ΕΣΠΕΙΡΕΣ ΑΝΕΜΟΥΣ; ΘΑ ΘΕΡΙΣΕΙΣ ΘΥΕΛΛΕΣ

 

Και έρχεται... ΟΡΓΗ-ΟΡΓΗ-ΟΡΓΗ Η προδοσία ήδη κάνει τις τελευταίες πλαστικές τις επεμβάσεις αλλαγής προσώπου για να γλυτώσει την ιστορική καταδίκη της. Η κοινωνική μηχανική θα καταρρεύσει μαζί με το σάρωμα των μισθών και των συντάξεων του καλοβαλμένου Δημοσίου. Και τότε με ποιους "σίγουρους" ψηφοφόρους θα πάμε για "σίγουρες" εκλογές; Το ντόπιο σύστημα του "ναι σε όλα" τα τελευταία δύσκολα χρόνια έδειξε μια αξιοπρόσεκτη "δολοφονική" ψυχραιμία σαν να μην συνέβαινε τίποτε.

Ακριβώς γιατί ακουμπούσε τις πλάτες του στον Παγκόσμιο τοίχο που λέγεται Wallstreet. Φυσικό είναι όταν βλέπεις αυτόν τον ¨τοίχο¨ να ψηλώνει και να φτάνει εν μέσω ανατρεπτικών γεωπολιτικών εξελίξεων τις 17000 μονάδες …πολύ παράξενα πράγματα , εσύ σαν τοπικός εκπρόσωπος του συστήματος να κοιμάσαι άνετα τα βράδια και να μην δίνεις δεκάρα τσακιστή αν ο μεροκαματιάρης υπάλληλος που απολύθηκε λόγω του ¨μοντέλου της μνημονιακής ανάπτυξης ¨που επέβαλλες δεν μπορεί να κοιμίσει τα παιδιά του γιατί πεινάνε και δεν έχουν γάλα να πιούν.

Είναι άραγε μόνο η πείνα ή είναι και η καθημερινή προσβολή της στοιχειώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή ο φόβος από το αδυσώπητο έγκλημα που περιβάλλει σήμερα τις Ελληνικές οικογένειες ή είναι τα δόλια ψέματα των πολιτικών επιλογών που δεν έχουν "σπλάχνα οικτιρμών"; Τον πρώτο καιρό των μνημονίων ¨σαν χαζοβιόληδες θιασώτες των νέων ηθών¨ που μας κατέκλυσαν, λέγαμε…δεν μπορεί, μας κάνουν πλάκα…αν και κάποιοι φώναζαν.

Μετά αγανακτήσαμε… μετά μετρούσαμε τις αυτοκτονίες, τα κλειστά μαγαζιά, τις χαμένες δουλειές, τα ρέστα μας για να πληρώσουμε τα χαράτσια……. Και μετά σιωπή .. άκρα του τάφου σιωπή.. μια παράξενη σιωπή πριν την καταιγίδα. Αυτά είναι εν πολλοίς γνωστά σε όλους μας. Πάμε όμως στην ουσία. Το παγκόσμιο σύστημα θα καταρρεύσει γιατί θέλει να καταρρεύσει για να ξανακτίσει ένα νέο imrerium. Και τότε το "μάτι του κυκλώνα" θα έρθει για να καθίσει πάνω από την Ελλάδα.

Μα τέλος πάντων τι έχει αυτή η Ελλάδα και είναι τόσο πολυπόθητη; Ας αφήσουμε τον ορυκτό και ενεργειακό πλούτο της, ας αφήσουμε το γαλάζιο άπλετο φως του ουρανού της, ας αφήσουμε τους "αγαθούς ιθαγενείς" της… Η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι αν το κατανοήσουμε και εμείς τελικά το "πολιτισμικό κολλύριο" για την ξηροφθαλμία και την πνευματική τύφλωση την οποία συνειδητά κάποιοι προκάλεσαν στους νοητούς οφθαλμούς του Παγκόσμιου Πολιτισμού.

Η ανθρωπότητα δεν ελέγχεται μόνο με τις χρηματικές ροές αλλά κυρίως ελέγχεται με τις διαχρονικές ροές των αξιών του Πανανθρώπινου Πολιτισμού. Να γιατί η δαιμονική μπόρα ήδη όχι μόνο έχει πλησιάσει αλλά και ετοιμάζεται να ξεσπάσει πάνω σε Ελληνικά κεφάλια. Θα βάλουν τον Τούρκο στο Αιγαίο με τις άπληστες διεκδικήσεις του; Θα βάλουν τον εσωτερικό προβοκάτορα με σημαιάκια τζιχάντ; Θα βάλουν.. Θα βάλουν… έχουν πολλούς να βάλουν;

Τόσα χρόνια δούλευαν σε "αγαστή συμφωνία" όλα τα διεθνή "καλόπαιδα" του κόσμου για να κάνουν αυτό το πανέμορφο αλωνάκι ..αχούρι όπως είναι και οι ψυχές τους. Τώρα μάλιστα που ετοιμάζεται να ξεσπάσει και παγκόσμια πολεμική αναμέτρηση αρχής γενομένης από την Μέση Ανατολή , οι ίδιοι αυτοί διεθνείς τοκογλύφοι φρόντισαν να αφήσουν την Ελλαδίτσα σαν πουλάκι γυμνό στην μπόρα που έρχεται.. Άρα όλα λειτουργούν μέχρις στιγμής υπέρ τους ακόμα και η κοινή γνώμη των μονίμως εφησυχαζόντων ταγών και βολεμένων δεν επιθυμεί ούτε και με τα γεγονότα της επικαιρότητας να διαταράξει τους καθημερινούς κύκλους της ψεύτικης ζωής της.

Τους νοιάζουν οι σημερινές και επόμενες γενιές…; Φράγκο δεν δίνουν..αρκεί να κρατήσουν τα κλεμμένα φράγκα στις τσέπες τους. Αφού κατασπάραξαν τις επιδοτήσεις και τα πακέτα με την διευκόλυνση των ξένων πατρώνων.. μας βάζουν να ξαναπληρώσουμε τα κλεμμένα αυτά δηλ που θα επενδυόταν σε πραγματικά έργα ανάπτυξης. Ουσιαστικά μας ΚΛΕΒΟΥΝ δύο φορές … Και φτάσαμε "αισίως" στο τέταρτο έτος της "μνημονιακής κατοχής" για να κλέψουν και ζωές και ψυχές βλ. αυτοκτονίες και άλλα δράματα που βιώνουν οι γειτονιές της Ελλάδος.

Το 74 με την έναρξη της τραγωδίας του Κυπριακού έτρεχε ο κοσμάκης στο αεροδρόμιο του Ελληνικού για να προυπαντήσει την μεταπολίτευση με την ιαχή ...ΕΡΧΕΤΑΙ Που να ξέρουν ότι ερχόταν η καταστροφή και η απελπισία όπως την βιώνουμε σήμερα. Αν και έπρεπε να το καταλάβουμε από τότε με την δεύτερη εισβολή του Αττίλα τον Δεκαπενταύγουστο του 74 στην μαρτυρική Κύπρο. 40 ολάκερα χρόνια δουλεύουν οι δαίμονες για να μαζέψουν τόσο πυκνό δαιμονικό νέφος πάνω από τα κεφάλια μας.

Νισάφι πια.. ας εξαπολύσουν την δαιμονική μπόρα πάνω μας για να δούμε πόσα απίδια σηκώνει ο σάκος των δοκιμασιών του Έθνους μας. Αναμένουμε και προσδοκούμε την δικαιοσύνη του πνευματικού νόμου που μπορεί να κλείσει ιστορικούς κύκλους αλλά και αεροπορικά εισιτήρια διαφυγής. Και όσο να μην θέλουμε να το πιστέψουμε, ήδη αθόρυβα ενεργεί η δικαιοκρισία του ΘΕΟΥ πάνω στις κατάφωρες αδικίες που μας τσάκισαν.

Με την μόνη διαφορά ότι τώρα τα λαμόγια με τα κλεισμένα εισιτήρια τους θα πετάξουν… αν δεν τους σταματήσει κάποιο έκτακτο γεγονός βλ. δικαιοσύνη, πιθανή πολεμική εμπλοκή, … από το αεροδρόμιο των Σπάτων. Είναι εύλογο όταν το παγκόσμιο σύστημα "φάει το χαστούκι του" που το θέλει τόσο πολύ, κάποιες πτήσεις για το εξωτερικό δεν θα έχουν διαθέσιμες θέσεις.

Μόλις θα "ξεκουμπίζονται" οι πρώτες πτήσεις με τα διεθνή λαμόγια που κάνανε την ζωή μας αβίωτη θα ανοίγει ο καιρός και θα ξεπροβάλλει πάλι το ΦΩΣ στον ορίζοντα που τις πρώτες ακτίνες του θα τις ρίξει στο γειτονικό προς το αεροδρόμιο πανελλήνιο προσκύνημα του ΧΡΙΣΤΟΥ των Σπάτων.  

Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

 

ΡΟΥΚΕΤΕΣ M302 ΣΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ

 

Σύμφωνα με δημοσίευση του αμερικανικου περιοδικου Foreign Policy, οι νέες ρουκέτες της Χαμάς δεν είναι ακριβείς. Αποτελούν όμως μια σημαντική αναβάθμιση του Παλαιστινιακού οπλοστασίου. Αργά την Τρίτη, μια ρουκέτα προσγειώθηκε κοντά στην ισραηλινή πόλη Hadera, σχεδόν 70 χλμ βόρεια από το σημείο εκτόξευσης στην Λωρίδα της Γάζας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απόσταση που έχει ποτέ διανύσει κάποια ρουκέτα της Χαμάς. Σε μια κλιμάκωση του κύκλου βίας με τα αμφότερα αλλεπάλληλα χτυπήματα, εγείρονται ερωτήματα στη Δύση σχετικά με το ποια είναι τα αποθέματα όπλων της Χαμάς και πως βρέθηκαν εκεί. Οι αρχικές αναφορές δείχνουν ότι ο πύραυλος Hadera ήταν ένας συριακής κατασκευής M-302 με βλήμα που μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο έως 320 κιλά. Ο M-302 πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τη Χειζμπολάχ το 2006, κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ στο Λίβανο. Έως τότε λίγα ήταν γνωστά για τη δομή της κατασκευής του.  Είναι μεγάλου μεγέθους- έως 4,5 μέτρα μήκος- αλλά όπως και οι άλλοι μη κατευθυνόμενοι πύραυλοι που εκτοξεύει η Γάζα δεν θεωρούνται ακριβείς.

Παρόλα αυτά, παρά το γεγονός ότι αυτοί οι πύραυλοι είναι “τυφλοί” και δεν θεωρούνται ότι μπορούν να πλήξουν με επιτυχίες συγκεκριμένους στόχους αλλά περισσότερο να προκαλέσουν γενικότερη αναστάτωση και φθορές, αντιπροσωπεύουν μια σημαντική αναβάθμιση του οπλοστασίου της Χαμάς. Οι περισσότερες ρουκέτες από τη Γάζα, που παράγονται εγχώρια, έχουν μικρή εμβέλεια πτήσης, είναι πυροδοτημένες με μικρές ασφάλειες και είναι φορητές ώστε να πυροδοτούνται γρήγορα χωρίς να αφήνουν ίχνη ώστε να μην είναι εύκολα εντοπίσημες. Αντίθετα, οι Μ-302 τροφοδοτούνται από ένα μεγάλο εκτοξευτήρα-κουτί που είναι σε σταθερή θέση είτε σε βάση, είτε πάνω σε φορτηγό. Το ωφέλιμο φορτίο και η εμβέλεια της είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνες που κατασκευάζονται συνήθως από τη Χαμάς, οι οποίες μεταφέρουν συνήθως μέχρι 22 κιλά ωφέλιμο φορτίο και μπορούν να φθάσουν από 1,6χμ. έως 16χλ.

Οι M-302 μεταφέρθηκαν κρυφά στη Γάζα μάλλον στα τέλη του 2013. Το Μάρτιο, μια ισραηλινή έφοδος σε ένα πλοίο με σημαία Παναμά στην Ερυθρά Θάλασσα αποκάλυψε ένα τέτοιο φορτίο κρυμμένο μέσα σε τόνους τσιμέντου. Οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις (IDF) ισχυρίζονται ότι προοριζόταν για τους μαχητές στην Λωρίδα της Γάζας και ότι είχαν αποσταλεί από το Ιράν.  Στη συνέχεια ο ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ ''επιθεώρησε σαν θριαμβευτής'' το φορτίο των δεκάδων πυραύλων που η κυβέρνησή του υποστηρίζει ότι το Ιράν επρόκειτο να παραδοσει στη Γάζα. Όσο συνεχίζονται οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, είναι μάλλον απίθανο να μπορέσει η Χαμάς να προμηθευτεί και άλλους πυραύλους αυτού του τύπου. Και οι περιορισμένη διαθεσιμότητα θα αναγκάσει τη Χαμάς να είναι φειδωλή στη χρήση αυτού του όπλου.

Όμως το ότι είναι γνωστό το απόθεμα ρουκετών μεγάλου βεληνεκούς δίνει το πλεόνασμα στη Χαμάς “ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να προβλέψει το σημείο που η Χαμάς θα καταναλώσει το αποθεματικό της σε συστήματα μεγαλύτερης εμβέλειας”. Πύραυλοι σαν τον Μ-302 είναι στρατιωτικά αναποτελεσματικοί, αλλά εξυπηρετούν στρατηγικούς και πολιτικούς σκοπούς: να αποδείξουν στους Παλαιστινίους ότι η Χαμάς δύναται να πλήξει το Ισραήλ βαθιά στην ενδοχώρα και να επιδείξουν στους Ισραηλινούς ότι οι κλιμακούμενες αεροπορικές επιθέσεις στη Γάζα δεν θα πλήξουν την δυνατότητα της Χαμάς να αμυνθεί.

Από την Δευτέρα 7 Ιουλίου, οι Παλαιστίνιοι μιλιταριστές έχουν πυροδοτήσει περισσότερες από 280 ρουκέτες στο Ισραήλ, τραυματίζοντας μόλις δύο άτομα ενώ από το Σάββατο έχως αυτήν την στιγμή, οι αεροπορικές επιδρομές έχουν σκοτώσει περίπου 100 Παλαιστινίους, μεταξύ των οποίων 20 παιδιών.

 

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

 

Γιατί το κράτος μάς έφτασε ως εδώ; Γιατί η κοινωνία μας στέκεται εδώ και καιρό στα σχοινιά του ρινγκ ζαλισμένη από τα χτυπήματα και μη μπορώντας στην ουσία να αντιδράσει; Εκατοντάδες γιατί και εκατοντάδες απαντήσεις και μαζί με όλα αυτά και το «μαζί τα φάγαμε» και όλα τα υπόλοιπα για τη συνυπευθυνότητα των πάντων. Ορισμένα θέματα μοιάζουν αυτονόητα. Εννοείται πως μερίδιο ευθύνης έχουν οι πάντες και τα πάντα. Μια απλή ανάγνωση όμως ενός οποιουδήποτε βιβλίου ιστορίας οποιασδήποτε εποχής, δεν μας δίνει τα ίδια βασικά συμπεράσματα. Ξεπερνά τα αυτονόητα και προσπαθεί να δώσει τις ιστορικές ευθύνες και να οδηγήσει στην ιστορική αλήθεια.

Μελετώντας τα κράτη που είναι σε πορεία ανάπτυξης πολλές δεκαετίες τα συμπεράσματα είναι σαφή. Υπάρχει εξαιρετική εθνική ομάδα επιχειρήσεων και καλά επιχειρηματικά εθνικά πρωταθλήματα. Πάνω και δίπλα από αυτούς υπάρχουν σοβαρότατες κυβερνήσεις που θέτουν τους βασικούς κανόνες και ως διαχρονικό στόχο έχουν τη σταθερότητα, τη συντήρηση αλλά και τη μετεξέλιξη όταν αυτή απαιτείται και πάνω από όλα τη διαρκή ανάπτυξη. Πρέπει να τονιστεί βεβαίως, ιδιαιτέρως ο ρόλος του κράτους και οι βασικοί κανόνες και στόχοι. Οι καλώς εννοούμενες συγκρούσεις των επιχειρηματικών συμφερόντων και των κεφαλαίων, χωρίς την ύπαρξη ισχυρών κρατικών θεσμών, που οδηγούν σε οφέλη για τους λαούς, έχουν ενδιαφέρον ως οικονομικές θεωρίες. Στην πράξη όμως μάλλον μοιάζουν ως ωραία παραμυθάκια με καλούς και αγαθούς γίγαντες…

Και ο λαός; Πού υπάρχει ο λαός; Ο λαός πάντα απαιτεί «ψωμί». Και πιθανόν σε δεύτερη φάση «παντεσπάνι». Αυτό είναι το βασικό κριτήριο. Με αυτό το κριτήριο κινείται, δραστηριοποιείται, επιλέγει και, εν τέλει, ψηφίζει. Ιστορικά δεν θυμάμαι περίπτωση να ενοχοποιείται ο λαός για την κατάρρευση του κράτους του. Ακόμα και σε εξαιρετικές περιπτώσεις οι όποιες (αυτονόητες) ευθύνες των λαών δεν τονίζονται από τον ιστορικό, γιατί απλά δεν έχει κανένα νόημα. Στη Γερμανία ο λαός δημοκρατικά εξέλεξε τον Χίτλερ με τα γνωστά επακόλουθα. Όταν μελετάται το φαινόμενο μοιράζει κανείς τις ευθύνες λέγοντας «μαζί τα κάνατε»;

Εδώ λοιπόν στη χώρα μας έχουμε μια σαφέστατη, εδώ και δεκαετίες, κατάρρευση της μεγαλοεπιχειρηματικής τάξης. Τα παλιά τζάκια, παραδοσιακά μαθημένα στην εύνοια και στο χάιδεμα του πολιτικού προσωπικού, έμαθαν να ενδιαφέρονται μόνο για τις τοπικές εύκολες νίκες και έγιναν άσσοι στην εσωτερική πολιτική διαπλοκή, που τους εξασφάλιζε τον πλούτο. Και λόγω παγκοσμιοποίησης κατέληξαν τελικά οι Φιλιππινέζες των πραγματικά δυνατών. Και φυσικά πάνω από όλους ξέπεσε το πολιτικό προσωπικό που ομοίως έδινε τα πάντα για την όποια τοπική νίκη με στημένους αρκετούς από τους θεσμικούς παράγοντες (π.χ. ΜΜΕ).

Το κράτος όσες φορές επενέβη το έκανε κοντόφθαλμα (π.χ. άνθιση της οικοδομής, της γεωργοκτηνοτροφίας κ.λπ.) επιδιώκοντας πάλι μικρές εθνικές νίκες. Η μικροκλίμακα δίνει τις καλύτερες απαντήσεις. Αν αναρωτηθεί ο καθένας μας τι δουλειά κάνουν όλοι αυτοί γύρω μας που χαρακτηρίζουμε ως «πλούσιους»; Με ελάχιστες εξαιρέσεις εμφανίζονται συνήθως φαινόμενα παρασιτισμού, νομιμοφάνειας και εν τέλει ελάχιστης πραγματικής νομιμότητας, πολυεπίπεδης διαπλοκής και σχεδόν πάντα μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγής. Υπάρχουν φυσικά και οι λίγες φωτεινές εξαιρέσεις.

Συμπερασματικά λοιπόν φαίνεται σαφές πού ακριβώς χάθηκε το παιχνίδι της ανάπτυξης. Το αν ευθύνονται περισσότερο οι πολιτικοί ή οι μεγαλοεπιχειρηματίες είναι σαφώς δευτερεύον ζήτημα. Ας πούνε τουλάχιστον την αλήθεια προκειμένου να καταλάβει ο λαός γιατί οδηγούμαστε μαθηματικώς στο ξεπούλημα των πάντων στις πολυεθνικές. Και ας αφήσουμε την ανούσια κριτική στον υπάλληλο γιατί βολεύτηκε, στον μικροαγρότη γιατί δεν εξάγει το λάδι και στον μικροβιοτέχνη γιατί δεν κατακτά τις παγκόσμιες αγορές… ΕΛΕΟΣ, ΠΙΑ!

 

ΤΟ ΝΕΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

 

Παρακολουθώ από το 1974 την Εθνική ομάδα της Γερμανίας. Ήταν η εποχή που ο Γκερτ Μίλερ, ο Μπεκενμπάουερ, ο Νέτσερ και ο Μπράιτνερ, οδήγησαν τη χώρα τους στη νίκη επί της Ολλανδίας με 2-1 αν και διέθεταν την ομάδα που έπαιζε χειρότερο ποδόσφαιρο. Αργότερα ήρθε ο Χρούμπες και ο Μάγκατ, η Γερμανία συνέχιζε να κερδίζει από στημένες φάσεις με καλή άμυνα και ένα διαρκές κυνηγητό της μπάλας.

Ίσχυε πάντα ο κανόνας ότι το «ποδόσφαιρο είναι ένα παιγνίδι που παίζουν 22 ποδοσφαιριστές και κερδίζει πάντα η Γερμανία». Το 2006 πήγα στη Γερμανία για να δω το παιγνίδι Γερμανία-Αργεντινή με τον Κλίνσμαν προπονητή και το Λεβ βοηθό. Η Γερμανία φαινόταν ότι προσπαθούσε να αλλάξει τον τρόπο που παίζει ώστε να αντιστοιχεί το αποτέλεσμα στο θέαμα, αλλά δεν ήταν μια ομάδα με αυτοπεποίθηση, μια ομάδα που και οι άλλοι θα αναγνωρίσουν ότι απλά κέρδισε επειδή είχε παίξει καλύτερα.

Η χώρα βρέθηκε 4 φορές σε έναν ημιτελικό του παγκοσμίου κυπέλλου στις 4 τελευταίες διοργανώσεις δείχνοντας μια αξιοζήλευτη διάρκεια. Οι σύλλογοι διαθέτουν έναν τεράστιο στρατό εφήβων ποδοσφαιριστών σε πολλές διαφορετικές πόλεις και οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες είναι κατά κανόνα χωρίς χρέη. Αλλά δεν εξηγεί αυτό γιατί οι σημερινοί παίκτες της Εθνικής Γερμανίας δεν θέλουν απλώς να κερδίζουν, αλλά και να παίζουν το καλύτερο ποδόσφαιρο. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς στον Γιόακιμ Λεβ και στην Μπάγιερν.

Αλλά οφείλεται στο ότι οι νεαροί κυρίως παίκτες δεν έχουν σχέση με τις παραδοσιακές γερμανικές αρετές. Το αστείο είναι ότι όλα αυτά δεν εκτιμούνται από τους ίδιους τους Γερμανούς ή τουλάχιστον από όλους τους Γερμανούς. Οι περισσότεροι διαφωνούν με αυτό που είδαμε χθες το βράδυ θεωρώντας το μια απαράδεκτη καινοτομία σε σχέση με το ποδόσφαιρο που είχαν μάθει να παρακολουθούν. Μέχρι χθες το βράδυ ζητούσαν την παραίτηση του Λεβ. Ευτυχώς αυτός δεν τους άκουσε...