ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΤΑ ΣΑΠΙΑ ΥΛΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

Στην πολιτική θα πρέπει να εμπλακούν νέα πρόσωπα. Αυτό αποτελεί αναγκαιότητα που όλοι, άσχετα με την ιδεολογικοπολιτική τοποθέτησή τους, παραδέχονται.  Το ζήτημα γίνεται πιο επείγον τώρα που η κρίση αρχίζει να ξεπερνιέται ως δημοσιονομική υποχρέωση ισοπέδωσης και το «στοίχημα» πλέον γίνεται δημιουργικό. Ανάπτυξη σημαίνει όραμα, στρατηγική, θεωρία, δομή, πείσμονα προσπάθεια.

Κάτι που δεν συνάδει με ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, που από τη δεκαετία του '50 «τρέχει» τη χώρα στην τροχιά της αντιπαροχής, της δημοσιοϋπαλληλίας, των επιδομάτων, των «θαλασσοδανείων». Αλλά δεν συνάδει και με το σταρ σίστεμ των ελληνικών μίντια, με τους μαϊντανούς, τα βλαχομπαρόκ «σελέμπριτις», τους «νταραβεριτσήδες» της τηλεθέασης και του θεάματος.

Η κρίση της τελευταίας πενταετίας μπορεί να αφήνει πίσω της ερείπια, μπορεί να αφήνει εμάς τους ίδιους ψυχικά πιο γερασμένους. Αλλά, επί της ουσίας, οι βαθιές αλλαγές που ένα σοκ μπορεί να προκαλέσει στην κοινωνική συνείδηση, στα «πρέπει» και τα «αν» που μαθαίνουν οι γονείς στα παιδιά τους δεν έχουν γίνει. Έχουμε παραμείνει εγκλωβισμένοι στο παρελθόν. Στη λάμψη χωρίς ουσία και στην κατανάλωση χωρίς άποψη. Είμαστε μια χώρα μεταξύ του πρετ α πορτέ και του φαστ φουντ. Μια χώρα χωρίς παιδεία, χωρίς βάθος πολιτισμού στην καθημερινότητά μας, χωρίς όνειρα ευημερίας, αλλά μόνον υπεροχής στο φαίνεσθαι.

Η κρίση όμως, η αδυναμία να κάνουμε επιπλέον επίδειξη, μας βοήθησε να γίνουμε πιο αλληλέγγυοι μεταξύ μας, να πλησιάσουμε και πάλι τις οικογένειές μας, να θυμηθούμε τον Θεό, να επιζητήσουμε τον ηρωισμό της καθημερινότητας. Ομως, όλα αυτά δεν φτάνουν αν δεν βρούμε μέσα μας και γύρω μας τους «καθοδηγητές» μας για το επόμενο βήμα. Για την ανάταση ενός λαού ικανού για το χειρότερο και το καλύτερο.

Υπάρχει πρόβλημα με τα πρότυπα που έχουμε. Είναι χαμηλού επιπέδου. Μια κοινωνία όχι απαραίτητα ανήθικη, αλλά βασισμένη στη συλλογική κλεπτοκρατία ως «μαγκιά». Χρειαζόμαστε λοιπόν μια νέα ηθική. Αυτή που δεν μπορούν να μας προσφέρουν ο Ν. Δήμου, η Μαρία Ρεπούση, ο Αντ. Λιάκος και οι άλλοι σκαπανείς της ισοπέδωσης που δεσπόζουν στον κύκλο των διανοουμένων της Αριστεράς.

Αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με τον Θοδωρή Ζαγοράκη και τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο στο Ευρωκοινοβούλιο της «ελαφρολαϊκής» Κεντροδεξιάς. Καθ' όλα άξιοι οι άνθρωποι, αλλά δεν είναι δυνατόν να μπλέκουμε τόσο πολύ τα πράγματα. Ακόμη και όταν μιλάμε για πολιτική, θα πρέπει να κάνουμε διαχωρισμούς για το ποιοι κάνουν για τι. Ποιοι εντάσσονται στις λίστες του Εθνικού Κοινοβουλίου, ποιοι για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ποιοι για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Επίσης, αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι να γίνει ελκυστική η διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων σε όλα τα επίπεδα από τους κατάλληλους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται λάμψη. Αλλά γνώση, βαθιά εμπειρία και προπάντων ψυχή και όραμα. Η κοινωνία μας είναι καταναλωτική σε όλα της και θα πρέπει να γίνει ποιοτική σε όλα της. Ο μίτος της Αριάδνης δεν είναι κρυμμένος σε ένα θολό τοπίο, αλλά σε ένα προσκλητήριο για συστράτευση των ικανών και των ισχυρών. Ο καθένας στον τομέα του και όχι όλοι σε όλα.

Δεν μπορείς να χτίζεις πατρίδα ανασκαλεύοντας τα ερείπια του παρελθόντος. Κάποιοι πρέπει καταρχήν να οργανώσουν ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο. Εχει πολλές δυνάμεις ο Ελληνισμός, αλλά παραμένουν αναξιοποίητες γιατί τα «κλειστά» καθεστωτικά συστήματα ασχολούνται μόνο με την κυριαρχία και το ιδιωτικό κέρδος τους, πολιτικό και οικονομικό. Ας μη χρονοτριβούμε και ας γίνουμε άμεσα απαιτητικοί και προπάντων σοβαροί.

Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΠΚ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΡΕΓΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΛΟΙΟ

Επεισόδιο ανήμερα της Μεγάλης Πέμπτης, στις 17 Απρίλιου, νότια της Κρήτης υποστηρίζουν οι Τούρκοι ότι υπήρξε με πρωταγωνιστές το μισθωμένο από ελληνικής πλευράς γερμανικό ερευνητικό πλοίο, R/V Poseidon την τουρκική φρεγάτα, TCG Göksu (F 487) και ένα σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής, αλλά από ελληνικής πλευράς απορρίπτουν την εκδοχή αυτή και προσθέτουν ότι υπήρχε μία ελληνική πυραυλάκατος κλάσης "Ρουσσέν η Ρ68 "Δανιόλος" στην περιοχή, καθώς έκανε και την εμφάνισή του ένα τουρκικό CN-235 ναυτικής συνεργασίας.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, όχι τόσο ως προς το αν είχαμε όντως επεισόδιο (με την απαίτηση της τουρκικής φρεγάτα προς το R/V Poseidon να αποχωρήσει άμεσα γιατί δεν είχε "άδεια από τις τουρκικές αρχές") αλλά ως προς το γεγονός ότι το τουρκικό θράσος φτάνει πλέον να διεκδικεί αρμοδιότητες και εξουσίες σε μια περιοχή που είναι όχι μόνο εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά νότια χερσαίας περιοχής της ελληνικής επικράτειας πολύ μακριά από οποιαδήποτε χερσαία περιοχή της τουρκικής επικράτειας.

Ας δούμε πώς έχει το θέμα από την αρχή: Το γερμανικό ερευνητικό πλοίο, R/V Poseidon, εκτελούσε ερευνητική αποστολή (για ενεργειακά κοιτάσματα λένε οι Τούρκοι, για ωκεανογραφικές έρευνες αναφέρει η ελληνική πλευρά) νοτίως της Κρήτης και μέσα στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αφού προηγουμένως είχε δεσμευθεί μια μεγάλη περιοχή από την δυτική μέχρι την ανατολική Κρήτη.

Η ελληνική εκδοχή -, όπως ενημέρωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας το defencenet.gr που ερεύνησε το θέμα - είναι ότι το ερευνητικό σκάφος είχε την συνοδεία της πυραυλακάτου (ερώτημα είναι γιατί αφού εκτελούσε "αθώα" αποστολή, μία πυραυλάκατος και μάλιστα από τις πλέον σύγχρονες είχε διατεθεί για την επιτήρησή του) και απλά πέρασε από την περιοχή η τουρκική φρεγάτα Göksu (F 487) κλάσης O.H.Perry, ενώ και ένα αεροσκάφος ηλεκτρονικού πολέμου CN-235 το οποίο ανήκει όμως στην ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση Active Endeavor, πέρασε κοντά από το το γερμανικό ωκεανογραφικό και την ελληνική πυραυλάκατο.

Στην τουρκική εφημερίδα Milliyet, γίνεται αναφορά σε ελληνοτουρκική αντιπαράθεση (sıcak karşılama), με την επέμβαση μιας τουρκικής φρεγάτας που ενισχύθηκε με πλοίο της τουρκικής ακτοφυλακής έχοντας και παράλληλη αεροπορική υποστήριξη (άρα η μόνη διαφορά σε ότι αφορά τα μέσα είναι η ύπαρξη και σκάφους της τουρκικής ακτοφυλακής. Το τουρκικό δημοσίευμα αναφέρει πως το γερμανικό ερευνητικό πλοίο, R/V Poseidon, διενεργούσε έρευνες χωρίς να έχει προηγηθεί, «ως όφειλε», ενημερωτική αναφορά στους Τούρκους, πoυ όπως υποστηρίζουν, θα πρέπει να μετέχουν και αυτοί στις έρευνες αυτές του ερευνητικού σκάφους με δικό τους ειδικό παρατηρητή.

Το γεγονός αυτό οι Τούρκοι το θεώρησαν παραβίαση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να δοθεί εντολή να παρεμποδιστεί άμεσα η συνέχιση των ερευνών αυτών από το γερμανικό ερευνητικό σκάφος, μήκους 61 μέτρων. Το πλοίο αυτό, σύμφωνα με τους Τούρκους, θα πρέπει να έχει και από την δική τους πλευρά σχετική άδεια για τις έρευνες νότια της Κρήτης και έτσι οι η τουρκική πλευρά να έχει άμεση ενημέρωση για τις έρευνες και τα αποτελέσματα τους με την πάγια επιδίωξη της Άγκυρας να συνδιαχειριστούν με την Ελλάδα το Αιγαίο και τα ενεργειακά του κοιτάσματα.

Η τουρκική εφημερίδα καταγγέλλει την ελληνική πλευρά ότι επιχειρεί με παράνομο τρόπο να αποκτήσει την αποκλειστική δικαιοδοσία ερευνών και στρατηγικού ελέγχου σε ένα μεγάλο εύρος στο Αιγαίο πέλαγος που αρχίζει από την Λήμνο, Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Ρόδο και ότι οι… «παράνομες» αυτές ελληνικές ενέργειες έχουν αρχίσει απ το 2006. Μάλιστα η τουρκική εφημερίδα κατηγορεί την ελληνική πλευρά ότι προσπαθεί «παράνομα» να ελέγξει αποκλειστικά και την θαλάσσια κυκλοφορία σε όλο το ανατολικό Αιγαίο. Το γεγονός αυτό η Τουρκία δεν μπορεί να το αποδεχτεί και να υποχρεωθεί να αναγνωρίσει τετελεσμένα γεγονότα που… «παραβιάζουν», σύμφωνα με τους Τούρκους, τις… διεθνείς συνθήκες στις περιοχές αυτές του Αιγαίου.

Η ελληνική πλευρά απορρίπτει ότι υπήρε οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ της τουρκικής φρεγάτας και του γερμανικού ερευνητικού και ότι η τουρκική φρεγάτα "απλά περνούσε" από την περιοχή. Την ύπαρξη του αεροσκάφους την δικαιολογούν από την συμμετοχή του στην ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση και αρνούνται την ύπαρξη σκάφους της τουρκικής Ακτοφυλακής Κάτι έγινε. Και αυτό το "κάτι" ενισχύεται από την παρουσία της "Δανιόλος". Ερώτημα είναι το σημείο στο οποίο έγινε το συμβάν ή έστω η "σύμπλευση" και σύγκλιση της τουρκικής φρεγάτας, του R/V Poseidon  και της ελληνικής πυραυλακάτου. Αυτό θα το μάθουμε σύντομα...

ΠΟΣΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ;

Στις Βρυξέλλες ο καιρός δεν είναι πάντα πιστός στο ημερολόγιο. Μπορεί να είναι Ιούνιος, αλλά έξω να ξημερώνει Απρίλιος. Ας ρίχνει και μαύρα καρεκλοπόδαρα από τον ουρανό. Εκείνο το πρωινό του Ιουνίου θα είναι λαμπρό για 21 συμπατριώτες μας. Για τους περισσότερους δε, θα είναι το ομορφότερο της ζωής τους. Μαζί με άλλους 730 Ευρωπαίους θα περάσουν τη μεγάλη πόρτα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Αν το κάνουν για πρώτη φορά, θα προσπαθήσουν να κρατήσουν το δέος και την έξαψη σε ελεγχόμενη ένταση. Κάποιοι Έλληνες που εργάζονται για τις πολιτικές ομάδες, θα αναλάβουν να τους βοηθήσουν στα χαρτιά και στις διατυπώσεις. Ούτως ή άλλως, η πρώτη μέρα του νέου ευρωβουλευτή κλείνει όμορφα όταν ανοίγει λογαριασμό σε μια από τις τρείς βελγικές τράπεζες που βρίσκονται εντός του Κοινοβουλίου.

Αυτές τις μέρες στο Στρασβούργο προσπαθώ να κατανοήσω την επαγγελματική διάσταση του ευρωβουλευτή. Και όσο μαθαίνω, τόσο ζηλεύω. «Τι μου άφησε η θητεία; Ένα σπίτι στις Βρυξέλλες και εκατό χιλιάρικα σε βελγική τράπεζα» μου λέει μέλος της αντιπροσωπείας μας, με χρήσιμη και αποδοτική, είναι η αλήθεια, παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο. Μπορούσε να βγάλει και περισσότερα. «Μία θητεία μπορεί να σου αφήσει μισό εκατομμύριο στην άκρη», μου λέει άνθρωπος που γνωρίζει ποσά και καταστάσεις. 

«Όσο περνάει ο καιρός, τόσο θερμαίνεται η σχέση του βουλευτή με τα χρήματα. Όταν έρχονται κάνουν τραπέζια, όταν φεύγουν δεν κερνάνε ούτε καφέ. Θα σου έλεγα ότι είναι ανθρώπινο. Για τους περισσότερους η θητεία είναι μια μοναδική ευκαιρία ζωής. Αν έχουν τα προσόντα, ίσως αναζητήσουν κάτι άλλο στη συνέχεια. Αν δεν τα έχουν, τότε θα κάνουν τουλάχιστον ένα κομπόδεμα. Υπάρχουν ευρωβουλευτές που γύρισαν με εκατομμύρια πίσω... Υπάρχουν και άλλοι που ξόδεψαν πολλά προωθώντας θέσεις.» 

Το απαιτητικό επάγγελμα του ευρωβουλευτή αμείβεται ηγεμονικά. Η γενναιοδωρία του αρχηγού, που χάριζε τις θέσεις, μπορούσε να αποτιμηθεί μέχρι τελευταίου σεντ. Και οι σταυροί του λαού θα αντιστοιχούν σε πενηντάρικα. Ελάτε να κάνουμε ταμείο.

Ο μισθός: Ο μισθός του ευρωβουλευτή είναι 6.200 ευρώ. Καθαρά. Όμως για κάθε μέρα εργασίας του, αποζημιώνεται με 304 ευρώ -πάντα καθαρά. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο ευρωβουλευτής εισπράττει 304 ευρώ για κάθε εργάσιμη μέρα του μήνα, αρκεί να υπογράψει στο βιβλίο παρουσιών του κοινοβουλίου. «Να καθυστερεί η πτήση για Στρασβούργο και να αγωνιούν αν θα προλάβουν να υπογράψουν...»

Θεωρητικά, ένας συνεπής ευρωβουλευτής, που απουσιάζει από τη Βουλή μόνο τα Σαββατοκύριακα, μπορεί να εισπράττει περί τις 12.800 ευρώ μηνιαίως. Αυτό το ποσό δεν είναι υπερβολικό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ένας ανώτερος υπάλληλος της Κομισιόν, με 15 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει περισσότερα. Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Προβλέπονται και άλλες 4.000 ευρώ μηνιαίως για έξοδα γραφείου στη χώρα προέλευσης. Καταβάλλονται στον λογαριασμό του ευρωβουλευτή. Χωρίς αποδείξεις.

Το σπίτι: Πάγια συνήθεια των ευρωβουλευτών είναι να παίρνουν δάνειο και να αγοράζουν ένα σπίτι στις Βρυξέλλες -οι τιμές των ακινήτων είναι λογικές. Αν δεν το έχουν ξοφλήσει κατά τη διάρκεια της θητείας τους, μπορούν να το πουλήσουν και, ουσιαστικά, να πάρουν πίσω τα λεφτά που ξόδεψαν για τη διαμονή τους.

Οι συνεργάτες: Ένας ευρωβουλευτής έχει στη διάθεση του 21.000 ευρώ μηνιαίως (μεικτά) για την αμοιβή των συνεργατών του. Τώρα πια δεν επιτρέπεται να προσλαμβάνουν συγγενείς πρώτου βαθμού. Παλαιά όμως, δεν υπήρχε περιορισμός. Μάλιστα για κάποια περίοδο, οι ευρωβουλευτές εισέπρατταν το ποσό για αμοιβές συνεργατών και μπορούσαν να το διαθέσουν κατά βούληση. Επίσης δικαιούνται ποσό 5.000 ευρώ για αμοιβές συνεργατών στη χώρα προέλευσης. Στην Ελλάδα δε, έχουν και τα προνόμια των βουλευτών, όσον αφορά τη διάθεση συνεργατών και αστυνομικού. Τέλος, στα γραφεία τους στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο, δύναται να απασχοληθούν νέοι μέσω προγραμμάτων Stage.

Αυτοκίνητο: Δεν δικαιούνται υπηρεσιακό αυτοκίνητο για προσωπική χρήση. Υπάρχει πάντα διαθέσιμο όχημα και οδηγός για τις μετακινήσεις τους από το αεροδρόμιο ή το σπίτι προς το Κοινοβούλιο και αντίστροφα.

Αεροπορικά εισιτήρια: Μέχρι πρόσφατα, αρκετοί ταξίδευαν στην οικονομική θέση, δήλωναν στο Κοινοβούλιο ότι πετάνε «μπίζνες» και έβαζαν στην τσέπη τη διαφορά. Τώρα το Κοινοβούλιο τους καταβάλλει το κόστος μετακίνησης ανάλογα με το boarding pass και την απόσταση του ταξιδιού. Τους καλύπτει θέση μπίζνες ουσιαστικά για κάθε μετακίνηση από τις Βρυξέλλες προς τη χώρα τους και αντίστροφα.

Προσκλήσεις: Κάθε ευρωβουλευτής μπορεί να προσκαλεί στις Βρυξέλλες 110 άτομα ετησίως, με αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή να καλύπτονται από το Κοινοβούλιο. Σε πέντε χρόνια θητείας, μπορεί να μεταφέρει ως και 550 άτομα, λειτουργώντας ως ένα μικρό ταξιδιωτικό πρακτορείο με έναν προορισμό.

«Είναι φορτισμένη αυτή η ολομέλεια, η τελευταία. Οι περισσότεροι δεν θα επιστρέψουν, το Κοινοβούλιο αναμένεται να ανανεωθεί κατά 70%. Και εγώ σταδιακά θα αρχίσω να μαζεύω πράγματα. Ξέρεις αρκετοί από μας θα μπορούσαν να μείνουν στις Βρυξέλλες κάνοντας πια κάτι άλλο. Είναι και δύσκολη η κατάσταση στην Ελλάδα...» Το ακούω με κατανόηση, έξω από την αίθουσα της ολομέλειας. Το σοκ της επιστροφής θα είναι μεγάλο. Βέβαια στην Ευρωβουλή πηγαίνεις για να εκπροσωπήσεις τη χώρα σου. Όμως όταν γυρίζεις πίσω είσαι ξένος ή αισθάνεσαι ξένος.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑ;

Μόσχα και Κίεβο είχαν δεσμευτεί ότι το Πάσχα δεν θα υπήρχαν συγκρούσεις. Και αυτή η συμφωνία, δεν άξιζε το χαρτί που ήταν γραμμένη. Τη Δευτέρα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε την κυβέρνηση της Ουκρανίας ότι δεν τηρεί την προσωρινή συμφωνία της Γενεύης, αφού αρνείται να εκκενώσει την κεντρική πλατεία του Κιέβου Μεϊντάν, χρονοτριβεί στη μεταρρύθμιση του Συντάγματος και κυρίως δεν παίρνει μέτρα προστασίας του ρωσόφωνου πληθυσμού, συλλαμβάνοντας συνέχεια πολιτικούς που πρόσκεινται στη Μόσχα.

Αφορμή για την αντίδραση του Λαβρόφ είναι το περιστατικό έξω από την πόλη της ανατολικής Ουκρανίας Σλοβιάνσκ, όπου σε ένα σημείο ελέγχου σκοτώθηκε άγνωστος αριθμός ανθρώπων (άλλοι λένε 3, άλλοι 5), μεταξύ των οποίων και κάποιοι από τους επιτιθέμενους, που κατά τη Ρωσία ανήκουν στον «Δεξιό Τομέα», την ακροδεξιά οργάνωση των Ουκρανών. Ως απόδειξη οι Ρώσοι επικαλούνται μια κάρτα του Dimitrij Jarosch, ενός από τους ηγέτες της συγκεκριμένης οργάνωσης, που πιθανόν να σκοτώθηκε επί τόπου.

Ο Λαβρόφ προειδοποίησε ότι θα ληφθούν μέτρα από τη Μόσχα για την αποτροπή της εξέλιξης που δρομολογούν αυτά τα γεγονότα. Τι μέτρα ήδη λαμβάνονται φαίνεται από στοιχεία που συγκέντρωσαν οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες και κατατέθηκαν αυτή την εβδομάδα στην Οργάνωση για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) στη Βιέννη. Ρώσοι που πήραν μέρος στην «απελευθέρωση» της Κριμαίας εμφανίζονται σε πόλεις της ανατολικής Ουκρανίας Ανάμεσα στους εικονιζόμενους οι υπηρεσίες της Ουκρανίας ταυτοποίησαν, στην πρώτη φωτογραφία που απέστειλαν στον ΟΑΣΕ, τον Ιγκόρ Ιβάνοβιτς Στρελκόφ, αξιωματούχο των ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας του στρατού, που εμφανίσθηκε στην Κριμαία και εμφανίζεται και πάλι στο Σλαβιάνσκ.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν απέρριψε, την περασμένη Πέμπτη, του ισχυρισμούς αυτούς ως ανοησίες. Αλλά ένα περιστατικό στο Χάρκοβο, όπου καταληψίες με φιλορωσικά αισθήματα κατέλαβαν την όπερα της πόλης αντί του δημαρχείου -αγνοούσαν ποιο είναι το κτίριο του δημαρχείου- δείχνει ότι και από τη Μόσχα γίνεται προπαγάνδα. Τέλος, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής Φίλιπ Μπρέντλοου έγραψε στο μπλόγκ του ότι οι καταλήψεις κτιρίων στην ανατολική Ουκρανία αποτελούν συγκαλυμμένη στρατιωτική επιχείρηση της Μόσχας.  

Ό,τι και να γίνει, ο Πούτιν έχει στα χέρια του τα περισσότερα χαρτιά: μπορεί να «αποσχίσει» την ανατολική Ουκρανία, τη φυσική ενδοχώρα της Κριμαίας, χωρίς να φοβάται τις κυρώσεις της Δύσης, που φοβάται ακόμα. Μπορεί να κάνει «πίσω», επιβάλλοντας την αυστηρή εφαρμογή της συμφωνίας της Γενεύης με ομοσπονδοποίηση της Ουκρανίας, που ούτε οι τοπικοί Ρώσοι θέλουν, έστω ως προσωρινή λύση.

Απλά η Ρωσία έχει εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας με τη συμφωνία της Βουδαπέστης έναντι της καταστροφής των πυρηνικών όπλων της Ουκρανίας. Αν επιβάλλει τώρα, για λόγους προστασίας των ρωσόφωνων πληθυσμών τον διαμελισμό της, δεν θα μπορεί να επικαλείται την ίδια αρχή στον Καύκασο.