ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

 

Η Ελληνική κυβέρνηση πήρε τελικά την ψήφο εμπιστοσύνης όπως αναμενόταν, με 155 ψήφους, αλλά στο μυαλό όλων, όπως φάνηκε ολοκάθαρα, ήταν το μεγάλο επόμενο και πραγματικό "εμπόδιο" για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2015. Μέχρι τον Φεβρουάριο του '15, αναμένεται μια κορύφωση του πολέμου σε πολιτικό επίπεδο, αλλά και των πολιτικών παιχνιδιών. Ήδη, είχαμε την επιστροφή Κακλαμάνη στη ΝΔ, λίγο πριν από την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Επιστροφή, που θα μπορούσε βέβαια να χαρακτηριστεί ως μία ακόμα επιστράτευση, απέναντι στην ορατή πλέον Αριστερή "απειλή" για την νεοφιλελεύθερη τραπεζομιντιακή δικτατορία.

Η επιστροφή-επιστράτευση Κακλαμάνη, έχει σαφώς έντονο άρωμα τακτικής τύπου Μαρκόπουλου-Σολδάτου: "Επιστρατεύτηκαν όμως και οι πρώην ανεξάρτητοι βουλευτές της ΝΔ Μαρκόπουλος και Σολδάτος, προκειμένου να ενισχύσουν την ισχνή πλειοψηφία της κυβέρνησης και να δικαιώσουν το κάλεσμα Σαμαρά για 'ενότητα τις δύσκολες ώρες'. Κατά την νέα αυτή τακτική αποπροσανατολισμού, οι δήθεν δυσαρεστημένοι - με τις καταστροφικές πολιτικές – βουλευτές, αποχωρούν από τα κόμματα εξουσίας, μπαίνουν στον πάγο και όταν τα πράγματα ζορίσουν, επιστρέφουν στο μαντρί.

Η περίπτωση Μαρκόπουλου-Σολδάτου είναι χαρακτηριστική, καθώς μετά την αποχώρησή τους από την ΝΔ, επανεκλέχθηκαν με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, επικυρώνοντας την αντιμνημονιακή τους στάση, όμως με την πρώτη ευκαιρία ανεξαρτητοποιήθηκαν, δηλαδή μπήκαν στον πάγο, ώστε να είναι έτοιμοι για την επιστροφή τους στη ΝΔ."  Ορισμένοι ανεξάρτητοι βουλευτές, φέρεται να δήλωσαν ότι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του '15 είναι μια διαφορετική υπόθεση από αυτή της ψήφου εμπιστοσύνης, αφήνοντας μια ανοιχτή πόρτα πιθανής επαναπροσέγγισης με την κυβέρνηση, έχοντας στο μυαλό φυσικά και τα ανάλογα ανταλλάγματα.

Όμως, το πολιτικό παζάρι δεν σταματάει εδώ. Ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και άλλοι ανεξάρτητοι βουλευτές, ακόμα και στελέχη της ΝΔ, μίλησαν για κυβέρνηση "εθνικού σκοπού", υπονοώντας και την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας, πιθανώς, ότι οι Σαμαράς-Βενιζέλος, είναι έτοιμοι να "καθαιρεθούν" από τις ηγεσίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όλα τα συστημικά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν αυτές τις δηλώσεις, σαν να πρόκειται για ένα ζήτημα υψίστης σημασίας για τους επόμενους μήνες. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική εικόνα ενός συστήματος που κατανοεί πια, ότι η συμμετοχή της Αριστεράς σε μια μελλοντική κυβέρνηση είναι αναπόφευκτη. 

Για το λόγο αυτό, το συστημικό κατεστημένο προσπαθεί να εξαναγκάσει την Αριστερά να διολισθήσει σε συμβιβασμούς, προκειμένου να μη χάσει τον έλεγχο της χώρας και διακοπεί απότομα το πείραμα στην Ελλάδα, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους εμπνευστές του. Φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι και ειδικότερα το Βερολίνο, έχουν αρχίσει να συνηθίζουν στην ιδέα μιας Αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα.

Η συμπεριφορά της Μέρκελ απέναντι στον Σαμαρά κατά την τελευταία επίσκεψή του στο Βερολίνο, καθώς και η πίεση που δέχονται Γαλλία και Ιταλία να τροποποιήσουν τους προϋπολογισμούς τους για να μην απορριφθούν και να υιοθετήσουν "βαθύτερες δομικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις" είναι επίσης ένα σήμα της Ευρωπαϊκής νεοφιλελεύθερης οικονομικής αυτοκρατορίας προς οποιαδήποτε Αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, να μην τολμήσει να αμφισβητήσει τις καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλονται από την Τρόικα.Όμως τα πρώτα σύννεφα έχουν μαζευτεί πάνω και από την Γερμανία, δείχνοντας ότι, αργά η γρήγορα, οι καταστροφικές πολιτικές θα επηρεάσουν και την καρδιά της ευρωζώνης. 

Σε περίπτωση που μια Αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, καταφέρει να ξεφύγει από τον κλοιό του Βερολίνου, θα είναι κάτι που θα προκαλέσει, ενδεχομένως, ένα ντόμινο ανόδου των αντι-νεοφιλελεύθερων δυνάμεων στην Ευρώπη και αυτό θα ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να δει η Ευρωπαϊκή οικονομική ολιγαρχία. Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

 

NEW YORK TIMES: ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ... ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΣΙΠΡΑ ΠΙΟ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΗ

“Το επόμενο εμπόδιο για την ελληνική οικονομία: Η πολιτική της αβεβαιότητα”, είναι ο τίτλος εκτενούς δημοσιεύματος των New York Times αναφορικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας και την επίδραση της πολιτικής αστάθειας στην πορεία αυτή. “Η Ελλάδα δεν αναγκάζει πάλι τους Ευρωπαίους ηγέτες να ξενυχτούν, αλλά καθώς το προβληματικό παιδί της Ευρωζώνης πλησιάζει στο τέλος του δεύτερου διεθνούς πακέτου διάσωσης, η πολιτική αστάθεια στην Αθήνα αναμένεται να δοκιμάσει την αντοχή της νομισματικής ζώνης”, τονίζεται στο δημοσίευμα.

Όπως αναφέρουν οι New York Times, μολονότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, οι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως το πιθανότερο σενάριο είναι πρόωρες εκλογές τον Μάρτιο, που λογικά θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του οποίου, Αλέξης Τσίπρας, χαρακτηρίζεται “χαρισματικός”, ενώ σημειώνεται ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δε θα προκαλούσε τώρα τον ίδιο πανικό που θα είχε προκαλέσει τον Ιούνιο του 2012.

Οι διεθνείς δανειστές, συνεχίζει το δημοσίευμα, στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά και θέλουν να ολοκληρώσει την τετραετία, όμως παράλληλα το Βερολίνο επιχειρεί να ωθήσει σε πιο μετριοπαθείς θέσεις τον Αλέξη Τσίπρα, για την περίπτωση να ανέλθει στην εξουσία, όπως διαφαίνεται από τις επαφές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τον Μάριο Ντράγκι και τον Γεργκ Άσμουσεν.

Όσο για το θέμα της επιδιωκόμενης απεμπλοκής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα, η Μιράντα Ξαφά, πρώην μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ, υποστηρίζει πως η Ελλάδα θα χρειαστεί να αντλήσει 10 δισ. ευρώ από τις αγορές το 2015, ένας στόχος που ίσως δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί αν υπάρχει πολιτική αβεβαιότητα,“Δε νομίζω ότι είτε το ΔΝΤ είτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πιθανό να αφήσουν την Ελλάδα να κάνει μία 'καθαρή έξοδο', όπως η Ιρλανδία ή η Πορτογαλία”, εκτιμά.

ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ 'ΣΑΙ ΟΛΜΙΣΤΗΣ

 

«Οι όλμοι είναι το πιο δύσκολο, αλλά το πιο ενδιαφέρον όπλο του Πεζικού», είπε ένας διοικητής ο οποίος προσπαθούσε να ενθαρρύνει όσους είχαμε επιλεγεί να γίνουμε χειριστές όλμων. Τραγική ειρωνεία: ο ίδιος είχε χάσει ένα δάχτυλο από ατύχημα με όλμο. Πράγματι, η ειδικότητα του χειριστή όλμων στο Πεζικό θεωρείται η δυσκολότερη. Τι καθιστά τον όλμο δύσκολο στην εκμάθηση και επικίνδυνο (όπως αποδείχτηκε) στη χρήση;

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας ολμιστής είναι κατά τη μεταφορά και το στήσιμο του όλμου. Ο μικρός όλμος (81 χιλιοστών, αμερικανικής προέλευσης-ελληνικής κατασκευής) ζυγίζει μόλις σαράντα κιλά. Ωστόσο, ο μεγάλος όλμος (4,2 εκατοστών, αμερικανικής προέλευσης/κατασκευής) ζυγίζει πάνω από τριακόσια κιλά. Αυτό σημαίνει πως ένας οπλίτης μαζί με τους συναδέλφους του πρέπει να φορτώσει τον όλμο (άρα, τριακόσια κιλά σίδηρο) σε ένα όχημα, να τον μεταφέρει στο πεδίο βολής/εκπαίδευσης και να τον ξεφορτώσει.

Εκεί ανοίγει μια λακκούβα όπου τοποθετείται η βάση του όλμου και στη συνέχεια τον συναρμολογεί. Μετά το πέρας της εκπαίδευσης ακολουθείται η αντίστροφη πορεία και ο όλμος επιστρέφει στην αποθήκη. Μια διαδικασία που στα λόγια φαίνεται εύκολη, αλλά στην πράξη είναι δύσκολη. Είναι δύσκολη διότι τον χειμώνα το να φόρτο-εκφορτώσεις τριακόσια κιλά (έστω και σε εξαρτήματα των εξήντα-ογδόντα κιλών) έχοντας παγωμένα ή μουσκεμένα από τη βροχή χέρια, δεν είναι απλή υπόθεση.

Ούτε το να σκάψεις σε λασπώδες έδαφος -προκείμενου να τοποθετηθεί η βάση- είναι εύκολο. Οι δυσκολίες παραμένουν και για τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν η αφόρητη ζέστη και η σκόνη αποτελούν σημαντικά εμπόδια.   Οι δυσκολίες συνεχίζονται και σε επίπεδο εκμάθησης του όλμου. Ένας ολμιστής δεν βλέπει τον στόχο του. Του δίνονται συνεχώς συντεταγμένες που κάθε φορά ακολουθεί και για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να είναι πολύ γρήγορος και απόλυτα ακριβής.

Πέραν των δεδομένων δυσκολιών κατά τη μεταφορά, οι εκπαιδευτές παρουσίαζαν τον όλμο ως ένα ασφαλές για τον χρήστη του όπλο. Πράγματι, υπάρχουν διάφορες δικλίδες ασφαλείας οι οποίες προστατεύουν τον ολμιστή. Λ.χ. η οβίδα δεν σκάει μέσα στη σωλήνα διότι για να οπλιστεί χρειάζεται μια ορισμένη ταχύτητα, την οποία αποκτά μόνο όταν βρίσκεται στον αέρα.

Ωστόσο ο όλμος δεν είναι τόσο ασφαλής όσο δείχνει. Αφενός, το κομμένο δάχτυλο του διοικητή μαρτυρά πως τα βαριά εξαρτήματα του όλμου μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά ατυχήματα κατά τη συναρμολόγησή τους. Αφετέρου, το περιστατικό των «Γλαφυρών» με τους τρείς νεκρούς οπλίτες δείχνει πως οι οβίδες μπορούν να σκάσουν ΚΑΙ μέσα στη σωλήνα. Γι’ αυτό ίσως φταίει ο ελληνικής κατασκευής όλμος και η επίσης ελληνικής κατασκευής (όχι ληγμένη) οβίδα.

Φέρουν όμως και οι εκπαιδευτές ευθύνη. Μόλις πρόπερσι, πάλι κατά τη διάρκεια βολών, ένας όλμος 81 χιλιοστών παρουσίασε πρόβλημα καθώς η οβίδα δεν έφυγε. Κανείς όμως δεν το κατάλαβε. Όταν ο όλμος αποσυναρμολογήθηκε, ένας οπλίτης πήρε τη σωλήνα του όλμου στον ώμο του για να την ανεβάσει στο όχημα. Από το κούνημα η οβίδα ενεργοποιήθηκε και εκτοξεύθηκε οριζόντια. Για καλή τύχη όλων η σωλήνα ήταν στραμμένη προς το βουνό και όχι προς τους φίλους του. 

Δεν είναι εύκολο να είσαι ολμιστής. Δυστυχώς, όσο χρησιμοποιούνται απαρχαιωμένοι όλμοι και παλαιά, σχεδόν ληγμένα εκρηκτικά και όσο θα υπάρχουν ανεύθυνοι εκπαιδευτές, τα ατυχήματα θα είναι στο πρόγραμμα.

 

Ο ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΣ ΧΑΚΕΡ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

 

Οι περισσότεροι 13χρονοι προσπαθούν να βρουν όποια δικαιολογία μπορούν, για να… μην αποκαλύψουν τους βαθμούς που παίρνουν στα διαγωνίσματα στους γονείς τους. Όχι όμως και ο WangZhengyang από την Κίνα, ο οποίος αποφάσισε να…χακάρει το σύστημα του σχολείου του για να… ελέγξει πώς λειτουργεί. Κι αν η πλειοψηφία των εφήβων χρειάζεται να περιμένει καιρό μέχρι να γεμίσει ο κουμπαράς, για να αγοράσουν το αγαπημένο τους ηλεκτρονικό παιχνίδι ή συσκευή, ο 13χρονος Wang… χακάρει το διαδικτυακό κατάστημα και… κατεβάζει την τιμή όσο θέλει! Αυτά είναι μερικά από τα «επιτεύγματα» του νεαρού έφηβου από την Κίνα, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί στη χώρα του ως ένα «θαύμα του χάκινγκ».

Ο νεαρός μαθητής συνεργάζεται ήδη με το πανεπιστήμιο Tsinghua του Πεκίνου και είναι μια δημόσια φιγούρα στη χώρα του. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Mail, τα μέσα ενημέρωσης στη χώρα του τον κατηγορούν για εξαπάτηση. Ο 13χρονος αναφέρθηκε σε αυτά τα περιστατικά, μιλώντας στο συνέδριο 2014 Chinese Internet Security Conference για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, που πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο και σε αντίθεση με τη «φήμη» πολλών διαβόητων χάκερ, ο ίδιος ισχυρίζεται ότι θέλει να χρησιμοποιήσει τις «δυνάμεις» του για καλό σκοπό.

«Πρέπει να επιτεθείς πρώτα στις ιστοσελίδες για να βρεις τις αδυναμίες τους» είπε και εξήγησε ότι όταν μπήκε στο σύστημα του σχολείου του, δεν μπήκε στα αρχεία της τάξης του, αλλά σε αυτά μιας μεγαλύτερης τάξης. Ακόμη, ανέφερε ότι όταν «εισέβαλλε» στο διαδικτυακό κατάστημα για να αλλάξει την τιμή ενός προϊόντος από 2.500 γιουάν σε 1, φρόντισε να ειδοποιήσει τους υπευθύνους για την παραβίαση των συστημάτων ασφαλείας τους και πως δεν προχώρησε στην αγορά.

Τον περασμένο Απρίλιο, ο νεαρός επικοινώνησε με μια πολύ γνωστή εταιρεία λογισμικού στο Πεκίνο (Qihoo 360) για ένα πιθανό ελάττωμα στο σύστημά της, το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει περισσότερα από 100 εκπαιδευτικά ιδρύματα στη χώρα του. «Πιστεύω ότι εκείνοι που χακάρουν όλη την ημέρα για προσωπικό τους κέρδος είναι ανήθικοι» είπε ακόμη ο νεαρός Wang στο συνέδριο και κατέληξε: 

«Έχει ενδιαφέρον να κοιτάς για τους κινδύνους ασφαλείας σε διάφορες ιστοσελίδες. Εγώ ενθουσιάζομαι όταν καταφέρνω να εντοπίσω κάποιο. Όμως δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω το ταλέντο μου για να κάνω κάτι παράνομο».