Η ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΕΤΕΙΟΣ!

Στις 25 Μαρτίου γιορτάσαμε την επέτειο της επανάστασης του 1821 και της έναρξης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων. Τώρα, στις 10 Απριλίου 2014, γιορτάζουμε την έξοδο της χώρας στις αγορές για να πάρουμε δανεικά και αυτό είναι, όπως παρουσιάζεται, το μεγαλύτερο εθνικό κατόρθωμα των τελευταίων ετών.  Από τούδε και στο εξής η ημέρα αυτή θα γραφτεί με χρυσά γράμματα, θα καθιερωθεί σαν νέα εθνική γιορτή και πολύ πιθανό θα γίνονται και παρελάσεις άσχετα αν κάποια δήμαρχοι είναι εναντίον των παρελάσεων, παρά μόνο των γκέι παρελάσεων.

Οι κυβερνώντες θα περάσουν στην ιστορία σαν οι νέοι «εθνοσωτήρες» που κατάφεραν μετά από τόσα χρόνια «μαρτυρικού μνημονίου» να ξαναδανειστούν λεφτά από τις γνωστές διεθνείς πηγές χρηματοδοτήσεις (βλέπε άγριας τοκογλυφίας). Αλλά εντυπωσιακό και πολύ ενδιαφέρον είναι να δούμε το πως σχολίασαν την «ένδοξη» αυτή ημέρα τα πολιτικά κόμματα σε μια πολύ γνωστή τηλεοπτική συζήτηση που δεν είχε, όπως πάντα, να ζηλέψει τίποτα από τις γνωστές χάβρες των Ιουδαίων όπου όλοι φωνάζουν και κάνεις δεν καταλαβαίνει τίποτα.  Παρ’ όλα αυτά όμως οι θέσεις των κομμάτων όπως προβληθήκαν είναι πολύ χαρακτηριστικές.

ΝΔ: «Η μέρα αυτή είναι η δικαίωση των σκληρών αγώνων μας και από εδώ και πέρα δεν έχετε δικαίωμα να… μην μας ψηφήσετε στις εκλογές που έρχονται γιατί εμεί είμαστε οι ορίτζιναλ σωτήρες σας και ενώ το χρέος σας διογκώνεται συνεχώς, εσύ λαέ ευτυχισμένε, μην ξεχνάς ότι μας χρωστάς τόσα πολλά!».

Το ΠΑΣΟΚ όμως αντιτείνεται πως:  «Η ευτυχία των Ελλήνων δεν είναι της ΝΔ αλλά δική μας γιατί εμείς καθοδηγήσαμε την ΝΔ στην σημερινή μεγάλη εθνική επιτυχία. Άλλωστε στην ουσία εμείς κυβερνάμε ξανά αυτόν τον τόπο και αυτοί δεν είναι παρά οι θλιβερές μαριονέτες μας. Ότι διατάζουμε εμείς, αυτοί το κάνουν αμέσως γιατί τρέμουν μην τυχόν και χάσουν τα προνόμια της καρέκλας τους».

Ο Σύριζα ανακοινώνει πως: "Ότι και να κάνετε εμείς θα το καταδικάζουμε και θα το ρίχνουμε στον Καιάδα γιατί ο δικός μας σκοπός είναι να πάρουμε με κάθε μέσο την εξουσία, άσχετο αν ακόμα δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε".

Το ΚΚΕ σε όλα αυτά ανακοινώνει ότι είναι από… άλλο πλανήτη και ότι δεν το ενδιαφέρει τίποτα παρά μόνο να... διαφημίζει προϊόντα προπολεμικής εποχής.

Το ΠΟΤΑΜΙ γελά σαρκαστικά με όλα αυτά, ενώ βαδίζει με την αυτοπεποίθηση όλων των μεγάλων ΜΜΕ τα οποία έχουν αυστηρές εντολές από τον «Μεγάλο Αδελφό» να το προβάλλουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και από το βράδυ μέχρι το πρωί, για να «σφηνωθεί» στους εγκεφάλους του κόσμου σαν η μοναδική εναλλακτική ευκαιρία της σωτηρίας του! Για τα άλλα κόμματα δυστυχώς δεν επιτρέπεται να προβάλουν τις θέσεις τους. Τους έχουν «κόψει» την λαλιά ενώ λείπει τελείως η Χρυσή Αυγή γιατί θεωρείται μεγάλη… αμαρτία να ομιλεί κανείς γι αυτή! Αυτό είναι το πολιτικό πεδίο και πάνω από όλα η μεγάλη Καρέκλα της εξουσίας!

Η μεγαλύτερη ασθένεια του ελληνισμού μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του νέου ελληνικού κρατιδίου ήταν πάντα η Καρέκλα! Γι αυτή σκοτώθηκαν πολιτικοί και πολιτικοί.  Γι αυτή ο Έλληνας ζούσε πάντα και είναι γνωστή η ιστορία πως αν κάποιος πήγαινε στην πλατεία Συντάγματος και φώναζε, «Κύριε πρόεδρε», τότε όλοι θα γύριζαν το κεφάλι τους να απαντήσουν πρόθυμα.

Στην σημερινή εποχή αυτή η ασθένεια έχει καταντήσει θανατηφόρα όχι για τους κατόχους της καρέκλας, αλλά για το ίδιο τον ελληνισμό Ό,τι και να γίνει αυτοί που κάθονται στις καρέκλες τους δεν θα σηκωθούν να φύγουν.  Έχουν καρφωθεί στις καρέκλες τους!  Λατρεύουν τις καρέκλες τους και ας πάει όλος ο κόσμος να πνιγεί! Έχουν θεοποιήσει τις καρέκλες τους και η καρέκλα είναι ο σύγχρονος θεός των Ελλήνων μαζί με τον… καναπέ!

Αλήθεια υπάρχει κάποια σωτηρία;  Υπάρχει και ο άγνωστος παράγοντας που οι αρχαίοι τον ονόμαζαν, «από μηχανής θεό»!  Ο Άγιος εκείνος παππούλης του αγίου Όρους είχε πει ότι, «έχουν αυτοί τα σχέδια τους έχει και ο Θεός τα δικά του!» Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει πριν εγκαταλείψουμε όλοι σαν θλιβερά ποντίκια αυτόν τον τόπο.  Η ελπίδα, είναι το μεγαλύτερο όπλο που μας έχει απομείνει.  Μεγαλύτερο είναι η πίστη μας! 
Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ..........

Διαβάστε επίσης το Οδοιπορικό στην Αγία Γη  εδώ..........

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΠΑΡΗΓΑΓΑΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΑΠΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΝΕΡΟ

 

Με γνώμονα την οικονομία και την οικολογική διαχείριση σχεδιάζεται πλέον ο ανεφοδιασμός του στόλου των ΗΠΑ. Οι επιστήμονες στις ΗΠΑ σε συνεργασία με το πολεμικό Ναυτικό, έχουν αναπτύξει με επιτυχία τρόπος να μετατρέψουν το θαλασσινό νερό σε καύσιμα εισάγοντας μια δυνητικά επαναστατική εξέλιξη. Ερευνητές από το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο (NRL), ανέπτυξαν την τεχνολογία για την εξαγωγή του διοξειδίου του άνθρακα από το θαλασσινό νερό, ενώ ταυτόχρονα παράγουν υδρογόνο και στη συνέχεια μετατρέπονται τα αέρια αυτά σε υγρά καύσιμα υδρογονανθράκων.

Το σύστημα θα μπορούσε ενδεχομένως να κρατήσει αρκετές μέρες στη θάλασσα τα πλοία χωρίς ανεφοδιασμό, μειώνοντας παράλληλα το χρόνο που δαπανάται στις αποστολές.Επί του παρόντος, τα περισσότερα από τα σκάφη του Ναυτικού βασίζονται εξ ολοκλήρου στο πετρέλαιο, με εξαίρεση ορισμένα αεροπλανοφόρα και υποβρύχια που χρησιμοποιούν πυρηνική πρόωση, όπως αναφέρει η International Business Times.

Η αντικατάσταση καυσίμων με θαλασσινό νερό λοιπόν θα αποτελέσει μία πραγματικά πρωτοποριακή μέθοδο.Όπως εξηγεί ο Αντιναύαρχος Φιλίπ Κουλόμ μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο Agence – France Presse: «για εμάς στο ναυτικό ο ανεφοδιασμός είναι δύσκολη διαδικασία, αφού δεν μπορούμε να πάμε σε βενζινάδικο για καύσιμα. Αντίθετα το βενζινάδικο έρχεται σε εμάς με τη μορφή πετρελαιοφόρου πλοίου για ανεφοδιασμό. Αναπτύσσοντας μία μεταβαλλόμενη τεχνολογία όπως αυτή, πραγματικά επαναπροσδιορίζει τον τρόπο εφοδιασμού των πλοίων». 

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ «ΕΥΡΩΕΚΛΕΓΕΙΝ»

 

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009. Παραμονή της ημέρας του Αγίου Πνεύματος. Το πιο πολυαναμενόμενο τριήμερο για εξορμήσεις μακριά από το «κλεινόν άστυ». Α ναι! Και παρεπιμπόντως ημέρα ευρωεκλογών. Με αυτή την αξιολογική σειρά διαβάθμισε το εκλογικό σώμα στην Ελλάδα, τη σημασία εκείνης της ημέρας ανακηρύσσοντας πρώτο κόμμα στις εκλογές το «beach bar», με το συντρηπτικό ποσοστό 47,4% (το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής σε εκλογική διαδικασία από τη μεταπολίτευση ).

Η εποχή τότε ήταν αλλιώτικη, βεβαίως, η κρίση δεν είχε κάνει αισθητά την εμφάνισή της και τραγουδιόταν ευχάριστα ως «ύμνος» στα μπουζούκια από τα χείλη δημοφιλούς λαϊκού αοιδού, η λέξη τρόικα δημιουργούσε συνειρμούς μόνο με ρωσικές άμαξες από ταινίες εποχής, ενώ στο άκουσμα μνημόνιο θα στοιχημάτιζε κανείς ότι πρόκειται για επιτραπέζιο παιχνίδι μνήμης.Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Η αθώα προ πενταετίας Ελλάδα στην «ηχώ» αυτών των λέξεων σήμερα μετράει μονο πληγές και απώλειες. Ο πλούσιος  ευρωπαικός  Βορράς, ως «τιμωρός», απαιτεί πολιτικές ασφυκτικής  λιτότητας απέναντι στα «απείθαρχα P.I.G.S του Νότου», αψηφώντας κάθε είδους πολιτικού «fair play» (αλληλεγγύης που απαιτεί η συμμετοχή σε μια ομάδα -ένωση).

Μα καλά δεν του φθάνουν τόσα προβλήματα που έχει σήμερα ο έλληνας πολιτης, πρέπει να βάλει «σκοτούρες στο μυαλό του» ποιον θα στείλει στις Βρυξέλλες; Εδώ ψηφίζει πρωθυπουργό ή δήμαρχο και δεν βρίσκει άκρη, θα βρεί με τους Βρυξελλιώτες; Και την τρόικα που δεν την ψήφισε, μήπως δεν του ήρθε ουρανοκατέβατη θέλοντας και μη; Είναι αλήθεια ότι τα αντακλαστικά που επέδειξε η Ε.Ε. απέναντι στην κρίση και ο χειρισμός της διευθέτησής της, ειδικά στην Ελλάδα, προκάλεσε από δυσαρέσκεια έως οργή και οδύνη στον ελληνικό λαό. Αυτή όμως πρέπει να γίνει η αιτία όχι της απομάκρυνσης, αλλά της συστηματικότερης ενασχόλησης του Έλληνα με την Ε.Ε. και τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Οι πολίτες με την ψήφο τους μπορούν να συνδιαμορφώσουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε ευρωπαικό επίπεδο και αφορούν τομείς της οικονομίας, της υγείας, της απασχόλησης, της ασφάλειας, της προστασίας του περιβάλλοντος, της προάσπισης ατομικών δικαιωμάτων. Οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα «βγάλει» η ευρωκάλπη, την επόμενη πενταετία  θα καθορίσουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία, σε τομείς που αφορούν την ενιαία αγορά και τις ελευθερίες των πολιτών.

Κι αν εκείνη την Κυριακή στις 7 του Ιούνη του 2009, είμασταν απονήρευτοι και δεν ξέραμε τι θα ακολουθήσει και λίγοι ψηφίσαμε «χαλαρά» και πολύ περισσότεροι κολυμπήσαμε και λιαστήκαμε σε κάποια παραλία ακόμα πιο χαλαρα, υπήρχε μια δικαιολογία. Για τις 25 του Μαη του 2014 δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Αν η αποχή κυμανθεί στα επιπεδα του 2009, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

 

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (!)

 

«Δημοκρατία έχουμε!». Τάδε έφη ένας ρατσιστής της διπλανής πόρτας. Η αγαπημένη φράση όλων όσων ξεμείνουν από επιχειρήματα (ή απλά δεν τα θεωρούν απαραίτητα) εν μέσω μιας συζήτησης. Εγώ προσωπικά αδυνατώ να κατανοήσω σε τι αποσκοπεί αυτή η υπενθύμιση πολιτεύματος, όταν απλά περιμένω να ακούσω έναν αντίλογο. Συζητάς για παράδειγμα για το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων στο γάμο. 

Παραθέτεις τα επιχειρήματά σου, και σαν πολιτισμένος συνομιλιτής, περιμένεις να ακούσεις τα επιχειρήματα του απέναντί σου. Αντ’ αυτού, ακούς μία ρατσιστική έκθεση ιδεών (συνήθως όχι δικών του) και εάν τολμήσεις να αξιώσεις έστω και ένα λογικά τεκμηριωμένο επιχείρημα, πέφτει σαν βόμβα, το γνωστό «δημοκρατία έχουμε!». Επειδή νομίζω πως κάπου έχουμε χάσει το νόημα του τι εστί δημοκρατία, και τι αυτό συνεπάγεται, θα τολμήσω να παραθέσω κάποιες από τις σκέψεις μου.

Αρχικά μου φαίνεται αρκετά παράξενο που δεν έχω ακούσει ποτέ έναν άνθρωπο που έχει γνώση ενός θέματος, το κατανοεί και μπορεί να μπει σε διάλογο με έναν άλλο σκεπτόμενο άνθρωπο, να προβαίνει σε επίκληση της δημοκρατίας ώστε να δικαιολογήσει τα όσα υποστηρίζει. Αν το καλοσκεφτούμε θα δούμε πως ένας τέτοιος άνθρωπος, δε χρειάζεται να μιλήσει περί ύπαρξης της δημοκρατίας, για να συνεχιστεί ο διάλογος, αφού θεωρώντας τη δεδομένη, είναι σε θέση να προχωρήσει σε πιο ουσιώδεις δηλώσεις.

Επίσης, εντύπωση θα πρέπει να μας κάνει, το ότι στην ύπαρξη της δημοκρατίας αναφέρονται άτομα σε ρατσιστικό παραλήρημα, ή άτομα που δεν έχουν κάτι ουσιώδες να πουν, θέλοντας να μας υπενθυμίσουν το δικαίωμά τους στο να λένε ό,τι τους κατέβει, και τη δική μας υποχρέωση να το ακούμε. Δεν ξέρω πώς έχει περάσει στη συνείδηση πολλών η ουσία της δημοκρατίας, αλλά δε νομίζω πως η σημασία της έγκειται στη διεκδίκηση των ηλιθίων για δημόσιο βήμα.

Φυσικά και ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά καμία δημοκρατία δε δίνει άφεση χαζομάρας, και καμία δημοκρατία δε δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να μιλάει χωρίς να έχει κανένα απολύτως ορθό επιχείρημα. Όλοι μπορούμε να μιλάμε, αλλά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να μας καταλαβαίνει επειδή δημοκρατία έχουμε.

Και για να μη ζούμε σε πλάνη, σε καιρούς σαν αυτούς μόνο δημοκρατία δεν υπάρχει. Οπότε την επόμενη φορά που ένας από τους αγαπημένους συνανθρώπους με μυαλό σε μόνιμη άδεια άνευ αποδοχών, σας παρουσιάσει ως επιχείρημα των όσων λέει ή κάνει, το «δημοκρατία έχουμε!», πείτε του «Όχι φίλε μου, δημοκρατία είχαμε μια φορά και έναν καιρό! 

Βλακοκρατία έχουμε και αυτό είναι που δικαιολογεί το δικαιώμά σου να μιλάς χωρίς ίχνος κριτικής σκέψης!.Αν πάλι σας αναγκάσει να του υπενθυμίσετε εσείς τι πολίτευμα έχουμε, μάλλον ό,τι και να έχετε πει μέχρι στιγμής προωθήθηκε στο...άπειρο και ακόμα παραπέρα! Κάθε προσπάθεια για διάλογο θα είναι μη επιτυχής, οπότε και δε χρειάζεται.

Να καταλάβουμε λοιπόν, πως δημοκρατία δεν έχουμε για να μπορούμε να είμαστε στενόμυαλοι, ρατσιστές, και να μας γλείφουν τα πατουσάκια τα ανθρωπόμορφα κατώτερα όντα γύρω μας. Δημοκρατία πρέπει να έχουμε για να μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί και να ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο. 

Αυτοί λοιπόν που καταφεύγουν σε τέτοιες υπενθυμίσεις, καλό είναι να σκεφτούν αν τα όσα πιστεύουν έχουν θέση στη δημοκρατία. Γιατί όταν οι απόψεις σου θίγουν τη δημοκρατία του διπλανού, μάλλον άλλο είναι το πολίτευμα που εύχεσαι να είχαμε!