοί τάφοι, κλειτοριδεκτομές, σταυρώσεις, ανθρωποφαγία, θέλετε να συνεχίσω; Μπορώ γιατί τα "παιδιά" της ισλαμικής οργάνωσης "Ισλαμικό κράτος" έχουν... τόση “ζωντάνια” μέσα τους που η φρίκη χάνει την έννοια της και αυτά που παθαίνουν όσοι πέφτουν στα χέρια της οργάνωσης θυμίζουν την λογοτεχνική κόλαση του DanteAlighieri.
 
Τι είναι "Ισλαμικό κράτος"; Τι είναι η ISIS ή ISIS ή στα ελληνικά "Ισλαμικό κράτος στην Συρία" ή αλλιώς 'Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε" (al-Dawlahal-Islamiyahfial-Iraqwal-Sham) και για να είμαστε ακριβείς μετά την τελευταία αλλαγή ονόματος της οργάνωσης, σκέτο "Ισλαμικό κράτος" επίσης γνωστή και με το αραβικό ακρώνυμο DAESH; Για να αντιληφθούμε την σκέψη της οργάνωσης οφείλουμε να ανατρέξουμε εν τάχει στη ιστορία του Ισλαμικού φονταμενταλισμού, η οποία ξεκινάει στην Αίγυπτο τον 19ο αιώνα από αντιδυτικούς Ισλαμιστές, οι οποίοι θεωρούσαν πως ένα καλός τρόπος να μειώσουν την επιρροή της Δύσης στο μουσουλμανικό κόσμο είναι να καθαρίσουν την θρησκεία τους από τα Ελληνικά, τα Ευρωπαϊκά και τα παγανιστικά στοιχεία.

Να εφαρμόσουν στην πράξη την πίστη τους και τον τρόπο που την εφήρμοσαν οι "Σαλάφ", οι πιστοί των πρώτων 3 γενεών μουσουλμάνων. Εκεί μπήκαν οι ρίζες του σαλαφιστικού Ισλάμ (να σημειωθεί πως Ισλάμ σημαίνει υποταγή στον θεό) και της θεωρίας της αναβίωσης του ισλαμικού χαλιφάτου του 7ου αιώνα μ.Χ. Με την πάροδο των ετών και τις πολυσχιδείς και πολυπλόκαμες διαιρέσεις του ισλαμικού κόσμου, οι Σαλαφιστές βρέθηκαν σε κόντρα με τους θιασώτες του Πολιτικού μα μη κοσμικού Ισλάμ, ακόμα και μέσα στην Ισλαμική Αδελφότητα, η οποία δημιουργήθηκε την δεκαετία του '20. Με τον όρο πολιτικό Ισλάμ δεν εννοούμε τους κοσμικούς, αλλά αυτούς που ασκούν πολιτική βασιζόμενοι στην Σαρία.

Ο λόγος ήταν πως οι Σαλάφ ασχολούνται πρωτίστως με θεολογικά ζητήματα και ζητήματα εσωτερικής αναζήτησης και όχι με το πώς θα εφαρμοστεί η Σαρία. Φυσικά και οι δυο τάσεις ανήκουν στο ριζοσπαστικό Ισλάμ. Οι σαλαφιστές όμως βρήκαν μια πολύ καλή ευκαιρία για συμμαχία με τους αδερφούς τους της Σαουδικής Αραβίας, τους λεγόμενους "Ουαχαμπίτες", δηλαδή τους Σαουδάραβες σαλαφιστές, οι οποίοι έλαβαν το όνομά τους από τον ιδρυτή του κινήματος τους (στην ουσία είναι μια μουσουλμανική αίρεση) Muhammad Bin Abdal-Wahhab(1703-1792) και των οποίων η σχολή σκέψης θεωρεί παγανιστικές ακόμα και τις επισκέψεις σε τάφους, την ζωγραφική ζώων ή ανθρώπων, την μη θρησκευτική μουσική, τις επιστήμες και επιθυμεί την ασκητική ζωή, την καταστροφή του μυστικιστικού Ισλάμ, και πολλά ακόμα, είναι δηλαδή σαλαφιστές ενός καθορισμένου δόγματος.

Ουαχαμπίτες και σαλαφιστές ανήκουν στο σουνίτικο Ισλάμ, όμως θεωρούν πως μόνον αυτοί και οι σύμμαχοί τους Ταλιμπάν (talibο μαθητής του mandrass) είναι πραγματικοί μουσουλμάνοι ενώ οι υπόλοιποι είναι στην περίπτωση των μη σαλαφιστών Σουνιτών "κακοί πιστοί", στην περίπτωση των σιιτών και όσων ανήκουν σε άλλες σχολές πίστης takfir, δηλαδή αποστάτες, ενώ οι αλλόθρησκοι είναι άπιστοι και φυσικά πρέπει να πεθάνουν, οι δε γυναίκες είναι εκ φύσεως διαβολικά πλάσματα! Οι Χριστιανοί αποκαλούνται είτε οπαδοί του Ιησού, (ο οποίος στο Ισλάμ είναι Προφήτης), είτε Σταυροφόροι και ανάλογα τα κέφια θα πρέπει είτε να πεθάνουν, είτε να αλλάξουν θρησκεία, είτε ότι αποφασίσει ο τοπικός διοικητής των Ισλαμιστών.

 

ISIS: "Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας. Ο Προφήτης είναι ο Ηγέτης μας.
Το Κοράνι είναι το Σύνταγμά μας. Η Τζιχάντ είναι ο τρόπος μας.
Ο Μαρτυρικός θάνατος είναι η ύψιστη ελπίδα μας

"Για τους Μουσουλμάνους ο κόσμος χωρίζεται σε τρεις οίκους. Στους Daral-Islamκαι Dar-alHarb, δηλαδή τον Οίκο του Ισλάμ (τις Μουσουλμανικές χώρες) και τον Οίκο του Πολέμου (εμείς είμαστε αυτοί), καθώς επίσης και στον Daral-Dawa, τον Οίκο, τις χώρες εκείνες, που υπάρχουν μουσουλμάνοι και λόγω της ανοχής των κατοίκων εφαρμόζουν την πίστη τους. Στόχος των Σαλαφιστών είναι η δημιουργία ενός παγκόσμιου μουσουλμανικού, σαλαφιστικού κράτους, όπου ανώτατος κυβερνήτης θα είναι ο Αλλάχ και τα πάντα θα γίνονται βάσει των αναλύσεων της Σαρία και του Κορανίου, όπως καθορίστηκαν από τις πρώτες μουσουλμανικές γενεές, μιας και η Σαρία, ο Ισλαμικός Νόμος, είναι ο δρόμος τον οποίο ο Θεός καθόρισε σχετικά με την ενασχόληση με την πολιτική και τον τρόπο ζωής. 

Για να γίνει αυτό όμως χρειάζεται να γίνει Ιερός Πόλεμος (jihad). Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε το ρεύμα των σαλαφιστών τζιχαντιστών, οι οποίοι ενισχυόμενοι με τα πετροδολάρια της Σαουδικής Αραβίας δημιούργησαν ένα παγκόσμιο δίκτυο με πιστούς έτοιμους να γίνουν μάρτυρες για τον αγώνα τους. Η ζωή τους, ή αυτή των παιδιών τους δεν έχει σημασία μπροστά στον ιερό πόλεμο, εξ ου και οι αυτο-ανατινάξεις κάθε λίγο και λιγάκι! Σύμφωνα με μερικούς ηγέτες τους, όποιος σκοτωθεί για τον Αλλάχ θα βρει στον Παράδεισο μερικές παρθένες και ποτάμια με μέλι και γάλα. Την εποχή του εθνικιστή ηγέτη της Αιγύπτου Νάσσερ, οι Ισλαμιστές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είχαν ως σύνθημα το εξής: "Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας. Ο Προφήτης είναι ο Ηγέτης μας. Το Κοράνι είναι το Σύνταγμά μας. Η Τζιχάντ είναι ο τρόπος μας. Ο Μαρτυρικός θάνατος είναι η ύψιστη ελπίδα μας".

Ηγέτης τους εκείνη την εποχή ήταν ο Αιγύπτιος SyedQutb, ο οποίος καταδιώχθηκε από το εθνικιστικό καθεστώς (όπως και πολλοί άλλοι μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες της χώρας), καθώς και οι σύντροφοί του, οι οποίοι βρέθηκαν στα μπουντρούμια των μυστικών υπηρεσιών και της μυστικής αστυνομίας του Νάσσερ, οι οποίες δομήθηκαν από φυγάδες γερμανούς του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. Πολλά μέλη του κινήματος βρήκαν καταφύγιο στην αναπτυσσόμενη εκείνη την εποχή, Σαουδική Αραβία.

Εκεί βρήκε καταφύγιο και ο αδερφός του Syed, MuhammadQutb. Ο MuhammadQutbέγινε γρήγορα καθηγητής σε πανεπιστήμιο όπου δίδασκε Ισλαμικές Σπουδές. Καλύτερος μαθητής του  MuhammadQutb, ήταν ένας πλούσιος Σαουδάραβας ονόματι Οσάμα μπιν Λάντεν, ο μετέπειτα ηγέτης της σκληρότερης (κάποτε τουλάχιστον) οργάνωσης του σαλαφιστικού Τζιχαντισμού, της Αλ Κάιντα (στα ελληνικά "η βάση").Τα χρόνια πέρασαν και τα πετροδόλαρα έφεραν του Σαλαφιστές παρέα με τους Ταλιμπάν να πολεμούν τον κομμουνισμό στα κακοτράχαλα βουνά του Αφγανιστάν. Εκεί ο Θεός τους πραγματικά θα τους "ευλογήσει" μιας και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες θα τους ενισχύσουν ώστε να ηττηθεί ο Σοβιετικός στρατός. 

Στην συνέχεια όμως η λυκοφιλία θα χαλάσει και η Αλ Κάιντα θα επιτεθεί ολοκληρωτικά τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε οποιαδήποτε χώρα συνεργάζεται με τη Δύση. Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο, Φιλιππίνες, σχεδόν ολόκληρη η Αφρική, η αραβική χερσόνησος, και ακόμα και η Ρωσία θα δεχθούν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο επίθεση από τους Σαλαφιστές. Με το χάος που συνόδευσε την πτώση του δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν, η Αλ Κάιντα βρήκε νέα μέλη, όπλα, χρήματα και καταφύγια, αναδιοργανώθηκε, αναπροσαρμόστηκε και συνέχισε τον αγώνα της. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα εξαιρετικά σημαντικό. Η θεολογική προσέγγιση και οι θεολογικές αναζητήσεις της οργάνωσης δημιουργούν έριδες εντός των μελών της, καθώς άλλοι υποστήριζαν την τυφλή βία στο όνομα του Αλλάχ, ενώ άλλοι όχι.

Άλλοι ήθελαν να χτυπήσουν αμάχους, άλλοι όχι, άλλη θεωρούσαν εχθρούς τους μη σαλαφιστές σουνίτες, ενώ άλλοι όχι. Άλλοι θεωρούσαν αποστάτες όσους δεν έκαναν ένοπλο αγώνα, ενώ άλλοι όχι και ούτω καθ' εξής. Κάπως έτσι ενισχύθηκαν μικρότερες οργανώσεις, οι οποίες σύναψαν συνεργασία ή συμμαχία με την Αλ Κάιντα. Μια από αυτές ήταν και η οργάνωση Jamaatal-Tawidwa-al-jihadδηλαδή "Οργάνωση για τον μονοθεϊσμό και τον Ιερό Πόλεμο". Ο τότε αρχηγός της οργάνωσης AbuMusabal-Zarqawiαναγνώρισε ως αρχηγό του αγώνα των τζιχαντιστών ολόκληρης της Γης τον Μπιν Λάντεν και μετονόμασε την οργάνωση σε "Οργάνωση της βάσης του ιερού πολέμου στην χώρα των δυο ποταμών" (εννοεί το Ιράκ), αν και τα δυτικά μήντια αναφέρονταν σε αυτή ως "Αλ Κάιντα στο Ιράκ.

Το 2006 ο ηγέτης τους AbuMusabal-Zarqawiθα σκοτωθεί από τους αμερικανούς και η οργάνωση, η οποία συμμετέχει σε μια συμμαχία με μικρότερες οργανώσεις ονόματι "Συμβούλιο των Μουτζαχεντίν", θα συνάψει ιερή συμμαχία με τέσσερις μικρές φυλετικές-Σουνίτικες όμως- οργανώσεις του Ιράκ, που θα στηρίξουν τον τζιχαντισμό. Η οργάνωση θα αλλάξει όνομα για ακόμη μια φορά και θα ονομαστεί "Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ" (Dawlatal-Iraqal-Islamiyat). Στην συνέχεια η οργάνωση θα καταφέρει να διώξει τον ιρακινό στρατό από αρκετά χωριά, από τα οποία προέρχονταν οι τέσσερεις μικρές φυλετικές ομάδες και θα στραφεί εναντίον τους κατασφάζοντας τα μέλη των εθνικιστικών οργανώσεων και τους μικρούς εναπομείναντες πυρήνες του Μπααθικού εθνικισμού στην περιοχή.

Ηγέτες της οργάνωσης η οποία έχει άψογες σχέσεις με την Αλ Κάιντα, θα γίνουν οι Άμπου Αμπντουλάχ αλ Ρασίντ αλ Μπαγκνάντι (επιχειρησιακός ηγέτης) και ο Αιγύπτιος Αμπου Αμπντούλ αλ Μάρσι (θεωρητικός ηγέτης). Οι νέοι ηγέτες δεν είναι αποδεκτοί από την πλειοψηφία των κληρικών και θεολόγων θεωρητικών του Σαλαφιστικού Ισλάμ, όμως θα μείνουν στην ηγεσία για τέσσερα ολόκληρα χρόνια, πλήρως συνεργαζόμενοι με την Αλ Κάιντα και διατάζοντας απίστευτες ανθρωποσφαγές. Αυτό το σχήμα της διοίκησης θα επιβιώσει μέχρι τον Απρίλιο του 2010, όταν οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις δολοφόνησαν και τους δυο. Όμως τότε ήταν που η οργάνωση εισήλθε στην νέα εποχή του σκοταδισμού.

Ο απόγονος του προφήτη. Νέος ηγέτης της οργάνωσης έγινε ο Abu Bakral-Baghdadi(Αμπου μπακρ αλ Μπαγκντάντι) του οποίου το πλήρες όνομα είναι IbrahimAwwadIbrahimAlial-Badrial-Samarraiκαι η οργάνωση πλέον έθεσε ως στρατιωτικό της στόχο να επεκταθεί μαζί με την Αλ Κάιντα, την Αλ Νούσρα, τον Στρατό των Μουτζαχεντίν, την Ισλαμική Αδελφότητα της Συρίας, το Ισλαμικό κίνημα του Τουρκμενιστάν, την Φατάχ αλ ισλάμ, και πολλά άλλα "παιδιά" εντός της Συρίας κόντρα στο κοσμικό εθνικιστή ηγέτη της χώρας Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Ο στόχος επετεύχθη και ο Αμπού Μπακρ έχοντας δημιουργήσει έναν μικρό στρατό σκληροπυρηνικών οπαδών του σαλαφιστικού τζιχαντισμού με εμπειροπόλεμους Άραβες, Αλβανούς, Τσετσένους, Αφγανούς, Πακιστανούς, Τατάρους, Τούρκους, Κούρδους, Ολλανδούς, ακόμα και Άγγλους, Αυστραλούς, Γερμανούς και Γάλλους και μιλάμε για γηγενείς και όχι απόγονους μεταναστών) μετονομάζει την οργάνωσή τους σε Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε ISIL δεχόμενος στήριξη μυστικά από τη Δύση στα πλαίσια κρυφών (τότε) πολιτικών παιχνιδιών επιρροής.

Λεβάντε είναι ο αραβικός όρος για τη Μεγάλη Συρία, τον οποίο χρησιμοποιούν οι Μουσουλμάνοι και εννοούν μια περιοχή που περιλαμβάνει την Ιορδανία, το Ισραήλ, τον Λίβανο, την Παλαιστίνη, μια έκταση της Τουρκίας αλλά και την Κύπρο! Κατά την διάρκεια των μαχών η οργάνωση θα δεχτεί την στήριξη των ΗΠΑ, της Γαλλίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας, οι οποίες μέσω των μυστικών τους υπηρεσιών θα τους στηρίξουν έμμεσα για τα δικά τους συμφέροντα, ενώ θα προσπαθήσουν να τους παρουσιάσουν στους πολίτες της Δύσης, μέσω των μίντια, ως freedomfighters, ενάντια στον κακό Σύριο ηγέτη.

Και ενώ τα δυτικά thinktanks και οι μυστικές υπηρεσίες τα σχεδιάζουν μια χαρά από τα γραφεία τους. Την ίδια στιγμή όμως και οι ίδιοι οι δυτικοί πράκτορες και οι κομάντος που επιχειρούν  μυστικά στα εδάφη όπου ανθεί ο σαλαφιστικός τζιχαντισμός, εμβρόντητοι θα αποκαλύψουν πως η λέξη κτηνωδία δεν αρκεί για να περιγράψει αυτό που παθαίνουν όσοι διαφωνούν με την ISIL, ακόμα και οι φανατικοί ισλαμιστές που δεν είναι... "αρκετά φανατικοί" θα δολοφονηθούν δίχως δισταγμό από τους μέχρι πρότινος αδελφούς τους! Ο Άσαντ δεν έπεσε όπως όλοι περίμεναν και οι δυτικές κυβερνήσεις άρχισαν να ξεροκαταπίνουν όταν κατάλαβαν πώς ο Άσαντ δεν θα φύγει από την μέση, ενώ οι φανατικές ισλαμικές οργανώσεις ισχυροποιούνται μέρα με την ημέρα.

Ο AbuBakral-Baghdadi είναι ένας πιστός και σκληρός ισλαμιστής, όμως παράλληλα είναι ένας πάρα πολύ έξυπνος ηγέτης, αυτό όμως που τον κάνει ιδιαίτερο είναι πως δεν θεωρεί επιλογή του τον αγώνα που διεξάγει, ισχυρίζεται πως είναι απόγονος του ίδιου του Προφήτη Μωάμεθ και άρα αποτελεί Ιερό πρόσωπο με προορισμό την διάδοση του λόγου του Κυρίου και της ορθής Πίστης, μάλιστα άλλαξε ακόμα και το όνομά του σε AbuBakrAl-BaghdadiAl-HusseiniAlQurashi, ενώ πολλοί ακόλουθοί του τον αποκαλούν Προφήτη Ιμπραήμ ή χαλίφη Ιμπραήμ. Θεωρεί πως είναι κομβικό, δομικό και ιστορικό πρόσωπο της ίδιας της Μουσουλμανικής θεολογίας ακριβώς όπως και όλοι οι Προφήτες του Ισλάμ.

Ο 43χρονος επικηρυγμένος από τις ΗΠΑ με 10 εκατομμύρια δολάρια και πρώην κρατούμενος σε αμερικανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, ο οποίος κινήθηκε και κινείται με μαεστρία στα σκοτεινά μονοπάτια των μυστικών υπηρεσιών, των τρομοκρατικών οργανώσεων και των ανίερων συμμαχιών ανάμεσα στη Δύση και τους τρομοκράτες, πριν έναν χρόνο απέκτησε τόσο μεγάλη δύναμη που πλέον έπαψε να εκτελεί τις διαταγές της Αλ Κάιντα και σταμάτησε να δίνει αναφορά για το τι κάνει και το τι δεν κάνει.

Μετά τον θάνατο του Οσάμα Μπιν Λάντεν από τα πυρά αμερικανών βατραχανθρώπων, ο Αμπού Μπακρ είχε βγάλει ανακοίνωση στην οποία ευλογούσε τον νεκρό Οσάμα, παίρνοντας με το μέρος του πολλά χαμηλόβαθμα μέλη της Αλ Κάιντα, έχοντας ισχυροποιηθεί άρχισε να εφαρμόζει μαζικά τους βομβαρδισμούς Τζαμιών την ώρα της προσευχής, ακόμα και σε Σουνίτικα τζαμιά, ακόμα και σε τζαμιά φανατικών Σουνιτών που απλά δεν συνεργάζονταν μαζί του. Γι' αυτό ακόμα και φανατικοί σαλαφιστές του σουνιτικού Ισλάμ, όπως ο AbuBasiral-Tartusi, δεν αντιμετωπίζουν την οργάνωση παρά ως τρομοκρατική της αίρεσης των Χαριζιτών, οι οποίοι εφαρμόζουν μια αντιμουσουλμανική ατζέντα. 

Αυτές του οι ενέργειες, καθώς και η αλαζονεία του, οι ισχυρισμοί του πως είναι απόγονος του Προφήτη οδήγησαν σε διάσπαση τους Σαλαφιστές Τζιχαντιστές και η Αλ Κάιντα με ανακοίνωσή της στις 3 Φεβρουαρίου του 2014 καταδίκασε την ISIS για... βίαιη συμπεριφορά (!), κατηγορώντας την πως δεν έχει ως στόχο την ανατροπή του Μπασάρ Αλ Άσαντ, μα την δημιουργία ενός χαλιφάτου στο οποίο θα είναι Χαλίφης (δηλαδή θρησκευτικός μονάρχης) ο Αμπού Μπακρ. Έτσι διέκοψε την συνεργασία μαζί της.

Στην συνέχεια τόσο η Αλ Κάιντα, όσο και η ISIS κάλεσαν τις υπόλοιπες οργάνωσης να λάβουν θέση και να ξεκαθαρίσουν το τοπίο, κάτι το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τρεις βασικοί πόλοι και πολλοί μικρότεροι και περιφερειακοί. Από τη μια η Αλ Κάιντα με τους "παραδοσιακούς σαλαφιστές τζιχαντιστές" που αποκεφαλίζουν αντιπάλους με γιαταγάνια και το ανεβάζουν στο youtube, από την άλλη το "Ισλαμικό κράτος" που σταυρώνει ζωντανούς Χριστιανούς, καίει παιδάκια ζωντανά και συνθλίβει με βαριοπούλες τα κεφάλια των Συρίων στρατιωτών.

Τέλος ο πόλος του ίδιου του Άσαντ, γύρω από τον οποίο συνασπίστηκαν άπαντες φοβισμένοι για την ζωή τους και την τύχη τους, ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνοτικής ομάδας ή πολιτικής άποψης. Ενδεικτικά οι εθνικιστές του Συριακού εθνικιστικού κόμματος, SSNP και οραματιστές της Μεγάλης Συρίας, συνεργάζονται αναγκαστικά με κούρδους, την Χεσμπολλάχ και παλαιστίνιους σοσιαλιστές! Απλά και μόνο για να αναφέρουμε ένα παράδειγμα της κτηνώδους συμπεριφοράς των σαλαφιστών, θα αναφερθούμε σε μια συχνή τους τακτική στο Ιράκ.

Αφού εντόπιζαν έναν στόχο, πχ έναν κρατικό υπάλληλο, πήγαιναν και τον απήγαγαν το πρωί που έφευγε για τη δουλειά του μπροστά στην οικογένεια και τους γείτονες του, μετά από λίγες ώρες τον επέστρεφαν στην οικία του και τον πέταγαν στον δρόμο ζωντανό. Υπήρχε όμως μια λεπτομέρεια, όταν τον απήγαγαν, του έκαναν αναισθησία, άνοιξαν την κοιλιακή χώρα, τοποθέτησαν μια βόμβα και τον έραψαν. Άπαντες νόμιζαν πως τα αίματα ήταν από μαχαίρι, βόμβα, πυρά, πως οι απαγωγείς μετάνιωσαν και τον επέστρεψαν, πως έκαναν λάθος κλπ.

Καλούσαν λοιπόν τις αρχές και τα ασθενοφόρα και την ώρα που όλοι αυτοί βρίσκονταν γύρω από το θύμα, οι τρομοκράτες πυροδοτούσαν την βόμβα μεγιστοποιώντας τον αριθμό των νεκρών. Από στρατηγικής και τακτικής άποψης το κέρδος είναι απλά μηδέν, όμως όντως κατάφερναν να τρομοκρατήσουν τους πάντες και φυσικά ολοένα και περισσότεροι Ιρακινοί έβλεπαν τους αμερικανούς με καλό μάτι.

Όμως χαρακτηριστικό της ψυχοσύνθεσης των Ισλαμιστών είναι οι δολοφονίες ανάμεσα στους πρώην συμμάχους, οι οποίες δεν έχουν να ζηλέψουν σε φρικαλεότητα τίποτα από τις δολοφονίες Αμερικανών στρατιωτών, Συρίων, Χριστιανών ή απίστων. Επίσης υπάρχουν διάφορες μικρότερες οργανώσεις με πολιτικό ή θρησκευτικό χαρακτήρα που σχηματίζουν ένα εξαιρετικά αλλόκοτο μωσαϊκό δυνάμεων στην περιοχή.

Να σας ζήσει το νέο κράτος! Είτε γιατί το επιδίωξαν οι αμερικανικές ή οι ισραηλινές ή άλλες μυστικές υπηρεσίες, είτε γιατί απλά κανείς δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να το σταματήσει, η ISIS στα μέσα του 2014 κατέλαβε τεράστιες εδαφικές εκτάσεις στο Ιράκ και την Συρία και εξήγαγε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της στο Λίβανο, σκοτώνοντας στρατιώτες και αστυνομικούς της χώρας, ερχόμενη σε κατά μέτωπο αντιπαράθεση με την Χεσμπολλάχ.

Παράλληλα άρχισε να καταδιώκει μαζικά τους Κούρδους του Ιράκ, αφάνισε τους Χριστιανούς της Συρίας, περιόρισε στρατιωτικά τον λεγόμενο "ελεύθερο Συριακό Στρατό" (επίσης σαλαφιστές), την Αλ Κάιντα και τους συμμάχους της, έφτασε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα έξω από την Βαγδάτη, πήρε εξοπλισμό και οπλισμό του Ιρακινού στρατού αξίας εκατομμυρίων δολαρίων (άρματα μάχης, κανόνια πυροβολικού, ελικόπτερα Blackhawk, αντιαρματικούς πυραύλους), δέχθηκε στις τάξεις της ιρακινούς σουνίτες που είχαν εκπαιδευτεί στις ιρακινές ειδικές δυνάμεις, βρήκε πυρομαχικά του Συριακού στρατού από αποθήκες που κατέλαβε και εκτέλεσε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούσε ανεβάζοντας τα βίντεο στο διαδίκτυο.

Στις 29 Ιουνίου του 2014 η οργάνωση ανακοίνωσε την δημιουργία ενός κράτους (Χαλιφάτου για την ακρίβεια) με χαλίφη του τον AbuBakral-Baghdadiκαι ονομασία Ισλαμικό κράτος (αντ-νταουλάτ αλ-Ισλαμίγια) "...ολοκληρώνοντας ένα όνειρο το οποίο ζούσε βαθύτατα μέσα σε κάθε πιστό μουσουλμάνο". Το νέο κράτος έχει ως πρωτεύουσα την Συριακή πόλη Ar-Raqqah, έχει έναν στρατό 20.000 ατόμων (συμπεριλαμβάνονται και τα μέλη μιας πανσπερμίας Ισλαμιστικών ομάδων), περιλαμβάνει εδάφη του Ιράκ, της Συρίας και του Λιβάνου, καλεί κάθε πιστό μουσουλμάνο να έρθει να ζήσει εκεί, έχει ως σημαία του την σημαία της οργάνωσης και ως μότο την φράση "Παραμένουμε και επεκτεινόμαστε" υπενθυμίζοντάς μας τις "συμπαθητικές" τους απόψεις και ονειρεύεται ακόμα και την κατάληψη της Μάλτας και των νησιών του Αιγαίου.

Σε ανακοίνωσή της η οργάνωση κάλεσε τους Χριστιανούς της "χώρας" να επιλέξουν είτε τον θρησκευτικό φόρο, είτε τον προσηλυτισμό στο Ισλάμ, είτε απλά τον θάνατο. Πρόσφατα εκτέλεσε 1500 Ιρακινούς στρατιώτες τους οποίους είχε αιχμαλώτους ανεβάζοντας το βίντεο στο διαδίκτυο, ενώ έχει επικηρύξει τους αξιωματικούς τους ιρακινού στρατού, στου Συριακού στρατού, τους αξιωματικούς της Χεσμπολλάχ, τους Σύριους εθνικιστές, τους Ιρακινούς εθνικιστές, και κομμουνιστές και όλους τους Δυτικούς.

Το παράδοξο είναι πως το χαλιφάτο αυτό δεν το αναγνωρίζουν ούτε καν πρώην μέλη της οργάνωσης οι οποίοι θεωρούν πως απλά τα μέλη της είναι αμόρφωτοι και παρανοϊκοί, ενώ πράκτορες της ΜΙΤ που βρίσκονταν σε επαφές μαζί τους διαπίστωσαν πως οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί Ισλαμιστές και στυγνοί δολοφόνοι! Στα χέρια της οργάνωσης έχουν πέσει και ραδιενεργά υλικά τα οποία εκλάπησαν από το πανεπιστήμιο της Μοσούλης, τρία μεταγωγικά αεροπλάνα (τα οποία ενδεχομένως έχουν ήδη καταστρέψει οι αμερικάνοι) και 429 εκατομμύρια δολάρια σε ρευστό από την κεντρική τράπεζα της Μοσούλης.

Επίσης έχουν στην διάθεσή τους ποσότητες χρυσού και ελέγχουν την ηλεκτροδότηση, την υδροδότηση, έχουν φτιάξει θρησκευτική αστυνομία, θρησκευτικά δικαστήρια, χώρους εκτελέσεων, ιστοσελίδες (κατά τα άλλα η τεχνολογία είναι αμαρτία) και προσπαθούν ν εμφανιστούν ως τακτικός στρατός.

Η ουσία των πραγμάτων. Η αλήθεια βρίσκεται στους αριθμούς. Κάθε μια από αυτές τις οργανώσεις ξεχωριστά ή ακόμα και συνασπισμένες όλες μα όλες οι Ισλαμικές οργανώσεις των σουνιτών και των σιιτών μαζί, δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα ενάντια σε έναν Δυτικό στρατό, ειδικά σε ένα στρατό του ΝΑΤΟ, φυσικά γι' αυτό επιλέγουν την τρομοκρατία και όχι την κατά μέτωπο σύγκρουση. Οι ενεργοί ένοπλοι φανατικοί μουσουλμάνοι δεν ξεπερνούν τους 150.000 σε όλον τον αραβικό κόσμο, με φτωχή εκπαίδευση και εξοπλισμό και δεν θα μπορούσαν ποτέ να απειλήσουν άμεσα ένα δυτικό κράτος. Σαφώς έχουν δημιουργήσει εκατομμύρια προσφύγων και κυριολεκτικά άγνωστο αριθμό νεκρών. 

Δεν ξέρω σε τι βαθμό τους ελέγχει η τάδε ξένη κυβέρνηση ή η δείνα μυστική υπηρεσία, ούτε τους σκοπούς που υπηρετεί η ύπαρξη αυτών των ατόμων και των ομάδων, παρόλο που σαφώς κάποιος κερδίζει από όλη την υπόθεση. Όμως ο αριθμός των υποστηρικτών αυτών των 150.000, είναι διάσπαρτος και άγνωστος και εκεί βρίσκεται η ουσία. Οι φανατικοί Ισλαμιστές οποιουδήποτε "δόγματος" ή σχολής σκέψης από τον Φ. Γκιουλέν στην Αλ Νούσρα και από την Χαμάς στο ισλαμικό κράτος είναι πολλοί, φανατικοί, αποφασισμένοι και οργανωμένοι. Σε οποιοδήποτε (σχεδόν) σημείο ενός παγκόσμιου χάρτη και να κοιτάξετε, όπου υπάρχουν ένοπλες συγκρούσεις θα βρείτε φανατικούς ισλαμιστές. 

Στις Φιλιππίνες η Αμπού Σαγιάφ, στην Νιγηρία η Μπόκο Χαράμ, στην Αίγυπτο η Ισλαμική Αδελφότητα, στη Σομαλία, την Κένυα και την Υεμένη η Αλ Σαμπάμπ, στην Κίνα οι φανατικοί Οιγούροι, στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν, στην Ρωσία οι ισλαμιστές του Καυκάσου, στη Σρι Λάνκα και την Ινδία οι Τίγρεις των Ταμίλ, στο Κασμίρ η Λασκάρ ελ Ταίμπα, στο Κόσσοβο, την Βοσνία, στην ίδια την Ευρώπη υπάρχουν ισλαμιστές όλων των δογμάτων.

Ακόμα και στο Μπουένος Άιρες και το Σάο Πάολο έχουν βρεθεί πυρήνες της Αλ Κάιντα. Η δημογραφική έκρηξη και ο νεανικός πληθυσμός στις χώρες που ζουν μουσουλμάνοι, η φτώχεια, η αμορφωσιά και το επίπεδο ζωής των λαών που ασπάστηκαν το Ισλάμ δημιουργεί το μεγαλύτερο πρόβλημα που συνάντησε ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός. Είτε ηττηθούν, είτε νικήσουν, είτε διασπασμένοι, είτε ενωμένοι, είτε σαλαφιστές και ουαχαμπίτες, είτε πολιτικοποιημένοι και "απλά" ριζοσπάστες, είτε σιίτες, είτε σουνίτες, οι φανατικοί μουσουλμάνοι οργανώνονται και επιτίθενται αρχικά στους ίδιους τους ομόθρησκούς τους.

Μια ματιά στο τι γίνεται στον Ισλαμικό κόσμο, πόσοι άμαχοι, πόσοι δύσμοιροι, φτωχοί ή πλούσιοι άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδάκια πεθαίνουν εξαιτίας τους, ακόμα και ας είχαν ακριβώς την ίδια θρησκεία με τους εκτελεστές τους. Πώς συμπεριφέρονται στις γυναίκες τους, πώς τιμωρούν όσους παραβίασαν τις διδαχές τους, πώς κόβουν τις κλειτορίδες των γυναικών και πώς τιμωρούν εγκύους γυναίκες για τα... ατοπήματά τους! Στην Δύση κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου, έχοντας αφήσει την πολιτική μας στο συγκεκριμένο ζήτημα να την ασκούν λομπίστες, οικονομικοί γκουρού, διεφθαρμένοι πολιτικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι. 

Αλήθεια, τι θα γίνει αν οι Ισλαμιστές καταλάβουν όχι το αεροδρόμιο στο Καράτσι, όπως προσπάθησαν 3 φορές μέσα σε 10 ημέρες φέτος, μα μια αποθήκη πυρηνικών όπλων του πακιστανικού στρατού; Αν καταλάβουν την διώρυγα του Σουέζ στην Αίγυπτο του Στρατηγού Σίσι και διακόψουν την διέλευση των πλοίων; Αν ανατιναχθούν στην Ακρόπολη ή επαναλάβουν τα χτυπήματα που έκαναν σε Γαλλία, Ισπανία και Αγγλία; Φαντάζεστε ένα πραξικόπημα των Ισλαμιστών του Γκιουλέν στην Τουρκία; Τι θα κάνουν όταν αλλάξει η κυβέρνηση στη Ρωσία ή πάρα πολύ απλά, τι θα τους εμποδίσει να διεκδικήσουν την εφαρμογή της Σαρία με βάσει τον σαλαφισμό σε μια κεντρική πόλη της Ηπείρου μας; 

Τι θα γίνει αν διαλύσουν την Συρία, αν επιτεθούν στο Ιράν, ή αν οργανώσουν πραξικόπημα στο Ιράν; Αν πέσει στα χέρια τους το οπλοστάσιο του Ισραήλ; Αν όντως εξεγερθούν στα κεντρικά Βαλκάνια; Ακόμα και η πραγματικά πανίσχυρη Ινδία αισθάνεται πως απειλείται από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και φανατισμό. Η Δύση παίζει επικίνδυνα παιχνίδια για λογαριασμό ορισμένων ελίτ και στέλνει τα παιδιά της να σφαχτούν για λογαριασμό ιδιωτικών εταιρειών, οι δε κοινωνίες μας πλέουν σε ροζ φιλελεύθερα πελάγη ευτυχίας. 

Θεωρώντας τα συμβάντα στον Ισλαμικό κόσμο, μακρινά και ξένα, κατηγορώντας όποιον κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ως κινδυνολόγο και μισαλλόδοξο ακροδεξιό! Δυστυχώς οι αριθμοί είναι ψυχροί και προϊδεάζουν για ένα πολύ βίαιο, άμεσο μέλλον.  
 


ΕΧΟΥΝ ΞΕΦΥΓΕΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ: ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΧΥΡΟΙ

 

«Η Ελλάδα θα πρέπει να επενδύσει έστω και σε αυτή την λειψή δημοκρατία της Τουρκίας παρά στην δικτατορία της Αιγύπτου» σημειώνει η γνωστή αρθρογράφος της Χουριέτ Μπαρτσίν Γιντσάν, θέτοντας το ζήτημα του άξονα Ελλάδας Κύπρου και Αιγύπτου στο ηθικό πολιτικό ζήτημα ότι ο Αλ Σίσι είναι δικτάτορας.

Έτσι η Γιντσάν, που αναφέρει εκτενώς ότι υπάρχουν πολλές προσπάθειες προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία, θα πρέπει να «επενδύσει» στη ειρηνική συνύπαρξη με την Τουρκία παρά με τους εχθρούς της Τουρκίας. Σε άλλα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου που τα μεταφέρει ο Φιλελεύθερος, η τριμερής του Καΐρου, χαρακτηρίζεται ως «το τρίγωνο του κακού».

«Ένδειξη της ισχύος της Τουρκίας» χαρακτηρίζει ο διευθυντής και αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Γιενί Σαφάκ», Ιμπραχίμ Καράγκιουλ, την τριμερή συνάντηση.  Υποστηρίζει ότι το Ισραήλ, η Αίγυπτος και το Ιράν ανησυχούν στον ίδιο βαθμό και με τον ίδιο τρόπο «για την ισχυροποίηση της Τουρκίας».

Σημειώνει, δε, ότι «υπάρχει εδώ και καιρό ένα σχέδιο δημιουργίας συμμαχίας στη Μεσόγειο με άξονα το Ισραήλ, το οποίο υποστηρίζεται από τη Γαλλία και την Αγγλία».  Έτσι, ο Καράγκιουλ εκτιμά ότι η τριμερής συνάντηση στο Κάιρο «αποσκοπεί στη δημιουργία μιας συμμαχίας εναντίον της Τουρκίας στη Μεσόγειο, ενώ ταυτόχρονα συνιστά προσπάθεια εκδίκησης της Αιγύπτου μετά το πραξικόπημα εναντίον της Τουρκίας».

Ο αρθρογράφος σημειώνει, τέλος, ότι «η χθεσινή δήλωση του αρχηγού του πολεμικού ναυτικού, Μπουλέντ Μποστάνογλου, καθιστά σαφή τη θέση της Τουρκίας. Είμαι σίγουρος ότι αυτοί που συναντήθηκαν στο Κάιρο σημείωσαν με προσοχή το μήνυμα αυτό». Η «Γιενί Σαφάκ» σε χθεσινό της δημοσίευμα με τίτλο «Βρόμικη συμμαχία εναντίον της Τουρκίας» έγραφε ότι «η πραξικοπηματίας διοίκηση της Αιγύπτου συμπράττει με τις επιδιώξεις της Ελλάδας και της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης».

«Έδωσαν τα χέρια εναντίον της Τουρκίας» ήταν ο τίτλος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Σταρ», ενώ η φιλοκυβερνητική «Ακσάμ» έγραψε ότι «συσκέπτεται το τρίγωνο του κακού».