Η ΚΟΤΣΑΝΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 

Ως τη μεγαλύτερη ανοησία της ημέρας, πιθανότατα του αιώνα, θα μπορούσε εύλογα να χαρακτηρίσει κανείς τον ισχυρισμό κεντρικού παρουσιαστή ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού, σύμφωνα με τον οποίο, εάν η Ελλάδα είχε χρεοκοπήσει το 2010, θα είχε μηδενίσει (!) το χρέος της - αν και ενδεχομένως, όπως είπε, η χρεοκοπία θα είχε σοβαρές συνέπειες, μεταξύ άλλων την εκδίωξη της από την Ευρωζώνη.

Αν και ο παρουσιαστής μας είναι εξαιρετικά συμπαθής, ο ισχυρισμός του κάθε άλλο παρά «εξυψώνει» το επίπεδο της εγχώριας δημοσιογραφίας - ίσως μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της πατρίδας μας, εάν δεχθούμε ότι, η σωστή πληροφόρηση είναι το θεμέλιο μίας «σωστά λειτουργούσας», ανεπτυγμένης και δημοκρατικής χώρας.

Περαιτέρω, το να θεωρεί κανείς ότι μηδενίζονται τα χρέη απλά και μόνο με τη δήλωση χρεοκοπίας, δεν είναι μόνο ανόητο αλλά, κυρίως, επικίνδυνο - αφού δίνει μία εντελώς λανθασμένη εικόνα στους Πολίτες της χώρας. Το ίδιο συμβαίνει και με το θέμα της εξόδου από το ευρώ, αφού η Ελλάδα θα μπορούσε να κηρύξει στάση ή αναβολή πληρωμών, χωρίς κανένας να έχει το δικαίωμα να την διώξει από την Ευρωζώνη.

Πόσο μάλλον όταν δεν μπορεί να φύγει ούτε καν εκούσια, αλλά μόνο εάν προηγουμένως ζητήσει η ίδια την έξοδο της από την Ευρωπαϊκή Ένωση - επειδή είναι αδύνατον για μία χώρα να αποτελεί μέλος της Ευρωζώνης, εάν δεν ανήκει στην ΕΕ.

Βέβαια, η απειλή της στάσης ή αναβολής πληρωμών το 2010 ήταν η σωστή κίνηση, επειδή οι ευρωπαϊκές και λοιπές τράπεζες ήταν σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος, ενώ δεν υπήρχε ο μηχανισμός στήριξης - οπότε, η σχεδόν σίγουρη «μετάσταση» του προβλήματος σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, θα ανάγκαζε τους δανειστές μας να αποδεχθούν σοβαρότατους συμβιβασμούς.

Εκτός αυτού, η δυνατότητα τότε της Ελλάδας να μετατρέψει το 90% του εξωτερικού χρέους της σε δραχμές, η οποία χάθηκε (ξεπουλήθηκε) μετά την εγκληματική υπογραφή του PSI (2011), ήταν ένας ακόμη σοβαρός «μοχλός πίεσης» - τον οποίο επίσης δεν εκμεταλλεύτηκε η τότε κυβέρνηση.

Η πλέον λανθασμένη, εάν όχι προσχεδιασμένη και ενδοτική κίνηση, ήταν η «επιλογή» του ΔΝΤ - πολύ περισσότερο, η «εν λευκώ» και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος υπογραφή των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων υποτέλειας από μία Βουλή, την οποία προτιμούμε να μην χαρακτηρίσουμε. Διαβάστε την Επικαιρότητα  εδώ
 

«ΞΕΣΚΟΝΙΖΟΥΝ» 316.000 ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ

 

Περισσότερους από 316.000 προσωποποιημένους φορολογικούς ελέγχους θα πραγματοποιήσει μέσα στο 2014 η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων με στόχο της περιστολή της φοροδιαφυγής και την αύξηση των δημοσίων εσόδων. Το αστρονομικό αυτό νούμερο προβλέπει το Επιχειρηματικό Σχέδιο Δράσης 2014-2015 του υπουργείου Οικονομικών που παρουσιάζει το «Βήμα της Κυριακής».

Στο σχέδιο καθολικών ελέγχων που έχει συντάξει η ΓΓΔΕ υπό τις οδηγίες του γενικού γραμματέα κ. Χάρη Θεοχάρη περιλαμβάνονται συνεχείς διασταυρώσεις σε καταθέσεις, πιστωτικές κάρτες, ακίνητα, σκάφη αναψυχής, δηλώσεις ΦΠΑ, τιμολόγια, ακόμη και συνταγές γιατρών μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.

Πρόστιμα: Το επιχειρησιακό πρόγραμμα φορολογικών ελέγχων για το 2014 αφορά τουλάχιστον 116.000 φορολογικούς ελέγχους πρόληψης και καταστολής και τη διενέργεια επιπλέον 200.000 τελωνειακών ελέγχων με αντίστοιχη βεβαίωση προστίμων και πολλαπλών τελών τουλάχιστον 50 εκατ. ευρώ. Το Σχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων και απευθείας ανάληψη από τραπεζικούς λογαριασμούς μικρού ύψους ληξιπρόθεσμων οφειλών (κάτω των 1.000 ευρώ), π.χ. για τέλη κυκλοφορίας.

Πρόσβαση: Στο Επιχειρησιακό Σχέδιο Δράσης 2014-2015 που αποτελείται από 125 σελίδες υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο για το κυνήγι των ληξιπρόθεσμων οφειλετών. Μάλιστα, η πρόβλεψη για το 2014 είναι να εισπραχθούν περίπου 2,2 δισ. ευρώ από μία δεξαμενή 53 δισ. ευρώ που θεωρούνται «παλαιά» χρέη, καθώς επίσης το 30% των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών που ανέρχονται συνολικά σε 9 δισ. ευρώ.

Οι τεχνικές: Το υπουργείο Οικονομικών ενεργοποιεί άμεσα όλες τις έμμεσες τεχνικές για τον έλεγχο φυσικών προσώπων με αξιοποίηση πληροφοριών για περιουσιακά στοιχεία κάθε μορφής και στοιχείων που δείχνουν το επίπεδο διαβίωσης του καθενός. Όταν διαπιστώνεται δυσαρμονία μεταξύ δηλωθέντων εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων ή τρόπου και κόστους διαβίωσης, θα ενεργοποιούνται αυτόματα οι έλεγχοι προς κάθε κατεύθυνση.

e-δίχτυ:Στο πλαίσιο περιστολής της φοροδιαφυγής, το υπουργείο φοροδιαφυγής, το υπουργείο Οικονομικών στοχεύει στη μείωση των ταμειακών συναλλαγών για το μεγαλύτερο ποσοστό των μη φορολογικών πληρωμών και ήσσονος σημασίας φόρων έως τις 31 Μαρτίου 2014 μέσω καθιέρωσης ηλεκτρονικών πληρωμών και ανάπτυξης συστημάτων πάγιων εντολών άμεσης χρέωσης λογαριασμού κατόπιν εντολής του φορολογουμένου. Παράλληλα, έως το τέλος του 2014 θα υπάρξει πλήρης διασύνδεση όλων των πληροφοριών μεταξύ ΙΚΑ, Κτηματολογίου και ΕΟΠΥΥ. 

ΜΑΣΟΝΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΠΩΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΟ

 

Αν κάποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» είναι πλαστά, ας περιμένει έως ότου το σχέδιο εκπληρωθεί και θα ξυπνήσει σε ένα κόσμο των «Σοφών της Σιών». Εκτός βέβαια αν η Αμερική, η Κίνα ή η Ρωσία μπορούν να σταματήσουν την άνοδο της νέας χαζαρικής αυτοκρατορίας.

Από τον Jean d’Eau, Βουδαπέστη (Henrymakow.com): Ένας φίλος μου που είναι τώρα ένα απογοητευμένο υψηλόβαθμο μέλος της Εβραϊκής Μασονίας στη Βουδαπέστη είπε τι έρχεται όσον αφορά την Ελληνική κρίση. Η Ελλάδα επιλέχτηκε για να παίξει το ρόλο του κράτους μέλους σε πτώχευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να «δημιουργήσει» το μεγάλο πρόβλημα για το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να «βρει» τη «λύση» σύντομα.

Η Ελλάδα επιλέχθηκε επειδή συμβολίζει την Ευρώπη (κανείς στην Ευρώπη δεν νοιάζεται για χώρες όπως η Ουγγαρία ή η Εσθονία) και επειδή η οικονομία της ήταν σχετικά εύκολο να καταστραφεί, αφού παραιτήθηκε από το δικό της νόμισμα. Οι ευρωπαίοι «ελίτ» χρησιμοποιούν την Ελλάδα για να πείσουν τις χειραγωγούμενες μάζες, (‘sheeple’ = άνθρωποι – πρόβατα) ότι αν το Ελληνικό πρόβλημα δεν λυθεί, η Νότια Ευρώπη θα χρεοκοπήσει, κάτι που θα προκαλέσει την κατάρρευση ολόκληρου του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος και κατά συνέπεια την πτώχευση του συνόλου της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Το «πρόβλημα» είναι ότι η λεγόμενη Ευρωζώνη (όπου το νόμισμα του ευρώ αντικατέστησε τα εθνικά νομίσματα) είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει από τότε που τα ευρωπαϊκά κράτη του Νότου (καθώς και αυτά της Ανατολικής Ευρώπης) δεν μπορούν να στηρίξουν την οικονομία τους, εφόσον δεν μπορούν να υποτιμήσουν το δικό τους νόμισμα, προκειμένου να ενισχύσουν τις εξαγωγές και τον τουρισμό (που τώρα καταπίνονται από το ευρώ.)

Εδώ είναι που οι διεφθαρμένοι πολιτικοί της παγκοσμιοποίησης έπαιξαν τον ρόλο τους στην αποδυνάμωση της δικής τους οικονομίας με κάθε τρόπο, αλλά η σημερινή «παγκόσμια ύφεση» που προκλήθηκε από τους Χαζάρους διεθνείς τραπεζίτες ήταν το κύριο μέρος του σχεδίου να φέρει τις νότιες και τις ανατολικές ευρωπαϊκές οικονομίες σε ένα οριακό σημείο, όπως και να εξασθενήσει την αμερικανική οικονομία και να φέρει την κατάρρευση της κινεζικής, της ινδικής και της ρωσικής οικονομίας. Η «μόνη λύση» σύντομα πρόκειται να προταθεί σύντομα από την ΕΕ είναι να καταστείλει τις εθνικές φορολογικές και δημοσιονομικές πολιτικές στην Ευρώπη και να τεθεί ένας κεντρικός ευρωπαϊκός προϋπολογισμός.

Όλα τα ευρωπαϊκά κράτη θα πρέπει να στείλουν το μεγαλύτερο μέρος από τα χρήματα των φορολογουμένων τους σε μια κεντρική ευρωπαϊκή κυβέρνηση ενώ και οι εθνικοί προϋπολογισμοί θα πρέπει να καθορίζονται από αυτήν την κεντρική κυβέρνηση.

Πρόκειται να είναι λίγο πιο περίπλοκο, αλλά αυτό θα σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές εθνικές κυβερνήσεις θα πάψουν να υπάρχουν. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη ανακοινώσει την «απαραίτητη» δημιουργία ενός μεγάλου ευρωπαϊκού στρατού για να ταιριάζει με την κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ.

Όπως ήδη γνωρίζετε, οι διεθνείς τραπεζίτες είναι πράγματι κυρίως ευρωπαίοι τραπεζίτες (Rothschild και λοιποί.) Και αυτοί είναι οι πραγματικοί εγκέφαλοι πίσω από την ανθρωπογενή παγκόσμια ύφεση (όπως ακριβώς είναι πίσω από την απάτη της «υπερθέρμανσης του πλανήτη».) Έτσι, η ευρωπαϊκή «ελίτ» είναι τώρα στο δρόμο για να γίνει πιο ισχυρή από τη παραδοσιακή αμερικάνικη «ελίτ».

Το μόνο που χρειάζεται είναι να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ένα πραγματικό υπερκράτος (κεντρική φορολογία και δημοσιονομική πολιτική) με ένα πραγματικό σούπερ στρατό (τον επερχόμενο ευρωπαϊκό στρατό). Στη συνέχεια, οι Αμερικάνοι «ελίτ» θα αναγκαστούν να συγχωνεύσουν τις ΗΠΑ στην ΕΕ και όχι το αντίθετο, όπως θα ήθελαν.

Η προκύπτουσα «Ένωση» (αυτή είναι η προβλεπόμενη ονομασία) θα είναι μια αυτοκρατορία που θα διοικείται από τις δυνάμεις του χρήματος των οποίων οι πρόγονοι κυβέρνησαν την χαζαρική αυτοκρατορία εκείνη την εποχή. Αν κάποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» είναι πλαστά, ας περιμένει έως ότου το σχέδιο εκπληρωθεί και θα ξυπνήσει σε ένα κόσμο των «Σοφών της Σιών». Εκτός βέβαια αν η Αμερική, η Κίνα ή η Ρωσία μπορούν να σταματήσουν την άνοδο της νέας χαζαρικής αυτοκρατορίας.

ΣΤΑΥΡOΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓEΣ

 

Αδιαμφισβήτητα θετική η κίνηση της κυβέρνησης να καταργήσει τη λίστα, εισάγοντας τη σταυροδοσία στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Απόλυτα κατανοητή η αρχική αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που υποστήριξε ότι το μέτρο έπρεπε να είχε ανακοινωθεί εδώ και καιρό ώστε να αποφευχθεί ο πολιτικός αιφνιδιασμός. Σε ένα πολιτικό σύστημα όμως που πάσχει δομικά από θεσμικές πρωτοβουλίες υπέρ του ελέγχου της κοινωνίας στις παραγόμενες πολιτικές διαδικασίες, η απόφαση της κυβέρνησης αξιολογείται ως θετικό βήμα υπέρ του εκσυγχρονισμού της Πολιτείας.

Από τις ευρωεκλογές του Οκτωβρίου του 1981 μέχρι και αυτές του Μαΐου του 2009 η συγκρότηση της λίστας αποτελούσε αποκλειστικό προνόμιο των πολιτικών αρχηγών.  Ως εκ τούτου έχουμε δει να περνούν απ’ αυτές προσωπικότητες του πνεύματος, πανεπιστημιακοί και τεχνοκράτες που προσέφεραν ουσιαστικά στον δημόσιο διάλογο γύρω από την Ευρώπη και τη λειτουργία της Ένωσης, αλλά και απότοκα του κομματικού σωλήνα, ηθοποιοί, τηλεαστέρες κ.λπ. 

Πολλοί εξ αυτών δεν γνώριζαν πώς να ζητήσουν ένα ποτήρι νερό στα αγγλικά ή τα γαλλικά, αλλά την ψήφο τους για κρίσιμα ζητήματα για το μέλλον της Ένωσης την κατέθεταν ανελλιπώς και με περισσή βεβαιότητα...Η σταυροδοσία λοιπόν είναι ένα σημαντικό βήμα που αν μη τι άλλο θα βοηθήσει στην καλύτερη και πληρέστερη εκπροσώπηση της Ελλάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Πλέον η ευθύνη μοιράζεται ετεροβαρώς για τη συγκρότηση ανταγωνιστικών αλλά και ποιοτικών λιστών μεταξύ των κομματικών μηχανισμών και της ίδιας της κοινωνίας. 

Είναι σημαντικό όμως η Πολιτεία να δει διάφορα ζητήματα που προκύπτουν ώστε το σύστημα να θωρακιστεί και να μακροημερεύσει. Το μέτρο των περιφερειών είναι μια ορθολογική κίνηση ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε περισσότερους τεχνοκράτες με τοπική εμβέλεια να εισέλθουν στα ψηφοδέλτια από ό,τι αναγνωρίσιμοι αλλά πλέον κορεσμένοι πολιτικοί με αμφίβολη δυνατότητα ουσιαστικής προσφοράς στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες της Ευρώπης. 

Αλλο ένα μέτρο που η Πολιτεία πρέπει να θεσπίσει τώρα και να μη δεχθεί την παραμικρή έκπτωση είναι το οικονομικό πλαφόν που ο κάθε υποψήφιος θα έχει στη διάθεσή του ως δαπάνη προεκλογικού αγώνα, η δυνατότητα οικονομικών δωρεών φυσικών προσώπων με ανώτατο όριο κ.λπ. Ενδιαφέρον θα είχε επίσης τα κόμματα να καταφύγουν στην πρακτική της συλλογικής προβολής, διοργανώνοντας ομιλίες για όλους τους υποψηφίους της κάθε περιφέρειας κ.ά., όπως γίνεται σε αρκετά κράτη της Ενωσης για τις ευρωεκλογές.

Ολα τα παραπάνω όμως αποτελούν ευχάριστες λεπτομέρειες που και θα επιλυθούν και θα ισχυροποιήσουν ακόμα περισσότερο το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Το πραγματικό διακύβευμα είναι αν είμαστε εμείς έτοιμοι να επιλέξουμε τους καλύτερους από τις λίστες, να ζητήσουμε την είσοδο των πραγματικά άξιων σε αυτές, ή θα συνεχίσουμε το πατροπαράδοτο έθιμο του «ψηφίζω ό,τι λάμπει»;

Κατανοούμε τι σημαίνει να στείλουμε κάποιον στην Ευρωβουλή, όταν κάθε κοινοβουλευτική συμμετοχή απαιτεί ειδικές γνώσεις και εξειδίκευση; Μας ενδιαφέρει η όσο το δυνατόν καλύτερη εκπροσώπησή μας στις Βρυξέλλες ή ακόμα και μετά απ’ όσα έχουμε περάσει ως κοινωνία δεν μας ενοχλεί να στείλουμε ανθρώπους που το μόνο που είναι πρόθυμοι να κάνουν είναι να περιδιαβαίνουν τη Rue des Boucheres των Βρυξελλών δοκιμάζοντας αχνιστά μύδια και λευκό κρασί;

Η σταυροδοσία μεγαλώνει τις ευθύνες μας. Μας δίνεται η ευκαιρία να ζητήσουμε την είσοδο στις ευρωλίστες αυτών που μπορούν και είναι έτοιμοι να προσφέρουν από τα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου υπέρ της Ελλάδας και να κρατήσουμε εκτός αυτούς που «σαν έτοιμοι από καιρό» προετοιμάζονται να κάτσουν στα ευρωέδρανα ξεχνώντας για πέντε χρόνια σκοτούρες και βάσανα, απολαμβάνοντας εξαιρετικά υψηλούς μισθούς δίχως οι ίδιοι να έχουν τις δυνατότητες, αλλά και τη διάθεση να ανταποκριθούν στην τιμή που τους επιφύλαξε η πατρίδα και το ελληνικό εκλογικό σώμα.