Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Η ΚΙΝΗΣΗ ΡΟΥΑ-ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ


Η ουκρανική κρίση, που ξεκίνησε από την πλατεία του Κιέβου, είχε σαν αποτέλεσμα τον διαμελισμό της χώρας και την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία. Εκ των πραγμάτων απεδείχθη το αυτονόητο, δηλαδή ότι κάθε ενέργεια σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο πρέπει να υποστηρίζεται και από επαρκή στρατιωτική ισχύ...
 
Η Γερμανία στερείται ενόπλων δυνάμεων και ως εκ τούτου οι όποιες διεκδικήσεις της πρέπει να περιοριστούν σε οικονομικό επίπεδο. Η δημιουργία στρατιωτικής δύναμης για μία χώρα είναι χρονοβόρα και απαιτεί βάθος χρόνου όση οικονομική ισχύ και αν διαθέτει. Μέχρι πρότινος, η Γερμανία ήταν ανύπαρκτη από πλευράς στρατιωτικής ισχύος και επιπλέον το σύνταγμά της απαγορεύει στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός των συνόρων της.

Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να στραγγαλίσουν τη Ρωσία και να την απομονώσουν στην ενδοχώρα της, γιατί μία Ρωσία με ναυτική ισχύ και με έξοδο σε θερμά νερά (Μεσόγειο), αυτομάτως μεταβάλλεται σε παγκόσμιο γεωπολιτικό παίκτη, απειλώντας την πρωτοκαθεδρία της Αμερικής. Μέσα σε αυτή τη λογική και σε πρώτη φάση, οι ΗΠΑ εκμεταλλευόμενες τον μεγαλοϊδεατισμό της Τουρκίας αλλά και την επιθυμία επέκτασης του ζωτικού χώρου της Γερμανίας, δημιούργησαν μία ανίερη συμμαχία ισλαμοφασιστών και επεχείρησαν την ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ, προκειμένου η Ρωσία να στερηθεί των ναυτικών βάσεων που διατηρούσε στη Συρία.

Το σχέδιο δεν δούλεψε, η Ρωσία στήριξε το καθεστώς Άσαντ και επέβαλε τα συμφέροντά της, δηλαδή τη διατήρηση των ναυτικών βάσεών της στην Ταρτούς (τις οποίες και εκσυγχρονίζει), με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το εναλλακτικό σχέδιο (όπως απεδείχθη εκ των πραγμάτων), ήταν να αποκόψουν και πάλι την έξοδο της Ρωσίας στη Μεσόγειο, αλλά αυτή τη φορά το μέτωπο δημιουργήθηκε στην Ουκρανία, προκειμένου η Ρωσία να απωλέσει τις ναυτικές βάσεις της στην Κριμαία και ο Ρωσικός στόλος να μείνει παντελώς ορφανός και ουσιαστικά ανύπαρκτος. Οι ΗΠΑ, πατώντας και πάλι στον γερμανικό επεκτατισμό, δημιούργησαν τα γεγονότα της πλατείας Κιέβου, χρησιμοποιώντας τους γερμανόφωνους Ουκρανούς και ενδεχομένως νοσταλγούς του Γ’ Ράιχ.
 
Επανάληψη λαθών. 
Η Γερμανία βλέποντας το τυρί αλλά όχι τη φάκα, επαναλαμβάνει τα γεωπολιτικά της λάθη. Τα κράτη όπως και οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στην επανάληψη των λαθών τους. Η Ρωσία αντιλήφθηκε έγκαιρα το γεωπολιτικό παίγνιο και μέσα σε μία νύχτα, με αστραπιαία στρατιωτική κίνηση, αποδεσμεύτηκε από την πλατεία Κιέβου και επεχείρησε στρατιωτικά στην Κριμαία, στην οποία και επεκράτησε κατά κράτος (από στρατιωτικής άποψης). Με εργαλείο την ρωσική καταγωγή των κατοίκων της περιοχής και με έξυπνες πολιτικές κινήσεις (δημοψήφισμα κ.α.) μετέτρεψε εύκολα τη στρατιωτική νίκη και σε πολιτική, με αποτέλεσμα την πλήρη προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία.

Παρούσα κατάσταση. Η ρωσική αρκούδα αυτή τη φορά έδειξε τα νύχια της και η Δύση ένιωσε την καυτή ανάσα της στον λαιμό της. Η δημοτικότητα του Πούτιν στο ρωσικό λαό εκτοξεύτηκε στα ύψη (άνω του 75%). Η είσοδός του στη Δούμα αλλά και το διάγγελμα ενσωμάτωσης της Κριμαίας, συνοδεύτηκαν από ιαχές, ακόμη και της αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα, μετασεισμικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις άρχισαν να προκαλούνται στην ευρύτερη περιοχή. Αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, η Υπερδνειστερία κατέθεσε και αυτή αίτημα ένταξής της στην Ρωσία.

Η Υπερδνειστερία είναι μία περιοχή της Μολδαβίας, στα ανατολικά σύνορά της. Η συγκεκριμένη περιοχή επαναστάτησε εναντίον της Μολδαβίας και στις 2 Σεπτεμβρίου του 1990, βοηθούμενη από Ρώσους, Κοζάκους, Ουκρανούς εθελοντές (ρωσόφωνους) και την 14η Ρωσική Στρατιά, νίκησε τον Μολδαβικό στρατό, η δε σύρραξη ονομάστηκε ως, ο Πόλεμος της Υπερδνειστερίας. Έκτοτε υπάρχει κατάπαυση πυρός και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνωρίζει την Υπερδνειστερία ως περιοχή «παγωμένης διαμάχης».

Από τότε ρωσικές δυνάμεις παραμένουν εντός του εδάφους της για να προστατεύουν την περιοχή από τις βλέψεις του ΝΑΤΟ και των Μολδαβορουμάνων (η συγγένεια με τους Ρουμάνους είναι ιδιαίτερα στενή). Σε δημοψήφισμα του 2006 οι κάτοικοί της ψήφισαν με ποσοστό 93% υπέρ της ανεξαρτητοποίησης από τη Μολδαβία και την ένωσή της με την Ρωσία. Παρ’ όλα αυτά η περιοχή εξακολουθεί να έχει ένα ιδιότυπο καθεστώς ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει υλοποιηθεί η πολυπόθητη ένωση με την Ρωσία, για δύο κυρίως λόγους:

1. Γεωγραφική δεν συνορεύει με τη Ρωσία.
2. Μέχρι τώρα ο συσχετισμός δυνάμεων δεν επέτρεπε κάτι τέτοιο

Μετά τα τελευταία γεγονότα της Ουκρανίας, την αλλαγή των γεωγραφικών δεδομένων (ήδη το National Geographic εκτύπωσε νέους χάρτες) όπου εντάσσει την Κριμαία στη Ρωσία. Τα δεδομένα αλλάζουν και το μέγα ζητούμενο είναι εάν η Ρωσία θα ενεργήσει άμεσα ή θα περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες προσάρτησης της Υπερδνειστερίας.

Διεθνείς ανατροπές και ανησυχίες. Τις παραπάνω εξελίξεις διαδέχθηκαν τα ακόλουθα γεγονότα:

1.Το Κοινοβούλιο της Κριμαίας ψήφισε υπέρ της εθνικοποίησης των εταιρειών ενέργειας και μάλλον θα τις πουλήσουν στην Gazprom

2.Η SHELL διέκοψε τις διαπραγματεύσεις συνεργασίας με την κυβέρνηση της Ουκρανίας, σχετικά με την συνεκμετάλλευση ενός μεγάλου κοιτάσματος φυσικού αερίου στην Κριμαία και μετά τα τελευταία γεγονότα, η εταιρεία δήλωσε ότι θα συζητήσει με την Ρωσία για το συγκεκριμένο θέμα

3.Η δύναμη της συγκεκριμένης εταιρείας υδρογονανθράκων (SHELL) είναι δεδομένη τόσο σε οικονομικό όσο και σε γεωπολιτικό επίπεδο

4.Η Ουγγαρία θέλει εδαφική αυτονομία για την Ουγγρική μειονότητα της Ρουμανίας

5.Η Ρουμανία στηρίζει τη Μολδαβία και ζητά από τη Ρωσία, την μη προσάρτηση της Υπερδνειστερίας

6.Ο ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός προειδοποιεί την Μολδαβία να μην προχωρήσει σε συμφωνία σύνδεσης με την Ε.Ε. καθόσον η Υπερδνειστερία δεν αποτελεί έδαφος της Μολδαβίας

7.Ρήγμα στην Ε.Ε. για τις κυρώσεις στην Ρωσία. Η Βουλγαρία επισημαίνει ότι προέχουν τα εθνικά συμφέροντα (έχει πρόβλημα με την τουρκική μειονότητα)

8.Ο ΟΗΕ διαχώρισε την θέση του, αδειάζοντας τις ΗΠΑ – Γερμανία και όχι μόνο δεν καταδίκασε την προσάρτηση της Κριμαίας, αλλά επεσήμανε ότι οι διαφορές λύνονται με διμερή τρόπο

9.Η Τουρκία απειλεί τη Ρωσία με κλείσιμο των Στενών του Βοσπόρου, ένεκα των Τατάρων της Κριμαίας και ο Πούτιν ανταπαντά με casus belli

10.Οι Ρώσοι φυγάδευσαν ομόλογα αξίας 110 δις.$ από την Αμερική

11.Η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα γεγονότα της Κριμαίας, δημιουργώντας κάτι ανάλογο με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης

12.Η Ελλάδα, ως προεδρεύουσα της Ε.Ε. στάθηκε κατώτερη των περιστάσεων και δεν έθεσε θέμα κατοχής ξένων στρατευμάτων στην Κύπρο, ο δε κ. Βενιζέλος μόλις και μετά βίας συναντήθηκε με την ελληνική μειονότητα κατά την επίσκεψή του στην Ουκρανία (21 λεπτά)
 
Τα συμπεράσματα και οι προβλέψεις για το μέλλον. 
Συμπεράσματα

-Η τσαρική Ρωσία του Πούτιν προσαρτά τα απολεσθέντα τμήματα της Σοβιετικής Ένωσης και υλοποιεί την Ευρασιατική Ένωση

-Η Μόσχα είναι αποφασισμένη να διαφυλάξει το ζωτικό της χώρο και δεν θα δεχθεί καμουφλαρισμένα κινήματα της Δύσης σε βάρος της γεωστρατηγικής της ισχύος

-Η Ρωσία αποδείχθηκε αξιόπιστος εταίρος προς τους συμμάχους της, σε αντίθεση με τη Δύση (ΗΠΑ – Γερμανία), όπου εγκατέλειψαν στην πρώτη δυσκολία τόσο την Συρία όσο και την Ουκρανία

-Η ιστορία επαναλαμβάνεται με το περιστατικό της Γεωργίας το 2008, όταν η Ν. Οσετία και η Αμπχαζία κήρυξαν την ανεξαρτησία τους από την Τιφλίδα, η Ρωσία στήριξε πολιτικά και στρατιωτικά τις συγκεκριμένες περιοχές

-Η Δύση δεν διδάσκεται από τα λάθη του παρελθόντος

-Η Ρωσία γύρω από τα σύνορά της έχει πολλαπλασιαστή στρατηγικής ισχύος ανεφοδιασμού και ως εκ τούτου είναι υπολογίσιμη δύναμη και δύναται να κατοχυρώσει τα συμφέροντά της

-Η Frankfurter Allgemaine Zeitung διευκρινίζει: «Ο Πούτιν δεν είναι μόνο δεξιοτέχνης στο να αιφνιδιάζει αντιπάλους, ανταγωνιστές και πρώην στρατηγικούς εταίρους, τους οποίους κάνει να φαίνονται ως στρατηγικά ηλίθιοι».

Προβλέψεις. 
Οι δρώντες γεωπολιτικοί παίκτες είναι απρόβλεπτοι και τα συμφέροντα τεράστια. Η γεωπολιτική πλάστιγγα μέχρι να ισορροπήσει, ένεκα και της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, θα παρέλθει καιρός και θα έχουμε βίαιες διεθνείς ανακατατάξεις συσχετισμών. Τη μοναδική πρόβλεψη που δύναμαι να καταθέσω, είναι ότι το επόμενο πεδίο ανταγωνισμού θα είναι η Μεσόγειος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον Ελληνισμό (Ελλάδα και Κύπρος).

ΞΥΛΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


«Η μεγάλη μάζα των ανθρώπων υπηρετούν το κράτος, κυρίως όμως όχι σαν όντα ανθρώπινα, μα με το σώμα τους, σαν μηχανές». Αυτό συμπέραινε το 1849 ο εμβληματικός Αμερικανός στοχαστής Χένρι Ντέιβιντ Θόρο στην πραγματεία του «Αντίσταση στην πολιτική εξουσία». Θέλοντας μάλιστα να υπερτονίσει την πολιτική αλλοτρίωση που ήδη από εκείνη την εποχή χαρακτήριζε τη (μη) συμμετοχή στα κοινά, έγραφε: «Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουν περιθώριο για ελεύθερη άσκηση της κρίσης και του αισθήματος της ηθικής, μα βάζουν τους εαυτούς τους στο ίδιο επίπεδο με το χώμα, τα ξύλα και τις πέτρες. Και ξύλινοι άνθρωποι ίσως και να μπορούν να φτιαχτούν που θα υπηρετούν εξίσου καλά τον ίδιο σκοπό».

Ξύλινοι άνθρωποι, δηλαδή ξόανα, με ξύλινη γλώσσα, που δεν (θέλουν να) ξέρουν τι είναι αυτό που συμβαίνει γύρω τους, τι είναι αυτό που τελικά τούς συμβαίνει. Αυτή είναι ίσως η χειρότερη εκδοχή μιας μισο-συνειδητής πολιτικής αλλοτρίωσης, αφού, βαθιά μέσα μας, σχεδόν όλοι γνωρίζουμε ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Αφού σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι τίποτα δεν είναι όπως πριν. Η τομή των τελευταίων πέντε χρόνων μεταμόρφωσε τις ζωές, τις πραγματικότητες, τα δεδομένα, την ίδια την ύπαρξή μας. Μια ύπαρξη που, για τους πολλούς, φτωχαίνει όλο και περισσότερο, με εκχωρήσεις κομματιών του εαυτού, τα οποία αντιστοιχούν συμβολικά στις λεγόμενες «εκχωρήσεις κυριαρχίας» σε επίπεδο χώρας. Και εκχώρηση «κυριαρχίας του εαυτού» σημαίνει λιγότερο άνθρωποι, λιγότερο πλούσιοι σε κοινωνικές σχέσεις και, κατά συνέπεια, ακρωτηριασμένες υπάρξεις.

«Αν κάποιος αγνοεί παντελώς τον κόσμο ως έχει, δεν θα έχει την ελευθερία να αντιδράσει. Με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν σε τι κόσμο ζουν» έλεγε στη συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» (25/1/14 ) ο Αλέν Μπαντιού και πρόσθετε ότι «αυτή η άγνοια, αυτή η μη αλήθεια στην οποία ζουν, απαγορεύει την ελευθερία της δράσης». Υποστήριζε μάλιστα ότι δημοκρατία δεν είναι η ελευθερία έκφρασης γνώμης, διότι η τελευταία είναι απολύτως χειραγωγήσιμη, σε ένα καθεστώς ελεγχόμενης πληροφορίας και μαζικής προπαγάνδας. «Αυτή η ελευθερία στην πραγματικότητα είναι σκλαβιά» σημείωνε. Υπάρχει δυνατότητα σήμερα τα «ξόανα», οι «ξύλινοι άνθρωποι» του Θόρο, να ξαναγίνουν Ανθρωποι με σάρκα και αίμα, ψυχή και λογισμό; Υπάρχει η δυνατότητα να δουν την αλήθεια της ζωής τους ως όλον; Είναι δυνατή η συμβολική ανάκτηση του Παραδείσου και η ανάκληση της θεϊκής κατάρας που ήρθε ως αντίτιμο για μια πράξη ανυπακοής, τη βρώση του καρπού της γνώσης;

Ο Θόρο, μετά τη φυλάκισή του, επειδή κατήγγειλε τον πόλεμο του Μεξικού ως προσπάθεια να εξαπλωθεί η δουλεία, έδωσε μια διάλεξη με τίτλο «Πολιτική Ανυπακοή», στην οποία έλεγε: «Οταν ο νόμος είναι τέτοιος ώστε να σ’ εξαναγκάζει να γίνεις όργανο αδικίας σε βάρος άλλου, τότε σου λέω: γίνε παραβάτης του νόμου». Οπερ έδει δείξαι!

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ...


Μια αρκετά συζητημένη λέξη που προκαλεί διάφορους προβληματισμούς, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε στη δικιά μας στην ελληνική. Τα πράγματα άλλαξαν από παλιά κι όλοι με μια απλή ματιά μπορούμε να αντιληφθούμε στο περίπου τι συμβαίνει: απλή ματιά στην καθημερινότητα και στους δικούς μας ανθρώπους, όχι στις ειδήσεις και στα πρωτοσέλιδα. Απλή ματιά σε πράγματα που άλλαξαν, σε στόματα που πείνασαν και σε ελπίδες που έσβησαν…

Για να μην τα πολυλογούμε, τα προβλήματα είναι γνωστά σε όλους μας, ανεργία, σκάνδαλα και κλοπές που δεν αφορούν κάποιο χρηματικό ποσό, αλλά αφορούν την αξιοπρέπεια μας. Την αξιοπρέπεια να σκεφτόμαστε το μέλλον χωρίς να αλλάζει δραματικά η έκφραση του προσώπου μας  την αξιοπρέπεια του να απολαμβάνουμε τα κέρδη για τα οποία δουλέψαμε. Από το πιο απλό «μαύρο» μεροκάματο μέχρι την πιο μελετημένη και καλή δουλειά, οι αποδοχές μυρίζουν αδικία, και όσον αναφορά τη μυρωδιά, γνωρίζουμε από τους καλούς μας ψαράδες ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Βέβαια στη δικιά μας περίπτωση το ψάρι είναι φάλαινα...

Ωραία, για άλλη μια φορά έγινε αναφορά των βασικών προβλημάτων, τα υπόλοιπα προβλήματα δεν αναφέρονται, διότι χρειαζόμαστε και την ψυχική μας ηρεμία. Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι κάπως λυπηρό για τους περισσότερους από εμάς, εφόσον συνεχώς μπαίνουν φρένα σε πολλούς τομείς της ζωής. Τα οικονομικά φρένα είναι βασικά για τα υπόλοιπα, και μας καθιστούν ανήμπορους σε σοβαρά θέματα όπως της υγείας και της μόρφωσης. Πολλοί απαντούν σε αυτό ότι το χρήμα δεν είναι το παν στη ζωή και ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να την απολαύσεις, άλλα αν μειώναμε το νερό και το κανναβούρι από το καναρίνι μας, είναι δυνατόν μετά να κελαηδούσε το ίδιο;

Σε αυτό το σημείο λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να δώσουμε κάποιον αέρα αλλαγής στην όλη κατάσταση, παρόλο που κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο. Σε αντίθεση με το εύκολο το οποίο είναι να λέμε συνεχώς πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση και ταυτόχρονα να ανακατεύουμε τον καφέ μας, κατηγορώντας κάποιους άλλους, οι οποίοι είναι συνήθως αυτοί που αύξησαν την τιμή του καφέ! Δεν έχουμε πολλά μέσα για να κάνουμε την αλλαγή κι αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να σκεφτούμε, να σκεφτούμε τη σωστή χρήση των ήδη υπαρχόντων μέσων ή να δημιουργήσουμε καινούργια. 

Παρόλα αυτά δεν έχω στην κατοχή μου κάποια τέτοια πρόταση, απλά έχω τον προβληματισμό. Εξάλλου όλα τα προβλήματα έχουν τη λύση τους, εκτός κι αν στην περίπτωση μας δεν είναι πρόβλημα και είναι η φύση των πραγμάτων και των επιλογών μας…

ΤΟΝ ΣΤΕΝΟ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ!


Η Μόσχα απάντησε με τη δική της «μαύρη λίστα» στις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον ρώσων αξιωματούχων, πολιτικών και επιχειρηματιών. Στον «αντι-κατάλογο» βρίσκονται και άνθρωποι του κοντινού περιβάλλοντος του Μπαράκ Ομπάμα. Στη Μόσχα πάντως, αντιμετώπισαν με χιούμορ τις αμερικανικές κυρώσεις.

Στην αμερικανική «μαύρη λίστα» που δημοσιεύθηκε στις 20 Μαρτίου 2014,  ήταν καταγεγραμμένα τα ονόματα 20 ατόμων. Ανάμεσά τους, ο επικεφαλής της Διεύθυνσης του προέδρου της Ρωσίας, Σεργκέι Ιβανόφ, ο αναπληρωτής του, Αλεξέι Γκρομόφ, ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας, Σεργκέι Ναρίσκιν, ο ηγέτης του κόμματος «Δίκαιη Ρωσία», Σεργκέι Μιρόνοφ , οι επιχειρηματίες, Αρκάντι και Μπορίς Ρότενμπεργκ, ο επιχειρηματίας, Γιούρι Κοβαλτσούκ, ο ιδιοκτήτης της επενδυτικής εταιρείας «Volga Group», Γκενάντι Τιμτσένκο, ο επικεφαλής των «Ρωσικών Σιδηροδρόμων» (RZD), Βλαντίμιρ Γιακούνιν, και μια σειρά από γερουσιαστές και βουλευτές της Κρατικής Δούμας.

Στο εξής, τους έχει απαγορευτεί η είσοδος στις ΗΠΑ και τα περιουσιακά τους στοιχεία (τραπεζικοί λογαριασμοί και ακίνητα) έχουν «παγώσει». Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας αντέδρασε άμεσα και με τον ίδιο τρόπο: Δημοσιεύοντας μια λίστα αμερικανών πολιτών, στους οποίους επιβλήθηκαν ανάλογες κυρώσεις. Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε με μια δόση λεπτού χιούμορ στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας για τις κυρώσεις εναντίον των ανώτερων αξιωματούχων, πολλοί από τους οποίους συμμετείχαν στη συνεδρίαση: «Πρέπει να μείνετε μακριά από αυτούς, μπορεί να μας θέσουν σε κίνδυνο».

Ο γραμματέας Τύπου του προέδρου, Ντμίτρι Πεσκόφ, σημείωσε ότι η εμφάνιση κάποιων ονομάτων στον κατάλογο που δημοσιεύθηκε από τις ΗΠΑ δεν δείχνει τίποτα περισσότερο, από αμηχανία. «Η ύπαρξη καταλόγων οποιασδήποτε μορφής είναι για μας μια εντελώς απαράδεκτη κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, η αντίδραση της Ρωσίας – όπως και με την προηγούμενη λίστα – θα βασιστεί στην αρχή της αμοιβαιότητας και θα είναι άμεση», είπε. Πράγματι, σχεδόν αμέσως μετά την ομιλία του Ομπάμα, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε την επιβολή κυρώσεων εναντίον ανώτερων αξιωματούχων των ΗΠΑ. Στη λίστα του ρωσικού ΥΠΕΞ υπάρχουν εννέα ονόματα, συμπεριλαμβανομένων συμβούλων του Ομπάμα και επιφανών μελών του Κογκρέσου. Σε όλους έχει πλέον απαγορευτεί η είσοδος στη Ρωσία.

Με χιούμορ. Οι Ρώσοι, στους οποίους έχουν επιβληθεί οι αμερικανικές κυρώσεις, μιλούν για το θέμα με χιούμορ. Ο επικεφαλής των «Ρωσικών Σιδηροδρόμων», Βλαντίμιρ Γιακούνιν, για παράδειγμα, δήλωσε αστειευόμενος ότι η εγγραφή του στον κατάλογο είναι «χαρακτηριστικό ψυχικής ασθένειας» (κάποιοι νομίζουν, ότι τα «κατάφεραν» επιτέλους να βρουν τρόπο για να τον τιμωρήσουν!). Ο Γιούρι Κοβαλτσούκ, που στις ΗΠΑ θεωρείται σαν ένας «πολύ κοντινός σύμβουλος» του ρώσου προέδρου, θεώρησε την εγγραφή του στον κατάλογο σαν αναγνώριση των υπηρεσιών που έχει προσφέρει στη Ρωσία.

Οι επιχειρηματίες Γκενάντι Τιμτσένκο και Αρκάντι Ρότενμπεργκ, επίσης βλέπουν τις κυρώσεις των ΗΠΑ απέναντί τους σαν αναγνώριση των υπηρεσιών τους προς τη Ρωσία, δήλωσε στο πρακτορείο «RIA Novosti» πηγή που βρίσκεται στο περιβάλλον τους... Σύμφωνα με τον Ντμίτρι Πεσκόφ, ο επικεφαλής της Διοίκησης του προέδρου Σεργκέι Ιβανόφ, αντέδρασε σε αυτήν την είδηση με αρκετό χιούμορ και πρόσθεσε ότι είναι κάτι που δεν θα τον επηρεάσει. Ο σύμβουλος του ρώσου προέδρου Αντρέι Φούρσενκο, δεν ξέρει πως βρέθηκε σε αυτή τη λίστα: «Προφανώς, για την παρέα.

Και είναι μια πολύ καλή παρέα», είπε, απαντώντας σε ερώτηση της Gazeta.ru. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχει λογική στις αποφάσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ: «Είναι η επιθυμία ορισμένων, να κάνουν πιο οδυνηρές, τις νευρικές κινήσεις τους. Οι άνθρωποι (που τη συνέταξαν), κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αρκετά επαρκείς και κατάλληλοι για τη δουλειά».

Στον στενό κύκλο του Πούτιν. Σε συνέντευξη του στη RBTH, ο Ίγκορ Κοβαλιόφ, επικεφαλής του τμήματος παγκόσμιας οικονομίας και διεθνούς πολιτικής της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, σημείωσε ότι το πακέτο κυρώσεων των ΗΠΑ είναι μάλλον «διακοσμητικού χαρακτήρα και δεν θα προκαλέσει πραγματική ζημία», τη στιγμή που τα κυβερνητικά στελέχη και οι βουλευτές στη Ρωσία δεν έχουν το δικαίωμα να κατέχουν ιδιοκτησία στο εξωτερικό. Ο Κοβαλιόφ υπογράμμισε ότι «τα άτομα που είδαν το όνομά τους στη λίστα, επικοινωνιακά βγήκαν κερδισμένοι, έγιναν πιο δημοφιλείς. Ενώ εκείνοι που το όνομα τους δεν βρέθηκε στον κατάλογο, ένιωσαν ακόμα και προσβεβλημένοι». Ο γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Πολιτικής Εμπειρογνωμοσύνης Γιεβγκένι Μιντσένκο, δήλωσε στην εφημερίδα «Kommersant» ότι οι κυρώσεις δεν αφορούν τόσο εκείνους που οι αμερικανοί θεωρούν «αντικειμενικά ένοχους» για την κατάσταση στην Κριμαία, όσο εκείνους που «βρίσκονται πιο κοντά στον Πούτιν».

«Η εμφάνιση κάποιων ονομάτων στη λίστα, όπως ο Βίκτορ Ιβανόφ, μου προκάλεσε έκπληξη. Δεν ξέρω πως ακριβώς ο κ.Ιβανόφ επηρέασε την πολιτική του Κρεμλίνου απέναντι στην Ουκρανία», δήλωσε στην εφημερίδα «Kommersant» ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Ρωσία, σήμερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, Michael McFaul. «Οι υπόλοιποι στη λίστα, μου φαίνεται ότι έχουν τιμωρηθεί λόγω της υποστήριξής τους -άμεσα ή έμμεσα- στην πολιτική του Κρεμλίνου απέναντι στην Ουκρανία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο κατάλογος περιλαμβάνει εκπροσώπους των μεγάλων επιχειρήσεων».

Ο εμπειρογνώμονας στο γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής Alexander Rahr, σχολιάζοντας την κατάσταση στην εφημερίδα «Vzgliad» υπενθύμισε, ότι αυτή είναι η δεύτερη λίστα των αμερικανών. Σε αυτόν τον κατάλογο δόθηκε ένα χτύπημα ακριβείας στον πολύ στενό κύκλο του Πούτιν: «Στους φίλους του από την παιδική ηλικία, στους φίλους του από την εποχή που εργαζόταν στην KGB», δηλαδή σε σημαίνοντα άτομα της ρωσικής κοινωνίας, σε παράγοντες που διαχειρίζονται το επιχειρείν στο εσωτερικό της Ρωσίας, σε ανώτατους αξιωματούχους και σε γερουσιαστές. «Η πολιτική αυτή σημαίνει ότι οι ΗΠΑ πάνε να κλείσουν το παράθυρο του διαλόγου. Η Ευρώπη προς το παρόν δεν προχώρησε σε ένα τέτοιο βήμα», υπογράμμισε ο Rahr.