Ο ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΙΤ

 

Χρήσιμα συμπεράσματα αντλήθηκαν από την πρόσφατη μάζωξη της «ιταλικής λέσχης Bilderberg» στη χλιδάτη Villa D’ Este στο Κόμο της Ιταλίας, όπως ότι η γερμανική πολιτική οδηγεί σε κρίση αποπληθωρισμού και απειλεί με μόνιμη ύφεση. Εξίσου χρήσιμο ήταν το συμπέρασμα ότι ο Αλέξης Τσίπρας τείνει να γίνει ο χρήσιμος ηλίθιος των ελίτ που είναι υπεύθυνες για το όνειδος της νέας ανισοκατανομής πλούτου την οποία αποπληρώνουν οι δυτικές κοινωνίες λες και έχουν κάνει είδους συμβόλαιο με τη φτώχια για να πλουτίζουν εις βάρος τους οι ελίτ. Προσωπικά είμαι κατά του κουμουνιστικού πουριτανισμού, μιας μοναστικής ή ακόμη χειρότερα αυτιστικής τάσης που δημιουργεί ουτοπικά έγκλειστα και παραισθήσεις ενός ασπρόμαυρου κόσμου και αποκλείει οποιονδήποτε διάλογο εκτός του Κόμματος. Περισσότερο πολέμιος όμως είμαι του ψευτοπροοδευτισμού που δεν είναι παρά ο δούρειος ίππος του αμερικάνικου επεκτατισμού.

Η έλλειψη κοσμοπολιτισμού κάνει μια χώρα καθυστερημένη. Ο «πολύς κοσμοπολιτισμός» μπορεί να τη σκοτώσει. Στην περίπτωση της Ελλάδας είχαμε το παράδοξο της συμβολής της ανεπάρκειας του κοσμοπολιτισμού όσον αφορά το κοσμοείδωλο που φτιάξαν οι Έλληνες για την πάρτη τους αλλά και της υπερέκθεσης στον «κοσμοπολιτισμό» όσον αφορά την εμπλοκή του ελληνικού συστήματος εξουσίας στα διεθνή συστήματα. Δεν είναι κάποια περιστασιακή επιλογή του Τσίπρα η συμμετοχή σε τέτοια διεθνή «φόρα». Μια το πανεπιστήμιο Columbia όπου κλήθηκε σε εκδήλωση χρηματοδοτούμενη μάλλον από τον κερδοσκόπο Σόρος, μια το Brookings Institute που ούτως ή άλλως χρηματοδοτείται από τον Σόρος, μια το Levy Institute, μια η συνάντηση με το American Hellenic Institute, όλα αυτά μαζί συνιστούν μια συνεπή γραμμή, μια γραμμή που χάραξε ο Γεώργιος Παπανδρέου με τα ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα.

Δεν πρόκειται λοιπόν για διπλωματικές μανούβρες στα πλαίσια διερεύνησης κοινών προβλημάτων, κοινών τόπων και από κοινού λύσεων αλλά για μια συνεπέστατη πολιτική: Αδυνατώντας να βρει συμμάχους στην Ευρώπη μια που η αριστερά αποκλείει όλους τους μη «προοδευτικούς» συνομιλητές της ενώ η αριστερά ελληνική νομενκλατούρα έχει πλήρως υιοθετήσει την προπαγάνδα των φεντεραλιστών πως όλα τα εθνικιστικά κόμματα στην Ευρώπη είναι ακροδεξιά παρότι την ίδια τύπου προπαγάνδα της δήθεν άκρας αριστεράς δέχεται και ο Σύριζα, ο Τσίπρας και η προεδρική του ομάδα δρομολογούν την υποταγή τους στον αμερικάνικο «προοδευτισμό». Επαναλαμβάνω: πρόκειται για κεντρική πολιτική επιλογή και πολιτική, μια πολιτική που δικαιώνει τις συχνά αυτιστικές βολές του ΚΚΕ, την υστερική πτέρυγα του Σύριζα και την καχυποψία απολιτίκ τμημάτων της ελληνικής εκλογικής δεξαμενής που θέλαν το Σύριζα να είναι ένα make over του παλαιού συστήματος εξουσίας.

Από τότε που ο Σύριζα έγινε – ελλείψει άλλων ορατών βιώσιμων πολιτικών επιλογών- μεγάλη εκλογικά δύναμη, βρέθηκε αντιμέτωπος με το υπαρξιακό δίλλημα: ριζοσπαστικό ή αστικό κόμμα. Σοφά η ηγεσία του επέλεξε το δεύτερο. Και ηλιθιωδώς σταδιακά αποτινάζει από πάνω του κάθε ίχνος του πρώτου σε μια εποχή που η ρήξη με το ντόπιο και διεθνές κατεστημένο είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Ο Τσίπρας περιφέρεται στα φόρα σαν να ταν αυτά ο Πυγμαλίωνας του. Δεν απαιτεί λύσεις για την ετοιμόρροπη παγκόσμια κατάσταση ωσάν να ήταν ομότιμος: Επαιτεί παρεμβάσεις σαν το νόθο παιδί που επιδιώκει την πατρική αναγνώριση και χορηγία. Οι λύσεις για την παγκόσμια κατάσταση σήμερα είναι τόσο μακριά που δεν φτάνουν στα αυτιά του μέσου πολίτη: Απεικονοποίηση της οικονομίας, κατάργηση των εξωχωρίων εταιριών, τους παραδείσους της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος που χρηματοδοτούν με τη σειρά τους και παγκόσμια εγκληματικά δίκτυα, κατάργηση των παραγώγων, έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων.

Έλεγχο και εποπτεία στα τραπεζικά ιδρύματα, απόδοση πλήρους οικονομικής και κυρίως κοινωνικής ευθύνης στις σήμερα περιορισμένης ή και μηδενικής ευθύνης εταιρίες, μετατροπή του χρέους σε μικρό μέρισμα του ΑΕΠ ώστε οι «δανειστές» να μην στραγγίζουν τις χώρες αλλά να έχουν όφελος από την ανάπτυξη τους, με άλλα λόγια, μια πλήρης αντιστροφή των συνθηκών της «Παγκόσμιας Αμερικανοποίησης», ένα πλήρες αντίδοτο του νεοφιλελεύθερου δηλητηρίου.  Αυτά δεν βγαίνουν από το στόμα του Τσίπρα ενώ ακόμη και η ρητορική για εσωτερική κατανάλωση της κρατικοποίησης των τραπεζών εξασθενεί μέρα με τη μέρα. Παρότι ο ελληνικός λαός έστω και απρόθυμα ήταν σχεδόν έτοιμος να δώσει το χρίσμα στον Σύριζα, αυτός το αναζητεί πλέον από τις καταπιεστικές των πληθυσμών ελίτ.

Από το Άγιον Όρος μέχρι το Βrookings, ο Αλέξης έχει βαλθεί να αποδείξει ότι είναι και παπάς και ζευγάς, ότι δεν είναι επικίνδυνος, ότι είναι ένα σκυλί που γαυγίζει και δεν δαγκώνει.

Και όχι, ο Τσίπρας, δεν συνομιλεί με όλους: δεν περνά ίσους χρόνους με κινέζους, ρώσους, αργεντίνους αλλά επενδύει το χρόνο του και την πορεία της χώρας κυρίως σε αμερικάνους και Ιταλούς διατλαντιστές (δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο άλλωστε ότι το κόμμα εντυπώσεων «Μια άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» είχε αφετηρία την Ιταλία). Τι είναι ο διατλαντισμός για έναν σύγχρονο Ευρωπαίο; Είναι μια άλλη εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης: είναι οι Ευρωπαίοι εκείνοι που θέλουν την Ευρώπη μονίμως κάτω από τα φουστάνια της Αμερικής, μιας Αμερικής που μπορεί να βοήθησε στην αναστύλωση της Ευρώπης μετά τον Β’ παγκόσμιο αλλά έκτοτε της συμπεριφέρεται σαν να είναι οικόπεδό της: 

Μιας Αμερικής που έστησε το δίκτυο stay behind για να ελέγχει την Ευρώπη (ενδεικτικά διαβάστε στο περιοδικό αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας Hot Doc), της Αμερικής της ελληνικής χούντας και της εισβολής του Αττίλα, μιας Αμερικής που ακόμη και σήμερα παρακολουθεί τα τηλέφωνα Ευρωπαίων πρωθυπουργών. Μιας Αμερικής που εξήγαγε τη δικιά της οικονομική κρίση και την μεταφύτευσε στην Ευρώπη, ανάμεσα σε άλλα και μέσω ενός Αμερικανοσουηδοπολωνολιθουανοέλληνα πρωθυπουργού, μιας Αμερικής που κάνει αντίποινα στις ευρωπαϊκές χώρες που αντιστέκονται στα μεταλλαγμένα συμφέροντα μιας Αμερικής που έχει φέρει χάος στην αραβική γειτονία της Ευρώπης στο νότο και έχει φέρει μια επιζήμια για όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο κρίση με τη γείτονα Ρωσία, μιας Αμερικής που υπονομεύει, αποσταθεροποιεί και σήμερα αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη και όχι μόνο, μιας Αμερικής από την οποία η Ευρώπη πρέπει να απογαλακτιστεί επειγόντως αν δεν επιθυμεί να διαλυθεί. 

Αυτής της Αμερικής το χρίσμα, με άλλα λόγια την πατρωνία, επιδιώκει ο Αλέξης;  Η χώρα μετά την μεταπολίτευση κυβερνήθηκε από αμερικανοκίνητους πολιτικούς με την εξίσου καταστροφική εξαίρεση ενός γερμανοκίνητου πρωθυπουργού.  Τα χρόνια του μνημονίου ξεκίνησαν με έναν αμερικανό Έλληνα πρωθυπουργό και συνεχίστηκαν με έναν αμερικανοτραφή αλλά γερμανοκίνητο συμφοιτητή του. Η εξάρτηση από τον αμερικανικό παράγοντα δεν αποτελεί καλύτερη λύση από την εξάρτηση από το γερμανικό παράγοντα. Λύση είναι η απεξάρτηση της Ευρώπης τόσο από την αμερικανική όσο και από τη γερμανική κηδεμονία. 

Ο Αλέξης υπεραμύνθηκε των ελιτίστικών επιλογών του λέγοντας με μια αφέλεια σκανδαλιστική για την εποχή που ζούμε πως «ήρθα στο στόμα του λύκου γιατί είναι καλύτερα να ακούς κάποιον απευθείας ακόμη κι αν έχει διαφορετική γνώμη». Αλέξη, από το στόμα του λύκου μέχρι το στομάχι του και τα....., είναι μια χαψιά δρόμος. Παρά τη στήριξη μου στο Σύριζα καθώς ιεραρχούσα ως επείγοντα  τον εκτοπισμό του καρκινωματικού συστήματος εξουσίας έστω από την κεντρική πολιτική σκηνή, σε φιλικούς μου κύκλους ομολογούσα πως δεδομένης της διαγώνιας διαφθοράς της ελληνικής κοινωνίας, ο Σύριζα δεν θα κυβερνoύσε παρά μόνο όταν γίνει αρκούντως διαβρωμένος.

Υπερεκτίμησα την πολιτική και ηθική ακεραιότητα της προεδρικής ομάδας, αυτών που εύστοχα και δικαίως ιστορικά αν και κάπως υπερβολικά, έκρουαν καυστικά τον κώδωνα του κινδύνου του εκφυλισμού του Ολάντ σε Ολαντρέου. Τότε, η μαφία των συστημικών μήντια έσπευσε να τους φάει ζωντανούς. Σήμερα που ο κίνδυνος του εκφυλισμού του Τσίπρα σε Τσιπρανδρέου είναι πλέον ορατός, κάποια συστημικά μήντια – ανάμεσά τους και το Βήμα - έσπευσαν να επαινέσουν τον «πρώην επαναστάτη που βάζει επιτέλους μυαλό» για τη συμμετοχή του στο φόρουμ στο Κόμο της Ιταλίας. 

Δεν μπορεί: αν σε παινεύουν τα σάπια ελληνικά μήντια, τότε σίγουρα θα έχεις κάνει κάτι λάθος. Τα σπίτια μας δεν τα παίρνουν οι κουμουνιστές αλλά τύποι που συσκέπτονται για μια «άλλη Ευρώπη», «για έναν άλλο κόσμο», για μια νέα τάξη χάους σε χλιδάτα ξενοδοχεία και επαύλεις  σαν αυτές στο Κόμο. Δεν είναι οι Κουμουνιστές. Είναι οι Κόμο-νιστές. Μια νέα Κωμωδία του Δάντη με επίκεντρο τον Komo Sapiens, ένα ανώτερο είδος ανθρώπου.

 

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΠΙΘΑΝΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Οι κυρώσεις της ΕΕ και τα στρατιωτικά μέτρα του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, με αφορμή την Ουκρανική κρίση, δημιουργούν ένταση στις σχέσεις Ρωσίας-Δύσης και αναζωπυρώνουν τον ψυχρό πόλεμο σπρώχνοντας την Ευρώπη στην άβυσσο.Ο ελληνικός λαός, αντιλαμβανόμενος τις συνέπειες από αυτή την αναζωπύρωση του ψυχροπολεμικού κλίματος, επιθυμεί να διακοπούν άμεσα οι κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας.

Η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εγκαταλείψει αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο των κυρώσεων, καθώς αυτές, εκτός του ότι έχουν ασύμμετρες συνέπειες για τη χώρα μας, είναι άδικες και για τη Ρωσία. Όμως η Ελληνική κυβέρνηση μη λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες του ελληνικού λαού, πρωτοστάτησε ως προεδρεύουσα χώρα στην επιβολής τους, παρόλο που αυτό ήταν ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού.

Η Ελλάδα την ώρα που, όσο ποτέ χρειάζεται τις φιλικές σχέσεις συνεργασίας και οικονομικής ανάπτυξης με τη Ρωσία, προχώρα σε ενέργειες που τις διαταράσσουν, γεγονός που ήδη το έχουμε πληρώσει σε οικονομικό επίπεδο με το εμπάργκο στην εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από την τόσο σημαντική αυτή αγορά.

Είναι φανερό ότι η κατάσταση στις σχέσεις Ρωσίας – Ευρώπης έχει θέσει την Ευρώπη μπροστά στον κίνδυνο μιας ανυπέρβλητης πολιτικής, οικονομικής και ενεργειακής ανωμαλίας. Αν και η Ρωσία δεν έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής σε διακοπή της ροής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, ο κίνδυνος διακοπής είναι πολύ μεγάλος.

Ο πρώτος κίνδυνος είναι η Ρωσία να προχωρήσει στη διακοπή της ροής ως αντίποινα στις κυρώσεις της ΕΕ για πιθανή εμπλοκή της στην Ουκρανική κρίση.

Ο δεύτερος και πιο σημαντικός κίνδυνος είναι να διακοπεί από την εταιρεία Gazprom η ροή φυσικού αερίου σε αγωγούς που διασχίζουν το Ουκρανικό έδαφος (ένας εκ των οποίων τροφοδοτεί και την Ελλάδα), σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι η Ουκρανία παρακρατεί φυσικού αερίου που προορίζεται για άλλες χώρες, χωρίς να έχει τακτοποιηθεί το χρέος της προς την Gazprom.

Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα ανήκει στις χώρες της Ε.Ε. με τη μεγαλύτερη εξάρτηση φυσικού αερίου από τη Ρωσία, περίπου 60% με 70%, και μάλιστα χωρίς μεγάλες υποδομές αποθήκευσης φυσικού αερίου. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας στηρίζεται σε ποσοστό 25% στο φυσικό αέριο, όποτε γίνεται ακόμα πιο φανερό και το μέγεθος της εξάρτησης της χώρας μας από αυτό.

Στην περίπτωση λοιπόν που η κρίση διαρκέσει μεγαλύτερο διάστημα και στην χώρα παρατηρηθεί κίνδυνος για την επάρκεια φυσικού αερίου, θα τεθεί σε εφαρμογή σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, το οποίο προβλέπει περιορισμό ή και μηδενισμό των καταναλώσεων των μονάδων φυσικού αερίου. Με δεδομένο πλέον το ενδεχόμενο μιας διακοπής της ροής του ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη η χώρα μας κινδυνεύει να πληγεί άμεσα.

Οι λύσεις που προβάλλονται για δήθεν κάλυψη των ευρωπαϊκών και ιδιαίτερα των ελληνικών αναγκών από τρίτες πηγές είναι ελάχιστα εφαρμόσιμες έως ανύπαρκτες καθώς, η αύξηση των αποθεμάτων υγροποιημένου φυσικού αερίου δεν είναι δυνατόν να συμβεί, αφού απαιτούνται κατάλληλες υποδομές, η κατασκευή των οποίων απαιτεί χρόνο.

Οι ευθύνες των κυβερνήσεων που δεν προέβησαν στις κατάλληλες ενέργειες για αύξηση της χωρητικότητας των αποθηκευτικών χώρων του φυσικού αερίου ώστε να έχουμε αυξημένη επάρκεια, κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες είναι μεγάλες. Από την άλλη, η λύση της κάλυψης των άμεσων αναγκών μας με αύξηση της προμήθειας υγροποιημένου φυσικού αερίου είναι αβάσιμη καθώς θα υπάρχει πληθώρα ζήτησης παρόμοιων φορτίων από χώρες που επίσης θα έχουν πληγεί από τη διακοπή.

Επιπλέον, η λύση αυτή θα αυξήσει σημαντικά το κόστος προμήθειας φυσικού αερίου καθώς και της ηλεκτρικής ενέργειας που, σαν χιονοστιβάδα, θα οδηγήσουν και σε αύξηση της τιμής του πετρελαίου και φυσικά στην αύξηση του κόστους των προϊόντων,. Η χώρα μας, με κατάλληλη προετοιμασία, θα μπορούσε να μειώσει έως και εκμηδενίσει τις συνέπειες από την διακοπή παροχής φυσικού αερίου από τους αγωγούς που διέρχονται από το έδαφος της Ουκρανίας, αν είχε την πολιτική βούληση.

Όμως η χώρα μας ολιγώρησε, «καπελωμένη» και από τις ευρωπαϊκές πιέσεις στην υιοθέτηση της οριστικής συμφωνίας για τον South Stream. Η ύπαρξη του South Stream θα έλυνε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα. Σήμερα βέβαια, ακόμη και αν η σύμβαση υπογραφόταν αύριο, χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα για την κατασκευή του. Παρόλα αυτά δεν παύει να υπάρχει η ανάγκη κατασκευής του ώστε να λυθεί το πρόβλημα. Η ολιγωρία των προηγούμενων και της παρούσας κυβέρνησης, είναι λοιπόν χαρακτηριστική.

Ουσιαστικά βέβαια το πρόβλημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, αν η χώρα μας είχε κινηθεί, στην εξωτερική πολιτική, με σύνεση και με γνώμονα το συμφέρον του Ελληνικού Λαού, αγνοώντας τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του κεφαλαιοκρατικού λόμπι της ΕΕ που καθορίζει τις πολιτικές της. Είναι αυτονόητο ότι αν διακοπεί η παροχή φυσικού αερίου στα νοικοκυριά, θα αυξηθεί η κατανάλωση ηλεκτρικής ενεργείας (θέρμανση, μαγείρεμα κτλ).

Σε αυτό, αν προστεθεί το γεγονός ότι θα μειωθεί και η ικανότητα παραγωγής της χώρας από σταθερές μονάδες κατά 25% και ότι αυτό με δεδομένο ότι το χειμώνα, η συμβολή των φωτοβολταϊκών είναι μικρή, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος και για την επάρκεια του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας. Η χώρα, επίσης, δεν διαθέτει επαρκείς διασυνδέσεις με γειτονικά ηλεκτρικά δίκτυα που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν αυξημένες εισαγωγές ρεύματος.

Οπότε είναι μονόδρομος για το χειμώνα να έχει τη δυνατότητα η ΔΕΗ να αυξήσει την παραγωγή της, με συμβολή τόσο των υδροηλεκτρικών όσο και των λιγνιτικών της εργοστασίων. Ωστόσο, με τη μνημονιακή απόφαση για πολύ αυστηρό περιορισμό προσλήψεων, είναι αδύνατο η ΔΕΗ να προσλάβει το αναγκαίο προσωπικό ώστε να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες .

Για να μπορέσει η ΔΕΗ να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις που θα προκύψουν, θα πρέπει να υπάρξει κυβερνητική απόφαση με διαδικασία κατεπείγοντος – και αυτό το προτείνουμε και εμείς - για άμεση πρόσληψη προσωπικού που καταρχήν θα καλύψει υπαρκτές ελλείψεις, και επιπλέον, να προχωρήσει σε προσλήψεις εκτάκτου προσωπικού για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες.

Οι απαιτήσεις για άμεσες προσλήψεις στη ΔΕΗ, μόνο για την στοιχειώδη λειτουργία των ορυχείων, είναι 1600 εργαζόμενοι. Διαφορετικά, το χειμώνα εκτός από τον κίνδυνο έλλειψης φυσικού αερίου οι πολίτες θα αντιμετωπίσουν και κίνδυνο black out ή προγραμματισμένες διακοπές ρεύματος.

 

ΟΙ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ

 

Οι αντιδράσεις απέναντι στο Νέο δεν είναι πάντοτε μεγάλες, ούτε πάντα αρνητικές. Διαφέρουν από κοινωνία σε κοινωνία. Διαφέρουν ανάλογα και με το αντικείμενο.Ας ξεκινήσουμε με την τεχνολογία. Θραύση κάνουν τα κινητά, συνδεδεμένα με το διαδίκτυο, τα αγοράζουν και τα λειτουργούν ακόμα και οι «μη έχοντες», ανεβάζοντας ίσως μ΄ αυτόν τον τρόπο τα χρέη τους. Πίσω από αυτά τα κινητά υπάρχουν πατέντες. Όχι μία και δύο, χιλιάδες. Ο πόλεμος μεταξύ Samsung, Apple και Microsoft διεξάγεται βασισμένος σε πατέντες. Ποιος έκλεψε ή εφάρμοσε άθελά του την πατέντα που είχε κατοχυρώσει ο αντίπαλος, σε ποιο κράτος. Οι δίκες και οι αποζημιώσεις αποσκοπούν στο μπλοκάρισμα του άλλου, του αντιπάλου. Τα πρόστιμα ακουμπάνε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.

Κρατάμε λοιπόν μια συνιστώσα της καινοτομίας, την πατέντα.Μεταφράζεται σε πολλά χρήματα, εάν υπάρχει η εφαρμογή και η ζήτηση από τους πελάτες.Intellectual Property. Μπαίνει και σε ισολογισμούς, αντικατοπτρίζει την ικανότητα μιας επιχείρησης να αναπτύσσει προϊόντα που έχουν απήχηση στο κοινό στο οποίο απευθύνονται. Υπάρχουν και αξιολογήσεις σε επίπεδο κρατών. Εδώ, στις πατέντες, η Ελλάδα χωλαίνει. Τα τεχνολογικά, μικρά θαύματα ενός κινητού τηλεφώνου, παράγονται σε ασιατικές χώρες ως επί το πλείστον.

Τα εργοστάσια που είχε η Nokia στη Γερμανία έκλεισαν, έφτιαξε καινούργιο στην Ρουμανία. Η εταιρεία δεν μπόρεσε παρόλες τις προσπάθειες να διατηρήσει το προβάδισμα που είχε πριν από δεκα-δώδεκα χρόνια. Έμεινε πίσω τεχνολογικώς και τελικά το κομμάτι της κινητής τηλεφωνίας πουλήθηκε στη Microsoft. Ο εχθρός της καινοτομίας είναι μια καλύτερη καινοτομία. Διαρκής ανταγωνισμός, οξύς, αμείλικτος. Αξιολογείται κάθε μέρα από τους χρήστες. Για να εμπεδωθεί μια καινοτομία χρειάζονται σε συγκεκριμένες αγορές πολλά χρήματα. Τα έχει η Microsoft, παρόλα αυτά δυσκολεύεται στα κινητά με το λειτουργικό της σύστημα. Α, να αναφέρω ότι δεν υπάρχει κινητό τηλέφωνο που παράγεται από το... Δημόσιο. Σε καμία χώρα, με εξαίρεση τη Βόρεια Κορέα. Οι σχετικές πληροφορίες που έχω δεν είναι όμως εξακριβωμένες.

Η καινοτομία χρειάζεται ελευθερία και ανταγωνισμό!Για να έχεις τη δυνατότητα να ανταγωνισθείς με προϊόντα χρειάζεσαι ανταγωνιστικά εργοστάσια, μαζική παραγωγή εν προκειμενω. Εδώ, υπερτερούν οι ασιατικές χώρες στον τομέα της κινητής τηλεφωνίας. Οι συνθήκες της παραγωγής στην Κίνα και αλλού είναι σχετικά άσχημες για τους εργαζόμενους. Δεν είναι και πολύ γνωστό. Ούτε εμπόδισε πολλούς να αγοράσουν το κινητό τους ακόμα και αν οι εργαζόμενοι παράγουν σε θλιβερές συνθήκες. Ακόμα και ο ιερέας της ενορίας σας υποστηρίζει με το κινητό του αυτό το σύστημα.

Κρατάμε μια δεύτερη συνιστώσα της καινοτομίας: Την κοινωνική αποδοχή και τη χρήση του τελικού αποτελέσματος της διαδικασίας. Αναφέρομαι στην ανάπτυξη προϊόντος, στην παραγωγή και στις πωλήσεις.Φεύγουμε από την τεχνολογία των κινητών. Πάμε στην αιολική ενέργεια. Όλοι θέλουν να έχουν ρεύμα. Αλλά όταν εμπλέκεται μια νέα παραγωγική διαδικασία και τεχνολογία που αλλάξει ίσως λίγο το .. γραφικό τοπίο του νησιού στα βουνά και στις πεδιάδες με τις ανεμογεννήτριες, τότε θα χτυπήσει συναγερμός. 

«'Οχι στα μονοπώλια, όχι στην τεχνολογία», ναι στο πετρέλαιο, αυτό που είμαστε αναγκασμένοι να εισάγουμε για να λειτουργήσει η παραγωγή ρεύματος με τις τουρμπίνες της Siemens ή της General Electric στο νησί. Θέλουμε λοιπόν το ρεύμα σε άριστη ποιότητα, αλλά, βλέπεις, έχουμε οικολογικές ευαισθησίες, που ίσως ευσταθούν, ίσως όμως είναι και σκόπιμα παρατραβηγμένες.Εμπόδιο στην καινοτομία: τα καλά και συνήθη συμφέροντα. Φοβίες. Διαφόρων ειδών. Φεύγω και από την τεχνολογία. Περνάω στην καινοτομία στη δημόσια διοίκηση. Αξιολόγηση. Δεν αμφισβητώ επικίνδυνες καταστάσεις και δικαιολογημένες ενστάσεις.Αντιδραστική συνιστώσα κατά της καινοτομίας. Να μην αλλάξει τίποτε. Αξιολόγηση στους καθηγητές ΑΕΙ και ΤΕΙ; Πρωτάκουστο για την Ελλαδα, εφαρμοσμένη πρακτική σε πολλές άλλες χώρες.

«Γιατί αργεί να έρθει το Νέο;». Αυτός ήταν ο τίτλος ενός τεύχους στον Οικονομικό Ταχυδρόμο πριν από πολλά χρόνια. Στην Ελλάδα άργησε, δεν ήρθε σωστά, σε άλλες χώρες προχώρησε.Γιατί όχι στην Ελλαδα; Διότι η Ελλάδα είναι δυστυχώς μια χώρα που φοβάται τις αλλαγές. Είναι μια χώρα όπου το άρθρο 86 του Συντάγματος, που απαλάσσει μέλη της κυβέρνησης από ευθυνες και ποινικές κυρώσεις, παραμένει ως έχει. Ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος δεν προχωράει, θα ήταν προς όφελος και της Ορθοδοξίας και της Πολιτείας.

Νόμοι υπάρχουν, πληθώρα. Άλλοι εφαρμόζονται, άλλοι όχι. Κατά το δοκούν της διαπλοκής.Η κύρια συνιστώσα της αντίδρασης στην καινοτομία είναι η διαπλοκή προς ίδιον συμφέρον και το συμφέρον των «δικών μας» που δυναμιτίζει την αξιοκρατία και τη διαφάνεια. Διαδραματίζεται σε πολλά επίπεδα: στην οικογένεια, στον δήμο, στο σχολείο, στα ΑΕΙ, στο κόμμα, στα υπουργεία, στη βιομηχανία, παντού.

 

ΘΑ ΣΒΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

«Η συμφωνία Sykes και Picot και τα σύνορα που χάραξαν, με τα οποία διέλυσαν το Χαλιφάτο για να μην μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα οι Άραβες-Μουσουλμάνοι πιστοί, δεν ισχύει σήμερα».

Η επικοινωνιακή ομάδα τoυ Islamic State «αναλύει», με δύο video, πόσο σημαντικό γεγονός είναι για αυτούς το πέρασμα των τζιχαντιστών στην επικράτεια του Ιράκ. To πρώτο, έχει τον τίτλο Breaking the Borders, μεταφρασμένο σε επτά γλώσσες. Δυστυχώς, στο τελευταίο λεπτό παρουσιάζονται σκηνές από τις εκτελέσεις Ιρακινών στρατιωτών που αιχμαλωτίσθηκαν στο συγκεκριμένο φυλάκιο και στην ευρύτερη περιοχή.Οι «διαβασμένοι» συνεντευξιαζόμενοι μαχητές, και όχι μόνο, κάνουν λόγο για ιστορικής σημασίας γεγονός αφού με την είσοδό του στο Ιράκ ακυρώνουν μια απόφαση παρμένη από «ηλίθιους», «άπιστους» και «ειδωλολάτρες».

Στο video παρακολουθούμε και τη «συνέντευξη» ενός ταξιδιώτη που περνάει με το αυτοκίνητό του τα σύνορα, ενθουσιασμένος από το γεγονός πως δεν χρειάζεται διαβατήριο αφού πλέον «ισχύουν οι νόμοι του Χαλιφάτου». Αν θέλαμε να υποστηρίξουμε τους θρησκόληπτους σχιζοφρενείς φανατικούς υποστηρικτές του Χαλιφάτου θα λέγαμε πως επιθυμούν, και εμείς δεν το έχουμε καταλάβει, να στήσουν τη δική τους Αραβική Ένωση στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ελεύθερη διακίνηση αγαθών και προσώπων υπό τον Νόμο της Σαρία.

Στο ίδιο μήκος κύματος και το video με τον τίτλο "Το τέλος (της συμφωνίας) Sykes-Picot". Εδώ, ευτυχώς, δεν έχουμε πτώματα και εκτελέσεις. Δείχνει όμως μερικούς τρομοκρατημένους Ιρακινούς αιχμάλωτους στρατιώτες, κάποιοι από αυτούς Γιαζίντι, να ακούνε τον αγγλόφωνο τζιχαντιστή, ο οποίος ταξίδεψε από τη Χιλή στη Συρία, να τους λέει πως «πιστεύουν και λατρεύουν τον Σατανά». 

Σύμφωνα με τον ίδιο, το Χαλιφάτο δεν θα σταματήσει στο Ιράκ αλλά σκοπεύει να «διαγράψει», πάντα σύμφωνα με το θέλημα του Αλλάχ, τα σύνορα της ευρύτερης περιοχής, φτάνοντας μέχρι και την Παλαιστίνη. Όπως υποστηρίζει, το μόνο που χρειάζονται οι μουσουλμάνοι σε όλο τον πλανήτη είναι ένας κοινός Χαλίφης.