“ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΧΑΛΕΠΙΟΥ ! ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΤΥΠΟ-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG

 

 ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΣΕΤΣΕΝΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Για να διαβάσετε όλο το δημοσίευμα πατήστε εδώ…

 

ΠΩΣ ΕΕ ΚΑΙ ΗΠΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

Την Δευτέρα, Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσαν μια σειρά κυρώσεις εναντίον ρώσων αξιωματούχων -μια από τις πρώτες συγκεκριμένες κινήσεις, ως αντίποινα της Δύσης από τότε που ξεκίνησε η κρίση στην Κριμαία.. Και ενώ αναμενόταν ότι θα υπήρχε συντονισμός από την Δύση στην επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, η διαφορά στις λίστες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους αξιωματούχους που βρίσκονται στο στόχαστρο δείχνει ότι η απόκλιση των συμφερόντων μεταξύ των δύο εταίρων είναι μεγαλύτερη από το αναμενόμενο.

Οι κυρώσεις ανακοινώθηκαν μετά από το δημοψήφισμα στην Κριμαία, όπου οι πολίτες της αποσχισθείσας περιοχής της Ουκρανίας ψήφισαν υπέρ της ένταξης στην Ρωσική Ομοσπονδία. Και η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες επέλεξαν να περιορίσουν το εύρος του συγκεκριμένου γύρου κυρώσεων μόνο σε ταξιδιωτικούς περιορισμούς και πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων συγκεκριμένων ηγετών της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Κριμαίας. Υπάρχει, ωστόσο μια μικρή σύμπτωση ανάμεσα στη λίστα των Αμερικανών με τα 11 άτομα και στην αντίστοιχη των Ευρωπαίων με τα 21 που επιβάλλονται οι κυρώσεις. Μόνο σε τέσσερα άτομα έχουν επιβληθεί κυρώσεις και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από αυτά, μόνο δύο είναι ρώσοι.

Οι αμερικανικές κυρώσεις ξεκάθαρα και σκόπιμα έχουν στόχο μέλη των υψηλότερων κλιμακίων της εξουσίας στην Ρωσία. Αυτές περιλαμβάνουν τους ηγέτες της ρωσικής Άνω και κάτω βουλής, καθώς επίσης και βασικούς συμβούλους σε θέματα στρατηγικής του ίδιου του προέδρου Β. Πούτιν, με πρώτον τον Vladislav Surkov, τον αρχιτέκτονα του πολιτικού συστήματος της εποχής Πούτιν. Η λίστα της ΕΕ μπορεί να είναι μεγαλύτερη, αλλά έχει στο στόχαστρο μικρότερης σημασίας πρόσωπα. Τα δυο τρίτα εξ αυτών είναι από την Ουκρανία ή την Κριμαία -που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Μόσχα. Στο μεταξύ, οι ρώσοι αξιωματούχοι που βρίσκονται στο στόχαστρο είναι είτε αξιωματικοί του στρατού, είτε αντιδρώντες, αλλά σχετικά ασήμαντα μέλη του ρωσικού κοινοβουλίου.    

Μέχρι τώρα, Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον έχουν καταγράψει μια ενιαίο μέτωπο στην ρητορική τους, καταδικάζοντας την ρωσική επέμβαση στην Κριμαία. Αλλά, όπως το Stratforέχει επισημάνει καθόλη την κάλυψη της ουκρανικής κρίσης, το διακύβευμα δεν είναι το ίδιο για την ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ευρώπη είναι πολύ περισσότερο ευάλωτη στις ρωσικές ανταπαντήσεις της, εξαιτίας των ισχυρών οικονομικών της δεσμών με την Μόσχα, είτε σχετίζονται με την εξάρτηση της κεντρικής Ευρώπης από την ρωσική ενέργεια, είτε με τις μεγάλες βιομηχανικές επενδύσεις της Γερμανίας στην Ρωσία, ή ακόμα με τα τεράστια ποσά ρωσικών κεφαλαίων στην αγορά του Λονδίνου.   

Από την πλευρά της, η Ουάσιγκτον βλέπει ως ευκαιρία στην ουκρανική κρίση για τον περιορισμό της πρόσφατης επανεμφάνισης της Ρωσίας στην περιφέρειά της  και να αποδείξει ότι μπορεί να είναι μια αξιόπιστη σύμμαχος στην εξωτερική πολιτική για τα ευαίσθητα έθνη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνονται επιπλέον το βάρος μιας οφειλόμενης απάντησης στην ταπείνωση που υπέστησαν στα χέρια της Μόσχας στην υπόθεση του Snowden και στο σχεδόν φιάσκο της πιθανής παρέμβασής τους στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.

Αντίστοιχα, η ανάκληση της βίζας και το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό αξιωματούχων μεσαίου επιπέδου έχει γίνει σχεδόν ένα είδος ρουτίνας στις διπλωματικές ανταλλαγές μεταξύ Δύσης και Ρωσίας την τελευταία δεκαετία. Μέχρι τώρα, ο όρος που χρησιμοποιείτο ήταν «μεσαίου επιπέδου». Στοχεύοντας πιο σημαντικούς αξιωματούχους, η Ουάσιγκτον έθεσε ψηλότερα τον πήχη στη διπλωματική αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Το έπραξε, ωστόσο, διότι θεωρεί ότι μπορεί να αντέξει οικονομικά το κόστος οποιασδήποτε απάντηση της Μόσχας, για την οποία είναι σχεδόν σίγουρο ότι υπερβαίνει την απλή αμοιβαία απαγόρευση των αξιωματούχων.

Οι Ευρωπαίοι δεν είναι τόσο σίγουροι, όσο η Ουάσιγκτον, ότι η απώλεια της Κριμαίας αξίζει κλιμάκωση της έντασης ή πλήρη ρήξη στις σχέσεις με τη Μόσχα, ενός σημαντικού εταίρου. Η προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθεί να είναι η διαχείριση της εσωτερικής οικονομικής κρίσης. Η πιο διαφοροποιημένη πολιτική σχέση των ευρωπαϊκών δυνάμεων, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, που έχουν με τη Μόσχα καθιστά δύσκολο για τις Βρυξέλλες να ακολουθεί την επιθετικότητα των αμερικανικών κυρώσεων.

Το χάσμα μεταξύ των συμφερόντων που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και αυτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πιθανό να διευρυνθεί, όσο η αντιπαράθεση με τη Ρωσία συνεχίζεται. Ο συγκεκριμένος γύρος των κυρώσεων θα επηρεάσει ελάχιστα τη θέση της Μόσχας, σχετικά με την Κριμαία, την ώρα που η Δύση έχει ήδη απειλήσει για πρόσθετες κυρώσεις, ως μέρος της συνεχιζόμενης διαπραγματευτικής διαδικασίας με τη Ρωσία. Ωστόσο, θα είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης σχετικά με κυρώσεις που έχουν πραγματικό βάρος - κάτι που είναι βέβαιο ότι η Μόσχα θα εκμεταλλευτεί προς όφελός της, καθώς προσπαθεί να ανακτήσει την επιρροή της στην ηπειρωτική Ουκρανία. Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ

ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ «RETHINK»

Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου και η διαμόρφωσή της σύμφωνα με τα σχέδια των νικητών του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού «Rethink Athens», που χρηματοδότησε το Ιδρυμα Ωνάση, αποτελούν την πιο σοβαρή παρέμβαση στην καρδιά των Αθηνών που θα επηρεάσει αποφασιστικά τη φυσιογνωμία της πρωτεύουσας και τις ζωές μας. Ενα έργο τέτοιου μεγέθους και σοβαρότητας οπουδήποτε στον κόσμο θα είχε προκαλέσει αντίστοιχης έντασης και εύρους διάλογο. Ο οποίος φυσικά θα είχε προηγηθεί ενός ιδιωτικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, που έγινε εκτός δημοσίου ελέγχου για ένα σημαντικό δημόσιο έργο. Ολως περιέργως, στην περίπτωσή μας τα πάντα κινούνται πολύ γοργά και σχεδόν στα βουβά.

Οι μελέτες που χρειάζονται μέχρι την τελική δημοπράτηση του έργου ξεκίνησαν από το 2010, από τις Σχολές Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου σε συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ. Αναρωτιέμαι αν τα σχέδια των Ολλανδών νικητών που παρουσιάζονται στη ρημαγμένη Στοά του Αρσακείου συνοδεύονται από: Μελέτη σκοπιμότητας του έργου; Ολοκληρωμένες κυκλοφοριακές μελέτες που να προβλέπουν τι θα γίνει με τον σημερινό φόρτο των μετακινήσεων και ποια τα συμπεράσματά τους; Μελέτη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτής της πεζοδρόμησης (συμπεριλαμβανομένης της μόλυνσης της ατμόσφαιρας) και της συνεπακόλουθης διοχέτευσης, έστω μέρους, της κυκλοφορίας σε άλλες οδούς και ποιες; Μελέτες για τις κοινωνικές επιπτώσεις από την πεζοδρόμηση;

Για όποιον ενδιαφέρεται για μια εγγύτερη προσέγγιση όλων των ζητημάτων που προκύπτουν, υπάρχει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα του επιστημονικού περιοδικού «Αειχώρος» στο τεύχος 18 «Rethink Πανεπιστημίου: Ο αντίλογος». Εκτός όμως από τα επιστημονικά, εξίσου σοβαρά είναι και τα προφανή ερωτήματα για το έργο που ζητούν πειστικές απαντήσεις. Γιατί τώρα; Από ποιους και με ποιον σκοπό; Ποιος ωφελείται από αυτόν και κάθε αστικό μετασχηματισμό; Αυτές οι διαδικασίες «εξευγενισμού» των υποβαθμισμένων κέντρων συνδέονται με τα κυκλώματα της κτηματαγοράς και τις ποικίλες επενδυτικές επιδιώξεις από τα τουριστικά και ξενοδοχειακά «λόμπι» ως τις κάθε λογής επιδιώξεις μεγαλοϊδιοκτητών στην περιοχή; Ποιοι είναι εν προκειμένω οι συγκεκριμένοι επί της Πανεπιστημίου;

Η Δήμητρα Σιάτιστα, από την ομάδα Encounter Athens, γράφει χαρακτηριστικά: «Σε περίοδο κρίσης, οι επιπτώσεις της οποίας είναι απρόβλεπτες για τις ζωές όλων των κατοίκων, η πόλη παραδίδεται σε μηχανισμούς real estate και κερδοσκοπίας που δεν ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο πέρα από το ιδιωτικό κέρδος. Στη συγκυρία, δυστυχώς, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η πεζοδρόμηση ενός κεντρικού δρόμου της Αθήνας, ως πρόσκληση επενδύσεων και ανάπτυξης στην προοπτική της αύξησης των αξιών στο κέντρο ως διεξόδου στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα, εκτός από επισφαλής, είναι μια πράξη διχαστική, μια πράξη πολέμου απέναντι σε αυτούς -και είναι πάρα πολλοί- που αποκλείονται από αυτές τις διαδικασίες. Η κοινωνική παράμετρος μοιάζει και πάλι να εξαφανίζεται υπό το βάρος των τεχνοκρατικών προσεγγίσεων, ως μια παράμετρος που είναι αρμοδιότητα “άλλων”».

Και για όσους θέλουμε και επιμένουμε να ζήσουμε στην Αθήνα ως κάτοικοι και όχι ως επισκέπτες, προερχόμενοι από τα καταφύγια των φαντασιακών προορισμών μας στα προάστια, η κριτική του «αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού αρχιτεκτονικής» για τον διαγωνισμό επισημαίνει: «Μπορεί η δημόσια ρητορική της περιόδου της ευημερίας να εξόρισε την εργασία στο περιθώριο, μπορεί να την έκανε “δουλειά”. Ομως η κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα της κρίσης ξαναέφερε τη λέξη ανεργία στο προσκήνιο. Και καθώς η κατανάλωση φθίνει όλο και περισσότερο λόγω κρίσης, οι υποσχέσεις για περισσότερη “απόλαυση της πόλης” μοιάζουν, μάλλον, ψυχοφάρμακα πολυτελείας…»

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ «ΚΥΒΕΡΝΑ» ΟΛΗ ΤΗ «ΓΕΙΤΟΝΙΑ» ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Ενα από τα χιλιάδες έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια μέσω του WikiLeaks ανήκει στο Stratford και έχει ημερομηνία 2009. Με τίτλο αναλυτικές οδηγίες για την Ευρώπη, το Ινστιτούτο Γεωπολιτικής προειδοποιούσε τους αναλυτές του να προετοιμαστούν για πιθανές κοινωνικές αναταραχές στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

«Μην ξεχνάτε τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στη Γιουγκοσλαβία και ήταν εν μέρει υπεύθυνα για την έναρξη του πολέμου. Πρέπει να έχουν κατά νου την οποιαδήποτε κοινωνική δυσαρέσκεια εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης…. Θυμηθείτε τις απεργίες των Αλβανών ανθρακωρύχων στο Κόσοβο τη δεκαετία του '80 και τι προκάλεσαν» αναφερόταν στο έγγραφο και επισήμαινε ότι η προσοχή θα πρέπει να στραφεί στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη…

2014, πέντε χρόνια μετά. Η Βοσνία - Ερζεγοβίνη συνταράσσεται από διαδηλώσεις. Οι πολίτες βαρέθηκαν να ακούν υποσχέσεις και ψέματα. Τα δάνεια του ΔΝΤ προκάλεσαν μεγαλύτερη φτώχεια, μεγαλύτερη δυσαρέσκεια και κοινωνική έκρηξη. Κόσοβο, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Σερβία, Ουκρανία. Το Ταμείο ελέγχει τους προϋπολογισμούς και τα μέτρα.

Η «ομηρεία» της Ρουμανίας, το παζάρι στη Σερβία και το σοκ της Βουλγαρίας Ρουμανία: Στη Ρουμανία ο πρόεδρος της χώρας Τραϊάν Μπασέσκου επικύρωσε την τελευταία αναθεώρηση της συμφωνίας ενίσχυσης των 4 δισ. του ευρώ με το ΔΝΤ έπειτα από πολλά πισωγυρίσματα, καθώς η κυβέρνηση δεν ήταν αρχικά πρόθυμη να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που είχαν συμφωνηθεί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Μεταξύ των δεσμεύσεων ήταν η «αναδιάρθρωση», δηλαδή η πώληση, των αναποτελεσματικών κρατικών εταιριών που είχαν κληρονομηθεί από το κομμουνιστικό παρελθόν της Ρουμανίας. Το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 2,2% για τη Ρουμανία το 2014, από 2,8% το 2013.

Σερβία: Το κλιμάκιο του ΔΝΤ έμεινε στη Σερβία έως τις 13 Μαρτίου. Στο επίκεντρο των συζητήσεων με την απερχόμενη κυβέρνηση ήταν η προετοιμασία μιας πιθανής συμφωνίας προληπτικού χαρακτήρα του Ταμείου με τη χώρα και η «επισκόπηση» των δημόσιων οικονομικών της Σερβίας. Ο νέος πρωθυπουργός της Σερβίας Αλεξάντερ Βούτσις ήδη ανακοίνωσε τη δέσμευσή του για μια νέα διαπραγμάτευση του δανείου με το ΔΝΤ. Ο Βούτσις, ηγέτης του κεντροδεξιού Προοδευτικού Κόμματος, έθεσε ως στόχο για τα μέσα Ιουλίου την αναμόρφωση της νομοθεσίας για την απασχόληση, την πτώχευση και την ιδιωτικοποίηση στη μεταρρυθμιστική ατζέντα του. Ο υπουργός Οικονομικών της Σερβίας Λάζαρ Κρστιτς, απόφοιτος του Yale, έχει μια περίεργη οπτική σε ό,τι αφορά το ΔΝΤ.

Ο ίδιος επιμένει ότι η συμφωνία είναι σημαντική για τη Σερβία καθώς, με αυτόν τον τρόπο, «η χώρα θα κάνει ακόμη ένα βήμα προς την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της απέναντι στις διεθνείς αγορές και θα δείξει πως ό,τι κάνει η κυβέρνηση στόχο έχει να διασφαλίσει τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα του οικονομικού συστήματος». «Δεν χρειαζόμαστε τη συμφωνία λόγω των χρημάτων -το επίπεδο των ξένων αποθεμάτων συναλλάγματος είναι τέτοιο ώστε στις διαπραγματεύσεις δεν θα συζητηθεί η προοπτική νέου δανείου-, αλλά τη χρειαζόμαστε ως σύμβολο ή επιβεβαίωση ότι το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που υλοποιούμε είναι αξιόπιστο» λέει ο Κρστιτς!

Σλοβενία: Το «θαύμα» της Ευρώπης έπαψε να εντυπωσιάζει. Το ΔΝΤ προβλέπει συρρίκνωση της σλοβενικής οικονομίας κατά 1,1% το 2014. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 1,7% το 2013, ενώ, όπως αναφέρει η έκθεση, το Ταμείο στηρίζει τον στόχο της κυβέρνησης για έλλειμμα 2,9% του ΑΕΠ το 2014, αλλά εκφράζει τις ανησυχίες του ότι τα μέτρα που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση δεν επαρκούν. Το Ταμείο υπογραμμίζει ότι πρέπει να γίνουν πιο «γενναίες» περικοπές στον δημόσιο τομέα αλλά και καλύτερη στόχευση των επιδομάτων.

Οι Σλοβένοι αισθάνονται την κρίση εδώ και χρόνια, και πολλοί από αυτούς θα απαντούσαν σήμερα ότι δεν θα ήθελαν να παραμείνουν στο κλαμπ του ευρώ. Το να μπει η Σλοβενία σε μνημόνιο δεν είναι μεγάλο κακό για την Ε.Ε., υποστηρίζουν κάποιοι. Το επιχείρημά τους είναι ότι στη χώρα των 2.000.000 κατοίκων και του ΑΕΠ των 36 δισ. ευρώ, το πακέτο στήριξης, κυρίως των τραπεζών, θα είναι σταγόνα στον ωκεανό. Η διαδικασία μακροοικονομικών ανισορροπιών κατά της Σλοβενίας οφείλεται στην κατάσταση του τραπεζικού τομέα, στο υπερβολικό χρέος των εταιριών και το γεγονός ότι η χώρα δεν προχώρησε σε καμία σημαντική ιδιωτικοποίηση την τελευταία εικοσαετία.

Κόσοβο: Σε νέο γύρο συνομιλιών με το ΔΝΤ βρίσκεται το Κόσοβο για ένα νέο «προληπτικό» πρόγραμμα στήριξης. Η προηγούμενη συμφωνία έφτασε στα 107.000.000 ευρώ. Η νέα συμφωνία, σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Reuters, θα φτάσει τα 100.000.000 ευρώ. Εξι χρόνια μετά την ανεξαρτησία, το Κόσοβο των 1.700.000 κατοίκων παραμένει μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης. Πάνω από το 35% του πληθυσμού είναι άνεργο, ενώ το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά καθιστούν πολλές φορές απαγορευτικές τις ξένες επενδύσεις. Επισήμως η οικονομία του Κοσόβου αναπτύχθηκε κατά 2,5% το 2013 και αναμένεται να επεκταθεί κατά 4% το 2014.

Βοσνία: Οι Βόσνιοι γνωρίζουν ότι η οικονομία της χώρας και η ίδια τους η ζωή έχουν περιέλθει σε τέλμα. Οι παλιές βιομηχανίες σε πόλεις όπως η Τούζλα εγκαταλείφθηκαν στην παρακμή μετά τον πόλεμο. Ακόμη και πριν από την οικονομική κρίση, το 70% του κόσμου στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη ζούσε κάτω ή κοντά στα όρια της φτώχειας. Σήμερα οι Βόσνιοι είναι το ίδιο απελπισμένοι. Με το 40% του εργατικού δυναμικού στην ανεργία, η φτώχεια ή η διαφθορά είναι ο κανόνας.

Το τελευταίο είναι πολύ εύκολο, με δεδομένο ότι ο μέσος μισθός είναι 450 ευρώ τον μήνα. Ολες οι χώρες των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένης της Κροατίας, η οποία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση πέρυσι, έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση και μοιράζονται πολλά από τα ίδια προβλήματα. Αλλά στη Βοσνία η κληρονομιά του πολέμου είναι βαριά και η διαφθορά βαθιά ριζωμένη.

Αλβανία: Στις αρχές του μήνα το ΔΝΤ ενέκρινε δάνειο ύψους 300.000.000. ευρώ για την Αλβανία, στο πλαίσιο της εφαρμογής της τριετούς συμφωνίας συνεργασίας με τα Τίρανα. Πηγές του υπουργείου Οικονομικών της χώρας ανέφεραν ότι, έπειτα από αυτήν την απόφαση, αναμένεται η εκταμίευση 100.000.000 ευρώ για το πρώτο έτος, τα οποία θα προωθηθούν κυρίως για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων προς τις επιχειρήσεις που εκτέλεσαν δημόσια έργα.

ΠΓΔΜ: Ηδη από το 2010 τα Σκόπια έχουν λάβει δάνειο 480.000.000 ευρώ από το ΔΝΤ. Η Κομισιόν προβλέπει ανάπτυξη της οικονομίας της ΠΓΔΜ το 2014 με ρυθμό 2,5% του ΑΕΠ, ο οποίος θα ενισχυθεί περαιτέρω το 2015 στο 2,6% του ΑΕΠ. Η ανεργία φλερτάρει με το 29%, όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το δημόσιο χρέος.

Βουλγαρία: Η Βουλγαρία είχε ήδη περάσει αρκετά χρόνια μιας θεραπείας σοκ, υπό τις εντολές του ΔΝΤ και της Ε.Ε., η οποία έκανε τους αριθμούς να ευημερούν σε βάρος των πολιτών αλλά και της πραγματικής οικονομίας. Ενώ το έλλειμμα της χώρας ήταν ασήμαντο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα (κυμαινόταν στο 16%) και οι φορολογικές επιβαρύνσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις ήταν από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, το βιωτικό επίπεδο καταποντίστηκε. Στη Βουλγαρία ο κατώτατος μισθός έφτασε τα 123 ευρώ. Παράδοξο ήταν βέβαια και το γεγονός ότι, ενώ το εργατικό κόστος εξανεμίστηκε και η χώρα μετατράπηκε σε φορολογικό παράδεισο για πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι ξένες άμεσες επενδύσεις μειώθηκαν αντί να αυξηθούν.

Η επέκταση προς την Ουκρανία - Το ΔΝΤ μετέβη ήδη στη χώρα για να παζαρέψει εν μέσω καταστροφής την επόμενη μέρα σε μια οικονομία που χρειάζεται 35 δισ. δολάρια τα επόμενα δύο χρόνια για να σταθεί στα πόδια της. Σύμφωνα με προσχέδιο του ουκρανικού υπουργείου Οικονομικών, η μεταβατική κυβέρνηση στο Κίεβο ετοίμασε με εντολή του ΔΝΤ σχέδιο «βελτιστοποίησης» των δημοσιονομικών δαπανών με περικοπές από 6,8 έως 8,4 δισ. δολάρια. Αυτές οι περικοπές θα προέλθουν από μείωση των κονδυλίων για επενδύσεις, κατάργηση κάθε φορολογικής απαλλαγής και «μαχαίρι» στην κοινωνική ασφάλιση, μεταξύ των οποίων και μείωση συντάξεων κατά 50%. Οι συντάξεις στην Ουκρανία δεν ξεπερνούν κατά μέσο όρο τα 100 ευρώ τον μήνα, ενώ ο μισθός ενός μέσου Ουκρανού εργαζομένου είναι 200-250 ευρώ.

ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ (ΑΦΑΝΤΟ) ΦΑΝΗ ΛΥΓΙΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΞΕΠΛΕΝΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΡΟΜΙΚΟ ΧΡΗΜΑ

Επιφανής Ελληνοελβετός τραπεζίτης, ο Φάνης Λυγινός, επί δεκαετίες συναναστρεφόταν με υψηλούς πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους ως επιτυχημένος και άμεμπτος επιχειρηματίας. Είχε διασυνδέσεις και κύρος, όμως ο κρυφός άσος στο μανίκι του, όπως τουλάχιστον αποκαλύπτεται σταδιακά από τις δικαστικές έρευνες για την προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων, ήταν η κάλυψη των ιχνών του μαύρου χρήματος.

                

Ο ρόλος του αποκαλύφθηκε μέσω των απολογιών-ποταμός του πρώην αναπληρωτή διευθυντή Εξοπλισμών Αντώνη Κάντα. Πλέον οι Ελληνες ανακριτές Διαφθοράς στρέφουν τα φώτα των ερευνών τους στον ρόλο τραπεζιτών από την Ελβετία, αφού φένεται ότι έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο στην κάλυψη των μιζών, αλλά και ότι γνωρίζουν πολλά. Δεν είναι αμελητέο στη «σκιαγράφηση» του Φάνη Λυγινού ένα περιστατικό που περιέγραψε ο Αντώνης Κάντας σε μία από τις απολογίες του:

«Σε συνάντηση που έγινε στο γραφείο του Ευσταθίου (αντιπρόσωπος γερμανικής εταιρίας) στην Πλουτάρχου, κατά τη διάρκεια αυτής μπήκε στο γραφείο και ο Λυγινός, ο οποίος διέκοψε τη συνάντηση και είπε: “Πετάγομαι μέχρι τον πατέρα, δίπλα”. Ρώτησα ποιος είναι ο πατέρας και αυτός απάντησε: “Παλιός πολιτικός, καλός φίλος, αλλά άπληστος”. Οταν το 2008 τον συνάντησα εκ νέου στη Γενεύη, τον ρώτησα ποιον εννοούσε με τη φράση “ο πατέρας” και αυτός δεν αποκάλυψε το όνομά του».

Ηδη οι ανακριτές Διαφθοράς Σπύρος Γεωργουλέας και Χριστόφορος Μάρκου προέβησαν στην έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης σε βάρος του Φ. Λυγινού, ο οποίος δεν εμφανίστηκε στο προκαθορισμένο ραντεβού μαζί τους την περασμένη Δευτέρα, αλλά ούτε έδωσε σημείο ζωής τις επόμενες 48 ώρες για την προμήθεια 24 αυτοκινούμενων πυροβόλων από την εταιρία Wegmann.

Καταζητούμενος πλέον, είναι αντιμέτωπος με το κακούργημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα), αδίκημα με ιδιαίτερη απαξία για στέλεχος του τραπεζικού κλάδου. Την ίδια τύχη με τον Φ. Λυγινό είχε και ο πρώην αντιπρόεδρος της Wegmann Ολαφ Εσλερ, ο οποίος επίσης δεν εμφανίστηκε ενώπιον των ανακριτών και εκδόθηκε σε βάρος του ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.

Και αυτή δεν είναι η μόνη ανοιχτή δικαστική εκκρεμότητα για τον Ελληνοελβετό τραπεζίτη. Σχεδόν ταυτόχρονα με την έκδοση του εντάλματος σύλληψης ένας άλλος ανακριτής Διαφθοράς, ο Γαβριήλ Μαλλής, του απέστειλε κλήση προς απολογία και πάλι για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, που αυτή τη φορά όμως συνδέεται με την προμήθεια των γερμανικών υποβρυχίων.

Ενώπιον του κ. Μαλλή κλήθηκε και ακόμα ένας τραπεζίτης, ο οποίος φέρεται ότι συνεργαζόταν με τον Φ. Λυγινό, όπως έχει υποστηρίξει ο Αντώνης Κάντας. Πρόκειται για τον Ελβετό Ζαν-Κλοντ Οσβαλντ, ο οποίος θεωρείται ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά για τις διαδρομές του μαύρου χρήματος, καθώς φέρεται με τη σειρά του ότι συνέδραμε στον μηχανισμό νομιμοποίησης των χρημάτων που προέρχονταν από δωροδοκίες για εξοπλιστικά προγράμματα.

Μάλιστα ο Οσβαλντ έχει εμπλοκή και στο σκάνδαλο της Siemens και είχε κληθεί από τους ειδικούς εφέτες ανακριτές, ωστόσο δεν εμφανίστηκε ποτέ ενώπιόν τους. Μένει να φανεί εάν στην κλήση του κ. Μαλλή θα τηρήσει άλλη στάση.