Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

 

 

Την Μ. Παρασκευή κρίνεται σκόπιμο, για πολλούς λόγους, να σχολιάσουμε την προφητεία του Ιεζεκιήλ που αναγιγνώσκεται μετά την επιστροφή του Επιταφίου στο Ναό. Και κρίνεται σκόπιμο, γιατί προφητεύεται η ανάσταση των νεκρών, και αφ' ετέρου μας αποκαλύπτει, εμμέσως πλην σαφώς, το πότε δίνεται, στο ένζωον έμβρυο, το πνεύμα ζωής (Ιεζ. 37,1-14 ).

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ αναφέρει, ότι σε έκσταση (=όραμα) μεταφέρθηκε, από το Θεό σε πεδιάδα η οποία ήταν γεμάτη από ανθρώπινα οστά (= κόκκαλα ) και ο Θεός τον περιέφερε γύρω - γύρω τους, και ήταν πολλά και ξηρά, «εγένετο επ' εμέ χειρ Κυρίου και εξήγαγε με εν πνεύματι Κύριος και έθηκέ με εν μέσω του πεδίου, και τούτο ην μεστόν οστέων ανθρωπίνων... πολλά σφόδρα και ξηρά».

Στη συνέχεια μας πληροφορεί ο προφήτης, ότι ρωτήθηκε από το Θεό αν θέλει να πάρουν ζωή αυτά τα οστά, και σε καταφατική του απάντηση έγινε σεισμός, και τα οστά ένα - ένα πήραν νεύρα και σάρκες(= έγιναν ένζωες υπάρξεις ), και προ-σαρμόζονταν στη φυσική τους άρθρωση, «και ιδού σεισμός, και προσήγαγε τα οστά εκάτερον προς το εκάτερον προς την αρμονίαν αυτού, και είδον και ιδού επ' αυτά νεύρα και σάρκες εφύοντο, και ανέβαινεν επ' αυτά δέρμα επάνω».

Αλλά παρότι τα οστά πήραν ζωή (=έγιναν ένζωες υπάρξεις) με τα νεύρα και τις σάρκες που πήραν, εν τούτοις δεν είχαν πνοήν ζωής  (=αιωνιότητα). Όμως, αφού έκανα, ως προφήτης, ό,τι μου είπε ο Θεός, τότε μπήκε σ' αυτούς η πνοή της ζωής, και στάθηκαν στα πόδια τους, «και ανέβαινεν επ' αυτά δέρμα επάνω, και πνεύμα ουκ ην επ' αυτών.

Και επροφήτευσα καθότι ενετείλατό μοι, και έζησαν, και έστησαν επί των ποδών αυτών». Άρα ο άνθρωπος ζή και μετά, το θάνατό του, και θα αναστηθεί για την αιώνια ζωή στη βασιλεία των ουρανών. Η όλη αυτή διαδικασία του οράματος του προφήτη Ιεζεκιήλ μας βοηθεί να συμπεράνουμε, με την βοήθεια και των (Γεν. 2,7,Έξ. 21,22-25, Αριθ. 5,11-31, Λουκ.1,24 & 1,40-41), πότε δίνεται από το Θεό το πνεύμα ζωής.

Και δίνεται στο κυοφορούμενο το πνεύμα ζωής, όταν θα είναι «εξεικονισμένον», όταν θα φέρει καταφανή τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου σώματος, όταν οργανιστεί το κορμί, και γίνει επιτήδειον για την υποδοχή του πνεύματος ζωής, και τότε χύνεται σε όλο του το κορμί (=σώμα), και αυτό γίνεται μετά τον τέταρτο ή και πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης, «και εσκήρτησε το βρέφος εν τη κοιλία αυτής», (Λουκά 1,24 και 1,40-41 ). 

Δεν διεκδικείται το αλάθητον, ωστόσο αναμένεται, επ' αυτού, διάλογος αληθείας, «ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται εν υμίν» (Α' Κορ.11,19 ). 

Διαβάστε επίσης το Οδοιπορικό στην Αγία Γη  εδώ..........


ΣΤΡΙΜΩΧΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΣΑΡΕΛΑ


ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ στην Ευρώπη κόμμα δεξιό, κεντρώο ή αριστερό, που να τσακίστηκε από την κρίση όσο το ΠΑΣΟΚ. Έχασε 40 μονάδες μέσα σε τέσσερα χρόνια και από αυτοκρατορία έγινε χρεωκοπημένο μικρομάγαζο. Πρωτοφανής τιμωρία, αφού δεν έφτιαξε μόνο του όλα τα στραβά καρβέλια της χώρας.  

Λίγο κάτω από τις 4 μονάδες είχε φτάσει πριν από έναν μήνα και μόλις η περίφημη Ελιά τού έδωσε ανάσα για να κρατηθεί στο κατώφλι της Ευρωβουλής, άνοιξε ξανά ο ασκός. Βενιζέλος και Παπανδρέου βγάζουν εσώψυχα και απωθημένα ετών, ο ένας εναντίον του άλλου, με τους υπασπιστές τους να πυροβολούν αδιακρίτως.

Μέσα σ’ όλα αυτά, ήρθε και ο Μπαλτάκος, ώστε το μείγμα να γίνει εκρηκτικό και απρόβλεπτο. Η ερμηνεία που λέει κακό χωριό, τα λίγα σπίτια είναι παρηγοριά για όσους δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ έχει λίγους ψηφοφόρους, έχει όμως πολλά, μα πάρα πολλά στελέχη και ακόμη περισσότερες «πριμαντόνες» με απίστευτες φιλοδοξίες.

Δεν χωρούν όλοι με άνεση στην πασαρέλα και, για να συνεχίσουν να υπάρχουν, πρέπει να στριμωχτούν. Όσο νωρίτερα το καταλάβουν, τόσο καλύτερα για τους ίδιους. Διαφορετικά, θα περάσουν όλοι μαζί στα αζήτητα. Η ιστορία δεν τους έταξε αποκλειστικούς ιδιοκτήτες ούτε κληρονόμους της Κεντροαριστεράς. Αν εξαφανιστούν, σίγουρα στη θέση τους θα έρθουν άλλοι, καλύτεροι ή χειρότεροι. Η φύση, πάντως, έχει την «ιδιορρυθμία» να καλύπτει τα κενά.


«ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ!»


Είχε προετοιμασθεί με άκρα διακριτικότητα, και ήταν να ανακοινωθεί χθες - αφού πρώτα θα υλοποιούνταν, αλλά χωρίς κάμερες, φώτα, ταρατατζούμ. Επρόκειτο για την στέγαση - από τον Δήμο Αθηναίων, μετά απο πολύμηνη προετοιμασία και μετά από επιλογή με βάση σύνθετα κριτήρια: τέτοια πράγματα- 35 άστεγων οικογενειών, σε κτίριο διαμορφωμένο με πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής, στα πλαίσια ευρύτερου προγράμματος στέγασης.

Κίνηση με προεκλογική σκοπιμότητα Καμίνη; Ενδεχομένως. Αλλά... τους πρόλαβε στο νήμα ο Αντώνης Σαμαράς (πρωθυπουργός). Και έστησε τηλεοπτικό διάγγελμα προκειμένου να προαναγγείλει, αυτός, ότι εντός των επόμενων εβδομάδων (το μαντέψαμε: προ των εκλογών!) θα εφαρμοσθεί μείζον πρόγραμμα αξιοποίησης άδειων ακινήτων για τη στέγαση των αστέγων.

Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, βέβαια, έσπευσε ποιος; (πάλι το μαντέψατε!) ο Βαγγέλης Βενιζέλος να διαμαρτυρηθεί ότι δεν υπήρξε διαβούλευση με το ΠΑΣΟΚ επί του θέματος -οπότε (το μάντεψε κι εκείνος!) η κίνηση είχε προεκλογικό περιεχόμενο. Ενώ εκείνος -άντε, το ΠΑΣΟΚ ...- είχε πρώτος μεριμνήσει να συμπεριληφθούν τα 15 εκατ. ευρώ στο «Κοινωνικό Μέρισμα» των 500+ εκατ. ευρώ του υπερήφανου Πρωτογενούς Πλεονάσματος.

Ντροπή, πάντως στον πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή πρωθυπουργό, για τη λογική του «κάτω τα ξερά σου απο τους δικούς μου τους αστέγους!».

Η ΚΟΛΟΒH ΤΡΑΠΕΖΙΚH EΝΩΣΗ


Αμέσως μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2008, μια σειρά ευρωπαικών χωρών -με πρώτη τη Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί- ζήτησαν από την Ε.Ε. να αναλάβει τη διάσωση του καταρρέοντος τραπεζικού τομέα της «γηραιάς ηπείρου». Επειδή η Γερμανία δεν ήθελε να φορτώσει τους «πολίτες» της με τα βάρη άλλων, η Μέρκελ επέβαλε τη συνταγή «ο καθείς να καθαρίσει τα σ... του», όπως πετυχημένα το συνόψισε ο τότε Γάλλος πρόεδρος. Από τότε, η Ευρώπη πλήρωσε για τη διάσωση των τραπεζών το... 37% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, στην πιο γιγάντια κρατική επιδότηση κλάδου στην ιστορία της ευρωπαϊκής οικονομίας.

'Επειτα, ήρθε το καλοκαίρι (28 και 29 Ιουνίου) του 2012. Μόντι, Ραχόι και Ολάντ γύρισαν το «γερμανικό παιγχνίδι» και επέβαλαν στη σύνοδο κορυφής, στην απόλυτη μάχη Νότος εναντίον του Βορά, τον πρώτο κοινό ευρωπαϊκό θεσμό μετά το ευρώ, την πληρωμή των ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Επειδή αυτό θα οδηγούσε στην έμμεση παραβίαση του άρθρου 125 της συνθήκης, η Γερμανία το θεώρησε από την αρχή λάθος και ο Σόιμπλε ανέλαβε να το υπονομεύσει και να το αλλάξει, πράγμα που έγινε.

Το αρχικό σχέδιο της απόφασης για την τραπεζική ένωση, που απασχόλησε ολόκληρη την πενταετία της θητείας του παρόντος Ευρωκοινοβουλίου, προέβλεπε ότι ένα κοινό ταμείο πληρώνει για τις τράπεζες που δεν είναι σε θέση να σωθούν, αλλά παράλληλα δίνεται μια ευρωπαϊκή εγγύηση για τις καταθέσεις. Για τις ανάγκες αυτών των λειτουργιών επιβαρύνονται φυσικά οι πελάτες των τραπεζών. 

Σχεδόν ταυτόχρονα, η επιτροπή Λίικανεν, που έχει εξουσιοδοτήσει ο ίδιος άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για την τραπεζική ένωση στην Επιτροπή (Μισέλ Μπαρνιέ), συνεχίζει να προτείνει μια ήπια μορφή του διαχωρισμού της επενδυτικής από την κλασσική τράπεζα καταθετών και επιχειρήσεων στο μέλλον, επιβάλλοντας σινικά τείχη στα τμήματα των τραπεζών. Το τελευταίο δεν το θέλουν οι τράπεζες, το πρώτο (την εγγύηση των καταθέσεων), δεν την θέλουν η Μέρκελ με τον Σόιμπλε.

Με τη χθεσινή εξέλιξη στο Στρασβούργο και την αποδοχή της πρότασης για την τραπεζική ένωση, για ένα μηχανισμό ρευστοποίησης των προβληματικών τραπεζών και μια ενιαία εποπτεία, που θα εποπτεύει λιγότερες τράπεζες, στο κοινό ταμείο θα καταβληθούν 50 δισ. ευρώ και σε αυτό θα συμμετέχει όποιος θέλει (μέχρι τώρα ουδείς), ενώ ο φορολογούμενος θα στηρίζει μόνο ως ύστατη λύση τις τράπεζες που κλονίζονται. 

Η εγγύηση των καταθέσων δεν ρυθμίσθηκε, ενώ οι διατάξεις που αποφασίσθηκαν αρχίζουν να ισχύουν από το 2016 και άλλες από το 2017. Έτσι, πέντε χρόνια μετά την κρίση που κλόνισε τον δυτικό κόσμο για μια ακόμα φορά η Ευρώπη άλλαξε πολύ λιγότερα απ' ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες, στον τομέα που είχε όσο και οι κυβερνήσεις ευθύνη για την κρίση του 2008.

ΝΟΜΙΜΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ


Είναι 5 το πρωί. Δεν έχει ξημερώσει ακόμα. Ήμουν σίγουρη ότι θα φτάναμε πρώτες. Κι όμως, ήμασταν το νούμερο 25 της λίστας. Κάποιοι τουρτουρίζουν στο κρύο. Και οι υπόλοιποι; «Εξαρτάται. Κάποιοι κοιμούνται στα αυτοκίνητα, άλλοι γράφτηκαν και έφυγαν. Θα ξαπλώσουν 2-3 ώρες, θα πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο και κατά τις 8 θα επιστρέψουν. Εκείνη την ώρα θα ανοίξουν τα γραφεία, εκείνη την ώρα θα αρχίσουν να έρχονται και οι μετανάστες». «Και οι μετανάστες θα γραφτούν στην λίστα;», «Όχι. Αυτοί θα πάρουν νουμεράκι και θα περιμένουν τη σειρά τους», «Πόσοι είναι;», «Εκατοντάδες. Μεροκαματιάρηδες, φοιτήτριες, οικογένειες με παιδιά... 

Όλοι με τα χαρτιά στο χέρι, περιμένουν να ανανεώσουν την πολυπόθητη άδεια παραμονής. Από 1η Ιουλίου τα πράματα θα είναι ευκολότερα όμως. Ειδικά για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς». Η Σαλαμινίας είναι ένα μικρό στενάκι κάθετα στην Πέτρου Ράλλη. Παραδόξως είναι διπλής κατεύθυνσης, και δεν σταματούν να περνούν νταλίκες. Οι δικηγόροι έρχονται αξημέρωτα για να συμπληρώσουν το όνομά τους σε μια κακογραμμένη κόλα Α4 και οι μετανάστες που δεν έχουν νομική εκπροσώπηση, έρχονται ξημερώματα, διεκδικώντας ένα χαρτάκι με μονοψήφιο νούμερο. Διαφορετικά θα πρέπει να έρθουν και αύριο, και μεθαύριο...

Μέσα στο κτίριο της διεύθυνσης αλλοδαπών παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Καλοβαλμένοι δικηγόροι και κομψές δικηγορίνες δίνουν κυριολεκτικά μάχη για μια θέση στις παραλαβές. Σήμερα το πρωί κυκλοφόρησε η φήμη ότι η διεύθυνση δε θα δεχτεί την άτυπη λίστα αλλά οι δικηγόροι θα εξυπηρετηθούν ανάλογα με τη σειρά προσέλευσης. Μόνο έτσι θα πάψουν να κοιμούνται έξω από το κτίριο. «Εγώ μπήκα πρώτη!». «Μα τι λες τώρα; Πίσω μου δεν περπατούσες στον διάδρομο;». «Ναι. Αλλά στην αίθουσα μπήκα πρώτη». «Πρώτοι μπήκαν όσοι κάθονται. Οι όρθιοι σημαίνει ότι δεν βρήκαν καρέκλα», φωνάζει ένας  κουστουμαρισμένος δικηγόρος από την μπλε καρέκλα του. 

«Ο συνάδελφος μου έκλεψε τη σειρά!» ακούγεται από το βάθος της αίθουσας. Εικόνες μιας τριτοκοσμικής χώρας. Στις 10 το πρωί θα εξυπηρετηθεί ο πρώτος της λίστας. 60 δικηγόροι, ένας υπάλληλος προς το παρόν. Σιγά-σιγά αρχίζουν να μπαίνουν και οι μετανάστες με τα χαρτάκια τους. Το 91 της λίστας κάνει πλάκα με το 92. Ξέρουν πως δεν πρόκειται να εξυπηρετηθούν ποτέ. «Οι λίστες βολεύουν τους μεγαλοκαρχαρίες. Αυτούς που έχουν 100 υποθέσεις», λένε στα πηγαδάκια. 

«Όποιος πηγαινοέρχεται χάνει την σειρά του» φωνάζει ένας δικηγόρος. «Δεν γίνεται να είστε και στις καταθέσεις και στις ερωτήσεις και στις παραλαβές. Να βρείτε συνεργάτες». Μια κοπέλα με αλβανικό διαβατήριο σηκώνεται αγχωμένη μήπως της πάρουν την σειρά. Θα ανανεώσει μόνη της την άδεια παραμονής της, χωρίς δικηγόρο.

«Με 140 ένσημα, χαρτιά δεν παίρνεις. Αν δεν έβγαινε ο καινούριος νόμος θα πήγαινες για απόρριψη! Έλα ξανά τον Ιούνιο», εξηγεί ο υπάλληλος.

Έφτασε και η σειρά μας.

«Έχω τρεις παραλαβές» λέει η νεαρή δικηγόρος.

«Μόνο μία σήμερα, οι υπόλοιπες αύριο».

Η δικηγόρος ξεφυλλίζει τα χαρτιά της. Ποιον πελάτη να σώσει σήμερα και ποιους να θυσιάσει;

Έξω από το κτίριο η αναμονή έχει μεγαλώσει. Η εικόνα γνώριμη. Οι μετανάστες περνούν τα χέρια τους μέσα απ' τα κάγκελα και παρακαλούν τους φύλακες να τους αφήσουν να περάσουν. Στο ένα χέρι κρατούν τα χαρτιά τους, και στο άλλο τα νουμεράκια τους.

Την ίδια εικόνα είχα συναντήσει πριν από μερικά χρόνια στο κέντρο υποδοχής του Έβρου. Μετανάστες στην ουρά με ένα νουμεράκι στο χέρι να παρακαλούν να εξυπηρετηθούν. Οι μπαμπάδες στην αναμονή και οι μαμάδες με τα παιδιά να ψάχνουν για σκιά.

Τα χρόνια πέρασαν, έμαθαν ελληνικά, βρήκαν δουλειές, βρήκαν σπίτια, τα παιδιά τους πήγαν σχολείο, κάποια μπήκαν στα πανεπιστήμια. αλλά φαίνεται πως το 'χει η μοίρα τους να περιμένουν στην ουρά με έναν αριθμό στο χέρι.

Μια μετανάστρια μαλώνει με τον σεκιουριτά. «Δε θα μου μιλάς έτσι... Δεν είμαστε πρόβατα». Η κουβέντα της πυροδοτεί τα πηγαδάκια. «Σαν τα ζώα μας έχουν», «Όλα γίνονται για να τα παίρνουν οι δικηγόροι», «Ήταν καλύτερα όταν τα καταθέταμε στους Δήμους» , «Κανονικά έπρεπε να τα καταθέτουμε διαδυκτιακά, όχι να περιμένουμε στις ουρές. Ξέρεις πόσα μεροκάματα έχω χάσει;».

Μωρά κλαίνε, μαμάδες κάνουν αέρα, πατεράδες μαλώνουν με τους σεκιουριτάδες, νταλίκες σπρώχνουν τους ανθρώπους για να χωρέσουν στο στενό δρομάκι της Σαλαμινίας και δικηγόροι μοιράζουν φυλλάδια.

«Χρειάζεσαι ιδιωτική ασφάλιση για την άδεια παραμονής σε χαμηλή τιμή; Κάλεσέ μας τώρα!» Γραμμένο σε οκτώ γλώσσες παρακαλώ! Έτσι πέρασαν το πρωινό τους οι νόμιμοι μετανάστες. Γιατί οι παράνομοι, είναι κάπου κρυμμένοι στα στενά της Αθήνας.