Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ – ΕΛΛΑΔΑ

 

Ενα εντελώς διαφορετικό ματς από τα τρία προηγούμενα που δώσαμε σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Κόστα Ρίκα δεν έχει καμία σχέση με την Κολομβία, την Ιαπωνία ή την Ακτή Ελεφαντοστού. Δεν έχει καμία σχέση διότι πρώτον και σημαντικότερον δεν έχεις να φυλαχτείς από κάποιον, δεν έχεις και να φοβηθείς κάποιον. Στην Κόστα Ρίκα δεν υπάρχει Χάμες Ροντρίγκες ή Κουαδράδο, δεν υπάρχει Χόντα ή έστω Ουτσίντα και Ναγκατόμο, δεν υπάρχει φυσικά Γιάγια Τουρέ ή Ζερβίνιο ή Ντρογμπά. Οσο κι' αν στην Ελλάδα λέμε ότι υπάρχει Κάμπελ ή Ρουίς ή Μπολάνος. Καλοί παίκτες όλοι τους, αλλά κανείς δεν είναι καθοριστικός για την Κόστα Ρίκα. Για την Κόστα Ρίκα καθοριστική είναι η ομάδα και τίποτα άλλο.

Πώς να τους διασπάσεις; Παίζουν μονίμως με τέσσερις παίκτες να είναι στην άμυνα. Οι τρεις στόπερ και ο ένας από τους δύο ακραίους οπισθοφύλακες του 3-4-2-1 δεν ανεβαίνουν ΠΟΤΕ, παρά μόνο στα στημένα. Σοβαρή κόντρα επίθεση σε ολόκληρο το τουρνουά δεν έχουν φάει ακόμη. Και δεν έφαγαν ούτε όταν βρέθηκαν πίσω στο σκορ από την Ουρουγουάη με 1-0. Δεν πανικοβλήθηκαν δεν άλλαξαν στυλ παιχνιδιού και το γύρισαν σε 3-1 με τον αγαπημένο τρόπο τους. Πίσω από την μπάλα και οι 11!

Εννοείται ότι δεν θέλουν την μπάλα στα πόδια τους και την αφήνουν για τον αντίπαλο. Μέσος όρος κατοχής μπάλας στο τουρνουά 44%. Αλλά αυτό συνέβη γιατί έπαιζαν με Ουρουγουάη, Ιταλία και Αγγλία. Για να δούμε το εννοείται με την Ελλάδα όμως; Τι θα επιλέξουμε εμείς,; Να κρατήσουμε την μπάλα και να επιτεθούμε ή μήπως να την αφήσουμε σε αυτούς; Ακόμη περισσότερο μήπως οι Κοσταρικανοί αισθανθούν φαβορί και αποφασίσουν να αλλάξουν στυλ παιχνιδιού; Μακάρι λέω εγώ...

Πώς ψάχνουν το γκολ; Στην Ελλάδα το παιχνίδι του θα το βαφτίζαμε αναχρονιστικό. Ο τρόπος με τον οποίο αναζητούν το γκολ είναι βαθιές μπαλιές από την άμυνα (40 ή και 50 μέτρων) για να βγάλουν στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας τον γρήγορο Κάμπελ. Μανωλάς και Παπασταθόπουλος είναι ίσως το καλύτερο κεντρικό αμυντικό δίδυμο της διοργάνωσης για να αντιμετωπίσει αυτό το στυλ παιχνιδιού. Αρκεί να είναι απολύτως συγκεντρωμένοι και αρκεί να μην φάει η άμυνα μας τις διαγώνιες σέντρες (περισσότερο γεμίσματα) στην πλάτη του Τόρο και του Χολέμπας.  

Ο δεύτερος αγαπημένος τρόπος σκοραρίσματος είναι οι στημένες φάσεις. Και εκεί δυνατοί είμαστε, αλλά χρειάζεται προσοχή γιατί ανεβάζουν τρεις στόπερ στο πώς θα βγουν τα μαρκαρίσματα. Αρκετές φορές κυρίως με Κάμπελ και Ρουίς επιχειρούν και μακρινά δυνατά σουτ και για αυτά χρειάζεται να είναι πάντα στην τσίτα ο Καρνέζης. Για τους Κοσταρικανούς δεν υπάρχει η φράση “είναι μακριά για να σουτάρεις” αφού το δοκιμάζουν από παντού.

Το πλεονέκτημά τους. Εχουν ένα... μαγικό τρόπο να μεταφέρουν το παιχνίδι στον άξονα. Πάνω από 60% του καθαρού χρόνου των παιχνιδιών τους παίζεται στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Εκεί είτε κυκλοφορούν την μπάλα με αργό ρυθμό, κοιμίζοντας τον αντίπαλο και ψάχνοντας την μακρινή μπαλιά που θα πιάσει στον ύπνο, είτε αφήνουν την μπάλα στον αντίπαλο να την κυκλοφορεί. Εδώ υπάρχει και η μεγάλη παγίδα που στήνουν. 

Υπάρχουν κομμάτια μέσα στους αγώνες που αφήνουν τον αντίπαλο να κυκλοφορεί την μπάλα στην μεσαία γραμμή με άνεση, δεν τον πρεσάρουν και τον περιμένουν πίσω, δίνοντας του την αίσθηση ότι δεν κινδυνεύει, να του κλέψουν την μπάλα. Και υπάρχουν και πεντάλεπτα και δεκάλεπτα στο ματς που πρεσάρουν οργανωμένα, μανιασμένα θα μπορούσα να πω, χρησιμοποιώντας ακόμη και τους ακραίους χαφ που κλείνουν προς τον άξονα με αποτέλεσμα να πέφτουν πάνω στον αντίπαλο δύο και τρεις παίκτες. 

Σε 3 ματς έχουν κλέψει την μπάλα σχεδόν 140 φορές! Επιπλέον είναι μία από τις πρώτες ομάδες της διοργάνωσης στην στατιστική κατηγορία επιτυχημένα τάκλιν, με 20 μέσο όρο ανά ματς. Γενικά η ενέργεια που βγάζει αυτή η ομάδα είναι εντυπωσιακή. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι από τις πρώτες ομάδες και σε τρεξίματα...

Το μειονέκτημα τους... Είναι μία ομάδα που πάντα της αρέσει, την βολεύει, να είναι αγωνιστικά και πνευματικά το αουτσάιντερ και όχι το φαβορί. Στο ματς με την Ελλάδα δεν θα είναι έτσι. Ως εκ τούτου, αυτό μπορεί να τους μπερδέψει, να τους αποπροσανατολίσει. Αλλά αυτό είναι μία υπόθεση που στην πράξη μπορεί να μην επιβεβαιωθεί. Εκείνο που δεν είναι υπόθεσή είναι η απειρία τους σε σχέση με την ελληνική ομάδα και τους Ελληνες παίκτες. 

Δεν έχουν παραστάσεις, δεν έχουν βρεθεί σε ανάλογη κατάσταση ως Εθνική ομάδα, δεν έχουν καν τους ποδοσφαιριστές (με εξαίρεση τον Ρουίς ίσως), που έχουν εικόνες σαν αυτές που έχουν οι δικοί μας ποδοσφαιριστές. Και κάτι ακόμη. Εχουν τρομακτικό πρόβλημα στο να διαχειριστούν νοκ άουτ ματς. Σε Κόπα Αμέρικα ή Μουντιάλ στο πρώτο νοκ άουτ που παίζουν, με εξαίρεση μία φορά, αποκλείονται πάντα...

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ ΣΑΝ ΚΡΑΤΟΣ: Πόσοι Ελληνες φίλαθλοι μπορούν να εντοπίσουν την Κόστα Ρίκα στον χάρτη χωρίς να καταφύγουν στο GPS και στο Google; Πόσα πράγματα γνωρίζουμε γι’αυτή την αινιγματική, αλλά μαγευτική χώρα που μπήκε απρόσκλητη στο λεξιλόγιό μας λόγω Μουντιάλ;  Σας παρουσιάζουμε 35 μυστικά της μικρής Κόστα Ρίκα για να σκορπίσουμε καλύτερα την αύρα:

1.Ο στρατός της Κόστα Ρίκα καταργήθηκε συνταγματικά το 1949 και αντικαταστάθηκε από πολιτοφυλακή. Μόλις 15 χώρες του πλανήτη (κυρίως νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού και της Καραϊβικής) ζουν χωρίς στράτευμα.

2.Η Κόστα Ρίκα κήρυξε την ανεξαρτησία της από το ισπανικό στέμμα στις 15 Σεπτεμβρίου 1821. Ηταν μάλιστα από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την Ελληνική Επανάσταση.

3.Το πολίτευμα της χώρας είναι δημοκρατικό και η κυβέρνηση κεντροαριστερή. Ο νέος πρόεδρος, Λουίς Γκιγιέρμο Σολίς, διέταξε πρόσφατα να αποκαθηλωθούν οι φωτογραφίες του από τα δημόσια κτίρια και απαγόρευσε να δοθεί το όνομά του σε δρόμους και γέφυρες. Ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο ψήφους.

4.Μέχρι τον περασμένο Μάιο, η Κόστα Ρίκα είχε γυναίκα πρόεδρο, την Λάουρα Τσιντσίγια.

5.Το εθνικό σλόγκαν είναι: “Pura vida”. Σημαίνει γνήσια ζωή, άδολη, γλυκιά ζωή. Χρησιμοποιείται και ως χαιρετισμός και μάλλον θα το ακούσετε απόψε ως σύνθημα στο γήπεδο.

6.Oι Εθνικές ομάδες της Κόστα Ρίκα, του Μεξικού και της Γαλλίας μοιράζονται το ίδιο παρατσούκλι: "τρικολόρ". Η πρώτη ακούει και στο παρατσούκλι "Σελέ" (από το seleccion, Εθνική), η δεύτερη "Eλ Τρι", η γαλλική απλώς "μπλε".

7.Το εθνικό δένδρο της χώρας ονομάζεται "γουανακάστε". Στην ομώνυμη επαρχία ζουν κυρίως "γκρίνγκος", Αμερικανοί εμιγκρέδες.

8.Ο μέσος μηνιαίος μισθός ενός "τίκο" δεν ξεπερνάει τα 400 δολάρια, αλλά είναι ο υψηλότερος στην Κεντρική Αμερική. Ενας ξένος δάσκαλος αγγλικών κερδίζει γύρω στα 1000.

9.Το 25% της έκτασης της Κόστα Ρίκα αποτελείται από εθνικά πάρκα. Τουλάχιστον 100 από αυτά είναι ανοιχτά στο κοινό.

10.Στην Κόστα Ρίκα υπάρχουν τρεις πόλεις με ελληνικά ονόματα: Ατένας, Γκρέσια και Εσπάρσα (Σπάρτη).

11.Η εγκληματικότητα στην Κόστα Ρίκα είναι πολύ χαμηλή και αφορά κυρίως μικροκλοπές και διαρρήξεις.

12.Υπάρχουν 7 ενεργά ηφαίστεια στη χώρα. Ο κρατήρας του Ποάς είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη, ενώ το Αρενάλ βρίσκεται σε διαρκή έκρηξη.

13.Ο αυστηρός αντισεισμικός κανονισμός τηρείται απαρέγκλιτα. Τα 7,6 Ρίχτερ που χτύπησαν πρόσφατα τη χώρα προκάλεσαν ελάχιστες υλικές ζημιές.

14.Στις ταυρομαχίες της Κόστα Ρίκα δεν τραυματίζουν τους ταύρους.

15.Στην ακτή της Καραϊβικής, στην τοποθεσία Τορτουγέρο, γεννάνε τα αυγά τους γιγάντιες χελώνες. Διοργανώνονται ειδικές εξορμήσεις για τους τουρίστες, ενώ οι κλέφτες που χρησιμοποιούν τα αυγά για "παραδοσιακκές" συνταγές διώκονται ανηλεώς.

16.Τα άκακα πιθηκάκια του Εθνικού Πάρκου Μανουέλ Αντόνιο έχουν ξεθαρρέψει και πλησιάζουν τους ανθρώπους για να κλέψουν ο,τιδήποτε γυαλίζει ή μυρίζει σαν φαγητό.

17.Στην Κόστα Ρίκα ζουν 160 είδη αμφιβίων, 130 είδη ψαριών του γλυκού νερού, 220 ερπετών, 208 θηλαστικών, 850 πουλιών, 1000 διαφορετικές πεταλούδες, 34000 είδη εντόμων, 1200 ποικιλίες ορχιδέας και 9000 άλλα φυτά.

18.Στις απλές ταβερνούλες "σόδας", ένα πιάτο φαγητό, συνήθως κρέας με ρύζι και μαύρα φασόλια, κοστίζει 2-3 δολάρια.

19.H έκφραση “media naranja” ("μισό πορτοκάλι") είναι τρυφερή προσφώνηση και σημαίνει: "Το άλλο μου μισό".

20.Όταν μία κοπέλα μένει έγκυος, οι Κοσταρικανοί λένε ότι είναι “con luz”, δηλαδή προικισμένη με φως.

21.Οι γυναίκες στην Κόστα Ρίκα δεν παίρνουν ποτέ το επώνυμο του συζύγου τους.

22.Η μέση διάρκεια ζωής ενός Κοσταρικανού είναι 77,5 χρόνια, από τις μεγαλύτερες του κόσμου.

23.Το ποσοστό αναλφαβητισμού δεν ξεπερνά το 4 τοις εκατό. Στις απομακρυσμένες περιοχές, τα παιδιά μαθαίνουν γράμματα μέσω ειδικής εκπομπής της δημόσιας ραδιοφωνίας.

24.Το ταξίμετρο στα ταξί ονομάζεται χαϊδευτικά "Μαρία", όπως λέμε "παρθένος Μαρία". Μόνο με προσευχές θα γράψει το σωστό αντίτιμο.

25.Στη χώρα ζουν πολλοί μετανάστες από την πάμπτωχη Νικαράγουα, οι λεγόμενοι "Νίκας". Ενας από αυτούς, ο Οσκαρ Ντουάρτε, είναι βασικός στην Εθνική ομάδα.

26.Η έκταση της χώρας είναι 52.000 τετραγωνικά μέτρα, ενώ της Ελλάδας 132.000. Ο πληθυσμός της (4,1 εκ. κάτοικοι), επίσης υποδιπλάσιος από τον ελληνικό.

27.Η ακτογραμμή της χώρας πιάνει δύο ωκεανούς και εκτείνεται σε 1300 χιλιόμετρα. Οι ανεμοδαρμένες ακτές του Ειρηνικού είναι ο παράδεισος του σέρφινγκ.

28.Η εποχή των βροχών διαρκεί από το Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο. Οι τουρίστες προτιμούν τη "στεγνή" περίοδο.

29.Το πανέμορφο και ακριβοθώρητο τζάγκουαρ ζει σε 8 διαφορετικά εθνικά πάρκα της Κόστα Ρίκα. Οι ντόπιοι το αποκαλούν "τίγρη".

30.Μόλις 1% του τοπικού πληθυσμού αποτελείται από "αυτόχθονες ιθαγενείς". Το 94% είναι μιγάδες ή "Ευρωπαίοι".

31.Οι "τίκος" μιλάνε ισπανικά, αλλά αντιπαθούν τους Ισπανούς. Στην καραϊβική ακτή, οι περισσότεροι είναι μαύροι και μιλούν αγγλικά με τζαμαΪκάνικη προφορά.

32.Εάν στην Κόστα Ρίκα τσουγκρίσεις ποτήρι χωρίς να κοιτάζεις τον άλλον στα μάτια, θεωρείται γρουσουζιά και τιμωρείται με 7 χρόνια κακής σεξουαλικής ζωής.

33.Στα μπιμπερό των μικρών παιδιών, οι "τίκος" βάζουν και λίγο καφέ στο γάλα.

34.Ο καταπληκτικός καφές της Κόστα Ρίκα εξάγεται σε όλο τον κόσμο.

35.Ο αντίστοιχος "Κατσουράνης" της Κόστα Ρίκα, Άλβαρο Σαβόριο, χαίρει καθολικού σεβασμού. Όταν τραυματίστηκε, παραμονές του Μουντιάλ, δεν εμφανίστηκε ούτε ένα γκρουπ αργόσχολων αμφισβητιών στο Facebook.

ΑΚΑΘΕΚΤΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΙΜΑΤΑΙ...

Το έγγραφο που η κατοχική Τουρκία κατέθεσε στην Ε.Ε., στο πλαίσιο του Συμβουλίου Σύνδεσης, είναι η μεγαλύτερη και η πλέον επικίνδυνη επίθεση, μετά την τουρκική εισβολή, που η χώρα του Αττίλα εξαπέλυσε κατά της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Διπλωμάτες που εκτιμούν καλύτερα από τα άσχετα κόμματα και την τρεμαλέα κυβέρνηση τη διάσταση της νέας τουρκικής επίθεσης κατά της Κύπρου, την χαρακτήριζαν ως πρωτοφανή, εξωφρενική και αδιανόητη στα διπλωματικά και πολιτικά χρονικά.

Η Τουρκία που θέλει, δήθεν, να ενταχθεί στην Ε.Ε., διαμηνύει με τον πλέον αισχρό και ανήθικο τρόπο σε εκείνους, από τους οποίους αναμένει έγκριση της ενταξιακής πορείας της, ότι ένα μέλος της Ένωσης είναι… νεκρό για την ίδια, άρα ανύπαρκτο. Γι’ αυτό και σύμφωνα με τουρκικό έγγραφο, αξιώνει ένα «νέο» διζωνικό, δικοινοτικό καθεστώς στη λογική των «δύο συνιστώντων κρατιδίων».

Η κατοχική Τουρκία ουσιαστικά… κηδεύει την Κυπριακή Δημοκρατία, στηριζόμενη στις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ και στην ολέθρια Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη-κατοχικού Έρογλου. Επιμένει σε εγγυητικά «δικαιώματα» και διαμηνύει προς όλους ότι θα στηθεί εμπόδιο στην Κυπριακή Δημοκρατία για ένταξή της σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό. Το 64σέλιδο τουρκικό έγγραφο συνιστά την πιο οργανωμένη, μελετημένη και μεθοδευμένη κατά μέτωπον επίθεση της Τουρκίας για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ενώ μέχρι πρόσφατα η τουρκική ηγεσία προέβαινε σε δηλώσεις αμφισβήτησης της ύπαρξής της, με το έγγραφο που κατέθεσε στην Ε.Ε. επιχειρεί καίριο, ακαριαίο και ίσως τελειωτικό χτύπημα κατά της Κύπρου στην καρδιά της Ευρώπης. Όχι μόνο δεν την αναγνωρίζει αλλά και τη θεωρεί ως «εκλιπούσα», άρα, ας αναζητήσουμε ένα νέο καθεστώς: Τη ρατσιστική, αντιδημοκρατική, αντιευρωπαϊκή αλλά και τουρκογενή διζωνική.

Θα ανέμενε κανείς πως, μετά την αποκάλυψη του τουρκικού εγγράφου, που η Κυβέρνηση είχε ήδη στα χέρια της, αφού η αλαζονική Τουρκία το επέδωσε και στη… «νεκρή» Κ. Δημοκρατία, η ηχηρότερη, άμεση και αποστομωτική απάντηση θα προερχόταν από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ή, τουλάχιστον, από τον Υπουργό Εξωτερικών. Αντ’ αυτών, η απάντηση της Λευκωσίας στην αδίστακτη και απροκάλυπτη επίθεση της Τουρκίας ανετέθη στον αναπληρωτή Κυβ. Εκπρόσωπο.

Και τι δήλωσε; Κάλεσε την κατοχική χώρα «να σέβεται τις αποφάσεις και τις συμφωνίες που σύναψε με την Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένης και της Κυπριακής Δημοκρατίας, και να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε. και της Κυπριακής Δημοκρατίας». Να γελάσουμε διά το αστείον της αντίδρασης; Να καγχάσουμε για την ανεπάρκεια της κυβερνητικής αντίληψης για την τουρκική επιθετικότητα; Ή να κλάψουμε για την επιπολαιότητα, με την οποία η Κυβέρνηση αντιδρά σε αυτόν το νέο πόλεμο, που η Τουρκία κήρυξε για την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Ο Γάλλος συγγραφέας της Αναγέννησης, Michel Montaigne, έγραψε κάποτε: «Δεν υπάρχει πιο μεγάλη νίκη από το να πληροφορήσετε τον εχθρό σας ότι δεν μπορεί να σας πολεμήσει». Πώς απαντά η Λευκωσία στην αποθηριωμένη τουρκική επιθετικότητα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας; Με έναν ηλίθιο καλοπαιδισμό.

Με αφελείς δηλώσεις ενός αναπληρωτή Κυβ. Εκπροσώπου. Με τυποποιημένες κομματικές φλυαρίες και μιαν ανήκεστη, πια, πολιτική παθητικότητα, που στηρίζεται σε κωμικά βολικά άλλοθι. Ξαναρωτάμε: Γιατί η Κυβέρνηση δεν απαιτεί, ως συντριπτική απάντηση στα πιο πάνω, την εφαρμογή, επιτέλους, της αντιδήλωσης της Ε.Ε. της 20/9/2005, ώστε να ανακόψει τα τουρκικά σχέδια; Γιατί η Κυβέρνηση παίζει; Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

 

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΤΙΚΡΙΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΡΑΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ

Ο ιρακινός στρατός, υποστηριζόμενος από αεροπορικές δυνάμεις, άρχισε σήμερα την επίθεσή του για να ανακαταλάβει το Τικρίτ, το οποίο ελέγχουν εξεγερμένοι σουνίτες, ενώ αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροπλάνα υπερίπτανται της Βαγδάτης παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Νούρι αλ-Μάλικι ότι η πρωτεύουσα είναι ασφαλής.Σύμφωνα με υψηλόβαθμο στρατιωτικό αξιωματούχο που επικαλείται το Γαλλικό Πρακτορείο, το Ιράκ συντονίζει με τις ΗΠΑ τις προσπάθειές του για να αντιμετωπίσει την προέλαση των εξεγερμένων, των οποίων ηγούνται οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε (ΙΚΙΛ). 

"Μια ευρεία στρατιωτική επιχείρηση άρχισε σήμερα για να εκδωχθεί ο ΙΚΙΛ από το Τικρίτ", δήλωσε σήμερα ο στρατηγός Σαμπάς Φατλάουι και διαβεβαίωσε: "Οι μαχητές του ΙΚΙΛ δεν έχουν παρά μια επιλογή, να διαφύγουν ή να σκοτωθούν". Τα χερσαία στρατεύματα βρίσκονται σε απόσταση μόνον ενός ή δύο χιλιομέτρων από τις δυτικές πύλες της πόλης και εμπλέκονται σε μάχες με τους τζιχαντιστές του ΙΚΙΛ, δήλωσαν αυτόπτες μάρτυρες. Την ίδια στιγμή, η αεροπορία βομβαρδίζει τους αντάρτες. Σύμφωνα με τον στρατηγό Κάσεμ Άτα, σύμβουλο του Μάλικι σε θέματα ασφαλείας, η αεροπορία πραγματοποίησε σήμερα επιδρομές εναντίον των εξεγερμένων στο Τικρίτ και ο στρατός ελέγχει πλέον την οδό που οδηγεί από τη Βαγδάτη στη Σαμάρα, νοτίως του Τικρίτ. 

Υπάρχει συντονισμός με τις ΗΠΑ "επί του πεδίου για να μελετηθούν οι σημαντικοί στόχοι", πρόσθεσε μιλώντας στην τηλεόραση και χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροπλάνα εξοπλισμένα με πυραύλους υπερίπτανται της Βαγδάτης, αλλά αποκλειστικά για να "προστατεύσουν", αν παραστεί ανάγκη, τους αμερικανούς στρατιωτικούς και διπλωμάτες που είναι παρόντες εκεί, δήλωσε προς το Γαλλικό Πρακτορείο ένας Αμερικανός διπλωμάτης. 

Ωστόσο, ο Μάλικι δημοσιοποίησε στον ιστότοπό του μια ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζει πως η Βαγδάτη είναι "προστατευμένη" από μια επίθεση των εξεγερμένων.

 

«ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ»...

 

Έναν νέο όρο εισήγαγε προσφάτως στον δημόσιο λόγο το υπουργείο Οικονομικών, την... «ανάλυση τεχνικής ευαισθησίας»! Τι σημαίνει πρακτικά; Επαναξιολόγηση της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας των εισπρακτικών μέτρων της τελευταίας τετραετίας σε σχέση με το κοινωνικό κόστος.Και γιατί αυτό; Γιατί σύμφωνα με τη νέα ηγεσία του υπουργείου πολλά αποφασίστηκαν στο... «πόδι»! Έχει δίκιο. Αυτό δείχνει και η φορολογία στα ακίνητα, και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα, και η... έκτακτη αλλά μόνιμη εισφορά αλληλεγγύης, και πολλά άλλα ακόμα. 

Ας το εκλάβουμε, λοιπόν, ως μια κυβερνητική αυτοκριτική... Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διαπίστωση ότι «υπάρχουν εναλλακτικές διαδρομές», με ισοδύναμα δημοσιονομικά αποτελέσματα, κάτι που στο παρελθόν δεν γινόταν αποδεκτό.Αντίθετα, όσοι το ισχυρίζονται αντιμετωπίζονταν ειρωνικά...

Προφανώς ο νέος υπουργός Οικονομικών εισηγείται (και σαφώς το 'χει συμφωνήσει με τον κ. Σαμαρά) μια ενεργητικότερη διαπραγματευτική τακτική με τους δανειστές, με την έννοια, ότι «πρέπει και η Ελλάδα να πει τι θέλει». Κάτι που είναι σωστό, που όμως υποτιμήθηκε στην προηγούμενη φάση, με αρνητικές συνέπειες.Όσο για το «ελληνικό κλειδί» για την αντιμετώπιση της κρίσης, προσδιορίζονται σωστά η ρευστότητα, η αναδιάρθρωση του ιδιωτικού τομέα και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, γιατί «έτσι μόνο μπορούν να βρεθούν λεφτά»!Μέχρι εδώ τέλεια.. Όμως προηγείται η υλοποίηση των προαπαιτούμενων, που δεν αμφισβητείται, αν και πολλά εξ αυτών κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή στην «παλαιά συνταγή». 

Η δε «επαναξιολόγηση», με κριτήρια αποτελεσματικότητας και κοινωνικά που προαναγγέλλεται, όλα δείχνουν ότι μετατίθεται για τη «μετά... τρόικα» εποχή, που ουδείς ακόμα γνωρίζει αν έρθει, πότε ακριβώς θα έρθει και πώς... Όλα είναι περισσότερο ένα πακέτο ιδεών «κοινωνικού μασάζ» και λιγότερο ένα οργανωμένο χρονοδιάγραμμα πολιτικών δράσεων. 

Αποτέλεσμα είναι τελικά η δημιουργία «σύγχυσης» και στο εσωτερικό της κυβέρνησης και στις φίλιες προς αυτήν δυνάμεις (απορούν προς το παρόν...) αλλά και στους δανειστές. Καλά λέει ο πρωθυπουργός στις συνεντεύξεις του ότι «δεν θα πάρουμε τρίτο πακέτο στήριξης», αλλά ουδείς ακόμα ξέρει, ούτε ο ίδιος, πώς θα γίνει αυτό...