O ΠΑΝΔΑΜΑΤΟΡΑΣ... ΤΡΟΜΟΣ

Εμείς δεν τα ζήσαμε αυτά, οι κατακτητές και οι γερμανοτσολιάδες συνεργάτες τους, έσπαγαν με τους υποκόπανους των όπλων τους τις εξώθυρες των σπιτιών, για να ελέγχουν αν οι παππούδες μας έκρυβαν μέσα ασύρματους, όπλα ή αν περιέθαλπαν αντάρτες.  Ύστερα, ήρθε η απελευθέρωση και φύγανε οι κατακτητές κι εν τέλει η κατάσταση έμεινε μοναχά στα χέρια των γερμανοτσολιάδων∙ και για καιρό συνεχίστηκαν τα ίδια.

Αλλά τουλάχιστον όποιος γύρευε τη δουλειά του, όποιος δεν ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, όποιος δήλωνε εθνικόφρονας, τα επόμενα χρόνια πρόκοβε και σιγά-σιγά επουλώνονταν οι πληγές. Τότε αυτοί, οι ίδιοι – πάντα οι ίδιοι μόνον έσπαγαν με τους υποκόπανους των όπλων τους τις εξώθυρες των σπιτιών των υπόπτων, για να ελέγχουν αν οι παππούδες μας έκρυβαν στις βιβλιοθήκες τους το κομμουνιστικό μανιφέστο ή τους «Λόγους» του Τάκη Μπενά. Τα ξέρει αυτά να σου τα διηγηθεί καλύτερα η Βάλια.

Αλλά, βρε αδελφέ, ακόμα και στην εποχή της Χούντας, αν ήσουν έντιμος βιοπαλαιστής, αν ήσουν ο περίφημος κυρ-Παντελής του τραγουδιού: "Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά"  και πλήρωνες τους φόρους σου και τα έφερνες βόλτα κουτσά-στραβά -και τις Δευτέρες σφούγγιζες πάντα με καθαρό μαντήλι τον τίμιο ιδρώτα σου από το μέτωπο, τότε που ήξερες ότι κανένας δεν θα έσπαγε την πόρτα του σπιτιού σου με τον υποκόπανο του όπλου του. Ήξερες ότι είχες την προστασία του Συντάγματος και κανείς δεν μπορούσε να σε προσβάλλει μέσα στο σπίτι σου.

Και πέρασαν τα χρόνια. Κι εκεί, βρε αδελφέ που σου έλεγαν ότι έχεις εμπεδώσει τη δημοκρατία κι είχες πια τακτοποιημένη και τη ζωή σου, με το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου και το στεγαστικό σου δάνειο σχεδόν εξοφλημένο, κι εκεί που τα κουτσοβόλευες τα μικρά όνειρα της φαμελιάς σου και τα έφερνες βόλτα κατά το κοινώς λεγόμενο, τότε ήταν που αποφάσισαν ξαφνικά οι «αγορές» ότι δεν έχεις πλέον το αξιόχρεο και έδωσαν εντολή στα ανδρείκελα που μας κυβερνούν να μας φτωχύνουν, προκειμένου να… μην πτωχεύσουμε. Δηλαδή να φτωχύνουμε εμείς για να μην χάσουν τα λεφτά τους αυτοί που αφειδώς και ασυστόλως δάνειζαν όλα αυτά τα χρόνια τους ολετήρες που μας κυβέρνησαν και συνεχίζουν να μας κυβερνούν.

Ποιόν ρώτησαν οι θλιβεροί και ανάξιοι κυβερνήτες μας; Κανέναν! Δεν χρειαζόταν, άλλωστε, να ρωτήσουν κανέναν! Άφησαν  να φυτρώσει στις ψυχές μας ο τρόμος που έσπειραν και συνεχίζουν να σπέρνουν καθημερινά, μέσα από τους διαύλους των εξωνημένων μέσων μαζικής εξαπάτησης της ανάπηρης Τηλεδημοκρατίας μας, με τα οποία διαπλέκονται οι άθλιοι που μας κυβερνούν∙ ο πανδαμάτορας τρόμος που μας έχει παραλύσει κι έχει πνίξει βαθιά μέσα μας την οργή μας.

Να τώρα όμως, έπειτα από τη συνεχή, ανενδοίαστη και πρωτοφανή καταστρατήγηση του Συντάγματος, έρχεται κι αυτό που μόνο οι κατακτητές και οι δοσίλογοι της κατοχής είχαν ως αναφαίρετο δικαίωμα. Δικαίωμα στη βία, τη βία του πολέμου. Ούτε εκείνοι, καλά-καλά, δεν μπορούσαν να εφορμούν μέσα στα σπίτια των ανθρώπων και να κλέβουν τα ασημικά. Αυτό που ούτε το δίκαιο του πολέμου δεν επιτρέπει, τώρα στην Ελλάδα επιτρέπεται και μάλιστα  με απόφαση του νομικού συμβουλίου του χυδαίου μας κράτους.

Αυτό υποδηλώνει η είδηση, που λέει ότι χωρίς την παρουσία εισαγγελέα αλλά με απλή εισαγγελική εντολή, τα όργανα της εφορίας θα μπορούν να μπαίνουν στα σπίτια μας για να αναζητούν και να κατάσχουν χρήματα ή τιμαλφή έναντι ληξιπρόθεσμων φόρων -παράνομα επιβεβλημένων κι αυτών, τις περισσότερες φορές.  Τι κι αν έχεις κανένα χιλιάρικο στην άκρη φυλαγμένο για την κακιά την ώρα, ειδικά τώρα που τα πάντα γύρω σου γκρεμίζονται και το συνταγματικά κατοχυρωμένο κοινωνικό δίχτυ προστασίας εξαϋλώνεται. Η ανάγκη της εξυπηρέτησης των δανειστών είναι σημαντικότερη.

Τι κι αν έχεις στη μπιζουτιέρα σου τον βαφτιστικό σταυρό του παιδιού σου ή το δαχτυλίδι της προγιαγιάς σου; Τι αξία έχουν τα τιμαλφή ενθυμήματα μπροστά στην αδήριτη ανάγκη της εξυπηρέτησης των δανειστών; Αυτή είναι η κατάσταση και, όχι αδίκως, τη ζοφερή αυτήν εποχή που ζούμε, την λένε κάποιοι μπασταρδοκρατία με τη βούλα! Κι εσύ, καλέ μου γείτονα κυρ-Παντελή, όποτε ξαναβρίσκεις τη φωνή σου, έτσι που έχεις καταπιεί τη γλώσσα σου από τον τρόμο που σε ταΐζουν νυχθημερόν κι επιπλέον, από τις απανωτές εκπλήξεις  που σου προκαλεί το απύθμενο θράσος και η απίστευτη αναλγησία αυτών των  ιταμών, που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους ορίζουν τις τύχες μας, τους βρίζεις από τον καναπέ σου και γαβγίζεις σαν φαφούτης σκύλος.

Αλλά να το ξέρεις που στο λέω: όσο μένεις έτσι απαθής, όσο τους αφήνεις τους φαυλεπίφαυλους που μας κυβερνάνε, να αλωνίζουνε σαν τις πεινασμένες ύαινες μέσα στην ασέληνη νύχτα, καταπατώντας αναίσχυντα τα θεμελιώδη δικαιώματα σου, να το ξέρεις που στο λέω κυρ-Παντελή μου, τόσο το θράσος τους θα μεγαλώνει! Τόσο θα γίνονται και χειρότεροι, όσο χειρότερα θα γίνονται και τα πράγματα σε αυτήν την προδιαγεγραμμένη πορεία της αποτυχίας να εξυπηρετηθεί ένα δημόσιο χρέος που είναι ύποπτο γιατί δεν έχει ελεγχθεί και παράνομο επειδή δεν μπορεί να αποπληρωθεί. Μπασταρδοκρατία σου λέω, κυρ-Παντελή μου…
Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

Η ΜΑΖΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

Η μαζοποίηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία η κριτική ικανότητα και η ορθολογική σκέψη κάθε ατόμου μεταβάλλεται σε μια κατάσταση αγελαίας συμπεριφοράς, όπου ξεθωριάζει η ιδιαιτερότητα και αποθεώνεται η γενικότητα και η παθητικότητα. Πιο συγκεκριμένα, από τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα, λόγω της συνεχούς μετάλλαξης του καπιταλισμού και της γέννησης νέων καταναλωτικών αναγκών, παρατηρούμε ότι ο άνθρωπος-καταναλωτής απώλεσε βασικά στοιχεία της κοινωνικότητάς του με αντάλλαγμα την υλική ευημερία και το ατομικιστικό πρότυπο ζωής. Αυτή η μεταστροφή του ατόμου σε έτοιμα πακέτα νοηματοδότησης της πραγματικότητας με τη μορφή παρεχόμενων προϊόντων, είχε ως συνέπεια τη συναισθηματική του απογύμνωση και την ψυχική του απομόνωση.

Η προαναφερθείσα διαδικασία επιτεύχθηκε με τάχιστους ρυθμούς και στον ελλαδικό χώρο, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες μέσω και των πασιφανών πολιτικών διευκολύνσεων οι πολίτες επεδίωκαν την προσωπική τους ευχαρίστηση υπονομεύοντας ανθρωπιστικές αρχές και αξίες, όπως η αλληλεγγύη και ο αλληλοσεβασμός. Βασική αιτία για την αλλοίωση της ιδιαιτερότητας  ήταν η επιτακτική ανάγκη των αγορών να ελεγχθεί η καταναλωτική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα μέσω των διαφημίσεων να καμφθούν οι νοητικές και πνευματικές αντιστάσεις των πολιτών. Επιπροσθέτως, πέρα από τις υλικές αιτίες μείζονα ρόλο διαδραμάτισε και η ψυχική προθυμία των καταναλωτών προς την οδό της μαζοποίησης. Χαρακτηριστικά προσεγγίζοντας φροϋδικά το ζήτημα, η μαζοποίηση έχει ένα «συγκριτικό πλεονέκτημα» σε σχέση με την ύπαρξη κριτικής ικανότητας και ορθολογισμού, καθώς προσφέρει στα συμβαλλόμενα μέρη ένα πλαίσιο ασφάλειας και μη ενοχής για οτιδήποτε δυσάρεστο συμβεί στον μελλοντικό ορίζοντα.

Αυτό επιτυγχάνεται, καθώς την ευθύνη για το αποτέλεσμα των εσφαλμένων επιλογών την επωμίζεται το σύνολο των συμβαλλόμενων μερών με αποτέλεσμα τα άτομα να επαναπαύονται σε μια κατάσταση αδράνειας. Δυστυχώς εδώ επαληθεύεται και το συμπέρασμα που είχε εξαχθεί από το πείραμα του Μίλγκραμ, καθώς οι άνθρωποι πολλές φορές προτιμούν τη συναισθηματική νηνεμία και τη νοητική ύπνωση, από την δύσκολη οδό της πνευματικής εγρήγορσης και της ανάληψης προσωπικών ευθυνών.   Το φλέγον ζήτημα που γεννιέται από τα προαναφερθέντα είναι ότι η κίβδηλη υλική ευδαιμονία που βίωνε ένα μεγάλο μέρος του δυτικού και ελληνικού πληθυσμού εξαντλείται, καθώς η πολιτική λιτότητας που έχει σκεπάσει τη Δύση έχει επιφέρει τερατώδη αποτελέσματα στη πλειονότητα των πολιτών.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ταραχθεί ο γενικός χαρακτήρας του μαζοποιημένου ανθρώπου, καθώς η αναγκαιότητα της επιβίωσης σε εποχές οικονομικής και κοινωνικής κατάπτωσης οδηγεί τα άτομα στον επαναπροσδιορισμό των ηθικών και ανθρωπιστικών αξιών. Στις μέρες μας βρισκόμαστε εν μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας, διότι είναι απαραίτητο για να βγούμε από τον λήθαργο που έχει επιφέρει η οικονομική και ανθρωπιστική κρίση να στραφούμε προς την πνευματική «αναγέννηση» με τη χρήση των δύο βασικών μας νοητικών εργαλείων, της κριτικής σκέψης και του ορθολογισμού.

Εν κατακλείδι, το στοίχημα για τον σημερινό άνθρωπο είναι τεράστιο, καθώς η κρίση ξέβρασε ένα μείζον αίτημα. Το αίτημα αυτό διαχέεται σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πνευματικό), και προτάσσει την άμεση επαναξιολόγηση του οικονομικού και του πνευματικού μας γίγνεσθαι, με απώτερο σκοπό τον θρίαμβο της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμού και της αλληλοκατανόησης.

ΩΡΕΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Η πρόθεση της κυβέρνησης να ακολουθήσει κανονικά τις διαδικασίες και να εξαντλήσει όλες τις προθεσμίες για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί και σαφώς εξυπηρετεί τους δικούς της πολιτικούς στόχους και σχεδιασμούς, αλλά εξυπηρετεί συγχρόνως και την εθνική οικονομία. Ακόμη κι αν δεν επιτευχθεί ο στόχος της εκλογής Προέδρου από την παρούσα Βουλή, μεταθέτει τη διενέργεια πρόωρων εκλογών μετά τον Φεβρουάριο, δίνοντας πολύτιμο χρόνο για την επίλυση κρίσιμων θεμάτων και περιθώρια για την οικονομική ανασυγκρότηση.

Κάθε επίσπευση των εκλογών θα απέβαινε αυτή την ώρα σε βάρος της οικονομίας και σε τελική ανάλυση σε βάρος των συμφερόντων της χώρας. Σε μια στιγμή που η γειτονιά φλέγεται και οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν στραμμένα τα βλέμματα στην Ουκρανία και τις αναταράξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μια εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα με αβέβαιο αποτέλεσμα θα ήταν σίγουρα μια χείριστη λύση.

Πολλώ δε μάλλον που εκκρεμούν τόσο σοβαρά θέματα, όπως οι συζητήσεις για τη ρύθμιση του δημοσίου χρέους, που έχουν υποσχεθεί οι εταίροι, και οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την τρόικα που θα καθορίσουν τη μορφή του ελέγχου της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές. Μια μετάθεση της έναρξης των διαδικασιών για την εκλογή του νέου Προέδρου νωρίτερα θα δικαιολογούνταν μόνο στην περίπτωση που υπήρχε συμφωνία στην επιλογή του προσώπου, οπότε θα εξέλιπε και κάθε αβεβαιότητα για την οικονομία.

Φυσικά αυτή η περίπτωση δεν ισχύει στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, που χαρακτηρίζεται συγκρουσιακή και κινείται με βάση τα κομματικά συμφέροντα. Με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα ας ασχοληθούν με τη σύμπηξη συμμαχιών για την εξασφάλιση ή αποτροπή της λεγόμενης προεδρικής πλειοψηφίας και ας αφήσουν να τρέξουν οι προβλεπόμενες διαδικασίες και ημερομηνίες για την εκλογή Προέδρου.

Ετσι, ακόμη και αν οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές, θα έχει δοθεί έως τον Φεβρουάριο - Μάρτιο ο χρόνος για μια ανασύνταξη της οικονομίας. Κυρίως θα δοκιμαστεί και η ειλικρίνεια των προθέσεων των χωρών της Ευρωζώνης να δώσουν λύση στο χρέος χωρίς άλλοθι και επιχειρήματα. Αλλά και τα ίδια τα κόμματα θα αποκαλυφθούν στις τρεις ψηφοφορίες για τους στόχους και τις επιδιώξεις τους.

Η ΤΡΙΑΣ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ

Οι τουρκικές προεδρικές εκλογές της περασμένης Κυριακής ανέδειξαν τον κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην τρίτη ισχυρή πολιτική φυσιογνωμία του ευρωπαϊκού συστήματος – με την ευρεία έννοια του όρου – μετά την καγκελάριο της Γερμανίας κ. Αγκελα Μέρκελ και τον πρόεδρο της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι τρεις αυτοί ισχυροί της Ευρασίας παράγουν πολιτική, δημιουργούν γεγονότα, για όσο διάστημα θα ευρίσκονται βεβαίως σε αυτήν την περίοπτη θέση, αφού τα πάντα εις τον βίο ανθρώπων και λαών έρχονται και παρέρχονται.

Τη θέληση δυνάμεως των ηγετών αυτών επιχειρούν να τιθασεύσουν πολιτικοί της ευρωπαϊκής περιφέρειας αλλά και ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπαράκ Ομπάμα, που φαίνεται να κινείται εκτός ρυθμού σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Για λόγους που δεν είναι του παρόντος αλλά έχουν εκτενέστατα αναλυθεί, η Ελλάς ευθυγραμμίσθηκε απολύτως εδώ και περισσότερο από μία τετραετία με την πολιτική του Βερολίνου. Διάφορες φωνασκίες και διαμαρτυρίες  από  όλες  τις  πλευρές  δεν αλλοιώνουν το γεγονός αυτό.

Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, δοθέντος ότι η Γερμανία ανεδείχθη στην ισχυρότερη δύναμη της Ενώσεως και επειδή στην πολιτική, όπως εξάλλου στη ζωή, «οι δημοκρατικές διαδικασίες» ατονούν έναντι της ισχύος - όχι απλώς του αντιπάλου, αλλά και του εταίρου. Η σύμπλευση με τη Γερμανία ουδέποτε υπήρξε η «εθνική πολιτική» του ανεξαρτήτου κράτους των Ελλήνων. Ούτε βεβαίως ο βασιλεύς Κωνσταντίνος Α΄ υπήρξε όργανο της πολιτικής του Κάιζερ στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως διέδιδε η προπαγάνδα των βενιζελικών.

Αλλά, εν πάση περιπτώσει, την εποχή εκείνη υπήρχαν οι περίφημες «ναυτικές δυνάμεις» – αρχικώς η Μεγάλη Βρετανία και, μετά τον πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής – εκ των οποίων η πρώτη τελεί σαφώς εν παρακμή και η δεύτερη δημιουργεί εντύπωση αποσύρσεως, έπειτα από σωρεία ατυχών παρεμβάσεων που αποσταθεροποίησαν την περιοχή.

Και η μεν σύμπλευση με τη Γερμανία δεν είναι βέβαιο πού τελικώς θα οδηγήσει, οι σχέσεις της Ελλάδος με τη Ρωσία του Πούτιν και την Τουρκία του Ερντογάν είναι τουλάχιστον αμήχανες. Η καγκελάριος Μέρκελ σαφώς επιχειρεί να γεφυρώσει τις διαφορές της Γερμανίας με τις ΗΠΑ, αλλά ο κ. Πούτιν και ο κ. Ερντογάν κινούνται εκτός της λογικής του αγγλοσαξoνικού συστήματος – ο πρώτος σαφώς περισσότερο από τον δεύτερο.

Οι σχέσεις με τη Ρωσία δοκιμάζονται από τις αμφίπλευρες οικονομικές κυρώσεις που επέβαλαν η Δύση και η Μόσχα. Αλλά με μία Τουρκία και έναν ηγέτη με αίσθημα αυτοπεποιθήσεως τόσο μεγάλο όσο των πρώτων σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με μία οικονομία θηριώδη, προς το παρόν τουλάχιστον, το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι σημαντικότατο.

Με την αθλία οικονομική κατάσταση της χώρας, το θλιβερό έλλειμμα της πολιτικής ηγεσίας, ο κίνδυνος φινλανδοποιήσεως της Ελλάδος είναι υπαρκτός. Αμφίβολο εάν η Ευρωπαϊκή Ενωση αποτρέψει μία τέτοια δυσμενή εξέλιξη.

ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ

Το ουκρανικό πυροβολικό κατέστρεψε ένα «σημαντικό» τμήμα μιας τεθωρακισμένης οχηματοπομπής που εισήλθε στο έδαφος της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια της νύχτας, δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο στον πρωθυπουργό της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, όπως ανέφερε ο ιστότοπος της προεδρίας. Ένας εκπρόσωπος της «αντιτρομοκρατικής επιχείρησης» που διεξάγει το Κίεβο, ο Αντρίι Λισένκο, είχε δηλώσει νωρίτερα πως οι ουκρανικές δυνάμεις παρακολουθούσαν τη ρωσική οχηματοπομπή από τη στιγμή που μπήκε στο ουκρανικό έδαφος. «Έγιναν οι ενέργειες που χρειάζονταν και ένα μέρος του δεν υπάρχει πια», είπε ο Λισένκο στους δημοσιογράφους.

Εξάλλου το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας κατηγόρησε σήμερα την Ουκρανία πως προσπαθεί να εμποδίσει την παράδοση βοήθειας που αποπειράται να κάνει μια ρωσική αποστολή στην ανατολική Ουκρανία, και κάλεσε να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός στην περιοχή ώστε να μπορέσουν να γίνουν οι παραδόσεις. «Εφιστούμε την προσοχή στην σφοδρή κλιμάκωση των στρατιωτικών ενεργειών των ουκρανικών δυνάμεων με τον προφανή στόχο να σταματήσει η πορεία, που έχει συμφωνηθεί με το Κίεβο, της ανθρωπιστικής οχηματοπομπής κατά μήκος των συνόρων Ρωσίας-Ουκρανίας», ανέφερε το ΥΠΕΞ της Ρωσίας σε μια ανακοίνωσή του. 

Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια σημείωσαν πτώση μετά την είδηση ότι ουκρανικές δυνάμεις κατέστρεψαν εν μέρει μια οχηματοπομπή ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων.

Αυστηρή προειδοποίηση από την ΕΕ. Οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοίνωσαν σήμερα ότι «ζητούν εντόνως» από τη Ρωσία να «σταματήσει αμέσως κάθε μορφής εχθρικές ενέργειες» στα σύνορά της με την Ουκρανία, μερικές ώρες αφότου το Κίεβο ανακοίνωσε ότι κατέστρεψε ρωσικά τεθωρακισμένα οχήματα τα οποία μπήκαν στο έδαφός της.

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, το οποίο συνεδρίασε σήμερα στις Βρυξέλλες για να συζητήσει σχετικά με τις κρίσεις στο Ιράκ και στην Ουκρανία, κάλεσε ακόμη τη Ρωσία να «αποσύρει τις δυνάμεις της από τα σύνορα», αναφέρει το κείμενο των συμπερασμάτων του. Η ΕΕ θα θεωρήσει οποιαδήποτε μονομερή στρατιωτική ενέργεια της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας ως μια «κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου», τονίζεται επίσης.

Στην ανακοίνωσή τους, οι ΥΠΕΞ των 28 κρατών-μελών της ΕΕ σημειώνουν πως «ανησυχούν όλο και περισσότερο για την επιδεινούμενη κρίση στην ανατολική Ουκρανία και τις συνέπειές της στον άμαχο πληθυσμό» από «ανθρωπιστικής» πλευράς.

«Οποιεσδήποτε μονομερείς στρατιωτικές ενέργειες από μέρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία υπό οποιοδήποτε πρόσχημα, περιλαμβανομένου και του ανθρωπιστικού, θα θεωρηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μια κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου», σύμφωνα με το κείμενο. Η ΕΕ παραμένει έτοιμη να επιβάλει περαιτέρω κυρώσεις στη Ρωσία, «υπό το φως της εξέλιξης της κατάστασης επί του πεδίου», προσέθεσαν οι ΥΠΕΞ των 28.