Ο ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

Το σκηνικό της καταστροφής που άρχισε με την μεγάλη άπατη της λεγόμενης και αμερικανοκίνητης Αραβικής Άνοιξης, το 2010, (Αραβική Άνοιξη 2010–2014, ονομάστηκε ένα κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική που εκδηλώθηκε από τις 18 Δεκεμβρίου του 2010),είχε δυο συγκεκριμένους στόχους. Ο ένας ήταν τα ενεργειακά κοιτάσματα της ευρύτερης περιοχής με βασικό στόχο την ενεργειακή απεξάρτηση της Δύσης από την Ρωσία και το Ιράν και ο άλλος, ο ίδιος Ρώσος πρόεδρος, Βλαδιμήρ Πούτιν. Η «παράσταση» που άρχισε με την Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, κορυφώθηκε στην Συρία με τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, συνεχίστηκε με την εμφάνιση και επέλαση στο Ιράκ των Τζιχαντιστών, (βλέπε πρακτόρων των ΗΠΑ, Κατάρ και Τουρκίας). 

Οι Τζιχαντιστές, σαν το πιο μαχητικό όργανο της Νέας Τάξης στην περιοχή, είχαν σαν κύρια αποστολή και το πέτυχαν, να παρεμβληθούν μεταξύ της Βαγδάτης, Δαμασκού και του βορείου Ιράκ. Όλο αυτό σκηνοθετήθηκε αφενός για να ακυρωθούν τα όποια σχέδια της ενεργειακής σύνδεσης Ιράν-Ιράκ και Συρίας και αφετέρου και κυρίως για να μεταφέρουν απρόσκοπτα με την μεσολάβηση των Κούρδων του βορείου Ιράκ και της Τουρκίας, το πετρέλαιο του Ιράκ στα τουρκικά λιμάνια της ανατολικής Μεσογείου και από εκεί στις ΗΠΑ και κυρίως στο Ισραήλ. Παράλληλα με τις επιχειρήσεις στην Μέση Ανατολή άρχισε να προχωρεί και το σχέδιο της άμεσης πλαγιοσκόπησης της Ρωσίας, η οποία είναι ο κύριος προμηθευτής της Ευρώπης σε φυσικό αέριο με αποτέλεσμα να υπάρχει άμεση εξάρτηση από ένα βασικό αστάθμητο παράγοντα, όπως είναι η Ρωσία του Πούτιν. 

Εδώ ο στόχος αυτού του «θεάτρου» ήταν η ακύρωση του σχεδίου υλοποίησης του αγωγού South stream, ένας αγωγός που αναβαθμίζει άμεσα στρατηγικά την χώρα μας και την αντικατάσταση του από τον περίφημο τουρκοαζερικής επιρροής αγωγό, ΤΑΡ, που υποβάθμιζει και ενεργειακά, αλλά κυρίως και στρατηγικά την Ελλάδα. Τώρα η «παράσταση» συνεχίζεται με την υπόθεση της κατάρριψης του μαλαισιανού αεροσκάφους στην ανατολική Ουκρανία. Το επίμαχο σημείο στην υπόθεση αυτή, είναι ότι η ναζιστική κυβέρνηση του Κιέβου έστειλε σκόπιμα το αεροπλάνο αυτό στην εμπόλεμη ζώνη για να μπορέσει στη συνέχεια να κατηγορήσει τους Ρώσους της περιοχής, που σφαγιάζονται επί μέρες και κανένας διεθνής παράγοντας δεν είχε ενδιαφερθεί για αυτή την σφαγή, ότι αυτοί είναι οι αδιαμφισβήτητοι ένοχοι της κατάρριψης. 

Να θυμίσουμε ότι το άλλο μαλαισιανο αεροπλάνο χάθηκε χωρίς κάνεις να μας πει τι έγινε ενώ και στην περίπτωση αυτή, (όπως και στην άλλη), τουλάχιστον πέντε δυτικοί δορυφόροι κατέγραφαν τα πάντα σχετικά με την πορεία του. Γιατί έκρυψαν την αλήθεια; Αλλά όπως αναφέραμε και στην αρχή, ο βασικός στόχος είναι η Ρωσία του Πούτιν. Όλες οι κινήσεις του Ρώσου προέδρου τα τελευταία χρόνια, όπως η μεγάλη του στήριξη στην αναζωογόνηση της Ρωσικής Ορθόδοξης εκκλησίας, η απαγόρευση των ξένων ΜΚΟ, (που δρούσαν υπονομευτικά), οι νομικές διώξεις των ομοφυλοφιλικών οργανώσεων, αλλά κυρίως η απαγόρευση λειτουργίας ξένων τραπεζών που υπονόμευαν το ρωσικό τραπεζιτικό σύστημα, έδειξαν πως προβάλλονταν σαν ένα ανάχωμα στην επέλαση της Νέας Τάξης. Η τελευταία κίνηση του Πούτιν να προχωρήσει στην δημιουργία ενός νέου ΔΝΤ από την ομάδα των BRICS, (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος Αφρική), ήταν η αποκορύφωση της «ανταρσίας» του Ρώσου προέδρου. Αμέσως μετά, (σύμπτωση;;), είχαμε την κατάρριψη του μαλαισιανού αεροπλάνου για το οποίο η Δύση θέλησε να ρίξει την βαριά ευθύνη στην Ρωσία. 

Η κίνηση αυτή του Ρώσου προέδρου με την ομάδα των BRICS, είχε κυριολεκτικά εξοργίσει τα αμερικανικά «σκοτεινά» κέντρα που πνέουν μένεα εναντίον του.  Το «πάθημα» της Συρίας όπου ο Πούτιν σταμάτησε την προγραμματισμένη επέμβαση των Αμερικανών και στη συνέχεια η ανάκτηση της Κριμαίας από την Ρωσία, είναι άλλα δυο ασυγχώρητα «παραπτώματα» του Πούτιν για τους Αμερικανούς. Για πρώτη φορά η Νέα Τάξης αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να ακυρώσει κάποια σχέδια της. Όπως αποκαλύπτει και μια τουρκική αντισιωνιστική εφημερίδα, η Milligazete, (20/7/2014), επικαλουμένη πηγές αμερικανικών ΜΜΕ, η περίφημη οικογένεια των Ρότσιλντ, η μεγάλη οικογένεια που ελέγχει άμεσα το ΔΝΤ, έχει επικηρύξει τον Ρώσο πρόεδρο γιατί για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία κλονίζονται τα οικονομικά της συμφέροντα και η φιλοδοξία της να υποτάξει όλο τον πλανήτη στην Νέα Τάξη Πραγμάτων. 

Γι’ αυτό και πολλοί στην Μόσχα αναρωτήθηκαν μήπως ο πραγματικός στόχος της κατάρριψης στην ανατολική Ουκρανία ήταν το ίδιο το αεροπλάνο του Ρώσου προέδρου, που πριν από λίγο είχε περάσει πολύ κοντά από την περιοχή. Αλλά το θέμα έχει και την μεταφυσική του διάσταση, καθώς τέτοιες μεταφυσικές διαστάσεις επηρεάζουν πολύ την αμερικανική κοινή γνώμη και καλλιεργούνται σκόπιμα από τα ίδια κέντρα. Όσοι παρακολουθούν αμερικανική τηλεόραση θα γνωρίζουν ότι από τις αρχές της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα, τα μεγαλύτερα δορυφορικά αμερικανικά θρησκευτικά κανάλια, όπως πχ. το GOD TV, το DayStar το Christian Television, το The Family Channel κ.α. έκαναν αλλεπάλληλες εκπομπές με μακροσκελείς αναλύσεις αφιερωμένες στον νέο τότε πρόεδρο της Ρωσίας που τον παρουσίασαν σαν τον αναμενόμενο Αντίχριστο.

Μέσα σε αυτό το πνεύμα είναι και η πρωτοφανής δήλωση που έκανε στις 5 Μαΐου 2014, ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών, Καρλ Μπιλντ, (ο οποίος υπήρξε και πρωθυπουργός της Σουηδίας (1991-1994), είναι τακτικός θαμώνας της Λέσχης Bilderberg, του Council on Foreign Relations, (CFR) και της Τριμερούς Επιτροπής, ένας από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής της Ε.Ε. για την Ανατολική Ευρώπη και ένας από τους «νεκροθάφτες» της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας), πως η Ορθοδοξία είναι άμεση απειλή για τον δυτικό πολιτισμό και πως το πρόβλημα είναι πως η Ρωσία…είναι ορθόδοξη χώρα. Το μεγάλο μισός που καλλιεργείται στις δυτικές χώρες κατά του Πούτιν και της Ορθόδοξης ταυτότητας του, έχει από την μια σαν αφετηρία το σκληρό και αρρωστημένο θρησκευτικό πουριτανικό προφίλ των Προτεσταντικών σέκτων και από την άλλη, την έμφαση πάνω στα «ανθρώπινα δικαιώματα», τις «δημοκρατικές διαδικασίες», την ελευθερία των ομοφυλόφιλων, τα φεμινιστικά κινήματα που κηρύττουν πως ο Πούτιν είναι στυγνός δικτάτορας χειρότερος ακόμα και από τον Στάλιν. 

Όποιοι ακόμα νομίζουν πως στην Αμερική και στην Γερμανία υπάρχει ελευθερία πληροφόρησης, δυστυχώς απατούνται οικτρά. Ένα τεράστιο και καλά οργανωμένο σύστημα ΜΜΕ με μεγάλες δυνατότητες παραπληροφόρησης, κατασκευής πλαστών βίντεο, δημιουργίας τεχνητών ειδήσεων, έχει στήσει μια τρομερή εκστρατεία, εδικά μετά την αλλαγή στην Ουκρανία, δυσφήμησης του Ρώσου πρόεδρου που τον παρουσιάζουν σαν η «μάστιγα της ανθρωπότητας» και σαν η παγκόσμια απειλή για την ειρήνη. Όλα αυτά θα πρέπει να μας προβληματίσουν σε μεγάλο βαθμό καθώς όπως φαίνεται, ο αντίχριστος παίζει πολύ όμορφα παιχνίδια αντιστρέφοντας το μαύρο σε άσπρο και την μέρα σε νύχτα. Κατηγορούν τον Πούτιν για την επέμβαση του στην Κριμαία, όταν οι Αμερικανοί έχουν σπάσει ρεκόρ στρατιωτικών επεμβάσεων σε ξένες χώρες χωρίς να ρωτήσουν κανένα. Νικαράγουα, Σομαλία, Αφγανιστάν, Ιράκ, είναι μερικά μόνο από τα λίγα παραδείγματα της «θεόπνευστης» δράσης των Αμερικανών βουτηγμένη στο αίμα και στην καταστροφή. 

 Όταν το Ισραήλ κάθε λίγο και λιγάκι επεμβαίνει σε ξένα εδάφη χωρίς να ρωτήσει κανένα. Όταν η Τουρκία κατέχει ακόμα παράνομα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και από την άλλη δεν κάνουν τίποτα, ή πιο σωστά ενισχύουν τους φανατικούς ισλαμιστές να κουρελιάζουν τα επίσημα σύνορα σφάζοντας τους χριστιανούς στην Μέση Ανατολή και να απειλούν τους πάντες και τα πάντα, ενώ ο Θεός, όπως υποστηρίζουν, δεν τους είπε τίποτα για να πολεμήσουν κατά… του Ισραήλ! Το πρόβλημα όμως σε όλα αυτά είναι πως στην δική μας την χώρα μας κυβερνά σήμερα ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που έχει υποταχτεί πλήρως στις επιταγές των ξένων αφεντικών που εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τα σχέδια της Νέας Τάξης. Εξ’ ου και ο αδυσώπητος πόλεμος κατά της Ορθοδοξίας με αλλεπάλληλα νομοσχέδια που πλήττουν άμεσα τις θρησκευτικές αξίες και διαλύουν την παραδοσιακή παιδεία μας. 

Όσοι διαφωνούν, σύμφωνα με το καινούριο εφεύρημα του νέου, (γνωστού αγνωστικιστή και σαϊεντολόγο), υπουργού Παιδείας, (που πρόσφατα τον υποδέχτηκαν μετά βαΐων και κλάδων στον Άγιο Όρος), είναι ζηλωτές και θα πρέπει να εξαφανιστούν για την «πρόοδο» και το γενικό καλό. Έτσι η Ελλάδα σύμφωνα με τον κύριο αυτό και τους συνυπουργούς του, απαλλαγμένη από τους ζηλωτές, τους αναχρονιστές, αυτούς που επιμένουν στην «οπισθοδρομική διδαχή» των Πατέρων της Εκκλησιάς, θα βαδίσει τον δρόμο της «μεγάλης Προόδου». Ζήτω λοιπόν η Νέα Τάξη και στην χώρα μας, ενάντια πρώτιστος και στον διαφημιζόμενο…αντίχριστο αντίπαλο της. Αλλοίμονο μας!   
Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

TO ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΑ "ΔΟΝΤΙΑ" ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Το Ισραήλ απέρριψε απόψε την πρόταση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι για εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας, όπως ανέφερε μια κυβερνητική πηγή."Το συμβούλιο ασφαλείας (της κυβέρνησης του Μπενιαμίν Νετανιάχου) απέρριψε ομόφωνα την πρόταση εκεχειρίας του Αμερικανού υπουργού Τζον Κέρι", μετέδωσε η δημόσια τηλεόραση, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι τα μέλη του συμβουλίου θα συνεχίσουν τη συζήτησή τους για το θέμα αυτό. 

Δεν έχουν ανακοινωθεί όλες οι λεπτομέρειες της προτεινόμενης εκεχειρίας, όμως ένας αξιωματούχος που μίλησε ανώνυμα στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς είπε ότι το Ισραήλ θέλει να γίνουν ορισμένες τροποποιήσεις προτού να συμφωνήσει για τον τερματισμό των εχθροπραξιών που συνεχίζονται, για 18η ημέρα. Σύμφωνα με τη δημόσια τηλεόραση, η ισραηλινή κυβέρνηση θέλει να παραμείνει ο ισραηλινός στρατός στη Λωρίδα της Γάζας για να συνεχίσει την καταστροφή των σηράγγων που έχει κατασκευάσει η Χαμάς για να εξαπολύει επιθέσεις στο Ισραήλ. Αυτός ο όρος είναι μάλλον απίθανο να γίνει δεκτός από την παλαιστινιακή οργάνωση που ελέγχει τον θύλακα από το 2007. 

Ξεπέρασαν τους 800 οι νεκροί στην παλαιστινιακή πλευρά από την 8η Ιουλίου και την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας όπως ανέφεραν παλαιστινιακές πηγές των υπηρεσιών εκτάκτων αναγκών.  Τα ξημερώματα της Παρασκευής ισραηλινά πυρά έπληξαν ένα αυτοκίνητο στη Χαν Γιούνις στα νότια της Λωρίδας της Γάζας, σκοτώνοντας τουλάχιστον έναν άνθρωπο όπως επιβεβαίωσε παλαιστινιακή ιατρική πηγή.Τα θραύσματα του πυραύλου κατέστρεψαν ένα σπίτι στην ίδια περιοχή μετά από μια ιδιαίτερα αιματηρή ημέρα για τους παλαιστινίους, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης αλ-Ασράφ Κούντρα. 

Σύμφωνα με αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας και ιατρικές παλαιστινιακές πηγές το θύμα είναι ένας 25χρονος άνδρας, που ονομάζεται Μοχάμεντ Αλ-Ααράι ο οποίος ήταν μεταξύ των τουλάχιστον 10.000 διαδηλωτών που συγκρούστηκαν με ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις και συνοριακούς φρουρούς στο πέρασμα Καλάντια ανάμεσα στην Ιερουσαλήμ και τη Ραμάλα. Τουλάχιστον άλλοι είκοσι άνθρωποι τραυματίστηκαν, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων μεταξύ των οποίων πολλοί από πραγματικά πυρά, ανέφεραν οι ίδιες παλαιστινιακές πηγές.

Η ΙΣΧΥΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ

Κάτι που δεν το έχει καταλάβει κανείς, ούτε το Ισραήλ που επαίρεται για τις… γνώσεις και κυρίως για τις πληροφορίες του. Η οικονομική κρίση που μαστίζει τον δυτικό κόσμο, για την οποία ευθύνονται σε τεράστιο βαθμό οι εβραϊκών συμφερόντων τράπεζες και οι «σκληροί προτεστάντες»,οι εκατομμύρια μουσουλμάνοι μετανάστες ή λαθρομετανάστες στην Ευρώπη που μαχητικά βγαίνουν στους δρόμους (Γαλλία), η ραγδαία άνοδος της ακροδεξιάς (Ελλάδα, Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία), η αδυναμία της Αριστεράς να πείσει, η υποταγή της σοσιαλδημοκρατίας στον νεοφιλελευθερισμό και η απουσία σοσιαλιστικών δημοκρατικών κινημάτων ως αντίβαρο στη γιάπικη τρέλα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, που εκφράζεται πλέον ανοιχτά είτε ως αντισημιτικό, είτε ως αντισιωνιστικό (άλλο πράγμα ο αντισημιτισμός κι άλλο ο αντισιωνισμός), είτε ως ο παραδοσιακά γνωστός από τον μεσαίωνα αντιεβραϊσμός.

Στον μέσο Ευρωπαίο ο τραπεζίτης, ο χρηματιστής, ο Εβραίος γείτονάς του κι ο Ισραηλινός στρατιώτης είναι πρόσωπα στο ίδιο κάδρο. Κι όπως θα θυμούνται καλά οι Εβραίοι, την τελευταία φορά που μπήκαν όλοι αυτοί μαζί στο ίδιο κάδρο, πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης… Δεν αγάπησαν οι Ευρωπαίοι ξαφνικά τους Παλαιστίνιους (εξαιρούνται οι Έλληνες λόγω των σχέσεων Παπανδρέου – Αραφάτ και μιας άλλης γεωπολιτικής που κατά τη γνώμη μου έχει πλέον πεθάνει), δεν συγκινήθηκαν ξαφνικά οι λαοί της Ευρώπης από το δράμα της Παλαιστίνης. Απλά, με ένα περίεργο «μεταφυσικό» (αλλά όχι ανεξήγητο) τρόπο, με μια… αερογέφυρα, ο Ευρωπαίος θύμα της κρίσης των τραπεζιτών ταυτίζεται με τον Παλαιστίνιο άμαχο, θύμα των ισραηλινών βομβών. Το Ισραήλ ηττήθηκε επικοινωνιακά στη Γάζα, διότι όσα δίκια κι αν φωνάζει ότι έχει, οι εικόνες ξεκοιλιασμένων παιδιών δεν βοηθούν τον μέσο άνθρωπο να διακρίνει ποιοι είναι τελικά οι φασίστες… 

Εξάλλου, στο επίκεντρο της ανησυχίας των Ισραηλινών δεν πρέπει να είναι τι συμβαίνει στη Γάζα, αλλά τι σχεδιάζεται στην Άγκυρα, όπου ο σουλτάνος Ερντογάν χρηματοδοτεί, εξοπλίζει και στηρίζει πολιτικά τόσο τη Χαμάς όσο και το Ισλαμικό Κράτος. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος. Πραγματικά, υπάρχει άνθρωπος λογικός να πιστεύει, ότι θα ειρηνεύσει ποτέ η περιοχή μας εάν δεν διαμελιστεί το κράτος της Τουρκίας; Μιας Τουρκίας πολυεθνικής (72 εθνότητες συνιστούν το υποτιθέμενο τουρκικό έθνος), κατάλοιπο της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που εάν δεν γίνει όσα κομμάτια όσα και τα έθνη που κατοικούν στα εδάφη της, θα αποτελεί μόνιμη εστία αναταραχής και εκκολαπτήριο ισλαμικών χαλιφάτων κι άλλων επικίνδυνων για τον δυτικό κόσμο ιδεοληψιών. Ειδικά τώρα που οι ιδεοληψίες έχουν και πραγματικούς θησαυρούς να διεκδικήσουν, το μερίδιο (που δεν τους ανήκει) από τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου. 

Στο αντίβαρο αυτής της νεοφασιστικής ισλαμικής παράνοιας, μια ισχυρή Ελλάδα αποτελεί τον μοναδικό προμαχώνα του δυτικού πολιτισμού, το μοναδικό αποκούμπι του Ισραήλ, το μόνο οχυρό στο οποίο η Δύση μπορεί να επενδύσει για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της απέναντι στην ισλαμική «ιερή μανία» των ιμάμηδων του Σουνιτισμού. Με συμμάχους όλες φυσικά τις κοσμικές δυνάμεις του μουσουλμανικού κόσμου (Αλεβίτες, Ισμαηλίτες, Σιίτες), που θέλουν να πορευτούν σε ένα μέλλον προκοπής, δίχως μπούρκες και σαρίες. Βεβαίως, σε αυτούς τους σχεδιασμούς επιβίωσης του δυτικού πολιτισμού, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τους Ούνους του Βερολίνου, που δεν αντιλαμβάνονται τίποτα ως αυθεντικοί λουκανοφάγοι, που ουδέποτε εκπολιτίστηκαν αφού δεν υπήρξαν ποτέ μέρος του ελληνορωμαϊκού κόσμου, που επί μια χιλιετία διαμόρφωσε την ταυτότητα του Ευρωπαίου ανθρώπου. 

Η γερμανική ατζέντα είναι ξένη, είναι άλλη από την ατζέντα του οριζόμενου γεωγραφικά ελληνορωμαϊκού κόσμου, του ευρωπαϊκού νότου με άλλα λόγια. Δεν είναι εξάλλου ανεξήγητο, που οι Γερμανοί και οι Τούρκοι συμμάχησαν και στους πρόσφατους παγκόσμιους πολέμους, δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό που έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν, ότι τα σύνορα της Ευρώπης είναι στον Ρήνο και στον Δούναβη.

«ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ» ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

 

Εντυπωσιακός ο τίτλος άρθρου της δεξιάς γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» - πόσω μάλλον που ο συγγραφέας του άρθρου είναι ο Νόρμπερτ Μπλουμ, υπουργός διαρκώς στις κυβερνήσεις του χριστιανοδημοκράτη Χέλμουτ Κολ επί σχεδόν 17 χρόνια, από το 1982 ως το 1998: «Το εθνικό κράτος είναι μόνο ένας ενδιάμεσος σταθμός»! Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις του γηραιού πολιτικού, ο οποίος εκφράζεται με γερμανική ευθύτητα, χωρίς υπεκφυγές: «Το εθνικό κράτος δεν είναι θεόπεμπτο και επίσης δεν είναι το θεμέλιο της Ευρώπης, αλλά απλώς μόνο ένας ενδιάμεσος σταθμός της ευρωπαϊκής ιστορίας» υπογραμμίζει και συνεχίζει την ανάπτυξη των θέσεών του: «Δύο τάσεις θα καθορίσουν το μέλλον. Πρώτον, η πορεία υπό την ευρεία έννοια προς μια παγκόσμια ευθύνη και δεύτερον, η επιστροφή στις τοπικές ταυτότητες.

Ανάμεσά τους θα εξαφανίζεται η σημασία του εθνικού κράτους!». Ο παλαιός υπουργός της Δεξιάς τονίζει: «Το «παλαιό εθνικό κράτος» θα παίξει πιθανόν για ένα μεταβατικό διάστημα τον ρόλο μιας συγκολλητικής ουσίας ανάμεσα στις περιφερειακές και τις ευρωπαϊκές αρμοδιότητες». Ως δεξιός δίνει από τη δική του οπτική γωνία την εξήγηση γιατί πρέπει να ακολουθηθεί αυτή η πορεία: «Οι χρηματοπιστωτικές αγορές σήμερα δεν δαμάζονται από ένα μοναχικό κράτος»! Διαβάζοντας αυτό το άρθρο, η σκέψη του γράφοντος γύρισε πολλά χρόνια πίσω, σχεδόν είκοσι. Στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που είχε γίνει στις Κάνες, στις 25 και 26 Ιουνίου 1995.

Τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δώσει μια εκπληκτική συνέντευξη Τύπου. Ηταν το πολιτικό «κύκνειο άσμα» του, έναν χρόνο πριν πεθάνει. Δεκαεννέα χρόνια πριν από το άρθρο του Γερμανού Νόρμπερτ Μπλουμ, ο Ανδρέας Παπανδρέου περιέγραψε από την αριστερή σοσιαλδημοκρατική οπτική γωνία το ίδιο φαινόμενο της εξέλιξης της ΕΕ. «Τι είναι η Ενωμένη Ευρώπη; Ποιος την κυβερνά; Τι ρόλο παίζουμε πλέον εμείς οι κυβερνήσεις, οι εθνικές κυβερνήσεις;» αναρωτήθηκε ρητορικά και έδωσε την απάντηση ο ίδιος με κατηγορηματικό τρόπο: «Βαδίζουμε προς μια σμίκρυνση των δυνάμεων του έθνους ως έννοιας, προς τη δημιουργία σφαιρών επιρροής ανάμεσα στους μεγάλους...». Ηταν πραγματικός καταπέλτης. 

«Να αφήσουμε τα μεγάλα λόγια και τις γυμνασιακές ομιλίες περί των προσόντων και μη της Ενωμένης Ευρώπης» υπογράμμισε και συνέχισε ακάθεκτος: «Εδώ υπάρχει σαφές σχέδιο για τη μηδενοποίηση των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν θα μπορούν να παίξουν δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο, αλλά θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις που μας δίνει το Διευθυντήριο της ΕΕ»! Η ερμηνεία του ήταν πολύ διαφορετική από αυτή του δεξιού Γερμανού πολιτικού, του επί δεκαεπτά χρόνια υπουργού Μπλουμ: «Και μην ξεχνάμε ότι αυτό μεταφέρει τη δύναμη των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών (που επιθυμούν) σιγά σιγά να ελέγξουν οικονομίες και να παίξουν αυτές τον ρόλο του ενεργού και αποτελεσματικού κυβερνήτη!» είχε τονίσει με ιδιαίτερη έμφαση ο Ανδρέας Παπανδρέου. 

Το συμπέρασμά του ήταν καταλυτικό: «Βαδίζουμε προς μια Ευρώπη που θα είναι δημοκρατική τύποις, αλλά που οι μεγάλες αποφάσεις θα παίρνονται από ένα triumviratum (σ.σ. τριανδρία) ηγετών της Ευρώπης... Βρίσκω ότι πάμε σε ένα είδος συρρίκνωσης της εθνικής δύναμης, αλλά όχι στον βωμό μιας συλλογικής δημοκρατικής διαδικασίας. Στον βωμό των συμφερόντων. Των συμφερόντων, ρητά!». Ήταν όντως η συγκλονιστικότερη συνέντευξη του Ανδρέα Παπανδρέου ως πρωθυπουργού. 

«Σμίκρυνση του έθνους ως έννοιας», «σχέδιο μηδενοποίησης των εθνικών κυβερνήσεων», «Ευρώπη μόνο τύποις δημοκρατική», ανάληψη του ρόλου της διακυβέρνησης από τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις... Συγκλονιστικά πράγματα είχε δει είκοσι χρόνια πριν ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Προς την πορεία που περιέγραψε αυτός τότε κινείται η κατάσταση στην Ευρώπη τις δύο δεκαετίες που μεσολάβησαν από τότε που τα έλεγε. Ήταν η ίδια συνέντευξη Τύπου που είχε πει μια ακόμη φράση που έγραψε Ιστορία, αν και αναφερόταν κυρίως στη στάση των Ευρωπαίων εταίρων απέναντι στην Τουρκία: «Πράγματι αισθάνθηκα για την Ελλάδα πολύ ξένος σε αυτό το κλίμα»! 

Είχε πει και κάτι άλλο εντελώς ξεχασμένο στην πράξη: «Η Ελλάδα δεν είναι συμπαθής γιατί έχει φωνή. Κάποτε λέει «Όχι». Όχι πάντοτε. Καταπίνει και μερικά. Αλλά κάποτε λέμε «Όχι»! Και σε αυτό έχουμε την πρωτοπορία στην Ευρώπη». Άλαλα τα χείλη των σημερινών κυβερνώντων...

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΧΩΣ “ΑΝΕΜΟΣΚΑΛΑ”

Την ώρα  που κάποιοι  συνδικαλιστές  σταματούν τους έλεγχους των πλαστών πιστοποιητικών με τα οποία εισήλθαν στο Δημόσιο οι ημέτεροι, ανά την επικράτεια  οι 4ωροι εργαζόμενοι λαμβάνουν 330 ευρώ και οι φοιτητές σερβιτόροι-ες παίρνουν  22 έως 33 ευρώ στην βάρδια τους. Το σαθρό πελατειακό σύστημα λοιπόν παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατήσει στο Δημόσιο 6-8 -10 χιλιάδες εργαζόμενους (κανείς δεν ξέρει πόσοι είναι ακριβώς)  και η υπόλοιπη Ελλάδα  παλεύει, όταν έχει δουλειά βεβαίως. Κανείς δεν μπορεί να εξαφανίσει την αδικία, αλλά όταν συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε όλους όσοι  θέλουν να  ανεβαίνουν με “ανεμόσκαλα” (***) στο Δημόσιο, τότε διαπράττουμε μια διπλή αδικία, απέναντι στους υπόλοιπους.  Η ζωή, όμως, είναι περίεργη. 

Τα κλώθει, τα φέρνει και οι σημερινοί ευνοημένοι των κακών νοοτροπιών θα είναι οι αυριανοί χαμένοι. Όλα αυτά τα λέμε δίχως καμία διάθεση αντιπαράθεσης με τους πολλούς δημοσίους υπαλλήλους ( εφορίες, ΔΕΗ κλπ)  που δέχονται ύβρεις, φωνές, και συνεχίζουν και δουλεύουν για τους εμάς τους υπόλοιπους “πολίτες”. Τα λαϊκιστικά κόμματα, όμως, φωνάζουν από το πρωϊ έως το βράδυ (όλα... για τον πολίτη), μέχρι που αυτός ο πολίτης  πηγαίνει στο ταμείο της εφορίας να πληρώσει τους πολίτες με την “ανεμόσκαλα”. Για να μην γκρινιάζουμε, όμως, όποιοι έφυγαν διακοπές  θα διαπίστωσαν ότι σ όλη την χώρα γίνεται προσπάθεια. Με λίγα λεφτά, αλλά με χαμόγελο οι εργαζόμενοι προσπαθούν και υποδέχονται τους ξένους δίχως ... “ανεμόσκαλα”.

***Ποιος θυμάται άραγε την  “ανεμόσκαλα” στο κρατικό μέσο ενημέρωσης (ΕΡΤ), όπου όταν έμπαινε ένας εντός πετούσε μια “ανεμόσκαλα” και ανέβαιναν  άλλοι 5-6 φίλοι προοδευτικοί πάντοτε.

ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Κάθε ταξίδι είναι ταξίδι στο χρόνο, ταξίδι στο παρελθόν. Βλέπουμε τις ξένες χώρες όπως βλέπουμε αστέρια στον ουρανό που μπορεί να έχουν σβήσει. Ξέρουμε από παιδιά τα ονόματα των πόλεων, τα μνημεία και τα μεγάλα αξιοθέατα, Υπομονετικά περιμένουμε σε ουρές για να τα δούμε με τα μάτια μας. Λες κι αμφιβάλλουμε αν βρίσκονται στη θέση τους. Ιερή στιγμή της τρισδιάστατης διαπίστωσης, τίποτε δεν την αντικαθιστά, ούτε το σινεμά, ούτε η φαντασία.

Τα ταξίδια στην Ευρώπη είναι κατ' εξοχήν ταξίδια στην Ιστορία, οι ευρωπαίοι φροντίζουν και αναδεικνύουν το παρελθόν τους. Όσο το αντέχουν βέβαια, ας πούμε στο Παρίσι δεν υπάρχει οδός Ροβεσπιέρου, είναι απόφαση του συμβουλίου της πόλης. Η μνήμη του ναι, οδός όχι. Το Εδιμβούργο δεν είναι γνωστό ακριβώς για τα μνημεία του, η πόλη ολόκληρη προσφέρει γνήσιο μεσαιωνικό περιβάλλον για καθημερινή χρήση. Οι φοιτητές του ζουν ανάμεσα σε κτίρια στιλ Χόγκουαρτς σαν αληθινοί μαθητευόμενοι μάγοι. 

Κι η Ρόουλινγκ εδώ έγραψε το βιβλίο της, χαζεύοντας το κάστρο από το παράθυρο του καφενείου το οποίο τώρα έχει ουρά πελατών που θέλουν να καθίσουν λίγο στο τραπέζι της. Αιματηρά γεγονότα του παρελθόντος, πολλές θρησκευτικές διαμάχες, πολλοί πόλεμοι ανεξαρτησίας, αναφέρονται ανελλιπώς σε εντοιχισμένες πλάκες, επιγραφές, αγάλματα, μνημεία. Ίσως η συνήθεια αυτή να είναι το φυλαχτό της Ευρώπης από τους πολέμους του μέλλοντος. Ίσως όμως να φτιάχτηκαν στην αρχή για τον αντίθετο λόγο, να εξάπτουν τα πάθη. 

Ποιος μπορεί να ξέρει; Πάντως τώρα οι Ευρωπαίοι είναι τόσο απομακρυσμένοι από τα πάθη που μνημονεύονται στις πόλεις τους, ώστε λειτουργεί αποτρεπτικά η μνήμη. Είμαι περίεργη για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος περί απόσχισης από το Ηνωμένο Βασίλειο που θα γίνει στη Σκωτία τον Σεπτέμβριο. Θέλω να μην αποσχιστεί. Όπως το βλέπω εγώ, αν αποφασίσουν να  παραμείνουν στο Η.Β. οι Σκωτσέζοι θα αποδείξουν ότι έχουν ξεπεράσει τα πάθη του παρελθόντος, τον εθνικισμό που πια δεν προσφέρει τίποτε. Κι αυτό μου φαίνεται μεγάλη πρόοδος, για όλη την Ευρώπη.