Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΤΕ..

Θα έρθει η ώρα που δεν θα πιστεύετε σε αυτά
που θα ακούτε.....θα βλέπετε και αυτά
που θα διαβάζετε...(στο μέλλον)

 ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ!
Πολύ καλύτερο από οποιαδήποτε άλλη ανάλυση... Δεν θα ήθελα να κουράσω, με ακόμα μια ανάλυση άλλωστε όσα γράψαμε και αποκαλύψαμε το τελευταίο διάστημα και για το ποιό επρόκειτο να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου(2014) με τον σημειολογικό  τίτλο Fuck Them  η οποία απέδωσε όσα ακριβώς συνέβησαν την επομένη των εκλογών της 25ης Μαΐου όπως επίσης  το ίδιο συνέβη και με την ανάλυση και κριτική για το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος άλλα έλεγε για τα ποσοστά που προσδοκούσε και άλλα τελικά κάνει.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η Ελλάδα μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ ζει στον ρυθμό του επικείμενου ανασχηματισμού, ο οποίος, αν και οι διεργασίες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, εν τούτοις  θα ολοκληρωθεί μετά το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απολύτως. Τα πρόσωπα είναι τα ίδια ακριβώς από την δεξαμενή που αντλείται το πολιτικό προσωπικό της χώρας εδώ και 40 χρόνια. Οπότε τίποτα νέο. Τίποτα ουσιαστικό.

Και κυρίως δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή η οικονομική πολιτική που έχει διαλύσει το κοινωνικό ιστό, έχει αποδιοργανώσει την οικονομία, έχει καταστρέψει τον παραγωγικό τομέα της χώρας και έχει ξεκάνει κυριολεκτικά τον μεσαίο απλό νοικοκύρη Έλληνα. Θα το γράψω μια ακόμα φορά, όπως το γράφω και προειδοποιώ από τα τέλη του 2007 και ειδικότερα από τον Δεκέμβριο του 2008, αυτά που έρχονται το προσεχές διάστημα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έρχονται.

Όλο το πολιτικό προσωπικό, παλαιό και νέο, και όχι μόνον ο Αντώνης Σαμαράς η Ευάγγελος Βενιζέλος ή Γιώργος Παπανδρέου, θα φύγουν μέσα στην απόλυτη χλεύη. Μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες και γεγονότα που θα τρομάζουν... Έρχονται πολλές ακόμα κυβερνήσεις συνεργασίες.......Η βόμβα όμως της ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης θα σκάσει στα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ- και άλλων δυνάμεων... Κρατήστε το. Θυμηθείτε το... 

Άλλοστε - τουλάχιστον όσοι, εδώ και χρόνια με διαβάζετε μέσα και από αυτό το πιο προσωπικό εγχείρημα (από το 2003 που  ξεκίνησε ως προσωπικό ιστολόγιο μέχρι σήμερα σήμερα που η προσπάθεια έχει εξελιχθεί σε ένα μεγάλο αποκαλυτπικό με άποψη και αποκαλύψεις ενημερωτικό  Portal) και κρίση έχετε για να αντιληφθείτε τι λέω και για ποια δυστυχώς αναμενόμενα θλιβερά γεγονότα προειδοποιώ...

Και βαθύτερη αντίληψη διαθέτε - όπως πολλές φορές έχω ξανά γράψει - για να καταννοήσετε ειδικά κάποια, και δικά μου κείμενα που απαιτούν πράγματι και δεύτερη και τρίτη ανάγνωση-γιατί πολλές φορές η είδηση κρύβεται πίσω από τέτοια "κωδικοποιημένα" κείμενα και όχι πίσω από τις λέξεις.  

Όχι αυτή την φορά δεν θα σας απασχολήσω  με μια ακόμα πολιτική ή άλλη  ανάλυση.  Και εννοείται ότι εννοώ και απευθύνομαι  πάντα και μόνον σε όλους εσάς που μου κάνετε την τιμή και με παρακολουθείτε αρκετοί ειλικρινά ομολογώ επί πολλά έτη, κάποιοι δε και απορώ μαζί σας, με την υπομονή σας, σχεδόν από την αρχή της πορείας μου τότε που ακόμα έκανα τα πρώτα μου βήματα στο εκκλησιαστικό, το ελεύθερο και εν συνεχεία το πολιτικό ρεπορτάζ όπως διαπιστώνω από τα 100αδες πια mail σας τα οποία αδυνατώ να διαβάσω και δυστυχώς δεν δύναμαι πλέον να απαντώ σε όλα και για αυτό μη με παρεξηγείτε.

Δράττομαι δε της ευκαιρίας για ακόμα μια φορά  ειλικρινά να σας ευχαριστήσω για την συνεχή και αδιάλειπτη εμπιστοσύνη που μου (και μας) δείχνετε, παρά τον συνεχή, ανηλεή, χυδαία και με κάθε μέσο πόλεμο λάσπης ύβρεων και βρομερής ανήθικης  ύπουλης, άθλιας  και υπόγειας  πολεμικής μεθοδεύσεων εις βάρος και εναντίον μου προκειμένου να με κάμψουν. Μεθοδεύσεις που δεν μπορείτε να φανταστείτε μέχρι που έφτασαν και που μπορεί να φτάσουν προκειμένου να με τρομάξουν.

Να με εκφοβίσουν.  Να με τρομοκρατήσουν. Να μου κλείσουν, με κάθε τρόπο και κάθε μέσο ακόμα και με τον θάνατο μου,  το στόμα... Και μη διανοηθεί κάποιος να ρωτήσει γιατί ειδικά εσένα, μιας και τώρα τελευταία πολύ "φοριέται" το stylάκι προκειμένου να προσελκύσουν την προσοχή κάποιοι όλο και πιο πολύ μιλάνε για απειλές...και άλλα τέτοια;  Η απάντηση υπάρχει μέσα εδώ στις 1000αδες σελίδες και τα 100αδες άρθρα, ρεπορτάζ, έρευνες και αποκαλύψεις που έχουν γίνει...  

Και πιστέψτε με είναι τόσα πολλά-αυτά που έζησα που δεν έχω αποκαλύψει ειδικά την τελευταία διετία -Ιούνιος 2012 / Ιούνιος 2014- που όταν και όποτε- είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι, είτε επιχειρούν να το αποτρέψουν πάση θυσία και και με κάθε τίμημα,  ακόμα και αυτής της ίδιας της ζωής μου και ξέρω πολύ καλά τι λέω και γιατί το ξανά γράφω θα  αποκαλυφθούν(!!!)

Δεν είναι απλή υπόσχεση είναι δέσμευση(!) όχι απλά δεν θα πιστεύετε, γιατί όντως αυτά που μου έχουν συμβεί ξεπερνούν κάθε όριο φαντασίας και σύγχρονης πολιτικής συνομωσιολογίας και θρίλερ... Θα χάσετε κάθε ιδέα και θα νιώσετε πραγματική αηδία, ντροπή και αποτροπιασμό,  ειδικά για κάποιους που  με τον μανδύα του "πατριώτη"  ειδικά αυτή την περίοδο αφενός όχι απλά πλουτίζουν  με το πρόσχημα του πατριωτισμού.

Γιατί  πουλάνε "υπηρεσίες"  και εκδούλευση στους δυνάστες και δανειστές της χώρας με κάθε είδους  "υπηρεσίες"  τέτοιες και τέτοιας έκτασης που στο μέλλον - όταν κάποτε, στο απώτερο μέλλον  βγει αν όχι από κάποιον θαρραλέο-σίγουρα από τους ιστορικούς και μελετητές του μέλλοντος- η αλήθεια στο φως με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα-τότε όπου τους βλέπετε όλους αυτούς που υπαινίσσομαι δεν θα τους φτύνετε, γιατί ούτε και αυτό το αξίζουν, απλά θα τους γυρνάτε την πλάτη......

Θα τους περιφρονείτε γιατί μόνον αυτό τους αξίζει και ας κάνουν σήμερα, εν έτει 2013 και 2014  ότι μπορούν για να βρίσκονται σήμερα στην επιφάνεια, με ψεύδη, μπούρδες και  άλλα πολλά που στην παρούσα φάση δεν θέλω ούτε καν να φωτογραφήσω...Έλεγα λοιπόν ότι δεν θέλω να σας κρατήσω με ένα ακόμα κείμενο, από εκείνα τα "σεντόνια" που ενίοτε και πολύ συχνά έγραφα...

Τα τελευταία δυο χρόνια όπως  έχετε παρατηρήσει-και μου το επισημαίνετε πολύ συχνά στην μεταξύ  επικοινωνία μας-αποφεύγω να γράψω, τόσο συχνά όπως τουλάχιστον παλαιότερα που αναρτούσα δυο,  πολλές φορές και τρία editorial μέσα στην εβδομάδα πέρα από το τρέχον κάθε φορά ρεπορτάζ που κυνηγούσαμε.  Αυτή η επιλογή μου πιστέψτε με δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε από βαρεμάρα αλλά από επιλογή...

Θα έρθει, και θα αργήσει για πολύ ακόμα, η στιγμή, που με άλλο τρόπο πια, από άλλη θέση, με άλλες εκφράσεις, πρακτικές και μέσα από εντελώς άλλες διαφορετικές διαδραστικές με άμεση αλληλεπίδραση στην επικοινωνία, και πιο συχνά θα τα λέμε. Και πιο άμεσα. Και πιο τακτικά. Λίγο υπομονή. Ακόμα.

Προς το παρόν, όπως έλεγα, μέχρι την επόμενη ανάλυση ή κάποιο ειδικό ή έκτακτο ρεπορτάζ σας συνιστώ να δείτε αυτό το πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ που έρχεται και "δένει" με όσα πολύ συχνά έγραφα συστηματικά από τον Δεκέμβριο του 2008 με αφορμή εκείνα τα δραματικά γεγονότα που επί 17 ημέρες καιγόταν η χώρα παρατημένη στο έλεος ξένων κέντρων...  

Αλ. Στεφανόπουλος Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........
 
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ. 





 


Ο ΧΥΔΑΙΟΣ ΑΠΛΩΣ ΒΥΣΣΟΔΟΜΕΙ!

 

Ο υπουργός των οικονομικών μας κύριος Σόϊμπλε (το Στουρνάρι είναι ο πραγματικός πρωθυπουργός, και το παλικαρόπουλο απ' την Καλαμάτα ο ''μπροστινός'', όπως σε κάθε σοβαρή συμμορία απατεώνων!)... Ο γερμανός λοιπόν υπουργός των ελληνικών οικονομικών προανήγγειλε νέο μνημόνιο νέου δανείου καμιά δεκαριά δισ., γιατί τα παλιά που μας φόρτωσαν, δεν τους φτάνουν για να εισπράξουν και τους επιπλέον τόκους των επιπλέον δανείων, που προέκυψαν από τους προηγούμενους επιπλέον τόκους των προηγούμενων επιπλέον δανείων!

Καταλάβαμε; Οι εκλογές τελείωσαν!  Οι απειλές ξανάρχονται! Όπως είπε ο χερ Βόλφγκαγκ: ''Προϋπόθεση είναι βεβαίως να συνεχίσει να εκπληρώνει τους όρους του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ''... Γιατί όπως δεν είπε (ακόμα): ''Αλλιώς θ' αναγκαστούμεν να σας πετάξουμεν έξων από την Ευρώπεν και θα πεινάσετεν! Γιαβόλ! Φερστέϊν;'' Τώρα, για τους νέους όρους του νέου μνημονίου των νέων δανεικών, τα 'χουμε πεί και τα 'χουμε ξαναπεί. Τί ωφελεί να τα ξαναπούμε; Σε λίγο θα τους νοιώσουμε ζωντανά, live που λένε, στο πετσί μας!

Κι ύστερα, δεν φαίνεται να μας απασχολούν και πολύ...Αλλιώς θα ψηφίζαμε και διαφορετικά! (αυτό το 22+8+6% έχει γίνει έμμονη ιδέα του blog!) Ο τσικ-λεβέντης φαίνεται ότι ξέχασε κιόλας τα 118 νέα προεκλογικά του ''σημεία'', και το μόνο που τον απασχολεί είναι ο ανασχηματισμός-στάχτη στα μάτια, καθώς και το μαγείρεμα με αποστασίες, δωροδοκίες, εκβιασμούς και τα υπόλοιπα δημοκρατικά κόλπα που τόσο καλά γνωρίζει, της ψηφοφορίας για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας! Ο Χυδαίος, στο στοιχείο του: βυσσοδομεί!
 


Ο ΑΣΤΕΓΟΣ

 

Μοιραστήκαμε το ίδιο παγκάκι αναμονής, ήρθε και κάθισε δίπλα μου, δεν φορούσε κουρελιασμένα ρούχα ούτε σκισμένα παπούτσια, δεν είχε μακριά μαλλιά ούτε γενειάδα, έμοιαζε με εμάς τους «φυσιολογικούς», δεν μύριζε όμορφα αλλά ανθρώπινα. Πιάσαμε την κουβέντα, απομνημόνευσα τη συζήτησή μας λέξη προς λέξη από τότε που άκουσα το «είμαι άστεγος 27 μέρες». Αφού μου περιέγραψε πόσο δύσκολα απέκτησε τα κεκτημένα του και πόσο εύκολα τα έχασε με τέτοια χρονική και λογική αλληλουχία που έμοιαζε απίστευτη και όμως αληθινή.

«Δεν με νοιάζει που τα έχασα, όλοι κάποτε θα τα χάσουν, είμαι μόνος και τώρα ολομόναχος θα πορεύομαι μέχρι να πεθάνω. Ξένος στον τόπο μου, άγνωστος στους γνωστούς μου και μoνάχος στους πολλούς. Τόσες μέρες δεν ζήτησα από κανέναν το παραμικρό, δεν άπλωσα το χέρι να ζητιανέψω, το άπλωσα να ταΐσω κάτι περιστέρια. Δεν ντράπηκα ούτε στιγμή, δεν έχω λόγο να το κάνω, πάντα περήφανος ήμουν, η αξιοπρέπεια δεν χάνεται ούτε βρίσκεται, την κουβαλάς από την ώρα που γεννιέσαι σαν να σου τη χάρισε μια μοίρα.

Μιλώ με τους ανθρώπους, δεν με φοβούνται, ίσως τους φοβίζει η εικόνα και θέλουν να συγκατατεθούν, ίσως την αποκτήσουν κάποτε είναι απρόβλεπτη η ζωή και δεν ξέρεις πώς θα σου τα φέρει. Έτσι σκέφτονται το ξέρω. Κι όμως νιώθω πιο ελεύθερος από ποτέ, δεν φοβάμαι, ο φόβος είναι χειρότερος από την πείνα και εγώ βλέπω καθημερινά πολλούς χορτάτους φοβισμένους. Ο οίκτος όταν φτάνει στο βλέμμα και γίνεται φανερός είναι η μεγαλύτερη τιμωρία μου, είναι η κατάντια που μου φωνάζουν χωρίς καν να μου μιλήσουν.

Οι άλλοι, εγώ δεν ένιωσα ποτέ έτσι. Είναι πολύ εύκολο να βρεθείς στον δρόμο, το πιο δύσκολο είναι να ονειρεύεσαι ακουμπώντας τον». Με αποχαιρέτησε με χαμόγελο και εγώ άφωνη, με μια σφιχτή χειραψία, δεν είχα λέξεις, δεν είχα να πω τίποτα. Θυμάμαι όμως, πως τα μάτια μου δεν τον έβλεπαν να ξεμακραίνει.