Η ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

 

Με τη Τουρκία  να στέλνει τις πολεμικές της φρεγάτες να κάνουν επίδειξη δύναμης έξω από το Σούνιο-Ας τελειώσουν οι ψευδαισθήσεις μας.  Πέρασαν πολλά χρόνια από τον Δεκέμβριο του 1999 όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ο περίφημος ΓΑΠ, είχε δηλώσει με στόμφο ότι τώρα που άνοιξε τις πύλες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Τουρκία, αίροντας το ελληνικό βέτο, θα σταματήσουν οι τουρκικές προκλήσεις και οι αερομαχίες στο Αιγαίο. Όχι μόνο δεν σταμάτησαν αλλά γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική έναντι της Τουρκίας επί χρόνια βασίστηκε και σχεδιάστηκε στο γελοίο και ανεύθυνο επιχείρημα ότι τώρα που η Τουρκία έγινε δεκτή σαν υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα σταματήσει και η τουρκική προκλητικότητα. Επικράτησε η υπερφίαλη αντίληψη ότι θα μπορούμε να ελέγχουμε κάθε τουρκική κίνηση, καθώς θα είμαστε μια από τις χώρες που θα αξιολογεί και θα κρίνει βήμα προς βήμα την τουρκική πρόοδο στην ενταξιακή πορεία.

Αλλά αντί εμείς να ελέγχουμε την Τουρκία στην ενταξιακή της πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση εμάς έριξε στα «βράχια» καταλύοντας την εθνική μας κυριαρχία, ενώ η Τουρκία έφτασε στο προκλητικό αποκορύφωμα να στέλνει τις πολεμικές της φρεγάτες να κάνουν επίδειξη δύναμης έξω από το Σούνιο.  

Τώρα εκεί στην Αθήνα δείχνουν να έχουν πελαγώσει από τις αλλεπάλληλες τουρκικές προκλήσεις καθώς η Τουρκία δεν διστάζει πλέον να εγκαθίσταται στην κυπριακή ΑΟΖ και μάλιστα να εξαγγέλλει προγράμματα έρευνας ενεργειακών κοιτασμάτων ενώ παράλληλα με αλλεπάλληλες επιχειρήσεις επιδιώκει να κατοχυρώσει τον θαλάσσιο χώρο γύρω από το Καστελόριζο σαν δική της υφαλοκρηπίδα.

Είναι χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις στις δυο πλευρές από αυτή την πρόσφατη νέα κρίση της τουρκικής προκλητικότητας.Στην Άγκυρα, με την αυτοπεποίθηση του ισχυρού έναντι ενός αδύναμου αντίπαλου, ούτε καν ασχολούνται με εμάς καθώς έχουν να λύσουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα όπως το κουρδικό που πάλι ξαναφουντώνει, η κρίση της Συρίας, οι Τζιχαντιστές και γενικότερα η ανατολική τους περιοχή. 

Σε αντίθεση, στην δική μας πλευρά πανικόβλητα δημοσιεύματα υψώνουν τους τόνους χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα αφού το μόνο που καταφέρνουν είναι για άλλη μια φορά να σπέρνουν τουρκικούς «μπαμπούλες» για εκφοβισμό και φυσικά με τις απαραίτητες συστάσεις, «μην τραβάτε το σχοινί», «μην σιγοντάρετε στην κρίση», μην τυχόν και μας… δείρουν οι απέναντι.

Καμία σοβαρή χώρα στον κόσμο δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια όταν παραβιάζεται με αυτόν τον τρόπο η εθνική της ακεραιότητα. Και για την Κύπρο υπάρχουν κάποιες δικαιολογίες, καθώς είναι ένα κράτος χωρίς ναυτικό και ένοπλη δύναμη θαλάσσιας αποτρεπτικότητας. Αλλά για την δική μας πλευρά η μειοδοσία έχει φτάσει στο απροχώρητο και το, «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», δεν φαίνεται πια να μπορεί να διαγράψει την πολύ άσχημη πραγματικότητα.  

Η εικόνα που παρουσιάζουμε είναι μια χώρα στο έλεος της μνημονιακής της προδοσίας, με αδυναμία επιλογής στρατηγικών συμμάχων που θα μπορούσαν να μας στηρίξουν στην υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων και το πιο χειρότερο, προσήλωση σε μια πολιτική που έχει σαν αποτέλεσμα να ενισχύεται όλο και περισσότερο η τουρκική προκλητικότατα μέχρι να δούμε την ημισέληνο να πετά πάνω από την Ακρόπολη και εμείς να δικαιολογούμαστε ότι… φταίνε τα μποφόρ του Αιγαίου.

Δυστυχώς ή ευτυχώς η άλλη πλευρά, απτόητη και απρόβλεπτη, δείχνει ότι θα προχωρήσει στην συνέχιση της προκλητικής της πολιτικής καθώς έχει επικρατήσει η άποψη πως τα ψελλίσματα και οι ευκαιριακές συμμαχίες μας δεν έχουν την ουσιαστική δυνατότητα να την σταματήσουν. Στην Άγκυρα πιστεύουν ότι ούτε το Ισραήλ, ούτε η Αίγυπτος και πολύ περισσότερο ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση (εδώ γελά ο κάθε πικραμένος), έχουν την πρόθεση να μας στηρίξουν σε μια θερμή κρίση. 

Εκείνο μόνο που θα μπορούσε να τους συνετίσει, είναι η ουσιαστική αλλαγή των στρατηγικών μας επιλόγων με το σταμάτημα της μειοδοτικής προδοτικής πολιτικής μας.Μονάχα η «Αρκούδα του Βορρά», πάγιο φόβητρο της άλλης πλευράς του Αιγαίου, μπορεί να κάνει κάτι, όμως μόνο με την απαραίτητη προϋπόθεση η δική μας στάση να στείλει δυναμικό μήνυμα πως είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε την εθνική μας ακεραιότητα.

Ο Τούρκος μόνο αυτή την γλώσσα καταλαβαίνει, όπως εξάλλου το έδειξε σε ανάλογες περιπτώσεις όπου προσποιήθηκε την… «πάπια», όπως στην Κριμαία όπου απέφυγε να σταθεί στο πλευρό των ομοφύλωνν του Τατάρων, παρά τις επανειλημμένες τους εκκλήσεις προς τον ίδιο τον Ερντογάν, στο Ιράν, στην μικρή Αρμενία, ακόμα και με το κουρδικό ΡΚΚ. Να δώσουμε επιτέλους τέρμα στις ψευδαισθήσεις μας πριν είναι πολύ αργά.  Ιδού ο διέξοδος, ιδού και η πρόκληση! Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ..........

Διαβάστε επίσης ένα ενδιαφέρον κείμενο για την αποτέφρωση - καύση των νεκρών ΕΔΩ.......... 

 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΜΕ ΨΗΦΟ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ

 

Σε χέρια Ρεπουμπλικανών θα περάσει, όπως δείχνουν τα γκάλοπ και οι δημοσκοπήσεις, το αμερικανικό Κογκρέσο. Στις 13.00 ώρα Ελλάδας ανοίγουν οι κάλπες για τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα αναμένονται δυσάρεστα για τον πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα. Η ψηφοφορία θα ανανεώσει τις 435 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων, τις 36 από τις 100 έδρες της Γερουσίας και τους 36 από τους 50 κυβερνήτες των αμερικανικών πολιτειών. Οι Ρεπουμπλικανοί αναμένεται να ενισχύσουν την πλειοψηφία τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων και, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, έχουν ισχυρές πιθανότητες να κατακτήσουν την πλειοψηφία και στη Γερουσία, την οποία οι Δημοκρατικοί διατηρούν από το 2006.

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δίνουν το προβάδισμα, μερικές φορές στο όριο του στατιστικού λάθους, στις εκλογές για τη Γερουσία στους Ρεπουμπλικανούς σε αρκετές πολιτείες ώστε να είναι πιθανή η εξασφάλιση των έξι εδρών που τους λείπουν για να κατακτήσουν την πλειοψηφία. Τα μάτια θα είναι σήμερα στραμμένα σε δέκα πολιτείες κλειδιά, επτά από τις οποίες είναι πολιτείες που έχασε ο Μπαράκ Ομπάμα το 2012. Η πτώση της δημοτικότητας του αμερικανού προέδρου έπληξε τους δημοκρατικούς γερουσιαστές που εξελέγησαν μαζί του το 2008, κυρίως στον Νότο (Λουιζιάνα και Αρκανσα).

Οι Δημοκρατικοί φοβούνται την αποχή των ψηφοφόρων τους: νέοι, μαύροι και ισπανόφωνοι, η συμμετοχή των οποίων στις ενδιάμεσες εκλογές είναι κατά μέσον όρο μικρότερη από τους μεγαλύτερης ηλικίας συντηρητικούς ψηφοφόρους. Τίποτε δεν φαίνεται να είναι σε θέση να ανεβάσει το ηθικό των Αμερικανών, που είναι απογοητευμένοι έπειτα από τέσσερα χρόνια πολιτικής παράλυσης στο Καπιτώλιο, σε τέτοιο βαθμό ώστε το 40% να μην βλέπει καμία διαφορά ανάμεσα σε ένα Κονγκρέσο με δημοκρατική ή ρεπουμπλικανική πλειοψηφία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης του Gallup.

Ούτε η υποχώρηση της ανεργίας στο 5,9%, στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων έξι ετών, ούτε η οικονομική ανάπτυξη του 3,5% κατά τον τρίτο τρίμηνο, δεν πιστώνονται στον Μπαράκ Ομπάμα. Η μεταρρύθμισή του στο σύστημα Υγείας επέτρεψε σε εκατομμύρια Αμερικανών την πρόσβαση στην ασφάλιση, όμως η "Obamacare" παραμένει ο κατ΄εξοχήν στόχος των επιθέσεων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η κρίση στη Συρία και η κρίση του ιού Εμπολα ενίσχυσαν την εντύπωση του ελλείμματος ηγεσίας του Λευκού Οίκου. 

"Υπάρχει ένα άρωμα νίκης στον αέρα", δήλωσε ο απερχόμενος ρεπουμπλικανός γερουσιαστής του Κεντάκι Μιτς ΜακΚόνελ, ο οποίος θα είναι ο επικεφαλής της νέας πλειοψηφίας της Γερουσίας σε περίπτωση νίκης. "Είναι πραγματικά η τελευταία ευκαιρία που έχουν οι Αμερικανοί να δώσουν την ετυμηγορία τους για την πολιτική Ομπάμα", δήλωσε ο Μιτ Ρόμνεϊ, ηττημένος του 2012, προβλέποντας, επιφυλακτικά, τη νίκη των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία.

 

ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΟ ΝΤΡΑΓΚΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ

 

"Αντάρτικο" κατά του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σηκώνουν οι διοικητές κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης, την ώρα που οι αποδόσεις των ιταλικών και ισπανικών ομολόγων ανεβαίνουν, ενώ υπάρχουν φήμες που κάνουν λόγο ακόμη και για παραίτηση του Ντράγκι - λόγω Γερμανικής και αυστριακής αντίστασης στο quantitive easing και την πιο χαλαρή νομισματική πολιτική. Όπως μεταδίδει το Reuters, οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών σχεδιάζουν να ζητήσουν το λόγο από τον Μάριο Ντράγκι την Τετάρτη, επειδή θεωρούν πως ακολουθεί μια πολιτική απομόνωσης στη λήψη αποφάσεων και στην παρουσίαση της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο, οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι ιδιαίτερα ενοχλημένοι από το γεγονός ότι ο κ. Ντράγκι έθεσε δημόσια συγκεκριμένο στόχο για το πρόγραμμα αγορών της ΕΚΤ, ενώ λίγο πριν το Διοικητικό Συμβούλιο είχε αποφασίσει να μην δημοσιοποιηθεί κανένα συγκεκριμένο νούμερο. "Αυτό δημιούργησε τις προσδοκίες που θέλαμε να αποφύγουμε" ανέφερε μέλος της ΕΚΤ. "Τώρα ότι κάνουμε αξιολογείται με βάση τον στόχο της αύξησης του ισολογισμού κατά 1 τρισ. ευρώ" πρόσθεσε. Ορισμένα από τα μέλη σκοπεύουν να εκφράσουν τις ανησυχίες του στον κ. Ντράγκι την Τετάρτη, στο καθιερωμένο δείπνο που οργανώνει ο διοικητής της ΕΚΤ, αναφέρει το Reuters.

"Ο Μάριο είναι πιο μυστικοπαθής και λιγότερο συνεργατικός. Οι κεντρικοί τραπεζίτες μερικές φορές νιώθουν ότι μένουν στο σκοτάδι" ανέφερε βετεράνος αξιωματούχος της ΕΚΤ. "Ο Ζαν Κλωντ συνήθιζε να συμβουλεύεται και να επικοινωνεί περισσότερο" πρόσθεσε. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες στο Rauters, αυτό που ενόχλησε αρκετά ήταν το γεγονός ότι ακόμα και μέλη του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ δεν είχαν πληροφορηθεί για δύο σημαντικές πρόσφατες ανακοινώσεις του κ. Ντράγκι. Η πρώτη ήταν η προειδοποίηση του κ. Ντράγκι στην ομιλία του στο Jackson Hole τον Aύγουστο ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό υποχωρούν και η δέσμευση του να λάβει μέτρα. 

Η δεύτερη ήταν στις 4 Σεπτεμβρίου, όταν στη συνέντευξη τύπου μετά τη συνεδρίαση της ΕΚΤ τόνισε ότι η κεντρική τράπεζα έχει σαν στόχο να αυξήσει τον ισολογισμό "προς το μέγεθος που είχε στις αρχές του 2012". Η δήλωση αυτή προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια στα μέλη του συμβουλίου, καθώς είχαν μόλις αποφασίσει πως δεν πρέπει να τοποθετηθεί συγκεκριμένος στόχος για το πρόγραμμα αγοράς καλυμμένων ομολόγων και ABS."Συμφωνήσαμε σε εκείνη τη συνεδρίαση, να μην ανακοινώσουμε κανένα νούμερο" σημείωσε ένας κεντρικός τραπεζίτης. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ εμφανίζεται όμως διχασμένο και τις προτεινόμενες πολιτικές που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση του χαμηλού πληθωρισμού.

Τουλάχιστον επτά και ίσως και 10 μέλη του Συμβουλίου είναι κατά ενός προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης στα πρότυπα της αμερικάνικης κεντρικής τράπεζας. Στο στρατόπεδο των αντιπάλων περιλαμβάνονται ο Iβ Μερς και η Σαμπίν Λαουτενσλέγκερ του Εκτελεστικού Συμβουλίου, καθώς και οι κεντρικοί τραπεζίτες από τη Γερμανία, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, την Εσθονία, τη Λετονία και πιθανότατα την Σλοβακία, την Σλοβενία και την Αυστρία.