Σκέφτηκε
λοιπόν ο ταλαίπωρος φίλος μου να πάει μέχρι την Εφορεία, να μάθει τι ισχύει για
τις γονικές παροχές. Στάθηκε κάποιο εικοσάλεπτο, στην μικρή ουρά και όταν ο
αρμόδιος τελείωσε με το τηλέφωνο, του έκανε την ερώτηση;
-Α, ξέρετε, να ρωτήσετε στο ΕΙΣΟΔΗΜΑ, εκείνοι είναι αρμόδιοι.
-Μήπως τουλάχιστον μπορείτε να μου πείτε αν πράγματι τα πρώτα 150.000 ευρώ
είναι αφορολόγητα;
-Πρέπει να το δω, γιατί ίσως έχει αλλάξει, και τώρα δεν προλαβαίνω. Δεν
βλέπετε ότι υπάρχει κόσμος που περιμένει;
«Για
να μη χάσω την καλή μου διάθεση, ευχαρίστησα και πήγα στο ΕΙΣΟΔΗΜΑ» μου είπε
μετά ο φίλος μου, «μήπως και βρω κάποια άκρη». Εκεί
η ουρά έφτανε μέχρι έξω, γιατί είχε πέσει το σύστημα. Τότε ένας κύριος γύρω στα
50, αποφάσισε να συμβάλλει στην αυτοδιαχείριση της κρίσης. Σε μια κόλλα χαρτί
ζήτησε να γράψουν όλοι κατά σειρά το όνομα τους. Να μπει μια σειρά
προτεραιότητας για αυτούς που θα έρθουν ξανά την επομένη. Αισίως ο
αριθμός έφτασε στο 48.
Ατάραχος
στην γωνία ο φίλος μου χάζευε τις αντιδράσεις. Άλλοι φώναζαν για τα
χάλια, άλλοι ζητούσαν τον προϊστάμενο, αλλά οι περισσότεροι έδειχναν μια
απέραντη στωικότητα. Ήταν και κάποιας ηλικίας και προφανώς δεν ήταν η πρώτη
τους φορά.! Το
ρολόι έδειχνε μια παρά δέκα, και μέσα στον γενικό χαμό κάποιος
ανακοίνωσε, βγαίνοντας από το δωμάτιο: Θα αργήσει να φτιαχτεί το σύστημα! Τότε
ο 50αρης κόλλησε στην πόρτα την κόλλα με τα ονόματα. Ο χώρος άδειασε.
Αύριο πάλι. Έμειναν μόλις πέντε στην ουρά.
«Μα
για μια ερώτηση περάστε μπροστά, εσείς δεν χρειάζεστε το σύστημα!» Είπαν οι
άλλοι στο φίλο μου, για να ακολουθήσει μια φωνούλα από το βάθος του δωματίου.
-Ορίστε κύριε, τι θέλετε, το σύστημα έχει πέσει.
-Ξέρετε θέλω να μάθω αν η κόρη μου, που δεν έχει άλλο εισόδημα θα
φορολογείται, αν έχει ένα διαμέρισμα στο όνομα της;
-Νόμος 4223 και 4174. Θα σας τα πει ο λογιστής σας.
-Ξέρετε δεν έχω λογιστή, ένα μισθό παίρνω …. Εξηγείστε μου παρακαλώ.
-Ισχύουν άλλα για την ιδιοκατοίκηση, άλλα αν είναι μισθωμένο το διαμέρισμα και
άλλα αν είναι κενό, αλλά αυτό πρέπει να το αποδείξετε. Επίσης μπορεί να
φορολογηθεί η κόρη σας για τεκμήριο 3.000 ευρώ που είναι το ποσό αυτοσυντήρησης.
-Μα δεν έχει εισόδημα η μικρή
-Στο λογιστή σας κύριε, περιμένουμε και την εγκύκλιο, μετά τις τελευταίες
αλλαγές.
-Μήπως τουλάχιστον μου πείτε αν ισχύει το αφορολόγητο 150.000 ευρώ στην γονική
παροχή;
-Αυτά τα ξέρουν οι συμβολαιογράφοι….
Το
ίδιο απόγευμα πήγα για καφέ με τον φίλο μου. Πριν ακόμη καθίσουμε άρχισε: «Αυτοί
οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης του κράτους. Έφαγα ένα
ολόκληρο πρωινό στην εφορεία και αυτοί με έστελναν στον Λογιστή και το
Συμβολαιογράφο. Ή δεν ξέρουν τι τους γίνεται, ή βαριούνται.» «Μπορεί και να
φοβούνται να πουν κάτι που ίσως να μην ισχύει την επομένη» του αντέτεινα.
Ακολούθησε
η παραπάνω ιστορία, και κάποια που δεν γράφονται. Τη μια οργιζόμασταν και
την άλλη βάζαμε τα γέλια. Για μια απλή απάντηση από το ελληνικό κράτος,
πρέπει να χάσεις τουλάχιστον δύο μεροκάματα. Αποχαιρετιστήκαμε
λέγοντας:Όλα καλά, ευτυχώς έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα!!
Ναι, ναι και έρχεται η ανάπτυξη!!
